Voel me steeds vaker "dom"

Wat geeft het?

Geniet van je slimme zoon en probeer er wat van op te pikken. Het geeft toch niets dat jij minder slim bent? Jij hebt waarschijnlijk weer andere kwaliteiten die je zoon niet heeft. Bovendien jij hebt een MBO gehaald en dan zit je gewoon in de middenmoot zoals de meeste mensen.

Slimme tip

Zet in de auto of thuis eens geen muziek aan maar luister geregeld naar radio 1. Kijk documentaires, kunstprogrammas's. Op zondag zijn er ook veel leuke en leerzame dingenop TV, o.a. over andere culturen. Binnen een paar maanden heb je bijna ongemerkt al ongelooflijk veel leuks en interessants opgestoken, zonder veel moeite.

Damajo

Komt het echt door gebrek aan kennis?

Ik herken dit probleem van vroeger van mijn moeder (zij HBO, ik VWO). Wat mij altijd opviel is dat het niet zozeer een gebrek aan kennis als een gebrek aan zelfvertrouwen is. Je zoon zal vast eea weten, maar jij weet, misschien op een ander niveau/onderwerp ook heel veel.

Als ik iets vertelde wat mijn moeder niet wist voelde zij zich bijna 'aangevallen' ipv dat ze er van genoot iets nieuws te leren. Omgekeerd vertelde zij zelden iets over haar vak.

Bij mijn huidige partner speelt het probleem niet, terwijl hij MBO heeft gedaan en inmiddels gepromoveerd bent. Hij vindt het ook oprecht interessant om iets nieuws te leren, en ik kan de meest ingewikkelde statistische analyses met hem bespreken. Aan de andere kant heb ik de afgelopen jaren veel geleerd over metaalbewerking...een onderwerp waar ik nu net helemaal niets vanaf weet.

Kortom, geen idee waar het 'probleem' bij jou zit, maar probeer ook eens met een andere bril te kijken, en in te zien dat er onderwerpen zijn waar jij veel meer van weet dan je zoon. Is het alleen wel hopen dat hij de interesse heeft om ook naar jou te luisteren.

Maar het kan natuurlijk zo zijn.....

"Mijn zoon van 15 zit in 4 VWO en ik begin langzaam aan te merken dat hij meer weet dan ik"
Mijn zoon was 4 toen bij mij ging dagen dat hij mij mijlen ver vooruit zou gaan. En zo is het inderdaad geworden. Het kan nu eenmaal zo zijn dat je kinderen meer kunnen dan jij. Ik vind het fascinerend om er naast te zitten.
Werk je? Het is mogelijk dat je voor je eigenwaarde teveel op je rol als moeder leunt. Dan is het verstandig om er een rol bij te zoeken waar je eigenwaarde in kunt vinden.
Groet,
Miriam Lavell

Geen probleem toch?

ook ik heb*slechts *MBO ,Mijn oudste kinderen doen momenteel HBO,en zeker de richting die mijn zoon koos( informatica)daar heb ik geen kaas van gegeten.
ik vind het geen probleem,ik leer soms iets van hem( al ligt mijn interesse er totaal niet.)
ik ga ook echt niet streven naar een gelijkwaardigheid op dit gebied,ik kan hem nog heel wat leren over mijn vakgebied( waar hij geen interesse in heeft),en bovendien,in 1 ding blijf ik hem voorlopig voór: levenservaring!
overigens moet je kennis niet verwarren met intelligentie.

Ach

ik heb een universitaire opleiding, maar m'n man met een hbo opleiding weet me op een hoop gebieden de mond te snoeren hoor (politiek, milieu, etc). Hij leest er veel over en zit vol met feiten, en ik niet. Ja dan ben je snel vastgelult

Ik zou me er maar bij neerleggen en trots zijn op je zoon, en vooral je niet in allerlei discussies laten lokken, waar je eigenlijk geen zin in hebt. Daar zoekt hij maar vrienden voor, de taak van een moeder is niet om een literaire of politieke gesprekspartner te zijn hoor. Jij zorgt dat hij schone kleding aan heeft, en er eten in huis is! Da's heel wat belangrijker.

