Promotie over transitie jeugdzorg
Gisteren promoveerde bestuurskundige Rene Clarijs over de historie van de afgelopen 60 jaar van de bestuurlijke organisatie van jeugdzorg.
Volgens Rene Clarijs is jeugdzorg extreem niet effectief en wordt ook juist met nieuwe transities nog minder effectief.
Rene Clarijs pleit in feite voor het afschaffen van de huidige organisatie van bureau jeugdzorg vanwege de ingebouwde resistentie tegen fundamentele verbeteringen. Elke innovatie wordt al die 60 jaar ingekapseld en 'onschadelijk' gemaakt zodat de organisatie in de oude vorm blijft bestaan. Met als laatste voorbeeld de eigen kracht beweging.
Uit het persbericht:
"Het Nederlandse jeugdbeleid is vooral jeugdzorgbeleid: het focust op de achterkant van het stelsel. Daardoor vallen er aan de voorkant steeds meer jeugdigen uit, die vervolgens een beroep doen op de jeugdzorg. De groei van jeugdzorg is bijgevolg al decennialang niet te stuiten. Clarijs vindt dat eerst naar de stelseltekorten moet worden gekeken en bezien in hoeverre een decentralisatie deze tekorten oplost.
Hij wijst verder op twee voorbeelden van goed beleid uit het buitenland. Het Russische jeugdbeleid heeft vooral aandacht voor de vrije tijd van jeugdigen, waardoor het ontwikkelingsconcept centraal staat in plaats van het Nederlandse zorgconcept."
Door achterblijvende voorzieningen aan de voorkant,structureel aanbod voor de vrije tijd van kinderen bijvoorbeeld, komen er steeds meer kinderen terecht bij de 'achterkant' de probleemgeorienteerde jeugdzorg. Je wilt juist kansen bieden maar het systeem is ingericht op dweilen met de kraan open. Dat veroorzaakt de groei van de jeugdzorg.
Uit het proefschrift:
Rene Clarijs noemt 7 probleemgebieden van jeugdzorg:
1. de positionering aan de achterkant van het jeugdaanbod;
2. de complexe organisatie;
3. de eenzelvige op zichzelf gerichte organisatie zonder effectieve verbindingen met andere maatschappelijke voorzieningen (schuldhulp, woonvoorzieningen e.d.);
4. Gericht op de korte termijn waar veel zorg juist langdurig geboden moet worden zodat zaken blijven ontsporen en niet opgelost worden en verergeren en het beroep op de jeugdzorg toeneemt.
5. de orientatie op problemen in plaats van ontwikkeling en kansen (de kindermishandelingshysterie in plaats van een perspectief op ontwikkelingsgericht aanbod en deskundige hulp);
6. het absolute gebrek aan effectiviteit dat nog steeds afneemt;
7. innovatie die al die 60 jaar ingekapseld werden en 'onschadelijk' gemaakt.
Door de nieuwe transitie van jeugdzorg naar de gemeente worden 6 van de 7 probleemgebieden niet opgelost.
Alleen de complexe (financierings) structuur wordt verlicht.
En dan nog het volgende.
"Beleidsalternatieven
De verschillen alleen al in Europa inzakede jeugdzorg zijn groot. Nederland zit daar in het zorgenklasje. Nergens worden zoveel kinderen uit huis geplaatst als in Nederland, nergens –en dat is het absolute failliet van de jeugdzorg – worden zoveel kinderen opgesloten als in Nederland (hier worden relatief ruim vijf maal zoveel kinderenopgesloten als in Duitsland, zeven keer zo veel als in Frankrijk, 28 keer zoveel als in België, 42 keer zoveel als in Portugal, 84 keer zoveel als in Denemarken, Noorwegen en Finland) (Van Rooijen, 2011). Beide aspecten (uit huis plaatsen en opsluiten)geven aan dat de Nederlandse jeugdzorg slecht presteert, en dat het buitenland wenkende perspectieven kan geven. Nederland krijgt al jaren commentaar van de Raad van Europa datons jeugdbeleid teveel nadruk legt op jeugdproblematiek in plaats van op general services for youth.
tja
Helaas heeft niet iedereen een goed netwerk, dus soms is de optie er niet een beetje niet, maar echt niet! Dus dat jij wel netwerk hebt zegt niet dat anderen die keuze ook kunnen maken. Denk hierbij aan ouders waarvan een groot deel van de familie in het buitenland woont, of netwerk heeft wat zelf ook lvb is of in een verkeerd circuit verkeerd.
