Sexueel misbruik herkennen

Omgekeerde

"ik blijf maar twijfelen en tekenen zien dat mijn zoon ( 9 jaar) misschien niet de waarheid durft te zeggen."

Het omgekeerde is ook heel goed mogelijk, er zijn meerdere gedocumenteerde gevallen van: een kind dat door het "doorzeuren" van zijn ouders of een hulpverlener op zeker moment gaat zeggen "ja, ik ben misbruikt".

Een kind voelt goed aan dat moeder niet tevreden is met het antwoord "nee". Hij moet iets anders zeggen, want moeder blijft maar doorvragen. Kennelijk wordt er dus iets van hem verwacht.

Eens met ellen

ik ben het eens met Ellen,kijk uit dat je kind geen *gewenste* antwoorden gaat geven,dat je hem iets aan praat.Maar observeer hem wel goed,ongemerkt,niets vragen,maar let op hem!
ik weet helaas uit ervaring dat een kind er pas over gaat praten als het daar zelf aan toe is.
Ook ik heb weleens gevraagd aan een van mijn kinderen of er iets aan de hand was,ik kreeg hele vage signalen dat er *iets* niet klopte,ik dacht niet perse aan incest,maar zag wel dat mijn kind niet lekker in zijn vel zat.Uiteindelijk heb ik gedacht dat het aan de situatie thuis lag,ik was die tijd ernstig ziek,en dacht dat mijn kind daarom niet lekker in zijn vel zat.
uiteindelijk rond zijn 18e vond ik een schrift op zijn kamer waarin stond dat hij sexueel misbruikt was.toen kwam alles uit,ik heb me zó schuldig gevoeld,waarom had ik niet op tijd ingegrepen?,waarom kon ik mijn kind niet beschermen?
Nu besef ik dat hij daar nog niet aan toe was,om het naar buiten te brengen,hij kon het niet eerder.Hij wist op die leeftijd ook zelf nog niet dat het niet goed was wat er gebeurde,dat besefte hij pas veel later.
inmiddels is het 6 jaar geleden dat het uitkwam,en na een moeilijke tijd gaat het weer goed met hem,hij neemt mij ook helemaal niets kwalijk,maar het schuldgevoel heb ik nog steeds af en toe.

Niet pluis gevoel

Op zich lijkt me dat al voldoende om hier iets mee te doen, je eigen gevoel. Daarvoor hoef je niemand te beschuldigen of hoeft er zelfs niet iets gebeurd te zijn.

Denk even na op welke momenten jouw zoon naar deze meneer toe trekt. Wat zoekt hij daar en kun je dat niet op een andere manier organiseren? Is er geen andere man in je familie of kennissenkring die wat meer met je zoon zou willen optrekken, waarbij jij geen niet-pluisgevoel hebt?

Ik zou mijn eigen gevoel heel serieus nemen, ongeacht wat er verder gebeurd is of niet gebeurd is.

Tsjor

Poeh

Als ik geen goed gevoel heb over een contact dat mijn kinderen met een bepaalde persoon hebben, voorkom ik dat ze alleen zijn met die persoon. Als het even kan, zorg ik ervoor dat ze diegene helemaal niet meer zien. Ik vind dat je als ouder dat recht hebt en dat je dat niet hoeft uit te leggen of te verklaren.
Vergelijkbaar gevoel had ik eens bij een sportleraar van mijn dochter gehad. Ze voelde zichzelf daar overigens ook niet pluis en is van die sport afgegaan. Misschien zijn het dan maar muizenissen, maar die neem ik in dit soort gevallen wel serieus.
Iemand beschuldigen, vind ik te ver gaan. Dat zou ik pas doen als ik feiten had. Maar ik mag mijn kind wel in bescherming nemen. En dat hoef ik niet uit te leggen tegen iemand anders dan tegen mijn kind.
Jouw posts klinken alsof je een reden zoekt om het contact te verbreken. Mijn mening is: die reden heb je al. Het voelt niet goed. Te lang doorkietelen, kinderen de hele tijd aanraken, dat wijst erop dat de persoonlijke grenzen van de kinderen niet gerespecteerd worden. Reden om het contact te verbreken dus.

Om over na te denken

joni:
'Ik heb hem meerdere keren geobserveerd met kinderen en vind hem vaak te ver gaan in het aanhalen en aanraken van kinderen. Hij moet ze altijd even vastpakken, doorkietelen, op schoot trekken op zo\'n manier dat ik er niet goed van wordt."
Draai het even om. Deze man knuffelt met je kind; en je kind gaat daar op in? Knuffel jij met je kind? Knuffelen ('huidhonger') is een normale menselijke behoefte, die sommige mensen heel sterk hebben. Juist als jij niet knuffelt, zoekt je kind dat mss bij een ander.

