Verhuizen naar de andere kant van het land?
Ik loop al ruim een half jaar met een sterke drang om met mijn gezin onze huidige woonplaats aan de rand van de Randstad (westkust) te verlaten en in een heerlijk bosrijke, rustige omgeving zoals de Achterhoek te gaan wonen. Alleen hebben we 3 kinderen (2,5 en 7) en weet ik eigenlijk niets van de omgeving! Toch is het gevoel heel sterk en ik twijfel of ik (we) het serieus door moet zetten, of dat ik mijn focus op iets anders moet gaan leggen.
Waar we nu wonen ben ik opgegroeid, maar ik heb eigenlijk weinig met de mensen en de omgeving (behalve het strand en mijn ouders). Ik heb ruim 5 jaar in het buitenland gewoond (Ierland, Tsjechie, en korter in Duitsland, Frankrijk en Luxemburg) en mijn man komt uit Tsjechie. Hij zou het prima vinden om daarheen te verhuizen, maar beiden maken we ons zorgen om de kinderen. Zonder hen hadden we er al gezeten denk ik.
Aan de ene kant denk ik dat dit de juiste leeftijd is om te verhuizen (nog net te jong voor een uitgebreide en hele vaste vriendenkring), aan de andere kant ben ik toch bang voor de impact en de onzekerheid die het voor hen meebrengt. Ik vind verhuizen helemaal niet erg en daar ligt een ander probleem; misschien wil ik over een paar jaar weer weg, terwijl we dan net geworteld zijn... Of wat als de omgeving en de mensen mij toch niet zo ligt? Heel gek, jaren geleden verhuisde ik zo naar een ander land, maar met kinderen ligt het toch heel anders.
We hebben beiden banen waarbij we makkelijk in andere delen van het land wat kunnen vinden, we kunnen financieel op mijn ouders terugvallen indien nodig, ons huis zou momenteel zo verkocht zijn en dan willen we bv in de zomervakantie verhuizen (genoeg keuze). Maarrrr, hoe bevalt het in bijvoorbeeld een groter dorp als Winterswijk? Zouden mensen ons als buitenstaanders wel opnemen? Kunnen mijn kinderen daar wel wennen? Hebben ze last van ons IJmondse accent (rollende -r-, dikke -l-)?
Redenen voor ons om te verhuizen zijn oa; meer rust, mooie omgeving, minder verkeer op straat, minder/geen vliegverkeer, mensen stuk aardiger en socialer, dichterbij het buitenland, goedkopere huizen (en dus iets groter). Ik zou vooral graag mijn kinderen in een prettigere omgeving op willen laten groeien (gezonder/rustiger). Dan wel met wat minder mogelijkheden dan hier, maar dat zie ik niet als een groot probleem.
De grootste nadelen vind ik dat we mijn ouders hier (waarschijnlijk) achterlaten en dus eventuele zorgen om de kinderen. Mijn ouders worden ook een dagje ouder en zien de kinderen graag, ook als we even 'oppas' nodig hebben.
Ik heb nogal de neiging om een idee dat eenmaal is ontstaan, ook uit te voeren. Maar nu heb ik het idee dat ik belangrijke dingen over het hoofd zie...
Wat zou dat kunnen zijn?
Nederland is klein...
Van de randstad naar de Achterhoek is maar een stukje.
Ga er eerst eens op vakantie zou ik denken.
Neem fietsen mee en ga de Achterhoek ontdekken. Kan je gelijk huizen kijken die op Funda staan
Ik vind het daar mooi maar zou er zelf niet willen wonen. Maar als je op zoek bent naar meer ruimte en rust is het zeker een aanrader.
Dit telt natuurlijk voor meer plekken in ons land.
De leeftijd van je kinderen is idd ideaal als je wilt verhuizen.
Wat dichter bij je ouders en toch wat landelijker kan ook.
In het midden van het land, Utrecht en Gelderland vind je ook meer rust en zit je toch wat centraler.
Een verhuizing kan altijd tegenvallen, dat weet je nooit van te voren. Tja, dan verhuis je misschien toch ooit weer terug richting de randstad.