Het is pertinent niet waar dat ouders geen hulp aangereikt krijgen als jongeren weer gaan thuiswonen. Daarmee suggereer je dat er niets gebeurd is in de periode dat het kind niet thuis heeft gewoond. Ik weet niet waar je dat op baseert?
Een gegeven is dat die dure behandelplekken er nu niet zijn en niet langer worden verstrekt dan nodig (en alleen maar verder worden afgebouwd). Consequentie is zelfs met het huidige overheidsbeleid dat je je zin krijgt, dat hulp met name thuis gaat plaatsvinden. Het is de vraag of daar iedereen goed mee geholpen is, dat is maar een inschatting maar nog helemaal niet bewezen.
AnneJ en Nikke
Te laat op school komen, of te laat in bed, is natuurlijk geen reden om een kind uit huis te plaatsen. Ik noemde het dan ook een 'klein' voorbeeld, maar wel uit een groter geheel. Zolang dit kind er is, gaat het al niet soepel en loopt oma de tandjes om te helpen. Maar dit gaat op den duur gewoon niet. Oma tegen een salaris bij haar dochter in laten trekken, zou misschien een praktische oplossing zijn, maar ik denk niet dat het een verstandige keus is.
Ik heb een verslag gelezen over de kosten van uhp en dat is inderdaad duurder dan een salaris van een persoon. Ik wist wel dat er een vergoeding was, maar dat er ook dagkosten worden berekend voor de begeleiding, wist ik niet. Daar dacht ik dus te licht over.
rapport scp vrijdag
http://www.trouw.nl/tr/nl/4656/Jeugdzorg/article/detail/3553183/2013/11/29/Jeugdzorg-onverwacht-hard-gegroeid.dhtml
Titel van het artikel is 'Jeugdzorg onverwacht hard gegroeid'. Aan de ene kant zou er een lichte daling zijn van het aantal OTS-en. Aan de andere kant een toename van 'drang' bedreiging met een OTS. Mits je doet wat de hulpverlening eist krijg je geen OTS.
Daar komt dan de groei vandaan.
Afgelopen week juist een artikel dat het aantal OTS voor het eerst onder de 30.000 is gebleven.
Verder vraag ik me bij dit soort berichten af of ze de jeugd ggz hier in meetellen. Ik denk het eigenlijk niet.
Kinder- en jeugdpsychiatrie is altijd wat anders geweest dan 'jeugdzorg'.
De transitie: doen alsof minder hulp zorgt voor minder vraag
http://tinyurl.com/medicalisering
Menno Oosterhoff beschrijft de onlogica van argumenten om door minder ggz hulp te bieden te menen dat er dan ook minder ggz hulp noodzakelijk is.
Niet de 7 beleidsterreinen van Clarijs worden op orde gebracht maar er wordt een drogredenering gebruikt om niets te doen en nog minder te doen.
"Traumachirurgie afschaffen leidt tot minder verkeersslachtoffers
Sinds de toename van het verkeer zijn er veel meer traumaslachtoffers. Veel beter dan al die slachtoffers behandelen is de maatschappij veranderen zodat er minder verkeer is. Dan zijn er ook minder verkeerslachtoffers. Om dat te bereiken gaan we de traumachirurgie moeilijker toegankelijk maken. We moeten alledaagse maatschappelijke problemen niet langer medicaliseren.
Bovenstaande redenering is natuurlijk volstrekt onzinnig. Natuurlijk zouden er minder verkeersslachtoffers zijn als er minder verkeer is. Er zouden ook minder doden zijn als er minder oorlog is. Maar het afschaffen van het rode kruis brengt vrede niet dichterbij. Het afschaffen van traumachirurgie vermindert het aantal verkeersslachtoffers niet."
Kaaskopje
Gezien de resultaten van jeugdzorg is het zoveel beter om het aanmodderen van moeder te accepteren dan een kind in het ongeluk te storten. Een kind wordt groter, moeder kan zich hernemen, oma kan inderdaad in de buurt van moeder gaan wonen, kind kan bij oma gaan wonen. Kortom allerlei scenario's die een kind nog altijd veel beter tot haar recht laten komen, want bij haar eigen mensen, dan een gang door de instituties en het verlies van haar eigen netwerk en eigen mensen die altijd weer moeite zullen blijven doen om zich te hernemen en voor haar te zorgen.
hulp, goed idee
"Lekker makkelijk om de ouders te beschuldigen. Als dat alles is wat je kunt bieden.