Joni

Ook ik heb iemand in mijn omgeving die dit gedrag vertoond naar kinderen.
Wat jij hier beschrijft:

Ik heb hem meerdere keren geobserveerd met kinderen en vind hem vaak te ver gaan in het aanhalen en aanraken van kinderen. Hij moet ze altijd even vastpakken, doorkietelen, op schoot trekken op zo'n manier dat ik er niet goed van wordt.

>>>>

Ook heb ik de meneer in kwestie meerdere keren als mijn dochter in de buurt was, gezien dat ie net iets te lang op een voor mijn gevoel niet pluis manier naar haar keek....en dat methet doorkietelen op schoot trekken enz...gaf me de kriebels.

Het is alleen geen meneer waar wij over de vloer komen ofzo,ook de kinderen niet.

Op een gegeven moment ben ik op meneer afgestapt.
En heb benoemd dat het mij is opgevallen dat ie regelmatig de kinderen even vastpakt optilt doorkietelt
enz.
Heb hem gezegd dat ik dat niet prettig vind .
Dat dat een gevoel is van mijzelf en dat niet wil zeggen dat ik hem ergens van beschuldig maar hem wel duidelijk gemaakt heb dat hij daar over mijn grenzen (en die van mijn kinderen heen gaat).
Meneer in kwestie voelde zich wat opgelaten door mijn direktheid,
heb het erg bij mijzelf gehouden zonder rechtstreeks te beschuldigen.

Meneer heeft gezegd er niets mee te bedoelen,ik heb gezegd dat dat vast niet het geval is maar dat ik toch wil vragen of hij daarmee stoppen wil...omdat ik het niet prettig vind.

Met de kinderen afgesproken dat hun lijf hun lijf is,
en stop is stop.

misschien heb je er wat aan?

Ja maar joni, lees de reactie van veerle eens goed

Ik vind namelijk dat zij het prima heeft opgelost. Je kunt hem wel degelijk vragen om zich aan bepaalde grenzen te houden, omdat dat JOUW grenzen zijn. Jij vindt dat hij te ver gaat, om wat voor reden dan ook. Dat betekent niet dat je hem beschuldigt, maar gewoon, dat hij naar jouw gevoeld verder gaat dan jij prettig vindt.
Je hoeft toch niet persé de hoed en de rand te noemen? Als die relatie, die voor jouw zoon blijkbaar heel belangrijk is, op deze manier in stand kan blijven, zodat én op jouw grenzen wordt gelet én aan de behoefte van jouw zoon wordt voldaan, is toch alles in orde?
Je hoeft iemand dan niet persé te kwetsen. En je hoeft die relatie niet te verbreken.
Het feit dat iemand te ver gaat bij kietelen of knuffelen, doordat hij of zij telkens de gelegenheid op zoekt (en dan volgens jouw gevoel) betekent niet dat er gelijk helemaal geen andere goede eigenschappen meer over zijn.
Ik denk dat ik dat op die manier zou doen: ik zou mijn zoon willen beschermen tegen een inbreuk op zijn lichamelijke integriteit, maar ik zou ook mijn zoon willen beschermen door hem die relatie met die voor hem dierbare volwassene niet af te nemen. Als jij die grenzen in de gaten houdt, en die meneer weet dat jij dat doet, dan denk ik dat het best in orde is. Je kunt het iig eens proberen.
Veerle legt goed uit hoe zij dat heeft gedaan.

