Vaderschap

Wauw wat een mooi artikel

dit zou iedere vader moeten lezen, die nog steeds denkt dat zijn verantwoordelijkheid stopt door het uitvoeren van zijn ft baan. Dat is echt niet genoeg als je hebt gekozen voor kinderen.

En iedere moeder zou dit moeten lezen, die dezelfde mening is toegedaan over de vader van haar kinderen, want helaas komt ook dat nog zoveel voor. Ik lees het hier ook vaak. Zoveel afwezige vaders. Het is in en intriest

Ja hè?

Ik vind het ook zo verhelderend. Ook helemaal niet wollig of zo: gewoon gericht op dat een opvoeding ook een heleboel activiteiten zijn die bij elkaar tot hechting tussen vader en kind kunnen leiden. Of niet natuurlijk, als je het nalaat,
En omdat we toch voorbeelden hebben gehad van vaders die nog meer afwezig waren denk ik dat het voor iedere ouder goed is om te lezen. Zoals de schrijfster ook zegt "ook al doe je het dubbele wat je vader deed, dat maakt het nog niet okay: 100% meer van 5% zorgtaken is nog altijd maar 10%.

Vaderschap

Bij men ex dook ik in me werk omdat het thuis toen heel kut was. Nu wordt ik verstoten door me ex bij die 3 kinderen. Ik had toen meer tijd in de kids moeten steken.

Nu ik met mijn verloofde een kleine heb heb ik een papa dag elke week. Ik merk dat ze nu ook aan mij veel meer hecht en maakt bewustere keuzes om niet de zelfde fouten temaken.

Ik zou graag meer met die andete 3 willen maar ja dat mag niet van me ex en jeugdzorg doet hier vrolijk aan mee.

heel mooi

Mooi stuk, inderdaad, dit had mijn ex moeten lezen toen de kinderen nog klein waren.
Ik heb nu een lat relatie met een nieuwe partner, zijn kinderen waren 7-10 en 14 toen hij ging scheiden. Hij werd noodgedwongen door zijn ex een weekend-vader met 1 extra dag door de week (ze accepteerde beslist geen co-ouderschap) Gelukkig werd dit met de jaren wel iets meer uitgebreid. Door deze constructie is hij echter wel gaan vaderen en kan hij de meeste vragen op deze lijst beantwoorden, iets wat hij zeker niet had gekund als hij niet was gescheiden, want hij was toch wel de 'werkende man' en zijn vrouw was overdag thuis dus regelde het gezin.
Dus ja, er kan nog veel verbeteren de komende jaren, want de meeste vaders zijn onbewust toch wel de hulpjes van moeder, ik weet niet of ze dat doen omdat ze geen beter voorbeeld hebben gekregen, of omdat hun vrouw alles 'beter weet' en het uit hun handen trekt, dat kan natuurlijk ook (niet dat ze dat dan maar moeten laten gebeuren uiteraard)

Ook als je werkt

kun je dit gewoon allemaal weten hoor. Het gaat om betrokkenheid en interesse in je kind.

Wel erg

vanuit moeders geredeneerd.
Er staat bijvoorbeeld niet: kun je een fietsband plakken. Haal je me 's avonds op over een afstand van meer dan 50 km. Laat je me 100 km fietsen. Of zoiets.
Ik ben nooit achter de ouders van vriendjes of vriendinnetjes aangegaan, behalve als er serieuze problemen waren. Maar ik hoefde niet te weten wie dat waren. Waarom? zo dicht wilde en wil ik nog niet op de huid van mijn kinderen zitten.
Dus ik vind het een moederbeeld, voorgehouden aan vaders. Maar niet echt een vaderbeeld.

Tsjor

Het is nogal

handig dat je weet wie de beste vrienden van je kinderen zijn en wat daar de ouders van zijn, ivm speelafspraakjes en feestjes, dat moet toch echt georganiseerd worden als kinderen nog erg klein zijn. Brengen en halen, dan is het absoluut noodzakelijk dat je weet waar de mensen wonen. En als ze kleiner zijn blijf je er soms bij. Dat heeft niks te maken met er bovenop zitten, dat is gewoon het sociale leven van je kind waar jij voor nodig bent, omdat een jong kind nu eenmaal nog niet mobiel is.

