Super zwaar maar super mooi

Met enige weemoed over wat voorbij is en nooit meer terugkomt, maar ik vond (en vind) het ook heel leuk om te zien hoe ze steeds zelfstandiger hun eigen leven leiden. 

Mijn jongste is 18. Dat vond ik wel een dingetje, alleen maar volwassen kinderen. Gelukkig is mijn vriend net opa geworden dus hopelijk mogen we veel tijd met dat kleine hummeltje doorbrengen.

Mijn kind is nog lang niet volwassen, maar ik vond bij mezelf nou niet echt dat er heel veel veranderde op dat specifieke moment. Ik zat in mijn eindexamenjaar op de middelbare school en jarig zijn/formeel volwassen zijn veranderde daar niet heel veel aan.
Leerplicht was toen nog niet tot 18, maar naar school gaan stond niet ter discussie bij ons thuis. Alcohol drinken mocht met 16 al, autorijles ben ik pas na mijn eindexamen mee begonnen (en dat was iets waar ik niet echt naar uitkeek, want het leek me maar lastig). Dus al met al veranderde er niet zo veel. Ja, ik moest mijn eigen zorgverzekering gaan betalen. Ik had eigenlijk ook niet zo veel zin om 18 te worden, ik zag de voordelen er niet direct zo van.

Het had zeker wel wat toen hij voor de eerste keer mee mocht stemmen en toevallig was dat in het gebouw dat vroeger diende als (mijn) middelbare school maar waar nu appartementen in gevestigd zijn. 
Ik vond het mooi te zien hoe hij zich ontwikkelde van baby naar volwassene en geniet erg van de gesprekken die we nu hebben. 

ik denk dat voor sommige mensen niet de grens bij 18 jaar ligt, maar het moment waarop kinderen het huis uit gaan. Dat is sinds iets later.

Ik heb geen kind

Mijn vader riep zijn hele leven dat kinderen elk jaar leuker worden. Hij stierf toen ik 54 was, dus er staat je nog veel te wachten

18 was middelbare schooldiploma krijgen en de zelf gekozen studie beginnen. Nu zijn ze allebei afgestudeerd en werken ze. Mijn kinderen zijn gewoon volwassenen!

Ik ben 59j en mijn oudste kleinkind is 18. Wat ben ik blij! De meeste leeftijdsgenoten van mij zitten nog met hun eigen jongvolwassen kinderen thuis en zelf ben ik al jarenlang lekker kindvrij. Mijn kinderen komen wel allemaal minstens 1 keer/ week langs. 
Mocht ik mijn leven kunnen herbeginnen zou ik het opnieuw ZO doen; jong moeder worden en kind-vrij zijn eind veertig. Heerlijk! 

Ik heb vijf kinderen, ze zijn 23, 21, 14, 13 en 11. Ik was zelf ook 18 toen de oudste geboren werd.
Toen mijn zoon 18 werd vond ie dat ook het moment waarop ie meende alles zelf te kunnen bepalen. Voor een deel kon dat maar niet in een gezin. Het 18 worden vond ik ook wel een momentje hoor. 
Toen mijn dochter 18 werd was ze al zoveel volwassener dat zoon was. 
Ik voed ze hopelijk op tot zelfstandige volwassenen. Als ik zie ook hoe mijn jongsten zichzelf goed kunnen redden ook denk ik dat ik daar wel in slaag. Ze kunnen alle drie een potje koken, boodschappen doen en de jongste is nu zelf de stad in voor kleding. 

SuzyQFive schreef op 07-04-2023 om 16:03:

Ik heb vijf kinderen, ze zijn 23, 21, 14, 13 en 11. Ik was zelf ook 18 toen de oudste geboren werd.
Toen mijn zoon 18 werd vond ie dat ook het moment waarop ie meende alles zelf te kunnen bepalen. Voor een deel kon dat maar niet in een gezin. Het 18 worden vond ik ook wel een momentje hoor.
Toen mijn dochter 18 werd was ze al zoveel volwassener dat zoon was.
Ik voed ze hopelijk op tot zelfstandige volwassenen. Als ik zie ook hoe mijn jongsten zichzelf goed kunnen redden ook denk ik dat ik daar wel in slaag. Ze kunnen alle drie een potje koken, boodschappen doen en de jongste is nu zelf de stad in voor kleding.

SuzyQFive schreef op 07-04-2023 om 16:03:

Ik heb vijf kinderen, ze zijn 23, 21, 14, 13 en 11. Ik was zelf ook 18 toen de oudste geboren werd.
Toen mijn zoon 18 werd vond ie dat ook het moment waarop ie meende alles zelf te kunnen bepalen. Voor een deel kon dat maar niet in een gezin. Het 18 worden vond ik ook wel een momentje hoor.
Toen mijn dochter 18 werd was ze al zoveel volwassener dat zoon was.
Ik voed ze hopelijk op tot zelfstandige volwassenen. Als ik zie ook hoe mijn jongsten zichzelf goed kunnen redden ook denk ik dat ik daar wel in slaag. Ze kunnen alle drie een potje koken, boodschappen doen en de jongste is nu zelf de stad in voor kleding.

SuzyQFive schreef op 07-04-2023 om 16:03:

Ik heb vijf kinderen, ze zijn 23, 21, 14, 13 en 11. Ik was zelf ook 18 toen de oudste geboren werd.
Toen mijn zoon 18 werd vond ie dat ook het moment waarop ie meende alles zelf te kunnen bepalen. Voor een deel kon dat maar niet in een gezin. Het 18 worden vond ik ook wel een momentje hoor.
Toen mijn dochter 18 werd was ze al zoveel volwassener dat zoon was.
Ik voed ze hopelijk op tot zelfstandige volwassenen. Als ik zie ook hoe mijn jongsten zichzelf goed kunnen redden ook denk ik dat ik daar wel in slaag. Ze kunnen alle drie een potje koken, boodschappen doen en de jongste is nu zelf de stad in voor kleding.

Ik was ook 18 toen mijn oudste geboren werd. En 19 toen de tweede geboren werd. Toen ik 21 was beviel ik van mijn derde en laatste kind. 

Ik vind het ideaal! Ik was denk ik 45j toen het laatste kind het huis verliet. Uit vrije wil hoor

Ik werd ook heel vroeg oma. Ik was net 41j geworden toen mijn eerste kleinkind geboren werd. Een vriendin van mij was net bevallen......

Intussen is mijn oudste kleinkind 18 geworden.

voor degenen die met 18 hun eerste kind kregen: hoe combineerde je dat met school want die zijn niet echt berekend op jongeren met kind.

Wand dat vond ik het zwaarst naast alleenstaand ouderschap werken en mijn universitaire master afronden. Ik was ruim 30, dat had ik op mijn 18e niet gekund.

Jannie2005 schreef op 09-04-2023 om 21:01:

ik zelf ging ook nog naar school toe tijdens mijn schoollessen paste mijn ouders op mijn dochtertje. En die hebben het dus ook van heel dichtbij alle fasen van mijn dochtertje mee gemaakt hebben ze erg van genoten en mijn vader nu nog steeds van mijn dochters mijn moeder is helaas 6 jaar geleden overleden.

Dan heb je geluk dat je ouders dat konden, die van mij werkten allebei, net als ik nu.