Bespreekbaar maken

Veerle heeft al een goede vorm aangegeven. Ik wil nog wel wat tips daaraan toevoegen:
- neem er serieus de tijd voor, want in jouw geval gaat het om iemand die echt belangrijk is voor je zoon en je zoon is kwetsbaar;
- dat laatste betekent ook dat jij heel erg behoefte hebt aan een veilige omgeving voor je zoon en dat je daar extra alert op bent;
- je kunt aangeven dat de man belangrijk is voor je zoon en dat je ook heel erg waardeert wat hij voor jou/je zoon heeft gedaan, maar dat je ook zorgen hebt;
- als het kwartje dan nog niet valt kun je beginnen over de recente uitbraak van bekentenissen over seksueel misbruik in de kerk;
- als het kartje dn nog niet valt zou je moeten benoemen waar je je zorgen om maakt.
- je kunt je zorgen dan ook naar hem toe uitspreken: het zou vervelend zijn als er ten onrechte een zweem van verdenking op de relatie tussen hem en jouw zoon komt en dat je juist daarom met hem wil bespreken hoe je die relatie veilig kunt maken;
- bedenk ondertussen zelf op welke wijze jij er een prettig gevoel bij zou hebben. Je hebt in het algemeen wat aangegeven ove de man en zijn manier van omgaan met kinderen, maar niet specifiek over de relatie met je zoon. Dat hoeft hier ook niet, maar het zou jezelf kunnen helpen de specifieke punten op te zoeken en te benoemen die je anders zou willen zien. Dat kan bijvoorbeeld zijn dat je liever niet hebt da je zoon bij die man is, dat de man dan liever in jouw huis komt op afgesproken tijden. Of een activiteit met je zoon onderneemt die verder helemaal in het publieke domein plaats vindt, of...nou ja, dat kun je zelf het beste invullen;
- als de man protesteert kun je nogmaals benadrukken dat het ook in zijn belang is dat er geen enkel spoor van verdenking moet zijn en dat je, als er al ooit iets naar buiten komt met je zoon, dat je dan zeker wil weten dat het niet voortkomt uit de relatie met de man en je zoon; - maar de man moet je wel helpen om die zekerheid op te bouwen, die zekerheid is er helaas niet vanzelfsprekend, zie de vele betrokken en vertrouwde priesters.
- als hij dat helemaal niet snapt, niet wel snappen, ontkent dat het ook maar iets met hem te maken heeft etc. dan heb je toch wel een groot probleem. Want iemand die echt om kinderen geeft zal ook beseffen hoe belangrijk het is dat er een solide, veilige omgeving rondom het kind is en die zal ook begrijpen dat je daar als man iets voor moet doen, ook al ben je het er niet mee eens. Helaas zijn er teveel broeders en enkele zusters die rondlopen met andere praktijken en zijn kinderen te kwetsbaar. Dus als hij niet bereid is om ook maar iets te laten of te veranderen, zich transparant op te stellen en voor veiligheid te kiezen in plaats van voor wat hij zelf prettig vindt, dan moet je de relatie beëindigen. Vervelend voor je zoon, maar rondom je kind moeten dikke muren staan die hem beschermen. Ik zou wel een alternatief organiseren 9er zal toch wel ergens een man, oom, schoonbroer, achterneef, oude buurman, geliefde leraar of sporttrainer zijn.... of een activiteit die je zoon graag wil doen, een konijn, een schildpad, er is toch wel iets te bedenken? En accepteren dat je zoon jou op dit moment helemaal niet kan begrijpen en dat hij daar heel verdrietig onder kan zijn. Voor hem zal het altijd een belangrijke relatie blijven. Het gaat er alleen maar om, dat hij daar ook altijd met goede gevoelens op terug kan kijken. als de man daaraan wil meewerken is het prachtig. Als hij dat niet wil is het supergevaarlijk (als hij is zoals je hem beschrijft).

Tsjor

Volg nou toch gewoon je moederinstinct

Joni, je voelt en merkt aan alles dat er iets niet klopt. Aan je eigen instinct en het gedrag van je kind. Dit gevoel komt ergens vandaan en je mag en moet hierop vertrouwen. Die meneer gaat te ver, heel handig verpakt in gezellig stoeien en kietelen zit hij ''zijn ding'' te doen. Hoe belangrijk hij misschien ook is en hoe anderen hem ook zien en hoe objectief iedereen hier ook meedenkt.. houd je kind daar weg! Zeg de meneer zonder omhaal (waarom toch dat wazige indirecte gedoe?) waar je moeite mee hebt en dat het contact daarom voorbij is. Kappen met die man. Wat je verliest kan alleen maar groter zijn dan wat je wint.
Dat je zoon zegt dat er niets aan de hand is, zegt niks: wie weet wordt hij wel onder druk gezet om dit te zeggen. Doorvragen dus: en een verhaal beginnen over slechte geheimen en goede geheimen.
(Wie vindt dat ik doordraaf, moet gewoon alleen maar even naar de statistieken over misbruik kijken.)

Plagen en shockeren

Joni:
'Tinus, ik knuffel gelukkig heel veel met mijn zoon, ik weet hoe belangrijk het is omdat ik het als kind zelf gemist heb. Nou is mijn zoon wel onverzadigbaar knuffelaar hoor, hij knuffelde vroeger met iedereen, zelfs wildvreemden op straat. Dat is grotendeels wel over, maar hij gaat nog wel eens te ver, wat veel mensen en vooral kinderen dan afschrikt. Ik heb er ook soms moeite mee, heb hem proberen uit te leggen dat je dat niet met iedereen doet. Hij weet niet altijd waar de grens ligt. Hij heeft ook geen moeite met bloot lopen in het openbaar en trekt zich er weinig van aan als dit niet op prijs wordt gesteld. Soms loopt hij ook erg te koop met zijn blootje, doet het dan om te plagen of shockkeren. Lacht erom als meisjes het niet leuk vinden. Ik vind dit gedrag ook wat zorgelijk."
Jups. Sterker nog, ik denk dat dit het echte probleem is, en dat sexueel misbruik vooral een angst van je is. Het heeft dus ook niet zoveel zin om je concentreren op de betrokken man en wat hij doet -je moet iets doen met je zoon. je zoon heeft blijkbaar moeite met grenzen en sociale normen. Dan is ook blootlopen niet het probleem, maar het willen plagen en shockeren. Voor hetzelfde geld uitte je zoon dit heel anders, door bv voortdurend heel hard poep te roepen.

