Pff, wat een dag!
Er werd mooi weer voorspeld, de tuin schreeuwde om aandacht, ik had een vrije dag genomen. Om 09.00 uur bij het tuincentrum, allerlei planten gekocht, heerlijk een dagje rommelen in de tuin. 1015 uur, telefoon van school. Eh, je dochter is uit het klimrek gevallen, enne, ja, hoe zal ik het zeggen? Ze heeft een hoofdwond waarvan wij denken dat je er toch even mee naar de dokter moet. En wat doen alle ouders dan, in ieder geval wel deze ouder, je laat alles vallen, gaat als een gek naar school en ik zie daar mijn dochter met een bebloede handdoek tegen haar hoofd zitten. School had nog even niet verteld dat ze ook nog de nodige schaafwonden had. Wat is er dan gebeurd? Rare capriolen uitgehaald op het klimrek, het mocht niet, maar ja. Naar de huisarts, ik kon meteen doorlopen. Hij stuurde ons door naar het ziekenhuis. Na ruim twee uur waren we klaar. Schedelfoto's, testen of ze toch een hersenschudding had, 4 hechtingen in haar hoofd, veel hoofdpijn en heel bibberig. Gelukkig geen verdere schade dan de hoofdwond. Ze ligt nu in bed, ik heb haar vanavond met een washandje gewassen, voorzichtig haar haar gekamd, behalve de plek van de wond, pyjama aangedaan, pleisters vervangen, paracetamol gegeven en heel veel geknuffeld. Meissie toch... En m'n plantjes? Die hebben ongeveer de hele dag pal in de zon gestaan, ik vermoed dat er geen eer meer aan te behalen valt.
Wat een dag.
Agossie toch
daar kan je helemaal tarn van worden, als moeder. Ik moest een paar keer stel op sprong de ambulance bellen en we kwamen steeds ook in het ziekenhuis terecht. Na zo'n dag kon ik alleen maar voor me uit staren. Ik drink alleen in het weekend een glaasje wijn maar dit is de enige uitzondering. pff, kom maar even bij, gelukkig is alles goed met je meisje, nu jij weer in vorm komen
Fijn dat het 'meevalt'
Ik weet nog dat mijn oudste dochter van de trap was gevallen als peutertje. Ik heb met bibberknieën op de onderste tree gezeten, ondertussen mijn dochter troostend. Vréselijk! Maar ook andere situaties, man man. Ik ben op het moment zelf meestal een hele Piet, maar de reactie komt altijd.
Fijn dat het niet erger is dan een hoofdwond en wat schaafwonden. Dat is een aantal dagen vervelend, maar dat is het dan. Morgen krijgt ze vast alle aandacht van haar klasgenootjes. En hoe gek het ook klinkt... later zal ze hier naar terugkijken als warme jeugdherinnering. Sterkte ermee in ieder geval.
Al beter
Als moeder van een megabrokkenpiloot schrik ik er ondertussen ook niet meer zo erg van als ik weer eens door school gebeld wordt. Sterker nog, als school voor iets anders belt denk ik : "goh, valt mee vandaag".
Maar ik kan me jouw schrik heel goed voorstellen en door alle drukte ben je idd redelijk lamgeslagen aan het einde van zo'n dag. Dag erop gaat het alweer veel beter.
Inderdaad, het gaat beter
Het gaat inderdaad beter met haar. Ze keek vanochtend redelijk helder uit gaar ogen en ze wilde naar school: oefenen voor de musical.
Voor mezelf: het kost iets meer tijd. Want wat had ze gedaan? De dodenval op het klimrek. Dat is ronddraaien, niet 1 maar meerdere keren achter elkaar zonder daarbij je handen te gebruiken. Alleen met je benen dus. Ik heb het 1 keer gezien en acuut een verbod uitgevaardigd , juist om dit te voorkomen. Normaliter ben ik niet zo van het verbieden als het gaat om spelen, maar hierin wel. En dan doet ze het toch. Van school mag dit trucje ook niet om exact dezelfde reden. En dan ook nog van het hoogste klimrek. Gelukkig is de ondergrond redelijk zacht, hoe ze dan toch aan die hoofdwond is gekomen? Geen idee. Ik denk wel dat ze net deze val genoeg straf heeft gehad, straks er maar eens een Goed Gesprek aan wagen. Pff, ik ben er nog naar van.
Herkenbaar... en hopelijk goede les
Oh Marieke, herkenbaar. Jaaaren geleden had ik besloten, in mijn altijd (zeer) drukke leven een dag vrij te nemen op mijn verjaardag en heeeeeerlijk (alleen) naar de sauna te gaan. Ik kan me nog herinneren dat ik tussendoor ('s ochtends nog) even in de lounge zat en dat er gebeld werd: dochter gevallen. Of ik haar snel kon halen want ze moest vermoedelijk gehecht worden in het ziekenhuis.
Afijn, wat doe je dan? Dan ga je (man zat verder weg en op zijn werk). Dag relaxte verjaardag...
Zat mijn meissie daar op haar stoeltje met een doek voor de wond. Gelukkig goed afgelopen (wel litteken, maar niets ernstigs).
Recenter gingen man en ik een keer (doen we nooit!) samen een paar uur naar de sauna. Kwamen we eruit, beiden talloze berichten op onze mobiel dat dochter al uren knallende koppijn had en naar huis wilde (2e klas middelbare school) maar niet weg mocht als ze ouders niet eerst bereikt hadden dat het goed was. Oef! Arme kind. Kon gelukkig wel meteen weg zodra wij belden, dus verder hoefden we niets te doen, behalve ons zorgen maar om haar ernstige hoofdpijn (die gelukkig na een tijd weer wegging).
En Marieke wat je dochter betreft: sommige kinderen/mensen leren door iets uit te leggen met woorden, anderen moeten het ervaren. Vermoedelijk werkt dit bij je dochter beter, en gelukkig dat het niet nog erger is afgelopen. Hopelijk was dit ook de laatste keer...