Je zou toch ook hulp kunnen bieden? Niet soms?"
Hulp bieden? Er staan al ik weet niet hoeveal hulpverleners om een gezin heen..
Hulp
Hulpverleners zijn niet per definitie hulp. De hulpverleners van jeugdzorg bijvoorbeeld zijn met name 'controle' of je het, zonder deskundige hulp, wel redt.
Wat is het hulpaanbod? Dat moet je je steeds afvragen. Wat is de concrete hulp die een gezin dan krijgt? Hulpverleners leggen hun eigen ei, maar dat wil niet zeggen dat ze de hulp bieden die een gezin nodig heeft.
Wij hebben talloze hulpverleners om ons heen gehad, met name vanwege het beschermingsonderzoek. Dan komt echte hulp juist stil te liggen. Iedereen vergadert, schrijft rapporten, roept je op alle momenten op voor gesprekken en controle, maar hulp is het niet. Dat moet je dan alsnog zelf zien te regelen.
anne
Je gaat maar door:
" Een kind wordt groter, moeder kan zich hernemen, oma kan inderdaad in de buurt van moeder gaan wonen, kind kan bij oma gaan wonen. Kortom allerlei scenario's die een kind nog altijd veel beter tot haar recht laten komen, want bij haar eigen mensen, dan een gang door de instituties en het verlies van haar eigen netwerk en eigen mensen die altijd weer moeite zullen blijven doen om zich te hernemen en voor haar te zorgen"
Maar wat nou als dat netwerk van oma/buurvrouwen/wie dan ook? er niet is? Heb je daar ook een oplossing voor? Als het er wel zou zijn zouden veel minder kinderen niet thuis wonen.
Vergelijk het met adoptie. Soms schiet je als ouders te kort, buiten je schuld om, maar dan???
Je wenst dan toch ook niet dat de overheid dan zegt: Jammer dan, maar los het zelf maar op (dat dat niet werkt lijkt me wel bewezen) Welke alternatieven vind je dan wel goed?
het verschil
Niemand ontkent dat er ook kinderen en ouders zijn die zonder netwerk of zonder oplossingsvaardigheden zijn. Maar om daar alle ouders van te verdenken wil zeggen dat je het verschil niet weet.
Ik ben inmiddels teveel ouders tegengekomen die met wat concrete hulp en deskundige adviezen goed geholpen zouden zijn geweest maar helaas kregen ze een zorgmelding waarna de gezinssituatie een stuk ingewikkelder werd. Met name ouders met een kind met autisme worden nog weleens aangepakt omdat ze soms een deskundiger inzicht hebben dan veel hulpverleners en zelf nadenken. Dan sta je zomaar voor de kinderrechter. Die 'zielige' gevallen zijn er natuurlijk ook, maar het aandeel wordt overdreven en daardoor krijgt iedereen de verdenking zo'n zielig geval te zijn.
Ik kon nog aantonen dat dat beeld dat van mij bestond een fantasie was en ik kon de manco's in de deskundigheid grondig pareren, dat lukt niet iedere ouder.
Als ouder in de hulpverlening moet je goed weerbaar zijn om niet verder in de shit te raken door hulpverleners die, gesteund door politieke praatjes over slecht opvoedende ouders, niet accepteren dat je als ouder verantwoordelijk bent voor de kinderen.
Pas weer zo'n opmerking van een verder niet eens zo'n slechte medewerker gehoord. Die zou wel even bepalen of een kind bij vader of moeder zou blijven. Er is geen sprake van een OTS. Dan ga je daar gewoon niet over. Je doet er alles aan om die beslissing binnen het gezin te houden. Maar de verleiding is blijkbaar te groot.
En er is vaak geen kruid tegen gewassen. Verweer je maar eens tegen zo'n pamflet vol subjectieve onbewezen zorgen.
En het gebrek aan hulp dus.
Ik ken nog zo'n gezin dat al jaren en jaren 'hulp' heeft van bureau jeugdzorg. Pas onlangs ben ik er achter gekomen dat de volwassen zoon een vorm van schizofrenie danwel manische depressiviteit heeft. Maar een psychiater is niet in beeld. Er zijn allemaal problemen met het al dan niet nemen van medicatie, een op handen scheiding van zijn vrouw met kleine kinderen. Daar wil je ggz bij geen jeugdzorgwerker die zeurt over een vader die de kinderen niet altijd op tijd op school krijgt en anders volgen er 'maatregelen'.
