Pleegouder worden (als alleenstaande)
Ik ben 28, single en zit al enige tijd met het idee om pleegouder te worden. Ik werk voltijds en twijfel welke variant het beste bij mij past (langdurig of deeltijd). Nu ben ik dus op zoek naar ervaringen. Ik zou graag ervaringen horen van mensen die zelf ook pleegouder(s) zijn. Hoe ervaren jullie het? Hebben jullie tips? Denken jullie dat het doenbaar is als alleenstaande?
Hoewel ik het een nobel idee vind, zie ik wel wat bezwaren. Dus je wil een pleegkind en vijf dagen per week ga je ‘s ochtends om 8 uur de deur uit en komt om 17.30 thuis? vind ik niet realistisch.
er zijn ook dingen als weekendopvang, dan komt er bijvoorbeeld om het weekend een kind bij jou en geef je het aandacht die het thuis of in het tehuis niet krijgt. Zou je je daar niet beter in kunnen verdiepen?
Er zijn regelmatig info avonden voor mensen die pleegouder willen worden! Je kunt denk ik het beste even googlen welke instelling in jouw omgeving dit doet
ik weet niet of het haalbaar is met een fulltime baan. Het vraagt veel van iemand aangezien deze kinderen vaak wel een rugzak hebben.
Je kan altijd nog naar een informatieavond gaan.
Ik heb je een bericht gestuurd.
Mijn collega is al ruim 20 jaar alleenstaande pleegouder. Ze heeft een pleegkind dat met 5 is gekomen en er nu nog steeds is, volwassen en wel. In feite heeft ze daar de ouderrol overgenomen. Dat kind/volwassene heeft nog steeds veel aandacht en begeleiding nodig en die houdt vanuit de jeugdzorg op met 18. Daarnaast doet ze crisisopvang en weekendpleegzorg. Ze werkt 32 uur maar kan dit flexibel invullen.
Het lijkt me enorm heftig maar zij vindt het leuk of in ieder geval nuttig. Ze krijgt meestal kinderen die een enorme rugzak aan slechte ervaringen hebben, vaak na een dramatische uithuisplaatsing.
Kijk eens bij Buurtouders.
Eerste post. Leuk geprobeerd.
Fulltime werken en pleegzorg lijkt mij onbegonnen werk.
Naast dat je pleegkind een rugzakje aan verleden mee heeft moet je ook zeer regelmatig beschikbaar zijn voor alle mogelijke en onmogelijke afspraken. Met de pleegzorgdienst, met de ouders, met allerhande instanties en dokters, met school of opvang, ...
En dat kan écht niet allemaal 's avonds of in 't weekend.
Ik zou eerder kijken naar weekend- of vakantie-opvang.
Bij de voorlichting van pleegzorg een paar jaar geleden vertelde een alleenstaande dame dat ze eens per vier weken een meisje (jaar of elf geloof ik) een heel weekend had. Dat was goed te doen.
Vrijevlinder schreef op 23-04-2023 om 17:40:
Eerste post. Leuk geprobeerd.
Zo’n rare vraag is het niet. Ik heb de vraag ook vaker gezien op Ouders Online.
In onze vorige woonplaats kende ik ook iemand die single was die weekend pleegzorg deed 1x in de 2 weken. Fulltime was voor haar teveel. Je zou inderdaad eerst eens naar zo’n voorlichtingsavond kunnen gaan. Heel lief dat je je wil inzetten voor een kind die het moeilijk heeft!
Ik ben ruim 10 jaar weekendpleegouder (1x per maand) geweest van 2 zusjes. 1e 6 jaar alleen met een fulltime baan.
De oudste heeft op haar 9de 3 maanden door de weeks bij mij gewoond.
Dat vond ik erg heftig, ik speelde toendertijd ook met gedachte om fulltime pleegouder te worden. En die gedachte was na 3 maanden verdampt 😅. Want een 9 jarige adhder naast een meer dan fulltime baan was erg intensief.
De meiden zijn inmiddels 16+ en behoorlijk ontspoort. Ik ben heel blij dat ik hun weekenden heb mogen opvrolijken en heb nog contact.
Dus mijn advies start met weekendpleegouderschap. Bij voorkeur 1 kindje, vond 2 pittige meiden met adhd, hechtingsproblematiek, etc etc best heftig soms.
ga naar info avonden maar wat je keuze is doe het weloverwogen. Ik ken van dichtbij veel pleegzorg situaties en helaas ook heel veel dat pleegouders wilde maar toch te heftig en binnen no time weer stopten. En dat is nog veel schadelijker voor het kind
Vrijevlinder schreef op 23-04-2023 om 17:40:
Eerste post. Leuk geprobeerd.
Ik lees hier niets geks?
Niet elke eerste post is bedoeld om te trollen natuurlijk.
Weekend opvang zal, naast een fulltime baan, waarschijnlijk wel kunnen. Dit houdt wel in dat je dagen op rij 'aan' staat. Eerst op je eigen werk, dan het weekend en vervolgens weer een werkweek.
Het lijkt mij zeer pittig, wel mooi, maar ook zeer pittig.
Loezzie schreef op 23-04-2023 om 19:29:
Weekend opvang zal, naast een fulltime baan, waarschijnlijk wel kunnen. Dit houdt wel in dat je dagen op rij 'aan' staat. Eerst op je eigen werk, dan het weekend en vervolgens weer een werkweek.
Het lijkt mij zeer pittig, wel mooi, maar ook zeer pittig.
Bwah ... Met eigen kinderen moet je ook altijd "aan" staan.
Vindt ook iedereen vrij normaal.
Marty1984 schreef op 23-04-2023 om 19:33:
[..]
Bwah ... Met eigen kinderen moet je ook altijd "aan" staan.
Vindt ook iedereen vrij normaal.
Maar als het niet continue is, er problematiek speelt en die kans is groot, dan kun je van bloedverwanten meestal meer hebben. Je eigen kinderen zie je altijd, heb je enigzins een gebruiksaanwijzing bij; dat lijkt mij een stuk natuurlijker of meer ontspannen gaan. Met af en toe blijft het steeds opnieuw wennen of een inbreuk tov eigen kinderen.
Het lijkt mij erg zwaar, heb een aantal mislukte voorbeelden van nabij gezien en dat had veel impact op iedereen die betrokken was.