Ik kan enkel mijn eigen verhaal aangeven..

Ik ben zelf slachtoffer van zo'n 9 jaar lang seksueel misbruik en ik herinner mij nog heel goed dat er op school seksuele voorlichting werd gegeven. Ook werd hierbij altijd gezegd dat als iemand dingen met je deed die jij niet fijn vond of wilde, je dat aan moest geven aan je ouders, een leerkracht of wie dan ook. Ik weet dat ik daar altijd ja op knikte...maar ondertussen overkwam mij het wel. Maar dat volledige besef was er niet. Misschien kwam dat ook omdat je er als kind niet bij stil staat dat die "iemand" wel eens een persoon zou kunnen zijn die dicht bij je staat, zoals familie of goede vrienden van de familie, in plaats van een vreemde. Wel wist ik dat wat er gebeurde niet goed aanvoelde. De boosheid, het huilen, de pijn...

Maar goed, hoe het ook zij, misschien is dit ook het geval bij jouw kind en reageert hij daarom alsof er niets aan de hand is.

Mijn advies: laat het rusten bij hem, begin er niet over maar wees alert als hij ineens wel iets wil zeggen, op welke manier dan ook. Doe dat nooit af als onbelangrijk, neem er de tijd voor. En zorg dat het contact met die man verbroken wordt. Jouw gevoel over de situatie zegt ook al veel. En als jij je er niet prettig bij voelt moet dat genoeg zijn om het contact tussen hem en jouw kind te verbreken. Ik zou er ook geen gesprek met hem over aan gaan zoals sommigen suggereren omdat mijn ervaring is dat dat niets uithaalt. Als die man deze dingen echt zou doen, dan ontkent hij toch, omdat hij er zelf niets schuldigs in zal zien. Mocht hij er zelf over beginnen dat hij je kind niet meer ziet dan kun je altijd zeggen dat je vindt dat jouw kind meer moet omgaan met andere kinderen en het daar bij laten.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal.

FF Ano.

Ik weet wat ik moet doen

De afgelopen dagen is het mij heel erg duidelijk geworden dat ik deze man niet vertrouw en dat dat niet alleen gebasseerd is op gevoel. Ik ga het contact dan ook verbreken tussen de twee. Tinus, juist omdat mijn zoon zo makkelijk is met lichamelijkheid is hij een makkelijk slachtoffer. Misbruikers weten wie ze uit moeten zoeken. Mijn zoon is ook makkelijk beinvloedbaar en om te kopen. De meeste mensen uit onze omgeving vertrouw ik blind met zoon. Ze maken hem duidelijk wat wel en niet kan. Deze man doet dat niet. Hij laat mijn zoon te dichtbij komen naar mijn idee. Voorbeelden: als een verliefd stel op de bank hangen, zoon zijn rug strelen onder de kleren, op zijn blote rug dus. Het is de hele manier waarop deze man zich gedraagd maar ook zorgt dat zoon veel bij hem in de buurt is.

Al een paar keer heb ik de contacten afgeremd omdat het niet goed voelde en ook mijn ex is eens flink tegen hem uitgevallen omdat hij bepaalde grenzen overging. Dit had niets te maken met evt misbruik maar met de relatie tussen hem en ons gezin. Het is namelijk gewoon een man die niet weet wanneer iets wel en niet gepast is. Er spelen ook behoorlijke problemen in zijn sociale leven, sowieso vraag ik me af of hij wel zo'n goed voorbeeld is voor mijn zoon. Tot voor kort wist ik niet van deze problemen, al had ik wel vermoedens dus dit komt er nu ook allemaal nog bij.

Voor mijn zoon zoek ik wel een meer geschikt rolmodel. Ik voel me echt opgelucht nu ik dit besloten heb.

ik wil jullie allemaal bedanken voor het meedenken.

Posting van tinus erbij houden

Joni,
goed dat je tot een beslissing hebt kunnen komen. Fijn ook dat je ex hiermee op 1 lijn zit (waarschijnlijk,) dan is het wat makkelijker te organiseren misschien.
Volgens mij zou het slim zijn de posting van Tinus in het achterhoofd te houden? Ik denk dat je je zoon - na het verbreken van het contact met die man - kunt helpen om hierin te groeien en grenzen te leren (die van hemzelf en die van anderen).
Sterkte,
Angela