Skateboard voor de deur

Niet jouw terrein

Als ik het goed begrijp speelt de jongen dus op openbare stoep die voor jouw tuintje ligt? Dan kan je er dus eigenlijk niet zo veel van zeggen en zeker als de verhoudingen al op scherp staan dan is het niet raadzaam om hem gewoon weg te sturen.
Maar misschien kun je het anders brengen? Is de betegeling op het plein misschien gladder? Dan kan je hem de tip geven: joh, waarom ga je niet op het plein skateboraden, daar is de grond veel fijner. Of daar loop je niet het risico dat als je valt je in de prikstruiken/tegen 't hek/etc. valt. Ik zou het geloof ik zo draaien dat je hem een dienst bewijst/tip geeft door hem naar het plein te verwijzen.

Oh moeilijk

ja ik ben zo slecht in dit soort dingen. Als het echt weken aan houdt dan krop ik het op en schiet dan volledig uit mijn gehakte laars.

Dus wellicht is het toch een idee om vriendelijk te zeggen dat je het leuk vindt wat hij doet maar dat je hem wel de hele tijd hoort en misschien kan hij daar op het pleintje verkassen.

Dan maar ruzie, wat ik al zei ik ben er niet goed in. Succes, Puck doet het volgens mij handiger.

Oke,

Probeer dan andere creatieve positieve dingen te bedenken waarvoor het plein veeeeel geschikter is dan die smalle stoep voor jouw huis: goh, wat doe je dat goed, kun je ook trucs, nee, dat is ook lastig oefenen hier, dan kan je beter op het pleintje gaan, daar heb je meer ruimte. Of: goh, ik heb ook nog wel een plank die je mag gebruiken om een extra helling te maken, maar dat zou ik dan wel op het pleintje doen, daar heb je veel meer ruimte.
En zie je dat soort acties helemaal niet zitten dan zit er niets anders op dan accepteren en je er niet aan ergeren. Hoe meer gespitst je er op bent en hoe meer je je erover opwindt, des te vervelender is het voor jou.

Skatebaan?

Dorle, jouw verhaal doet me denken aan 10 jaar geleden. Onze kinderen zijn beiden ook dol op skateboarden, en bij gebrek aan een skatebaan bouwden ze hier voor de deur, maar ook bij anderen voor de deur omdat de stoep daar breder was, zelf hindernissen om overheen te boarden. Het maakt inderdaad een beste herrie!
De kinderen hebben hier destijds met een buurtbewoner die het niet meer aan kon horen de gemeente in de arm genomen, er bleken nog subsidiepotjes te zijn waarmee we hier in de straat in het park een prachtige skatebaan hebben gekregen. Alle kinderen mochten meedenken over hoe de baan moest worden, er was speciaal daarvoor door de gemeente een website gemaakt met daarop 3 ontwerpen. Het ontwerp met de meeste stemmen zou binnen 3 maanden worden geplaatst, en zie daar........alle kinderen blij en de buurtbewoners blij!

Onderhuidse spanningen?

En weet je zeker dat jouw 'irritaiefactor' niet in opperste staat is omdat het het kind van de buren is waar je al niet zo op goede voet mee staat??
Dus als het een heel ander kind was (van aardige buren b.v.) dat je je er veel minder aan gestoord had?
Ik vraag dat omdat ze hier voor de deur/tuin ook skateboarden en ook met van die springgevallen en dat doet inderdaad ook wham,wham, en zelfs rrrrrrrr (wij hebben geen gladde straat maar van die grindkopjes) continu. Maar eerlijk gezegd heb ik me er nog nooit aan gestoord en alleen maar gedacht dat ze zo 'leuk' aan het spelen zijn.
En dat het voor die kinderen toch heerlijk is dat het weer zo mooi weer is.
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik als het er véél zijn (denk aan stuk of 4/5) dat ik wanneer ik een telefoongesprek moet voeren ofzo niet pal voor het raam in de woonkamer ga staan want dan is het volume behoorlijk.
Soms partipiceer ik zelfs want zie ik wat ze doen en kijken ze soms zo verwachtingsvol naar me dat ik duimen opsteek of gebaren-applausje's doe.
Ik ben trouwens met puck eens dat openbare weg,openbare weg is. Als iemand mijn kind zou wegsturen van de openbare weg omdat iemand daar 'last' van heeft (terwijl ik misschien denk dat ie zo 'leuk' speelt) zouden ook al mijn stekels rechtop gaan staan....
Ga dus zeker áls je er iets van zegt voor de positieve weg. En probeer je ook bewust te worden of die niet zo goede relatie met zijn ouders onbewust toch meespeelt?
groeten albana