We hebben geen glazen bol om de toekomst te voorspellen.
Winterswijk
Je vraagt wat je over het hoofd ziet. Ik denk dit: Winterswijk. Waarom die plaats? Als een soort spreekwoordelijk 'lekker weg van de randstad' dan maar meteen de Achterhoek? Rust en ruimte kun je ook dichterbij vinden. Ik denk dat het interessant voor je kan zijn om die optie te onderzoeken, want je vindt zelf de afstand tot je ouders een nadeel. Kijk dan dichterbij.
en in de buurt blijven maar dan duurder
ik zou zelf investeren in een duurder huis in een omgeving die meer aan je wensen voldoet, maar wel waar je nu woont (of vlakbij). Kost wat, maar dan heb je alle voordelen en geen 'nadelen'. Want met drie kinderen, een prettige verstandhouding met je ouders en een man die geen specifieke Nederlandse wensen of eisen heeft zou ik jouw ouders echt meenemen in de vergelijking.
En als je nu duurder gaat wonen en je wilt toch verhuizen op een gegeven moment, zul je dat nieuwe huis ook wel weer kwijt raken.
Andere optie:
Vrienden van ons hebben een eenvoudig maar erg gaaf bos-huisje gekocht in het oosten van het land (daar komen zij beiden vandaan) als 'vakantie-weekend' huisje. Nu zijn oudste twee middelbare scholier en gaan ze iets minder vaak, maar met z'n vijven hebben ze al zeker 5 of 7 jaar plezier ervan. Vakanties brengen ze ook wel elders door, maar het boshuisje is echt the place to be. Ook huiswerk maken etc kan daar. Enige belemmering zou zijn eventuele regelmatige weekendactiviteiten, maar niet ieder kind moet of wil verplichte nummers. En daar kun je als ouder prima in sturen.
gr Angela
Nou
Winterswijk lijkt mij wel een leuke plek om te wonen hoor. Leuk centrum met goede voorzieningen, inclusief een (redelijk klein) ziekenhuis en een middelbare school. De trein komt er vanaf 2 kanten, Arnhem en Zutphen. Ik ken de Achterhoek goed en ik denk dat het er groot genoeg is om geen last te hebben van het probleem dat je er als buitenstaander niet geaccepteerd wordt.
Winterswijk is alleen wel best ver weg als je nog veel banden met het westen hebt. Vanaf Arnhem ben je nog een uur onderweg. Veel verder dan Winterswijk kun je niet gaan in de Achterhoek. Maar er is natuurlijk meer Achterhoek. Je zou ook aan (de omgeving van) Doetinchem kunnen denken. Kleine stad met veel voorzieningen en veel dorpen er omheen.
En als je echt rustig wilt wonen, zou ik niet kiezen voor minder druk westen maar idd echt naar een rustiger deel van het land gaan.
Aagje
Winterswijk
Wat fijn al zulke snelle reacties!
We zijn inderdaad vorig jaar zomer 2 weken op vakantie geweest in Winterswijk, vandaar de redelijke specifieke wens voor die plaats. Uiteraard weet ik dat op vakantie alles mooier lijkt, maar de laatste jaren kom ik wel vaak thuis na vakanties en dat ik echt baal van de buurt/plek waar we nu wonen. Dus dat is voor mij wel een teken dat ik hier niet helemaal op mijn plek zit. Vooral de botheid en onaardigheid van veel mensen hier valt me echt tegen.
Banden met het westen heb ik niet echt, behalve dan dus mijn ouders (en mijn broer), vrienden hebben we in heel Nederland en Europa. Ik denk alleen dat mijn ouders heeeeel misschien wel zouden overwegen om mee te verhuizen. Hoop ik
Ik weet dat er genoeg andere rustige plekken zijn, maar op 1 of andere manier trek ik toch meer 'richting het buitenland', dus aan de rand van Nederland. Ook al is dat wat rustiger. Verhuizen is voor ons geen probleem, we hebben al op genoeg plekken in Europa gewoond en wennen doe je overal.
