te laat hulp gezocht
vanaf mij 16de heb ik elke dag een joint gerookt en sporadisch een gram coke genomen dit tot mijn 21ste daarna ben ik door omstandigheden i.v.m. drugs en alcohol in ge gevangenis beland. dit is een zwarte bladzijde in mijn leven en had het graag anders gezien. na mijn straf ben ik een hele lieve vrouw tegen gekomen. waarmee het duidelijk klikte en we wilden samen kinderen. toen rookte ik nog cannabis, wat heel normaal was toen voor mij. maar wilde toch heel graag stoppen . maar door omstandigheden zoals werk en geld raakte ik steeds meer aan het blowen . en begon heel af en toe wat coke te gebruiken om het down gevoel te compenseren . toen kreeg ik me eerste wonder, een prachtige dochter waar ik zielsveel van hou. maar nog steeds was het verhaal drugs niet achter me. terwijl ik daar elke dag mee bezig was ook omdat ik het zelf heel graag wilde omdat ik niets minder dan een goed rolmodel wil zijn voor me kinderen, en geen drugs gebruikende vader. wilde zijn , als vader moet je sterk zijn fysiek maar vooral mentaal en met drugs gaat dat niet lukken . en omdat mijn vriendin er ook elke dag me zat en er niet mee om kon gaan. bovendien wilde ik geen hulp wand uit trots wilde ik het zelf oplossen en ik ben ook een paar keer gestopt en het ging dan ook heel goed maar dan nam ik het weer niet serieus genoeg en ging weer een blowtje halen en raakte weer in het zelfde patroon. nu heefd mijn vriendin het doorbroken door te zeggen dat ik pas weer terug mag komen zodra ik me leven op orde heb. dus ben ik nu het huis uit omdat mijn vriendin en ik vaak heftige ruzies hadden soms was mijn dochter daar ook bij. achter af nu ik weer helder ben omdat ik acuut gestopt ben met alle vormen van drugs of alcohol besef ik me dat we dat nooit hadden moeten doen en ik realiseer me dat het voor een kind niet goed is als pap en man telkens ruzie maken. daarom ben ik nu uit huis om me leven weer betekenis te geven en omdat ik zielsveel van mijn kinderen hou. mijn vader sloeg mijn altijd als ik iets fout dee of niet wilde luisterren . en heb daarom altijd gezegd dat ik het beter zou doen , dus ik kom met geen vinger aan me kinderen. geweld naar me kinderen is verboden dat heb ik geleerd van mijn eigen vader omdat het gewoon niet juist is en met praten kom je er namelijk veel beter uit dan door te slaan . dus er is nooit geweld gebruikt. wat ik over het hoofd gezien heb is dat ik al fout was dat ik drugs gebruikte ik wilde zo graag stoppen maar het lukte me gewoon niet alleen ik doe alles voor me kinderen dus ben nu bij de beider in behandeling en heb gevraagd om wekelijkse urine controles niet omdat ik het anders niet kan, maar omdat ik er zeker van ben dat het me gaat lukken om nooit meer in mijn leven drugs te gebruiken. ik heb nu de gewoonte doorbroken en voel me echt geweldig en in staat een goede vader te zijn, echter moet ik wel aan mijn vriendin bewijzen dat ik zonder drugs en of andere middelen kan leven, ik weet wel dat het me gaat lukken maar ik moet het nu nog laten zien vandaar dat ik die controle wil van de Breider en heb volledige openheid gevraagd naar mijn vriendin en schoonouders zodat zij ook kunnen praten of vragen kunnen stellen aan de breider . bijvoorbeeld als het goed gaat maar ook als het niet goed gaat . worden ze allemaal op de hoogte gesteld. het belang van mijn kinderen staat hier namelijk voorop en ik moet het vertrouwen terug winnen. ik ga hiervoor door het vuur als het moet . ik vroeg mij alleen af hoelang het zal duren voordat ik me kinderen weer kan zien en of iemand zoals ik nog wel een 2de kans verdiend ?
natuurlijk
Natuurlijk verdien je altijd een nieuwe kans. Hopelijk heb je inmiddels goede hulp gevonden. Maar je gaat niet over het vertrouwen van je vriendin en je kind. Het lijkt mij dat je deze kans kan aangrijpen om het voor jezelf als eerste goed te doen. Zorg goed voor jezelf en zorg dat je het goed hebt met jezelf. Onderhoud het contact met je vriendin en je kind zo goed mogelijk maar probeer geen zaken te forceren. Je ben nu op jezelf. Maak er wat van.
gellukig
Ik heb hulp bij me arts en breider stichting,en ga er absoluut wat van maken. Bedankt voor de reactie.
Goed bezig!
Wat ik goed vind in je verhaal is dat je wel op een rij hebt waar het misging, dat het aan je eigen keuzes lag en dat je nu daarvoor de gevolgen accepteert, maar ook er van alles aan doet om de boel weer zo goed mogelijk te krijgen. Natuurlijk verdien je een tweede kans, maar misschien heeft je vriendin je in haar ogen al vele kansen gegeven en duurt het gewoon langer eer dat vertrouwen terugkomt. Er zal best veel verdriet, een breuk, boosheid en teleurstelling zitten, maar op de ene of andere manier kreeg ik toch een glimlach bij het lezen van je bericht. De manier waarop je (nu dan toch eindelijk) beseft dat je het niet alleen kunt, de hulp die je hebt ingeroepen en de manier waarop je over je kinderen praat. Nu laten zien in daden dat je het meent en veel geduld hebben, doorzetten met de hulp en niet meer terugvallen. Ik wens je sterkte en ik hoop dat het goed gaat komen, met jou en met het contact met je vrouw en kinderen.
Goede stap gezet
Wat goed dat je hulp hebt gezocht en gekregen. De stap om hulp te zoeken is een hele moeilijke. Die stap heb je genomen. Blijf bij jezelf en je belofte die aan jezelf hebt gedaan. Het is goed dat je weet waar het fout is gegaan, zo ken je de valkuilen. Heel veel sterkte en heb geduld, het is een lange weg. Maar zoals gezegd, de eerste hele moeilijke stap is gezet!
de 1e stap
namelijk het erkennen van jouw probleem heb je al gehad, hierna zal het niet makkelijk worden en zal je moeten beschikken over een hoop wilskracht, maar.....wat je wilt zijn kan je zijn en hoelang dat gaat duren kan niemand denk ik een antwoord op geven. Betrek je gezin erbij, maar probeer geen overkill aan informatie te geven. Daarmee bedoel ik te zeggen dat je geen situatie moet creeren waarbij je drukkend wil laten zien "dat je het wel kan". Ga met jezelf aan de slag en hou contact met je gezin! Net zoals Topaz kreeg ik ook een glimlach op mijn gezicht...je gaat het redden, echt!