Tolerantie

Toevallig hadden wij hier in de straat vorige week een akkefietje met een buurjongen die de hele zondag alleen thuis was. Het was natuurlijk mooi weer, dus hij zat met vrienden in de tuin gezellig te doen. Ik heb daar nooit zoveel last van, maar andere buren zijn verhaal gaan halen over de rotherrie. Het was alleen maar een paar uurtjes op zondagmiddag, dus dan vind ik dat zo intolerant. Ga dan in een hutje op de hei wonen.
Zo is mijn oudste als kleuter wel eens streng toegesproken terwijl ze aan het stoepkrijten was. Twee oudere dames die dat asociaal vonden, want dan kregen zij al dat krijt aan hun schoenen en liepen dat dan hun huis in. Dat geloof je toch niet, zoiets?!

Albana

Misschien dat het er ook toe doet hoe groot je voortuin is. Hoever ze van je woongedeelte skaten? Mijn bureau en mijn eettafel staan op ongeveer 2 a 3 meter van de skaters. Want ook bij mij doen zijn vrienden vaak mee.
En pal aan de overkant is een groot plein, vandaar.

Ps albana

Als het een kind van aardige buren was geweest, had ik vriendelijk gevraagd of het niet een veel beter idee zou zijn als ze de straat over zouden steken naar het speelplein, dat speciaal gemaakt is om te spelen en vol speeltoestellen staat.
Van deze buren ben ik niet anders gewend dan een grote bek te krijgen.
Een verschil met jou is ook, bij mij gaan al mijn stekels niet rechtop staan als mijn kind verzocht wordt om ergens anders te spelen. En dat gebeurt heus wel eens. Ik neem dan aan dat ze inderdaad een beetje ondoordacht bezig waren, tenzij het echt heel oneerlijk is.
Doe jij dan ook iets met je "stekels", ga je verhaal halen?

Poe,poe dorle!

Wat een heftige reactie! Pijnlijk plekje soms?
groeten albana
(die het verder geen fluit uitmaakt, je doet er maar mee wat je wil...)

Waarom

word je nou zo boos? Wat zeg ik verkeerd?
Ik snap er niks van. Echt niet.

Kan heel vervelend zijn

en zelfs als ze niet direct voor je deur bezig zijn. Het skaten zelf valt nog wel mee, maar bij de zogenaamde truukjes klapt dat ding zo hard neer, en dat is echt een rotherrie.
Hier jarenlang last van dat geklapper gehad, en ineens was het over...De kinderen waren te groot....

Buitenspelende kinderen en herrie.

Hebben we niet allemaal kinderen die we graag buiten zien spelen, bezig zijn met hun vrienden en daar hoort nou eenmaal soms wat herrie bij. Neem het voor lief, en bedenk dat het alleen maar fijn is dat die kinderen nog buiten kunnen spelen.

boos?

Ik bén helemaal niet boos.Ik vind je reactie op mijn woorden alleen behoorlijk heftig,precies zoals ik zei.

Het maakt ook niet uit,maar soms kan een stukje bewustwording je opeens doen realiseren dat je onbewust ook andere dingen laat meespelen.
Daar ging het me alleen om.
Misschien vinden die ouders en andere buren b.v. wel dat ze juist erg leuk aan het spelen zijn (zoals ik dat ook heb) en kom je dan aan met 'ik heb er last van' wees daar dan allert op en denk goed na over hoe je het brengt, want zelfs in een 'goede verstandhouding' kan dat voor scheve ogen zorgen.