Een vakantiehuisje vind ik ook een leuke oplossing, maar mijn man werkt in de horeca en dus altijd in het weekend. Ik zie mezelf niet elke keer met de kinderen daarheen rijden op en neer.
En dan kom je alsnog weer terug in je minder fijne buurt (ervaar ik).
Een duurder huis hier in de buurt zie ik niet zitten. Ik zou echt niet weten waar.
Ik weet het, het is een zeer persoonlijk probleem. Terugverhuizen kan inderdaad altijd, maar het LIJKT altijd zo'n enorm gedoe (ondanks onze ervaringen).
Bedankt voor het meedenken!
tja
vraag eerst of je ouders meewillen, als je daar zit en voor elk wissewasje 2 uur enkele reis hebt dan word je daar ook niet blij van. Er is heel veel dichterbij, bijv westkant veluwe
wat betreft
de kindjes, kun je het beste nu verhuizen en niet over een paar jaar. Hoe jonger ze zijn hoe gemakkelijker zich ergens anders hechten en ze hebben nu nog niet hele hechte vriendschappen. De oudste misschien al wel wat?
het is trouwens heel herkenbaar dat je in de zomervakantie loopt te dromen en te kletsen over daar te gaan wonen. Hoe vaak ik al niet een verleidelijk huisje heb gezien, in Limburg, op de Veluwe of in Friesland....
Toch moet je ook goed beseffen dat je in de winter toch ook in zo'n rustige omgeving zit: dat dat toch vaak minder leuk is. maar dat is erg afhankelijk van wat je belangrijk vindt in het leven. Met name het uitgaan e.d. lijkt me daar niet echt leuk als je daaraan gehecht bent?
Toch heb je volgens mij ook genoeg mogelijkheden daar dus, dat kan niet echt een probleem zijn.
heb je al enig idee wat je gaat doen?
Winterswijk is echt mooi
Door de ligging (dicht bij Duitsland) is er een behoorlijk grote middenstand, waardoor een relatief klein plaatsje toch veel te bieden heeft. De omgeving (Woold bijvoorbeeld) is prachtig, echt een van de mooiste stukjes van Nederland. Ziekenhuis, onderwijs, allemaal goed.
De prijzen van de huizen zijn erg plezierig. Ik heb er zelf gewoond en mijn zoon heeft er een huis gekocht, zo groot en goedkoop dat een Amsterdammer ervan achterover sloeg.
Maar Winterswijk is inderdaad wel ver weg van de rest van Nederland. Dat was voor mij de reden om Winterswijk te verlaten. Zoals iemand al zei: naar Arnhem is een uur en dan nog de rest. Aan de andere kant: Nederland is ook superklein: een uur verder dan Arnhem rijd je zo de zee in. De treinverbinding is prima. Met de auto gaat de tweebaansweg tussen Winterswijk en Varsseveld op den duur vervelen, als je dat vaak moet rijden. Maar daarna kom je een wonder tegen: autoweg zonder file (tot de A12).
Ik vind de kontakten met de mensen goed te doen. Mensen zijn vriendelijk, aardig. Wel is er natuurlijk een grote gemeenschap die leeft van de landbouw en dat brengt eigen taal, eigen zorgen en eigen verhalen met zich mee. Als je zelf niet in die wereld beweegt is dat wat lastig. Maar er zijn ook genoeg activiteiten en verenigingen om je mee te verbinden en dan kom je vanzelf mensen waarmee je kontakt kunt maken. Vraag alvast de gemeentegids eens op, dan zie je wat er te doen is, ook voor je kinderen.
Ik heb in Brabant, Limburg en Twente gewoond en woon nu in de Liemers. Maar de omgeving van Winterswijk vind ik nog altijd de mooiste. Mijn kinderen zijn er met plezier opgegroeid, alleen de middelste had problemen op school (pesten). Maar juist hij is teruggegaan en heeft daar een grote vaste vriendenkring.
Tsjor
Beste keuze ooit
"Maar nu heb ik het idee dat ik belangrijke dingen over het hoofd zie...
Wat zou dat kunnen zijn?"