Fietsband plakken: check. Waarom zou dat iets voor vaders zijn? Het is trouwens niet zo belangrijk, want je kunt het ook uitbesteden. Dan heb je ook die zorg kunnen verlenen. Daarom doet het er minder toe. De dingen die genoemd zijn, zijn meer persoonlijk van aard.

En een kind ophalen 's avonds, uuuh ja? Dat hoort er ook bij, maar dat zijn de gebruikelijke dingen die ieder ouder doet. Ik denk dat het daarom niet in het lijstje staat, omdat het zo vanzelf spreekt dat je je kind soms ophaalt.

Lanza

Je zou het niet verwachten maar er zijn ook ouders die oudere kinderen hebben. Die niet meer op het schoolplein staan en zodoende weten wie de vrienden van hun kinderen zijn. Laat staan de namen van hun ouders. Ophalen van kinderen is op een gegeven moment zelfs gênant te noemen.

Uiteraard

Bij een ouder kind is het logisch dat ze steeds meer hun eigen leven hebben, waar je als ouder steeds een stap terug neemt.

Sommige vragen zijn duidelijk gericht op het jongere kind en dan zul je toch echt nauw betrokken moeten zijn, want veel kunnen ze dan simpelweg nog niet zelf. Dan kun je wel zeggen dat dit niet de rol is van een vader, maar veel moet gewoon gebeuren. Iemand moet het weten/ doen, dus als jij dat per definitie niet wil zijn, omdat je rol van een vader anders is, dan betekent het dat je veel afschuift op de moeder. Dit artikel bekritiseert die houding.

Misschien wordt het tijd om jouw beeld van een vader eens nader te onderzoeken, Tsjor. Het is bijna 2020.

Ja tsjor

"Misschien wordt het tijd om jouw beeld van een vader eens nader te onderzoeken, Tsjor. Het is bijna 2020."

Er is geen moederrollen en vaderrollen meer. Er zijn alleen nog maar ouderrollen. en daar hoort inderdaad ook een fietsband plakken, ophalen van een enge plek en geld verdienen bij. Nog meer dingen die voorheen alleen op vaders neerkwamen? want het is wat magertjes vergeleken bij de lijst die in het artikel wordt genoemd en die volgens jou voor moeders is weggelegd.

foutje en ook nog

"Er is geen moederrollen en vaderrollen meer" moet natuurlijk zijn "Er zijn geen moederrollen en vaderrollen meer"

De meest moeders die ik ken kunnen banden plakken, verdienen geld en halen kinderen op. En de meeste vaders die ik ken zullen niet hoog scoren op de zaken in het artikel genoemd.
Ja en dan komt altijd het argument: maar zij verdienen meer geld, dat is ook liefde. Maar zoals Lanza zegt: veel dingen zijn ook zaken die niet veel tijd kosten maar wel interesse en betrokkenheid.

Rolpatronen

'Het is trouwens niet zo belangrijk, want je kunt het ook uitbesteden.' Dat geldt ook voor vrijwel alle huishoudelijke klussen. Vallen die gelukkig af.
'Er zijn geen moederrollen en vaderrollen meer.' Dat snap ik. Maar wat ik lees is dat de vaderrol volgens moeders voorschriften beschreven worden. Wel begrijpelijk, de vrouw die het schrijft begeleidt vrouwen die klagen over dat ze er alleen voor staan (maak ik op uit haar eigen beschrijving). Maar, zoals Lanza zegt: je moet je realiseren waar je aan begint als je aan kinderen begint.

Tsjor

Dus? Tsjor?

"Maar, zoals Lanza zegt: je moet je realiseren waar je aan begint als je aan kinderen begint. Ja dus?

En wat impliceert dat voor moeder de vrouw dan?
Dat zij gehouden is aan de zaken die in het artikel worden genoemd en haar man, de vader van de kinderen niet?

Of: vind je de zaken die in artikel genoemd worden onzin die wel weggelaten kunnen worden in de opvoeding van kinderen?

Merel ot

“ Hij werd noodgedwongen door zijn ex een weekend-vader met 1 extra dag door de week (ze accepteerde beslist geen co-ouderschap) ”
Triest dat rechter daarin mee ging. Zeker als ze gewoon voor scheiding wel zorg en werk gelijk verdeelden.

