respect

Stap voor stap

'Jullie moeten respect hebben voor volwassenen' is nogal een abstract begrip voor kinderen, daar kunnen ze niets mee.

Begin met kleine stapjes. Jij wil niet dat ze in het openbaar luidruchtig zijn. Vertel voordat je ergens heen gaat wat er gaat gebeuren en wat je van ze verwacht. We gaan boodschappen voor het avondeten doen. Ik wil dat je in de supermarkt niet gaat rondrennen want dan ben ik je steeds kwijt, dan duurt het langer. Rondrennen en gillen is niet alleen vervelend voor mij maar ook voor de andere mensen in de winkel. We hebben dit en dat nodig, ik zou het fijn vinden als jij me helpt met het pakken van zus en zo en mag jij het toetje uitkiezen. Als we lekker vlot en zonder gezeur boodschappen kunnen doen hebben we thuis nog tijd voor ... (een spelletje, wat lekkers, voorlezen). Als het goed is gegaan, of in elk geval beter dan voorheen, kan je ze thuis prijzen dat het best gezellig was om samen boodschappen te doen en dat ze zo fijn geholpen hebben.

skik

ik vind het vrij bijzonder

om het drukke gedrag wat je beschrijft te vertalen in gebrek aan respect voor volwassenen.
Ben je iemand die zich snel zorgen maakt over wat anderen van jou vinden?
Verder ben ik het met Skik eens. Naar je zoons, die boefjes, moet je gewoon concreet duidelijk maken welk gedrag je wil. Verbindt er bijv. ook een beloning aan, liefst die aansluit bij het goede gedrag. Lief zijn met boodschappen doen, is (deels) kiezen wat er gegeten wordt, bijv.
Biedt structuur en zorg dat je van te voren duidelijk maakt hpoe en wat jij wil: eenmaal in de situatie dat ze druk zijn, kom je er niet zo gemakkelijk doorheen.
En nog een tip, schaam je niet want dat is een zinloze emotie. Het maakt je alleen maar meer in de mineur en het heeft geen positieve drive. Maar zorg wel dat je de jongens aanpakt, ook in de winkel niet schromen om ze stevig aan te spreken. Zachtjes maar streng.

wat wel

Ik weet niet over wat voor situatiea het gaat maar ik merk dat mijn kinderen makkelijker 'onaangepast' gedrag vertonen in situaties die oom eigenlijk niet leuk zijn voor ze (verplicht mee op verjaardagsvisite, kijken bij sportwesstrijd van ander kind, kortom situaties waar ze zig vervelen).

Hier helpt het om dat te benoemen en van te voren te vragen wat ze op zo'n moment denken te gaan doen (meestal verzinnen ze dan dat ze iets te spelen mee willen nemen). Dan kan ik op het moment zelf volstaan met 'pak eens... volgens mij verveel je je'.

benoem eens

een situatie, dan kunnen we concrete tips geven. Dit is zo vaag en je hebt zelf vast vanalles geprobeerd. Een jongen van 11 heeft ook weer heel wat anders nodig dan een jongen van 4.
Misschien is het een soort van groepsgedrag en vervallen ze steeds weer in dezelfde dynamiek. In ieder geval neutraal blijven, zelf niet boos of negatief worden. Dat verhoogt de spanning die zich weer kan vertalen in baldadig gedrag.
Om dat te doorbreken kan het handig zijn even niet met zn allen te gaan als het niet hoeft.