Je wilt dat er gesproken wordt over medicatie en patientenverenigingen en verenigingen van familie van en KOPP ondersteuning voor de kinderen. Bevalt de medicatie niet dan moet er wat anders geprobeert worden. Besproken moet worden hoe de ziekte van vader in te passen is in het gezin.
Dat heb ik dus al die jaren nooit gehoord. Nu pas.
Natuurlijk lopen mensen er niet mee te koop maar ik heb alleen maar verhalen gehoord van tekortschietende opvoeding zonder dat duidelijk was dat daar een enorm goede reden voor bleek te zijn.
Daar is hulp nodig.
En je moet het verschil kunnen zien tussen mensen die wel en niet genoeg in huis hebben, zonodig met door jou aangeboden deskundige hulp nog wat meer kunnen.
Deze ouders de regie afpakken en ze beginnen te 'helpen' onder dwang en drang zorgt dat ze vleugellam worden en nog minder zelf kunnen.
En maar volhouden dat alle ouders multiproblemgezin zijn.
en dan
Moet die deskundige hulp er ook nog zijn. Je zou wensen dat sommige mensen nog steeds thuishulp konden krijgen al is het maar voor een tijdje. En toegang tot de ggz zonder wachtlijsten van maanden. Als mensen hulp vragen loopt het ze vaak al over de schoenen, dan is een week al teveel.
Dat kunnen we dus ook niet. Deskundige hulp bieden. Het is allemaal wat marginaal en het wordt nog slechter. Dan moet je bij mij al helemaal niet aankomen met dwang.
Artikel over de tranitie3
Ter kennisgeving:
http://sargasso.nl/jeugdzorg-schop-deel-1/
Hier wordt een heel positief beeld geschetst van de transitie. Ook grote zorgintellingen zouden voor zijn. Het artikel is al van een tijdje geleden.
En hier
Deel 2 http://sargasso.nl/jeugdzorg-schop-deel-2/
Weet niet of je nu kan zeggen dat grote instellingen voor zijn.
Volgens mij wordt in deze twee artikelen de praktijk geschetst zoals die is voor tieners en spreken de mensen van deze stichting de HOOP uit dat het goed komt, maar ik lees ook grote bezwaren die gezien worden door deze instelling, dus of zij er voor zijn?
Ze zijn voor hervormingen, maar niet perse voor deze hervormingen....
Dit zijn dan ook niet echt hervormingen, maar bezuinigingen...
De grote instellingen zijn hooguit 'voor' omdat ze wel moeten. Gemeenten moeten immers contracten gaan afsluiten, en dan kun je als mededingende partij maar beter laten weten dat je 'voor' bent.
En inmiddels een: Nee, tenzij...
http://www.alphens.nl/opinie/opinie-alphen/12386,een-hard-hoofd.html
Blogs over Alphen
« Vorige - Volgende »
Een hard hoofd
27 november 2013 - 23:43 • Michel Du Chatinier • 1 reacties
Een hard hoofd
En wéér sluiten we een week af met enorm veel commotie rondom de transitie Jeugdzorg. En wéér ging het niet om de inhoud, maar om foutieve interpretaties en misleidende berichten.
Deze week verscheen de rapportage van de Transitiecommissie over de voorbereiding van de gemeenten op de hervorming van de jeugdzorg. In die rapportage kreeg Holland Rijnland een prachtige pluim, omdat ons transitiearrangement als beste uit de bus kwam. Maar in de begeleidende brief kreeg diezelfde regio (!) een onverwachte veeg uit de pan, omdat de resultaten onvoldoende zouden zijn 'om het vertrouwen te hebben dat zij zelf tijdig tot de nodige afspraken komen'.
Een paradox die zo onbegrijpelijk, zo onverdiend en zo onverteerbaar is, dat wij als bestuurders van Holland Rijnland direct in de pen zijn geklommen. Maar natuurlijk was het kwaad toen al geschied. Een artikel in de Volkskrant leidde tot verontruste reactie en opgetrokken wenkbrauwen. Leonard Geluk, voorzitter van de transitiecommisie, zei er 'een hard hoofd' in te hebben dat het hier op tijd goed zou komen met de jeugdzorg. Pardon? Hebben wij het hier over dezelfde regio? Over Holland Rijnland, waar de betrokken partijen al tien jaar lang intensief met elkaar samenwerken? Waar de noodlottige dood van Savanna ons verenigde in een eenstemmig 'nooit meer'? Waar 16 gemeenten samen met zorgpartijen een unieke ketenaanpak ontwikkelden, die elders in het land geroemd wordt om zijn voorbeeldfunctie?
