Super zwaar maar super mooi
hallo
Geen idee waarom ik deze topic schrijf misschien om me ei kwijt te kunnen.
Zelf ben ik op jonge leeftijd moeder geworden ( bijna 18) nu word mijn oudste dochter over een week 18. En 2 week daarna word ik 36. Maar wauw wat is die tijd snel gegaan. Ik vind dat ze een zelfstandige jonge volwassen vrouw is geworden. Geen type wat alcohol en drugs gebruikt. Zelf woont ze sinds kort op kamers ivm der opleiding. Maar ooh ooh wat mis ik soms die tijd dat ze klein is.
En mij nog zoveel nodig heeft.
Door haar ben ik de moeder geworden die ik graag wou worden en zijn.
Gelukkig kan ik nog moederen over haar zusje van 11.
Hoe hebben jullie die tijd beleeft dat jullie oudste 18 werd??
Ysenda schreef op 09-04-2023 om 21:04:
[..]
Dan heb je geluk dat je ouders dat konden, die van mij werkten allebei, net als ik nu.
Mijn moeder was altijd een thuisblijf moeder en mijn vader had een jaar voor mijn zwangerschap een zwaar auto ongeluk gehad waardoor hij aan het revalideren moest
Mijn oudste wordt dit jaar 18. Ik vind het surrealistisch maar ook zo vanzelfsprekend. Ik ben wel iets ouder dan jij (43). Mijn zoon heeft een hele lastige basisschooltijd gehad, maar hij doet nu bijna eindexamen van het gymnasium en gaat biologie studeren in Nijmegen. Ik zie hem toch altijd een beetje als een kind, maar toen hij zijn motivatiebrief moest schrijven schudde hij een hartstikke volwassen brief in het Engels uit zijn mouw en ineens kan het besef dat hij ècht een jonge man is. Ik krijg iedere morgen voor hij de deur uit gaat ( en voor hij gaat slapen) nog een knuffel. Wat zal ik dát missen als hij op kamers gaat.
Met 18 een kind op de wereld zetten lijkt me verre van ideaal. Je moet nog naar school, een opleiding doen, dat is allemaal niet zo ingericht op ouders met jonge kinderen.
Er komt dan waarschijnlijk veel neer op je ouders. Veel ouders van 18-jarigen werken nog, die van mij waren toen nog geen 50. En daarbij vind ik het ook niet per se wenselijk dat ouders het grootste deel van de zorg/opvoeding en verantwoordelijkheid voor hun rekening nemen. Natuurlijk kan het zo lopen, maar om dat nu ideaal te noemen, dat zeker niet.
Je hebt dan wel relatief snel je vrijheid terug, maar dan in een fase dat jouw leeftijdsgenoten met hun kinderen zitten. Die fases lopen dan niet meer gelijk.
Op je 18/19/20 kun jij niet mee op feestvakantie omdat je een baby/dreumes/peuter hebt en op je 40e kunnen zij niet met jou buiten het seizoen op vakantie omdat ze kinderen op de basisschool hebben. Of niet spontaan een avondje uit omdat ze geen oppas hebben.
MamaE schreef op 10-04-2023 om 12:13:
Met 18 een kind op de wereld zetten lijkt me verre van ideaal. Je moet nog naar school, een opleiding doen, dat is allemaal niet zo ingericht op ouders met jonge kinderen.
Er komt dan waarschijnlijk veel neer op je ouders. Veel ouders van 18-jarigen werken nog, die van mij waren toen nog geen 50. En daarbij vind ik het ook niet per se wenselijk dat ouders het grootste deel van de zorg/opvoeding en verantwoordelijkheid voor hun rekening nemen. Natuurlijk kan het zo lopen, maar om dat nu ideaal te noemen, dat zeker niet.
Je hebt dan wel relatief snel je vrijheid terug, maar dan in een fase dat jouw leeftijdsgenoten met hun kinderen zitten. Die fases lopen dan niet meer gelijk.
Op je 18/19/20 kun jij niet mee op feestvakantie omdat je een baby/dreumes/peuter hebt en op je 40e kunnen zij niet met jou buiten het seizoen op vakantie omdat ze kinderen op de basisschool hebben. Of niet spontaan een avondje uit omdat ze geen oppas hebben.
Waarom zo veroordelend? Om nog niet te spreken over al jouw aanames die nergens op gebaseerd zijn. Man en ik hebben zelf onze kinderen verzorgd en opgevoed hoor. Helemaal zelf, zonder hulp van onze ouders.
Tenslotte; ik heb nooit behoefte gehad aan een feestvakantie. Echt niet! Mijn kinderen stonden op de eerste plaats.En al jouw bla-bla-bla over de 'fases die niet meer gelijk lopen': ik heb er nooit last van gehad.
zwaankip schreef op 19-04-2023 om 23:50:
[..]
Waarom zo veroordelend? Om nog niet te spreken over al jouw aanames die nergens op gebaseerd zijn. Man en ik hebben zelf onze kinderen verzorgd en opgevoed hoor. Helemaal zelf, zonder hulp van onze ouders.
Tenslotte; ik heb nooit behoefte gehad aan een feestvakantie. Echt niet! Mijn kinderen stonden op de eerste plaats.En al jouw bla-bla-bla over de 'fases die niet meer gelijk lopen': ik heb er nooit last van gehad.
Mijn bericht was niet veroordelend bedoeld. Nee, natuurlijk heeft niet elke 18-jarige dezelfde behoeftes maar voor veruit de meeste 18-jarigen is op dat moment een kind op de wereld zetten niet ideaal.
Je woont vaak nog bij je ouders of op een studentenkamer, de meesten gaan nog naar school of volgen een opleiding. Een flat/appartement/woning kunnen bekostigen voor een heel gezin inclusief gwl, verzekeringen, boodschappen en alles voor de kinderen...ik vind het heel knap als je dat op die leeftijd al voor elkaar hebt. Ik verdiende toen met mijn bijbaantje een paar gulden per uur. Zelfs als ik fulltime had gewerkt had ik nog niet eens het bedrag van een bijstandsuitkering verdiend.