Ik heb voor zover ik me kan herinneren 1 keer mijn stekels opgezet. En dat ging ook over stoepkrijten. Toen was jongste nog een jaartje of 6. Die stoepkrijtte met een buurmeisje verderop om de hoek (dus buiten mijn zicht), het buurmeisje woont daar vandaar. En kwam oudste thuis en vertelde dat jongste de straat 'moest' schrobben van de daar wonende buurvrouw. Toen ik ging kijken was dat ook daarwerkelijk het geval. Zowel jongste als buurmeisje stonden met een emmer en een bezem hun net getekende werk te schrobben!(wat niet eens bizar veel was,ze tekenden een ingewikkeld hinkelblok). Beiden bijna in tranen met een boze buurvrouw ernaast die toezicht hield.Toen ik naar de reden vroeg was dat : Dat zij niet op die gekleurde 'troep' wilden uitkijken. Ik weet niet meer wat ik precies gezegd heb, het zal wel iets zijn geweest inderdaad van openbare weg en kinderarbeid want ik was werkelijk woest. En heb me écht moeten inhouden om niet stante-pede die emmers over die buurvrouw leeg te gieten.
De moeder van het meisje dat daar woont had het voorval nog niet eens gemerkt want die was bezig in huis.
Verder kan ik me niet herinneren dat mijn kinderen ooit zijn weggestuurd.
Mijn man heeft wel eens dat hij zich irriteerd aan buiten spelende kinderen nu wel zelf die leeftijd bijna ontgroeid zijn. Dan spelen de jongenste kinderen met hun wave-board (maakt ook lawaai met die bestrating hier) en kan hij het journaal niet horen ofzo en dan reageer ik net zo eigenlijk. Scheelt wel als ze hier binnen lopen om te vragen of jongste komt of om even op onze trampoline te springen dan staat man wel meteen klaar om snoepjes uit te delen. Zijn irritatie is dus eigenlijk altijd maar kort. Omdat dat lawaai op dat moment 'm nu even niet uit komt.5 minuten later heeft hij er geen last meer van.
Maar kinderen hebben nu eenmaal geen knop waarmee je ze uitzet.
Zijn er speciale momenten of tijden wannneer je er meer last van hebt? Of tijdens speciale bezigheden? Of is het continu? Misschien is dat ook handig om te bedenken en aan te geven bij buurjongen? Als je er b.v. alleen last van hebt tijdens het eten (ik noem maar wat)dan is het eenvoudiger om er rekening mee te houden dan wanneer het de hele tijd is. Waarom skate hij niet op het plein? Zijn daar jongere kinderen soms?

En om het compleet te maken, onze voortuin is ook maar 3 meter ongeveer dus ik denk wel dat de afstand ong. even groot is. Wij hebben alleen geen plein voor het huis, maar de zijmuur van een volgend rijtje (half) dus dat kaatst het geluid ook lekker terug en de achteruin daarvan. Er is hier ook geen andere plek om te spelen dan de straat, ja een speeltuintje dat vol zand ligt en dat skate niet zo lekker natuurlijk. En het is hier doodlopend dus geliefde speelplek.
Misschien ben ik het ook wel gewoon 'gewend'dat gespeel voor de deur en hoor ik het daarom niet meer.
groeten albana

Albana en dorle

Ik zou het ook net als Dorle hartstikke irritant vinden als het vlak onder mijn raam zou gebeuren. En ik zou het van het ettertje van de buurt eerder irritant vinden dan van een lief buurkindje. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat Dorle er vanaf wil, zeker als er verderop plenty ruimte is. Maar probleem is dat je er gewoon niets mee kunt omdat het op jouw erf is. En ja, dan is het toch en kwestie van je er niet aan proberen te ergeren.
Maar Albana, zouden jouw stekels overeind gaan staan als Dorle jouw kind vraagt om ergens anders te gaan skaten in plaats van voor haar deur? Als het mijn kind was zou ik zelf aan mijn kind vragen of het op het pleintje wil skaten omdat de buurvrouw het niet fijn vindt, ik zou daar zeker niet geïrriteerd van raken.

Vriendelijk vragen?

Ik zou het denk ik dan toch maar vriendelijk vragen, nee heb je, ja kan je krijgen. Dus gewoon, zeg buurjongen, zou je misschien op het pleintje aan de overkant willen skaten, het maakt zo'n ontzettende herrie hier voor mijn raam? Als hij 'nee' zegt, zou je nog kunnen vragen waarom niet (misschien liggen daar wel veel steentjes of wat zand, en dat skateboard niet prettig.
Nou ja, en anders heb je het in ieder geval geprobeerd en weet de jongen dat hij overlast veroorzaakt. Hij kan dan die dag misschien heel stoer blijven doorskaten, maar wellicht dat hij het toch in zijn achterhoofd houdt voor de volgende keer (tja, of niet, die types heb je ook)

Albana

Je schrijft, ik ben niet boos. Je ervaart mijn woorden als heftig, zeg je. Die heb je dan geheel anders opgevat dan mijn bedoeling was.
Ik bedoelde met mijn woorden (net als Puck trouwens goed aangeeft) alleen maar iets duidelijk te maken. Jouw reactie is in mijn ogen onaardig terwijl ik alleen maar probeer uit te vinden wanneer stekels wel en niet gerechtvaardigd zijn en of je er iets mee doet.
Ik vraag me gewoon af of jij een buurvrouw zou zijn die verontwaardigd zou zijn als ik jouw kind vriendelijk verzoek naar de overkant te gaan?