Dat zou kunnen zijn dat vliegvelden kunnen ontstaan en uitbreiden, ook in het oosten van het land. Dat niet iedereen zo sociaal en aardig is of dat er aan die kant ook onaardige mensen wonen.
Dat je de (oppas)hulp die je nu hebt van je ouders toch ernstig gaat missen.
Misschien zou ik dat nog even uitzoeken. Is er daar (in de omgeving van het droomhuis dat je ongetwijfeld zult gaan vinden) een oppascentrale die je bevalt?
Tegelijkertijd: ik heb het gedaan, zo'n verhuizing (in een iets andere richting, maar toch).
Het bevalt uitstekend.
Betere keus hadden we niet kunnen maken.
Mijn ouders bezoek ik eens in de week. Met de trein. Gaat heel goed.
Ik pas me doorgaans wel makkelijk aan en ik heb geen enkele moeite met afstanden.
Er zijn ook mensen die na een verhuizing van 60 kilometer al kramp in de buik van de heimwee krijgen.
Onvoorstelbaar voor mij, maar voor hen een reële pijn.
Kan dat jou ook overkomen? Of je man? Of je kinderen?
Fijne reacties
Bedankt weer voor de reacties, vooral iemand uit Winterswijk zelf.
We hebben besloten over een paar weken een aantal dagen in de winter in Winterswijk door te brengen om nog even te kijken wat we er van vinden. Misschien zijn we dan genezen van ons virus, of juist niet...
- tante Sidonia; ik ben niet erg gehecht aan uitgaan en dat kan ook niet zo makkelijk. Mijn man werkt 5 avonden in de week en in het weekend, en altijd onregelmatig. Daar ben ik ook op ingesteld, dus zelf doe ik juist meer overdag als de kinderen op school zitten. 's Avonds ben ik nauwelijks weg.
En nee, ik weet nog niet wat ik wil gaan doen. Ik vind wel wat denk ik, maar eerst een huis, scholen, een baan voor mijn man, of juist voor mij en nog 1 ouder veel thuis denk ik.
Maar ik ben ook niet gewend veel te reizen voor mijn werk, vond altijd wel een baan dichtbij. Misschiens dat dat iets is om op te anticiperen.
- Tsjor; leuke reactie en zeer positief! In de landbouw zitten wij beiden niet, maar wie weet wat de toekomst brengt, haha. Goed om te weten.
Pesten kan op alle scholen voorkomen, dus eigenlijk heel leuk om te horen dat juist je middelste terug is gegaan naar Winterswijk.
Hadden jouw kinderen geen problemen met een accent?
- M Lavell; ja je hebt helemaal gelijk qua omgevingsfactoren. En ik denk inderdaad dat het gemis van mijn ouders de grootste min zal zijn.
Last van heimwee heb ik absoluut niet, ook omdat ik al in verschillende landen heb gewoond en me altijd zo aanpastte. Mijn man is geen Nederlander en hem maakt het ook niet echt uit, hier bij de Duitse grens is weer 2 uur dichterbij zijn familie. En van mijn kinderen vind ik het lastig inschatten; de oudste van 7 gaat er zeker last van hebben, zij is sowieso wat gevoelig voor dit soort veranderingen, maar heeft ook al een vriendengroepje hier. Ze zullen ook alledrie mijn ouders en broer enorm missen denk ik.
Het blijft lastig! Wie weet hebben we over een paar weken een beter beeld.
We blijven in ieder geval ons huidige huis opknappen voor een eventuele verkoop.
Bedankt weer!
Goed plan
om eens te gaan kijken in de winter.
Dan nog blijft het natuurlijk anders als je er even en als buitenstaander bent of dat je er woont. Maar ik (heel persoonlijk, zegt alleen en vooral iets over mij) zou best in Winterswijk willen wonen.
Nou kom ik van oorsprong al uit (een ander) oosten en heb ik wel in een studentenstad gestudeerd en ben daarna weer naar de andere kant van de IJssel gegaan, dus in die zin kun je mij niet vergelijken met jou. Maar zoals jij het omschrijft, klinkt het alsof je makkelijk ergens went.