Om die reden

is mijn schoonmoeder naar de 'moedermavo' gegaan, later havo en vwo en toen een universitaire opleiding. Daarna werd ze weer gewoon huisvrouw Ze voelt zich denk ik wel een stuk slimmer nu.
Ik ben mijzelf steeds slimmer gaan voelen t.o.v. mijn eigen ouders, dat is ook iets raars.

Ach, andersom is ook niet altijd even leuk

Mijn vader is zo gigantisch slim en mijn broertjes ook, je zou er bijna een minderwaardigheidscomplex krijgen.

Ach wat maakt het uit, je kan vast andere dingen weer goed.

Mijn broertje mag dan wel een van de jongste promovenda zijn, maar hij kan nog niet eens bedenken dat als hij op zichzelf gaat wonen dat kopjes, bordjes en bekers hebben wel handig is.
Mijn vader mag misschien wel superslim zijn en mensen zijn daarvan vaak zwaar onder de indruk, maar wat heb je daaraan als je kinderen thuis hun cijfers niet durven vertellen en alles in je leven om prestaties gaat.

Geef mij maar een beetje lol in het leven, dan ben ik maar lekker dom

Slim is niet alles

Ik herken wat kiki schrijft....ik heb een stiefvader die superslim is, doctor én doctorandus in meerdere vakken en supersnel afgestudeerd en 'hoogeacht' in bepaalde academische kringen.
Maar een muurtje schilderen krijgt ie niet voor elkaar. Toen mijn moeder overleed heb ik 'm een spoedcurcus wasmachine aanzetten, strijken, boodschappen en schoonmaken moeten geven. Vooral het wasmachine gedoe was ondoorgrondbaar voor hem. Dat b.v. een witte spijkerbroek ook bij de witte was kan...euh, spijkerbroeken moeten toch bij de gekleurde was? Dat heb je zelf gezegd...Jaha, maar deze is WIT.
Als hij kookte stond er geen 1 pan meer in die kast...En inderdaad simpele zaken kon ie niet bedenken. Zo stond ie meermalen stil met de auto...bezine op. Gut is daar dat lampje voor??? etc. etc.
Dus nee slim is niet altijd praktisch
groeten albana

Kan het mij wel voorstellen

Mijn broer, zus en ik zijn onze ouders qua opleidingsniveau ver overstegen. Aan de ene kant zijn ze daar heel trots op, maar ik merk dat met name mijn vader daar ook wel eens moeite mee heeft. Gesprekken over politiek etc. voeren we dan ook niet meer met hen. Hij ervaart bij dit soort discussies een verbale overmacht van onze kant en vindt dat onplezierig. Hij houdt er politiek nogal andere opvattingen op na, en zijn argumenten schuiven wij moeiteloos van tafel. Ik kan mij ook wel voorstellen dat dat niet prettig is, doen we dan ook niet meer.

Albana

Nee, slimme mensen zijn niet per definitie praktisch. Maar andersom is het óók niet waar: praktische mensen zijn niet per definitie dom.
Mijn kinderen doen allebei de betarichting in onderwijs, terwijl ik een echte alfa ben. Nou, dan ben je ook gauw klaar.

Tirza

Lidwientje (ook volkomen ot)

"Je bent niet doctor en doctorandus." Dat kan best hoor. Dr in het ene vakgebied en drs in het andere, bijvoorbeeld natuurkunde en filosofie. Een vriendin van mij heeft zelfs 2 titels bij 1 studie behaald, maar die had een dubbele specialisatie. Daarom is zij nu mr. drs.

