Raar
Ik vind het raar ik ben een jongen van 13 en mijn broer draaide laatst mijn arm om als reactie daarop deden mijn ouders dit: mijn moeder ging bij mij zitten (nutteloos) mijn vader ging weg vervolgens ging mijn moeder naar mijn broer en wat ze toen deed snapte ik niks van ze vroeg waarom deed je dit hij zij ja weet niet deed zijn muziek aan en weg was mijn moeder ik hoop met alle haat uit mijn hart voor mijn broer dat jullie dit anders doen zo niet dan kan je net zo goed je kind op marktplaats zetten want ik voel me net een kast maakt niet uit die voelt toch niks
draaide hij alleen je arm om dat is toch niet zo erg
Nee
nee hij draaide hem om en toen gooide ik iets naar zijn hooft rende weg en toen sloeg hij mij hard op mijn rug
een simpel
broeren ruzietje....?
tja
als dit vaak gebeurt en er wordt niets gedaan is dat wel vervelend. Heb je geen oom of tante of buurvrouw waar je terecht kunt? Of vraag eens aan je vriendjes hoe hun ouders dit oplossen, kun je een beetje checken of dit wel 'goed' gaat thuis.
En een beetje pesten doen broers natuurlijk al snel...
verkeerde inschatting
David, je verhaal zonder hoofdletters een leestekens (punten en komma's) is niet zo makkelijk te volgen als je er niet bij was.
Dus probeer voortaan hoofdletters en leestekens te gebruiken 
.
Maar begrijp ik dat je broer je arm omdraaide, dat dat jou heel veel pijn deed en dat je ouders niet goed reageerden (niet goed naar jouw zin)?
Zou het kunnen zijn dat zij niet doorhadden dat je er echt veel pijn aan had?
Het komt natuurlijk wel vaker voor dat kinderen elkaar pijn doen. En vaak is het even pijnlijk maar dan ook weer over. En soms lijkt het of een kind de pijn overdrijft, terwijl het misschien pijnlijker is dan de ouder denkt. Is mij bij mijn zoon wel eens overkomen. Vond hij niet leuk, maar ik had het niet zo serieus ingeschat als het kennelijk was. Ik geloof niet dat ik dan meteen een slechte moeder ben.
Misschien nog eens - rustig! - met je ouders bespreken wat je zo vervelend aan hun reacties vond bij dit voorval, zodat ze weten dat jij het niet leuk vond? Dan kunnen ze daar volgende keer wellicht rekening mee houden.
verdrietig
Ik lees over haat in je hart voor je broer.
Wat verdrietig is dat!
Dan is dit misschien niet het eerste akkefietje?
En is de reactie van je ouders steeds zo passief of doen ze het normaal gesproken anders?
Ik denk dat je je niet gehoord / begrepen / gekend voelde door je ouders?