En als je in jouw branche makkelijk werk kunt vinden, is het ook te proberen. Hoewel ik over een verhuizing niet lichtvaardig denk, is het ook wel te relativeren: niets is voor de eeuwigheid, je kunt ook weer terug als het echt niet bevalt.
Aagje
Tuurlijk wel
'Hadden jouw kinderen geen problemen met een accent?' Nou ja, vooral dat zij zelf een ander accent hadden. Maar alles wat anders is aan 'vreemden' komt wel een keer aan de orde.
Het verschil met Limburg (waar ik ook gewoond heb) is wel, dat mensen onder elkaar goed verstaanbaar Nederlands spreken. In Limburg gaat men onmiddellijk over op Limburgs als er twee bij elkaar in de buurt komen. Ik zou niet terug willen naar Limburg.
Tsjor
Update
Zo, ondertussen zijn we 2 weken geleden een week in Winterswijk geweest (alweer met stralend weer) en hebben de buurt goed bekeken. We hebben zelfs een huisbezichtiging gedaan en ik heb verschillende mensen gesproken.
De twijfel blijft... Op sommige dagen kriebelt het weer zo erg en spreek ik verschillende instanties om te informeren, andere dagen twijfel ik weer over het 'verstoren' van ons redelijk stabiele leventje.
Mijn man vindt het nu toch vrij veel gedoe en teveel onzekerheden met zich meebrengen in korte tijd. Maar hij ziet nogal snel beren op de weg (vind ik). En ik draag waarschijnlijk een roze bril, haha.
Wat mij opviel/tegenviel is dat een aantal mensen dat ik sprak, die van buiten Winterswijk kwamen, allen noemden dat je er als buitenstaander moeilijk tussenkwam bij de Winterswijkse bevolking en je eigenlijk altijd als een outsider wordt gezien.
Tsjor, heb jij dit ook zo ervaren?
De knoop zal uiteindelijk snel moeten worden doorgehakt, want in april zullen we anders ons huis te koop moeten gaan zetten. Had ik inderdaad maar een glazen bol!
Klopt
Ja, buitenstaander blijf je. Maar dat is in elke kleinere plaats zo. Alleen in een grote stad heb je dat niet, maar daar ken je meestal dan ok niemand. Er zijn families die al generaties lang daar wonen en dan kent iedereen elkaar wel op een of andere manier. Daar kom je niet zo gemakkelijk tussen.
Mijn zoon woont inmiddels alweer enkele jaren in Winterswijk. Toen hij op school zat werd hij erg gepest en heb ik hem op een gegeven moment daar weggehaald en naar zijn vader laten gaan. Later ben ik ook verhuisd. Maar hij heeft altijd kontakt gehouden met een groepje vrienden, daar ging hij vanaf zijn 16de elk weekend naartoe, kwam daar een meisje tegen (die nota bene op een boerderij tegenover ons woonde, en heeft daar een huis gekocht. De vriendengroep is zeer hecht (en groot). Daardoor is hij geen buitenstaander meer. de familie van het meisje is helemaal blij met hem, dus hij voelt zich daar helemaal opgenomen.
Je wordt namelijk wel geaccepteerd. Als je gewoon jezelf bent en meedoet met bepaalde clubjes, school etc. Niet teveel morrelen aan gewoontes. Genieten van het bloemencorso, maar al je niet mee wil doen met de feesten eromheen is dat ook goed. Als je wel mee wil doen ook. In de buurtschappen rond Winterswijk is het wel meer gewenst dat je meedoet met de feesten. Ik ben niet zo'n feestganger. Maar ik heb gemerkt dat mensen je, ook als buitenstaander, toch waarderen. En de mensen zijn wel aardig tegen je.
De eerste generatie zal buitenstaander blijven, maar de kinderen zullen er helemaal bij gaan horen. Net zoals andere 'vreemdelingen'.