Marius

Ik denk dat je zeker als perfecte ouder deze hele lijst vragen moet kunnen beantwoorden
Ik prijs mijzelf gelukkig dat mijn kinderen ondanks mijn imperfectie - hun vader scoort waarschijnlijk net iets beter- inmiddels een schooldiploma hebben, officieel volwassen zijn en nog steeds van ons houden. Pffff

Maar wat houdt

het vaderschap voor jou in dan? Want veel taken moeten toch echt gebeuren als je kinderen hebt. Iemand moet op de hoogte zijn, belangstelling hebben, mee naar de tandarts en de dokter, vriendjes en hun ouders kennen en al die honderden andere dingen.

Heel leuk dat jij dan van de honderd taken er 85 vindt passen bij de moederrol en ze daarom niet doet, maar dat betekent dat jouw vrouw daar dus voor opdraait en dat jij je kinderen amper kent. Want met een fietsband plakken redt je dat niet. Daarmee bouw je geen band op met je kind.

Alkes

Ik weet niet zo goed wat je wilt zeggen? Nou ja, het gaat natuurlijk niet over perfect scoren. En ook moeders zullen niet 100% 'scoren'.
Fijn voor je kinderen dat ze een betrokken vader hebben; fijn voor jullie dat ze nog steeds van jullie houden.

Lanza

tegen wie praat je nu in #18?

Tegen

Tsjor

Marius

Ik reageerde op jouw vraag in #15.
Ik vind de lijst nogal perfectionistisch en jij stelt dat er niks weggelaten kan worden in de opvoeding van kinderen.
Ik weet niet of ik of hun vader aan alle vragen vilder en prijs ons achteraf gelukkig

maar Lanza

je weet toch dat Tsjor een vrouw is? Opkomend voor mannen altijd, dat wel.

Okay Alkes

Maar dan licht je mijn vraag een beetje uit zijn context. Dat komt wellicht omdat ik het niet duidelijk genoeg stelde. Ik bedoelde te vragen (aan Tsjor): of vind je dat (omdat de lijst is opgesteld n.a.v. moeders die klaagden) dat die moeders allemaal dingen doen die overbodig zijn en daardoor een onnodig hoge eis aan zichzelf en de vaders stellen?

en Alkes

volgens mij heb ik een vraag gesteld en niet gezegd dat er niets uit de lijst kon worden weggelaten. Nu begrijp ik het misverstand ook, dat heb ik niet bedoeld te zeggen hoor

Ik dacht dat

Tsjor een man was, maar goed eigenlijk maakt het niet uit. Ik ben wel benieuwd wat ze nu eigenlijk bedoeld. En of het ook geldt als de moeder het meeste geld binnenhaalt, blijft 85% van de zorglast dan voor de moeder alleen omdat zij nu eenmaal de moeder is waar bepaalde moedertaken bijhoren?

Mannentaken

Vroeger verwonderde het me al wat dat een kennis vond dat haar vriend maar mooi zelf al zijn spullen in moest pakken voor het komende motorweekend. Zij ging dat niet voor hem doen, ze deed alleen haar eigen spullen. Dat hij zorgde dat beide motoren tiptop in orde waren door daar avonden aan te sleutelen, tja, dat was volkomen vanzelfsprekend toch? en ook dat hij zorgde voor de tent, de kookspullen, etc. Want dat ging zij natuurlijk ook niet doen.
Ik zie nu bij mij thuis dat zowel mijn man als ik vinden dat we minder doen dan die ander, wat waarschijnlijk de basis onder een tot nu toe redelijk stabiele relatie is.
De fietsen in orde houden, de gesprekken met de scholen doen (kan veel tijd kosten als er iets niet lekker loopt), mee naar de tandarts, uitleg geven en zorgen voor voortgang bij huiswerk, de hond uitlaten, de katten voeren, boodschappen doen en eten koken, geld verdienen, ruzies sussen, de keuken opruimen, de garage opruimen waar iedereen zijn troep dumpt omdat het daar weer magisch uit verdwijnt, de vuilcontainers aan de straat zetten, af en toe de tuin snoeien... nou ik denk dat er nog veel meer is dat hij doet. Dat ik dan de was doe, de kinderen emotioneel ondersteun als hun vader er niet uitkomt, de administratie en alle financiele zaken regel, ook wat geld verdien, zorg dat de auto's op tijd hun beurt krijgen, ook de hond uitlaat en zorg dat de konijnen door hun baas gevoerd worden, de dieren op tijd naar de dierenarts breng en nieuwe ideeën genereer zodat mijn man niet teveel tijd overhoudt om iets voor zichzelf te doen, dat klinkt voor mij als veel minder werk.
Vaderschap zoals ik het hem in de praktijk zie doen, komt neer op liefde, acceptatie en belangstelling, stimuleren en coachen, de lat wat hoger leggen en als ze dat niet redden, hem ook weer liefdevol wat lager leggen.
Aangepast op de behoeftes en talenten van elk kind.
Of dat genoeg is? Volgens mij wel. Ik wou dat ik zo'n vader had gehad. (Ik heb uberhaupt geen vader gehad, maar dat is een ander verhaal).
En ik hoor de kinderen alleen maar klagen over andere vaders. Niet omdat hun vader perfect is, maar juist omdat hij dat niet is, maar wel altijd erg zijn best doet. En dat waarderen ze.
Is dat niet de basis van een goede vader zijn: je kind op 1 zetten en proberen het te geven wat het nodig heeft, voor zover je eigen mogelijkheden strekken?

