Radicaliseren
http://www.telegraaf.nl/vrouw/vrouwblog/moeder_van_zeiljongens/21213461/__Een_maand_lang_vechten__.html
Als ouder met een beetje herseninhoud radicaliseer je snel als je in zo'n 'beschermings' traject zit.
De moeder van de zeilbroers komt een juf tegen van de basisschool die het volgende meldt.
"Dan vertelt ze iets waarvan ik steil achterover sla. Ze vertelt dat er bij haar op school 'verhoren' plaatsvinden tussen raadsonderzoekers/medewerkers van Jeugdzorg en kinderen. Ik schrik en vraag hoe dat gaat.
Gedurende haar relaas bekruipt mij een steeds onaangenamer gevoel en tegen het eind trekken de rillingen door mijn lijf. Op school komen twee onderzoekers, altijd twee!, die samen met één kind in een aparte ruimte een “gesprek” voeren. Geen ouder, leraar of advocaat mag daarbij aanwezig zijn! Geen fijn idee, vond ze. En de meeste kinderen zijn erg onder de indruk. Ze vertelde dat het geen incidenten zijn, maar regelmatige gebeurtenissen en dat leerkrachten te horen krijgen dat één van de ouders toestemming zou hebben gegeven. Wat een ongelofelijke schending van het Verdrag inzake de rechten van het kind en de mens! Hoe is dit mogelijk? Wie weten dit? Ik was er stil van."
Ook leuk om te lezen hoe het nu werkelijk gegaan is met het het zogenaamde aanbod van een passende school en de rechtzitting vlak voor de Kerstvakantie.
Gesprekje
Ook mijn dochter moest eraan geloven. Een gesprekje met een raadsonderzoeker op school waar geen ouder of leerkracht bij mocht zijn.
Ik was uiteraard op school, ik laat mijn kind niet alleen met dit soort zaken.
Kind had gelukkig niets te melden behalve dat ze het vervelend vond om uit de klas gehaald te worden.
Ik zou het nu nooit meer goed vinden maar toen was ik nog veel te geintimideerd en aanvankelijk naief, ze bedoelen het toch goed?, om daarin mee te gaan.
welke vraag wil je beantwoord zien door dit hier te plaatsen,, of welke discussie wil je hiermee starten?
Aagje
Interessant
"Ik zou het nu nooit meer goed vinden maar toen was ik nog veel te geintimideerd en aanvankelijk naief, ze bedoelen het toch goed?, om daarin mee te gaan."
Interessant, ik zal dit stuk zo uitgebreider lezen.
Maar even over 'goed': Iedereen bedoelt het altijd 'goed'. De vraag die altijd vergeten wordt te stellen is 'goed, voor wie en volgens wie (dan wel niet)?'. Stel die vraag eens zodra iemand zegt 'maar ze/ik/hij bedoelen/bedoel(t) het toch goed'.
Dank annej
voor de link!
Het blijft fascinerend.
Benieuwd ja
Ik volg het wel. Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat. En inderdaad Judith, ik ben veel scherper geworden en minder naief, ik weet veel beter wat ik moet vragen.
Op de school van mijn dochter komt de GGD met een enquete over pesten of mijn dochter mee mag doen. Na vragen, inderdaad ook sociaal emotionele vragen en men wist niet te melden of het anoniem zou zijn. Daar zou ik vroeger over moeten nadenken en pas thuis verzinnen wat ik zou willen weten. Dochter doet niet mee.
Maar inderdaad fascinerend omdat het spannend blijft hoe dit nu verder gaat. Voor de jongens gelukkig nog even rustig. Ze varen en ze leren. En dat gun ik ze van harte.