Tsjor
verhuizen
ik denk dat kinderen (zeker zolang het geen pubers zijn) prima kunnen verhuizen. Ik ben verhuisd toen de kinderen 10 en 12 jaar waren. Weliswaar niet van de ene naar de andere kant van het land, maar op die leeftijd is verhuizen 25 km verderop net zo ingrijpend (school, vriendjes, sport) als 125km verder. Mijn jongste was voorafgaand aan de verhuizing erg boos maar eenmaal drie maanden in nieuwe woonplaats had ze het prima naar haar zin.
De kinderen zouden voor mij dus geen belemmering zijn. Ik zou het wel een voorwaarde vinden dat mijn partner er ook voor gaat. Er kunnen zeker dingen tegenvallen en dan is het fijn als er geen "maar jij wilde ook per se verhuizen" discussies ontstaan.
Overigens
Mijn zoon kwam een van zijn pestkoppen later tegen. Hij had heel lang kontakt vermeden, maar was al eens een broer tegengekomen en daar kon hij het erg goed mee vinden. Nu een van de pestkoppen zelf dus. Hij is er maar op afgestapt: hallo, ken je me nog. Die pestkop heeft toen ter plekke zijn excuses aangeboden.uit zichzelf. Had therapie gehad, had in de gaten gekregen wat hij had aangericht (niet alleen bij mijn zoon) en had daar spijt over. Het heeft mijn zoon echt goed gedaan. Dat zijn de mooie kanten van het ons-kent-ons wereldje.
Tsjor
Fijn!
Fijne positieve reacties weer! Echt bedankt Tsjor voor het delen van je ervaring, dat sterkt het oorspronkelijke gevoel dat ik had over de plaats weer. Het bloemencorso hebben we vorig jaar meegemaakt en ik kreeg er helemaal weer een 'net-als-vroeger'-gevoel bij. Toen ik klein was waren er ook allerlei van dat soort optochten met Koninginnedag bij ons, maar tegenwoordig is dat allemaal geschrapt.
En wat fijn voor je zoon zeg, dat het zo een positief staartje heeft gekregen. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat hem goed heeft gedaan.
@Alkes; ook bedankt voor jouw positieve verhuis-ervaring. Kinderen zijn inderdaad vrij flexibel en ik ben het helemaal met je eens dat je met je partner op 1 lijn moet zitten. Mijn man houdt helemaal niet van financiele onzekerheden en ik ben meer van het 'gaan en we zien wel'. Maar in dit geval is het natuurlijk wel serieus. Dus ik ga van de week maar eens met een hypotheekadviseur om tafel zitten en een waardebepaling van onze woning plannen.
Hoe is het nu?
Hoi Sarka,
Ik herken mezelf heel goed in jouw vragen van vorig jaar. We wonen in zuid Holland en overwegen een verhuizing naar Oost-Nederland met onze twee kinderen. Warm contact met mijn ouders in Noord-Holland maar ik wil al van kinds af aan liever aan de andere kant van Nederland wonen. M'n man heeft een gesprek voor een baan aan de andere kant van het land eind deze maand. Ik ben heel benieuwd hoe het bij jullie uiteindelijk is verlopen, hebben jullie de stap gemaakt en waardoor wel of niet? En hoe kijk jij terug op je beslissing om wel of niet te vertrekken?
Btak
Werken
Vrienden verhuisden van Amsterdam naar dorp onder Assen. Hun kinderen gingen naar de basisschool. De basisschool is een opstap om je sneller ‘thuis’ te voelen; de kinderen maken het gemakkelijker om anderen te leren kennen. Is het niet met de klasgenoten, dan wel met de buren of de sportverenigingen.
Maar de vrienden waren verhuisd omdat hij een andere baan kon krijgen. Aan jullie plannen zitten een paar belangrijke haken en ogen; nog geen zicht op inkomen dus nog geen goed beeld welk huis en in welke straat in jullie bereik ligt.
Ik denk dat je minder zorgen hoeft te maken om de kinderen; het huis zelf en het vermogen om de daarbij behorende vaste lasten te kunnen betalen, bepaalt of de move succesvol uitpakt.