Dat denk ik wel

en voor een moeder geldt hetzelfde. Ik denk dat het beter werkt wanneer je samen bedenkt wat ieders kwaliteiten zijn en hoe je deze het beste kunt inzetten in het belang van de kinderen. Welk geslacht wie dan heeft, maakt minder uit.

Wendelmoed

Nou heerlijk, dat is toch hoe het moet zijn? Misschien is je man een uitzondering op de regel van weinig in de opvoeding participerende mannen.

Tja we kunnen inderdaad nooit het geheel overzien. In het geval van je kennis kan het ook zijn dat hij weliswaar de motoren en de tent deed maar zij de fourage, het huishouden, de hotels en de verzekeringen. Of dat ze al eerder wel zijn koffer pakte maar daar altijd commentaar op kreeg. Ik noem maar wat.
Wat ik ook vaak merk is dat vrouwen de non-participatie van de partner goed praten. Misschien omdat zij zelf de belangrijkste opvoeder willen zijn?

Het artikel is op te vatten als 'hoeveel taakjes doet vader wel of niet'. Maar ook aan het aantal taakjes doen is niet altijd de betrokkenheid en de interesse voor het kind af te lezen.

Quote:

Vroeger verwonderde het me al wat dat een kennis vond dat haar vriend maar mooi zelf al zijn spullen in moest pakken voor het komende motorweekend. Zij ging dat niet voor hem doen, ze deed alleen haar eigen spullen. Dat hij zorgde dat beide motoren tiptop in orde waren door daar avonden aan te sleutelen, tja, dat was volkomen vanzelfsprekend toch? en ook dat hij zorgde voor de tent, de kookspullen, etc. Want dat ging zij natuurlijk ook niet doen.

Maar wat weet jij nou eigenlijk over die kennis? Want ik vind dat je wel snel oordeelt. Ik principe is het logisch dat je ieder denkt aan je eigen spullen. Het is immers fijn dat je weet wat je meehebt en je weet zelf het beste wat je fijn vindt om aan te trekken.
Hij sleutelt aan de motoren, dat zal zijn hobby zijn geweest, maar misschien is het haar hobby om te koken en stond zij diezelfde tijd in de keuken, ook om de lunch te maken om mee te nemen. En de tent en kookspullen? Dat is een kwestie van 5 min de zolder op neem ik aan, dus dat kun je nauwelijks een taak noemen.
En wie weet stippelde zij de route uit en ging vast op zoek naar mooie plekken om te stoppen en boekte de hotels en was ze daar uren mee bezig geweest in de avonden.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat je geen idee hebt wat mensen allemaal doen. Dat jij het normaal vindt om iemand anders zijn tas in te pakken, betekent niet dat iedereen dit prettig vindt. Mijn man en ik doen dat bijvoorbeeld allebei liever zelf, omdat we nogal specifiek zijn in de spullen die we willen meenemen. Waarom zou jij mij dan gaan opdringen dat ik dat voor mijn man moet doen? Alleen omdat hij een aantal taken uitvoert die zichtbaarder voor jou zijn, terwijl ik in diezelfde tijd misschien iets anders doe ten bate van de reis?

*Proest*

"Want ik vind dat je wel snel oordeelt".
Oh Lanza, dank voor deze giller!