spoorloos.....
Ik kijk normaal nooit naar spoorloos, maar heel toevallig net een stukje gezien. En nu ben ik een beetje van slag.
Er was nml een oproep van 3 donorkinderen op zoek naar broers en zussen. De donor had dus bij veel verschillende klinieken gedoneerd, waaronder dus de kliniek waar wij zijn geweest. En nu? Kind weet dat het een donorkind is, zit er totaal niet mee, vraagt er nooit naar. Moet ik er over doen? Moet ik het opslaan in mijn gedachten?
De donor heeft tot 2002 gedoneerd, ik ben en in 2003 bevallen...
het zou dus kunnen.
Zoek het even uit
Ik heb de uitzending niet gezien maar het kan een leuk evenement zijn voor je kinderen. Toch een gedeeld verhaal om kind te zijn van een donor. Leuk om elkaar een keer te ontmoeten. Zelfs als het niet dezelfde donor is. Maar misschien denk ik er te makkelijk over.
ik vind
dat dit echt iets is dat je kind zelf moet beslissen. Dus als die het (nog) niet wil, dan geen actie ondernemen. Hooguit wat adressen/info bewaren zodat er later misschien contact gezocht kan worden.
@Annej
Het is geen evenement hoor, ze zijn alleen op zoek naar de kinderen van die donor.
Aangezien zoon nog geen 16 is heeft hij ook geen donorpaspoort, vanaf die leeftijd zou hij het op kunnen vragen.
@Thursday next
Zo zit ik er ook in! Alleen vroeg ik me af of ik dat zo zou kunnen doen. Zoon praat er nooit over, zit er niet mee en ziet zijn vader als zijn bio vader. Volgens mij is dit zo'n dingetje waar ik notitie van ga maken en bij in de map stop.
Het overviel me gisteren een beetje, heb er slecht van geslapen. Het is voor ons heel normaal, maar ook een afgesloten periode.
Spoorloos
@Jess,
Ik kan me wel voorstellen dat je er een beetje wakker van ligt (nu ook nog?). Mijn dochter is ook van een donor, geboren in 2000. Toen was een zgn B-donor voor mij de beste optie. Er konden via de kliniek waar hij doneerde maar een bepaald aantal kinderen worden verwekt. Natuurlijk bedenk je je dat hij ik weet niet waar nog meer kan hebben gedoneerd. Of dat hij zou emigreren en uiteindelijk helemaal geen contact meer wil als mijn kind 16 is. Maar als dat nu ter sprake komt in Spoorloos kan ik me goed voorstellen dat je er erg van schrikt. Dat je kind er niet zo mee bezig is betekent niet dat jij dat dan ook niet hoeft te doen. Neem jezelf serieus en zoek uit waar je precies van wakker ligt. Jouw perspectief is anders dan dat van je kind. schrijf op hoe je je voelt, laat het na voor je kind. Er komt een moment dat je kind wil weten hoe het was en waarom het zo ging.
Mijn dochter staat geregistreerd bij het punt donorregistratie, dat wilde ze een paar jaar geleden zelf. Of zij halfbroers en -zussen heeft of zou willen leren kennen speelt nog helemaal niet bij haar. Het gaat alleen om haar biologische vader. Die kan ze ontmoeten als ze 16 is, dat was toen de afspraak. Zelf denk ik dat die halfbroersen -zussen wel eens veel belangrijker kunnen worden dan de vader.
Wat als
Ik kan me voorstellen dat je dat even door elkaar schudt Jess. Het lijkt afgesloten en dan komt het ineens op zo'n manier omhoog.
Maar ik zat te denken, als donoren zoveel kinderen hebben in zoveel verschillende klinieken (wist ik niet) dan is er toch best kans dat twee elkaar ontmoeten zonder dat ze dat weten? En wat als ze een relatie krijgen en zelf kinderen willen? En hoe was dat vroeger, toen donaties nog helemaal anoniem waren? Of zie ik teveel beren op de weg?
Film om te kijken
Even iets heel anders: Misschien site de plank volledig mis hoor, maar zo bedoel ik het niet. Er is een film over een donor vader en die heet "delivery man". Check anders de trailer eens, het is een grappige film maar ik vind wel een hele leuke ondertoon inzitten.
emma
Emma, ik lig er niet meer wakker van hoor. De eerste schrik even en daarna was het goed. We, man en ik, hebben het er wel even over gehad, maar besloten het te laten rusten. Zoon heeft het er nooit over, waarom hem ermee belasten? Hij vind het prima zo en is nooit bezig met biologisch enzo. Zijn vader is zijn vader en hij heeft veel dingen van hem ( soms griezelig om te zien hoeveel ze op elkaar lijken)
Hij weet waarom hij een donor kind is, maar het interesseert hem totaal niet. Dit is gewoon een dingetje wat ik in mijn achterhoofd hou en mocht hij eens vragen dan kan ik het altijd laten zien. Spoorloos zal nog wel een tijdje blijven denk ik 
ach Tine
Vroeger trouwden mensen vaak met iemand uit hetzelfde dorp. Toen was de kans op genetische overeenkomst er toch ook? En zelfs groter dan nu, met een paar donoren op bijna 200.000 kinderen die per jaar geboren worden.
Jess en Yeti
Jess
Nee, als je er zelf niet zo mee It zou ik er ook niet zo'n punt van maken 
Yeti: ik denk dat de mensen vroeger in de dorpen ook niet bewust trouwden met hun halfbroer of -zus. Zij zullen het ook niet leuk hebben gevonden om op latere leeftijd erachter te komen dat je een groot gezin hebt gesticht met je halfbroer bijvoorbeeld. Dat is precies het schrikbeeld van de eindeloos donerende donor. En nu er meer openheid over dit soort zaken is is dit ook een realistische optie. Ik ka me voorstellen dat niet iedereen dat leuk vindt.