Nee, dát Holland Rijnland is de regio van de pluim en het beste rapportcijfer. Waar de Transitiecommissie aan refereert, is het duidelijke standpunt dat wij hebben ingenomen ten aanzien van de financiering van deze hervorming. Efficiënter werken, ja, maar als de laatste berekeningen van de budgetten voor 2015 kloppen, krijgen we alsnog te maken met een onaanvaardbare bezuiniging die de continuïteit van zorg in gevaar brengt.
Om dat te voorkomen, hebben wij een eerlijk 'Nee, tenzij' aangenomen ten aanzien van de transitie. Nee, Holland Rijnland kan niet de toezeggingen en beloften doen die zij in haar arrangement nauwkeurig heeft uitgewerkt, tenzij er helderheid komt over de financiële voorwaarden.
Die kritische houding wordt nu bestraft met een ongefundeerd oordeel dat tot een zeer negatieve beeldvorming heeft geleid. De koploper wordt op z'n plaats gezet in de bezemwagen. Nu liggen we zo mooi op schema, dat we deze horde vol vertrouwen nemen. De zorg voor kinderen en ouders is bij de samenwerkende gemeenten van Holland Rijnland in goede handen, zodra de rijksoverheid helderheid schept over de budgetvragen. Een hard hoofd voorkom je met harde toezeggingen.
Tags: jeugdzorg, michel du chatinier
Jeugdzorg in europa
Het document van de NJI over jeugdzorg in Europa daar wordt je ook niet blij van. Het beschrijft de jeugdzorg in Engeland, Duitsland, Noorwegen en Zweden, Denemarken en Finland.
De meeste landen hebben zelfs een meldplicht en niet zoals tot nu toe in Nederland al over the top een verplichte meldcode.
Ook in andere Europese landen worden toenemend kinderen uithuis geplaatst hoewel niet zoveel als in Nederland. Ook elders groeit het beslag op de jeugdzorg. Nederland is alleen maar een extreem voorbeeld van wat elders in Europa ook gaande is.
Nergens overigens is de kinder- en jeugdpsychiatrie onderdeel van jeugdzorg.
Wel is overal de jeugdzorg in handen van gemeentelijke districten.
Uit dit document kun je eigenlijk alleen maar concluderen dat er weinig te leren valt van het Europese buitenland, behalve dan dat de transitie in Denemarken veel duurder bleek dan verwacht en leidde tot onderbehandeling van kinderen die meer hulp nodig bleken te hebben.
http://guardianlv.com/2013/12/child-taken-from-mothers-womb-in-forced-cesarean-section/comment-page-1/
Kinderbeschermers zijn oppermachtig en staan buiten en boven de wet.
Blijkbaar hechten we meer aan het concept en de instituties die zich bezig houden met 'kindermishandeling' dan aan de rechtstaat en een rechtstaat voor het kind.
Studenten doen onderzoek naar decentralisatie
Beste allemaal,
Wij zijn vijf studenten van de Hanzehogeschool in Groningen, en wij doen onderzoek naar de decentralisatie van de jeugdzorg. Wij zijn op zoek naar uw mening over de decentralisatie die 1 januari 2015 zal plaatsvinden. Hiervoor hebben wij een enquête opgesteld.
De uitkomsten zullen wij uiteindelijk gebruiken voor ons advies aan de VNG. Zou u de enquête voor ons willen invullen? U kunt op deze manier uw mening laten horen.
Alvast hartelijk bedankt.
Link onderzoek decentralisatie
Foutje bij het laden, maar hier is de link
slordig
Slordig deze enquête. Zowel bij vraag 6 als bij vraag 8 is het logisch dat er veel mensen zijn die meerdere antwoorden in willen vullen. Waarom kan dat niet?
onderscheid
Er is wel een probleem met de enquete. Onder 'jeugdzorg' wordt blijkbaar 'jeugdzorg en jeugd-ggz' samen begrepen. Maar voor mij is de jeugd-ggz echt onderscheiden. 'jeugdzorg' kan wat mij betreft naar de gemeente, per slot is de ggd ook per gemeente georganiseerd en er is wat voor te zeggen dat je makkelijker toegang hebt tot andere gemeentelijke diensten. Echter de jeugd-ggz is een gezondheidszorgvoorziening met waarborgen en expertise die ik in de zorgverzekeringswet en de AWBZ wil houden.
Daarom kan ik de enquete niet invullen.
Overigens worden beiden tesamen nu samengevat als 'jeugdhulp'.