Ik had

laatst ineens dat ik niet meer wist wat de hoofdstad van overijssel is. Heel erg. En ik merk wel vaker dat er meer dingen die ik vroeger op school heb geleerd wel erg ver zijn weggezakt. Zo heeft dochter met school een inzameling gedaan voor een school in Nepal. Oei, toch even kijken waar dat ook al weer lag. En breuken vermenigvuldigen, hoe ging dát ook al weer?
Ik wil mezelf niet dom noemen, kan leuk meepraten over politiek enzo. Maar sommige dingen die ik volgens mij al op de basisschool heb geleerd ben ik wel een beetje kwijt.

Dendy

Opleiding zegt niks

Ik denk niet dat de vraagstelster zich dommer hoeft te voelen dan haar zoon alleen maar omdat ze een lagere opleiding heeft afgerond. Mijn man bijvoorbeeld heeft nauwelijks meer gehad dan lagere school en ik heb meerdere universitaire studies afgerond en ben gepromoveerd. Allemaal leuk en aardig maar ik ben beslist niet intelligenter dan hij. Dat voelt ook helemaal niet zo. We discussiëren gewoon op hetzelfde niveau en van sommige hele kleine dingen weet ik veel meer af dan hij maar op andere gebieden weet mijn man weer veel meer.

Dat soort verschillen zijn zo relatief, zeker op hogere leeftijd. Ik ken hele slimme mensen die nauwelijks opleiding hebben gehad en vrij domme mensen die universiteit hebben gedaan en alles er tussen in. Ik vind opleiding zeker niet de beste graadmeter voor intelligentie.

Iedereen heeft wel 1 of 2 dingen waar hij of zij meer dan gemiddeld verstand van hebt (werk, een bepaalde hobby of interesse). Op dat gebied zal je dus meer weten dan een ander. Op gelijkwaardig niveau discussies aangaan met iemand die helemaal niks van dat onderwerp weet zal dus gewoon heel lastig zijn. Dat heeft echter niks met opleiding te maken maar alles met interesse en gewoon waar je dagelijks mee bezig bent. Uiteraard kan je er best over praten met iemand die er minder van weet en soms zal juist het inzicht van een leek heel verrassend zijn. Alleen de leek zal zich niet dom moeten voelen omdat hij of zij daar weinig van weet. Niemand kan tenslotte overal verstand van hebben.

Daarnaast heb je nog algemene ontwikkeling. ook dat staat los van intelligentie. Ik denk wel dat je gemiddeld op de universiteit meer mensen tegenkomt met een hogere algemene ontwikkeling maar dat komt voor uit interesse dan uit intelligentie. Algemene ontwikkeling kan iedereen zich eigen maken. Niet op elk gebied en alles even diep maar dmv boeken, kranten, muziek, films kan iedereen zich een basis kennis aanleren.

Goed kunnen argumenteren is weer iets anders. Sommigen kunnen dit van nature, anderen kunnen het aanleren. Argumenteren, debatteren enzovoorts zijn ook dingen die deels gewoon aan te leren vallen.

Ik denk eerder dat C zich vrij onzeker voelt en daarom misschien denkt dat ze dommer is. Dat is ze namelijk waarschijnlijk helemaal niet. En al zou ze op bepaalde gebieden minder weten dan zijn er vast andere gebieden waarop ze weer meer weet.

Maylise

Verschillen

Je groeit sowieso op in een andere tijd waarin andere eisen worden gesteld. Mijn Havodiploma dateert van 1976. Toen maakte je nog een werkstuk op de typemachine, gebruikte carbonpapier voor een duplicaat en plakte plaatjes met lijm

Mijn kinderen hebben - gedeeltelijk- een totaal ander vakkenpakket dan ik had. Logisch dat ik het allemaal niet kan volgen; ik probeer het niet eens.

En zoals Pandia al zegt: ik kan (en weet! Uit eigen ervaring!) dingen die zij niet kunnen/weten.