Stenen en takken (jongens en spelen)

Ik mekker ook.

Geen tips

Want ik ben daar net zo streng in als jij. En wat de risico's zijn? Euh, nou, in de handen van mijn 2 banjers zijn die best groot, geloof me . Ze zijn echt niet expres vervelend maar kunnen onbedoeld, in het vuur van het spel, vreselijk onhandig en stom doen met bijvoorbeeld een tak. Of, zoals laatst: een glazen bierfles die zoon nummer 1 vond, kapotgooien op de stoep, waarna zoon nummer 2 een behoorlijk bloedende vinger had die nog niet zo makkelijk te stelpen was. Toen zijn we wel heel boos geworden trouwens, zoiets is gewoon echt gevaarlijk en het had erger kunnen aflopen. Ze hebben dan ook allebei een forse preek gekregen.

Takken hebben punten, scherven zijn enorm scherp en met stenen kun je ook iemand erg pijn doen of schade veroorzaken door ermee te gooien. Dus nee, hier mag het ook niet. Waarbij ik overigens echt niet de illusie heb dat ze zich daar de hele tijd aan houden als wij even niet kijken . Behalve dat glas dan, daar zijn ze nu geloof ik wel goed van doordrongen.

Ik was niet blij

Onze zoon heeft ook eens lekker met stenen gesjouwd en vond dat hij moest voetballen of zo. toen zat er een deuk in een heel heel heel dure nieuwe garagedeur die wij moesten betalen......

Welnee

Takken sjouwen, stenen verzamelen, lekker laten doen. Alles kan gevaarlijk zijn als er niet goed mee omgegaan wordt, maar dat hoort bij groot-worden. (Ik heb in mijn jeugd heel wat takken verzameld en er hele ondergrondse hutten mee gestut, ook daartegen werd gewaarschuwd, maakte het alleen maar spannender

Alles mag, maar

Hier ligt ook meestal een verzameling prachtige takken en stenen naast de voordeur, of in de garage. Ik zie er persoonlijk ook de lol niet van, maar goed, jongens zijn nu eenmaal "anders".
Toen mijn zoon op zijn 2e begon met zijn takken- en stenenhobby, heb ik hem er onmiddelijk van doordrongen dat je moet uitkijken met die dingen. Dus: er wordt NIET mee gegooid, nooit. En je houdt takken uit de buurt van gezichten. Dat gaat tot nu toe (al 4 jaar) goed. Ik moet wel zeggen dat ik doorgaans een brave zoon heb, dat kan uitmaken. Bij mijn dreumes maak ik me nu al zorgen wat hij allemaal gaat uitvreten, dat is een geboren dondersteen.

Hangt ervan af

In het speeltuintje hier in de straat of in de achtertuin mogen ze van mij gerust met stenen en takken sjouwen, maar ik wil niet dat ze er mee in de straat tussen de auto's door gaan lopen zwaaien. Met een steen of tak kunnen ze m.i. een hoop schade aanrichten aan een auto.

Je moet het wel leren

Mijn kinderen spelen ontzettend vaak met stokken en stenen. Al vanaf de peuterleeftijd. Ik zie er echt geen kwaad in. Je moet ze het natuurlijk wel leren. (niet gooien, niet in de buurt van auto's, niet op iemand richten, enz...) Zo mogen ze van mij ook traplopen, fietsen en knippen. Dat zijn ook levensgevaarlijke activiteiten.
Pippin

Nou ja

Streng, ja zo noem ik dat. Ik hoop dat ze in hun oren knopen dat je moet uitkijken met wat je doet. Tuurlijk wil ik ze niet beperken in hun spel, er wordt in de bosjes bij ons huis dan ook heel wat afgesjouwd. Prima. Maar in het rond lopen zwaaien met takken vind ik wat anders. Dat komt hard aan en hoe hard hebben ze gewoon vaak niet in de gaten. Met een schaar mogen ze hier ook knippen, maar niet in het rond zwaaien, ik denk dat je het daarmee wel kunt vergelijken. Als ik zoiets zie ben ik ook heel streng, dat mag gewoonweg niet, punt.

Regels opstellen

Zowel thuis als op de bso hebben we daar gewoon regels voor. Op de bso hebben ze geloof ik vooral stenen en daar hangt een hele lijst met wat wel/niet mag. Ik weet niet meer exact hoe het geformuleerd was.

Ik ben namelijk meer van de benadering Reina: het hoort er bij. Maar dan wel graag veilig. Dus we bespreken wat de risico's zijn en hoe je er veilig mee kunt omgaan.

Als je dat doet, Emmawee, hoef je verder niet meer constant als moeder te piepen. Bevalt hier prima! Als ze te wild worden gewoon even de regels in herinnering roepen. Is ook veel concreter dan algemene kreten van "kijk uit, het is gevaarlijk".

Oh ja

Hier waren ze laatst met de straat bezig. Toen de werkmannen weg waren lag er nog een enorme berg bakstenen. Met een heel stel jongentjes uit de buurt hebben ze daar toen een mooi bouwwerk van gemaakt. Een buurman kwam met de zeer nuttige regel dat de muren niet hoger mochten worden dan de schouders van de kleinste aanwezige (dat was onze tweede zoon).
De volgende dag waren de werkmannen niet heel blij maar toen ze aan het eind van de dag vertrokken was er nog maar een klein bergje stenen over. Alle jongens uit de buurt weer aan de slag. Toen ik later kwam kijken bleken ze een heel stuk straat weer afgebroken te hebben! (andere hadden ze niet genieg stenen). Dat heb ik toen verder maar verboden al hebben we er (achter hun rug) wel erg om moeten lachen.
Verder leggen we hier ook uit waarom dingen gevaarlijk kunnen zijn, als ze dan onbezonnen bezig zijn vragen we gewoon: wat zou er kunnen gebeuren als je zo doet?

Ook meisjes

bij ons mag in principe alles, zolang er maar niemand in gevaar wordt gebracht. Dat is natuurlijk een beetje ruim, maar houdt bv in dat je wel in het bos met een tak mag gooien en aan een meer een steen in het water, maar niet op straat met takken en stenen gooit. Kijk om je heen of er andere mensen zijn of spullen die stuk kunnen gaan.
Bij ons liggen altijd takken of bamboestokken in de tuin. Tot groot enthousiasme van de buurkinderen. Als er gewoon mee gespeeld wordt, is het allemaal prima. Als ze er "vervelend' mee rond gaan zwaaien wordt er wat van gezegd.

Stenen kunnen natuurlijk op je teen vallen, maar andere zware dingen kunnen ook vervelende gevolgen hebben.
Ik denk dat je ook een beetje naar je kind moet kijken wat het kan en aankan. Zo lopen wij met dochter in de bergen op plekken waar de gemiddelde nederlander niet aan zou beginnen. Maar zij weet daar feilloos wat wel en niet kan en kan haar eigen kunnen goed inschatten (en als ze aan het touw moet is dat zonder tegenstribbelen)