Zelf zijn we jaren geleden met de kinderen verhuisd naar buitenland. Het betrof een baan voor een paar jaar. Het viel mij op hoe gemakkelijk wij vrienden maakten, deels dankzij de buurt, deels dankzij school. Ik denk dat je eigen houding daarin bepalend is. Soort van interesse tonen en accepteren als mensen minder haast hebben.
Maandag verhuizen!
Hee wat grappig dat ik mijn eigen topic weer tegen kom!
De sprong hebben we zeker gewaagd, want dit voorjaar liepen we ineens tegen een heel mooi huis in een dorp in de Achterhoek aan. Het was echt precies wat we zochten en de knoop was snel doorgehakt. We liepen ondertussen ook al ruim een jaar serieus met dit idee, dus twijfels waren er niet meer. Ons eigen huis in de Randstad was in een week verkocht en komende maandag gaan we echt over. We hebben er enorm veel zin in, de kinderen reageerden ook positief en ook al verwacht ik dat er heus nog wel wat tijd over heen gaat voordat we allemaal gewend zijn, maar spijt heb ik helemaal niet. Geen moment over gedacht ook.
Qua baan maak ik me geen zorgen, we hebben beiden nog niets, maar kunnen het financieel even uitzingen. Mijn man is kok en kan zo wat vinden, zelf heb ik ook al een aanbod gekregen. Dat vind ik ook niet belangrijk. Het belangrijkste is dat we een heel fijn mooi huis hebben gevonden, dat ik me heel prettig voel bij de mensen die we tot nu toe hebben ontmoet en dat ik heel veel zin heb in een nieuw avontuur.
De beslissing om wel of niet te vertrekken, lag puur bij het huis dat we moesten vinden. En ineens was het daar; want voor een gemiddeld huis met gemiddelde tuin zouden we dit nooit hebben gedaan. Bij dit huis hebben we daar niet eens over nagedacht. Daarnaast blijf ik er bij dat je bij dit soort sprongen niet al te veel na moet denken, maar het op een gegeven moment gewoon moet doen. Ik denk namelijk dat je overal wel kunt wonen, als je maar samen bent met je gezin en een boterham kunt verdienen.
Succes met de keuze Btak! Hoe was het gesprek van je man?
Bijzonder
Ik hoop dat het je goed gaat. Overigens maakt het in de Achterhoek wel een beetje uit waar je woont: sommige dorpen zijn echt katholiek, sommige echt protestant. als je tijd hebt zou je dit artikel eens kunnen lezen:
https://www.trouw.nl/nieuws/aalten-en-lichtenvoorde-zijn-enclaves-geen-naobers~b3c367c6/
In dit artikel een mooi cultuur-historisch overzicht, waarin de totstandkoming van de verschillende kleuren en gradaties van geloven duidelijker wordt. Niet naar de kerk gaan wordt overal geaccepteerd, maar de sporen van het verleden (en heden) zijn onmiskenbaar nog aanwezig, al dan niet bewust.
Overigens vind ik dit wel bijzonder:
'Ik denk namelijk dat je overal wel kunt wonen, als je maar samen bent met je gezin en een boterham kunt verdienen.' Helemaal mee eens. Maar dat laat zich een beetje moeilijke rijmen met: '....zelf heb ik ook al een aanbod gekregen. Dat vind ik ook niet belangrijk.'. Dat aanbod gaat toch over 'je boterham verdienen'.
Succes met de verhuizing.
Tsjor
Cool zeg
dat jullie deze stap nemen. Wens jullie veel geluk. De Achterhoek is een fijne omgeving.
Veel succes
Heel veel succes en plezier met deze stap.
Dat artikel van Trouw zou ik met een korrel zout nemen. Ik was als kind in de jaren '80 veel in Lichtenvoorde, ik heb daar veel familie. En ze waren daar toen al net zo ontkerkelijkt als in Brabant waar ik vandaankom. Hoe ht met Aalten zit weet ik niet, maar ik vermoed dat het daar niet veel anders zal zijn.
Marianne
De mate van kerkelijkheid zegt niet zoveel over de invloed op de cultuur. Vergelijk Aalten maar eens met Groenlo met carnaval.
Tsjor
