Petekindperikelen

Ik heb toch vaak het idee dat die cases verzonnen zijn door een redactie die vrijdagmiddag bij de borrel iets te doen wil hebben. Maar goed, peetoom gebeuren is geloof ik meer iets van onder de grote rivieren dus ik kan er niet zo veel over zeggen. In dit geval: ja oom moet ook rekening houden met de andere kinderen: of mee, of een ander uitje.

Onder de rivier

Petekind is toch vaak wat belangrijker dan de andere neefjes en nichtjes. Bij communie, verjaardag etc. wordt toch verwacht dat de peetoom/tante een groter of belangrijker kado levert en onderscheid maken naar de brusjes van het petekind mag! Het petekind wordt ook geacht de peetoom/peettante de hele dag uit te nodigen als het trouwt en de gewone ooms en tantes bijvoorbeeld alleen voor het feest. Maar het staat je natuurlijk vrij om dat anders te doen en als oom met beide kinderen wat te ondernemen. Overleg met de ouders, bij katholieke families kan het peetoudergebeuren toch wel een dingetje zijn.

Petekind is wel speciaal

Maar ieder geeft daar zijn eigen invulling aan. Mijn moeder was peettante van mijn dochter. Maar zij maakte echt geen onderscheid tussen mijn kinderen.

Mijn zwager is peetoom van de oudste en zijn vrouw van de jongste, Ook zij maken geen onderscheid.

Mijn broer en ik echter wel. In mijn geval helpt het wel dat het mijn enige sibbling is en dat hij maar één kind heeft. Die is dus sowieso al speciaal. Mijn oudste was het eerste kleinkind in de familie dus mijn broer ging ook helemaal los na zijn geboorte. Nu ik er 3 heb is daar niet zo heel veel meer van te merken. Maar ik denk wel dat oudste nog steeds een speciaal plekje heeft in het hart van mijn broer.

Het is echter wel zo dat in bepaalde families peetoom of peettante zijn speciale verplichtingen met zich meebrengt. Dat je wel naar de verjaardag van je petekind gaat, maar niet naar die van de broers en zusjes van het petekind. Het is niet per se de achterliggende gedachte van het peetouderschap, maar zo wordt er wel vaker invulling aan gegeven.

Niet zo vreemd

Ik vind het niet vreemd dat een petekind een meer speciale plaats & dat peetoom dus speciaal met dat kind wat extra's gaat doen. De rol van de peetouders is niet perse natuurlijk extra verwennen en extra speciale cadeaus. In de kern is het natuurlijk een rol waarin je een verantwoordelijkheid hebt voor de religieuze opvoeding van het kind. In de praktijk zie je vaak dat dit geen hele grote rol meer speelt bij sommige families maar het blijft natuurlijk wel een speciale band (hopelijk). Je kan de band natuurlijk deels zo invullen als je zelf wilt maar hoe de oom in dit verhaaltje het invult (met speciale uitjes een paar keer per jaar) vind ik best mooi. Ik vind ook niet dat hij verplicht is dezelfde dingen met de andere kinderen te doen. Hij heeft tenslotte een speciale rol in het leven van dit kind. Het is natuurlijk wel leuk als hij af en toe ook iets met de andere kinderen doet want die zijn natuurlijk ook neefje/nichtje. Maar alle kinderen zijn ook nog erg klein dus dat kan over een paar als ze zich dat allemaal wat meer bewust zijn ook nog wel. En hopelijk hebben de andere kinderen ook een fijne peetoom/tante.

Zorg voor later?

Ik heb ooit begrepen dat een peetoom of -tante éigenlijk degene is die je je kinderen toevertrouwt als jou iets overkomt. In die zin is het zelfs wenselijk dat kind en oom/tante met pete- ervoor een wat hechtere band kweken. In de praktijk zou ik het wat ongemakkelijk vinden als het ene kind echt meer krijgt dan het andere. Met uitzondering van de verjaardag en de communie. Een ander kind uit het gezin valt die eer weer te beurt bij de eigen feesten.

Kaaskopje (voogdij)

"Ik heb ooit begrepen dat een peetoom of -tante éigenlijk degene is die je je kinderen toevertrouwt als jou iets overkomt."

Klopt volgens mij. Maar in dat licht heb ik het altijd raar gevonden dat elk kind uit een gezin een eigen peetoom en/of -tante heeft (zo was dat in onze contreien in elk geval). Dan zou je na de dood van je ouders uit elkaar gehaald worden als broers en zusjes?!
Dus hoe dat in de praktijk uitwerkt met die peetmensen weet ik ook niet.

Bij ons

Ik ben de petemoei van een neefje en nichtje, de ouders hebben vier kinderen en twee daarvan zijn mijn petekinderen en twee daarvan de petekinderen van een schoonzus en zwager.
Mocht er iets met hen gebeuren dan is het inderdaad de bedoeling dat wij twee in huis nemen en zwager en schoonzus ook twee.

Petekind/voogd

Een petekind is kerkelijk en heeft geen enkele juridische waarde bij overlijden van beide ouders of anderszins. Bij het overlijden van ouders wordt er een voogd/verzorger voor het kind aangewezen als dat niet vastgelegd is. Wanneer jullie ook gevraagd zijn om voogd te worden dan zou dat in het testament van de ouders gezet moeten worden zodat jullie beslissingen in het belang van het kind mogen nemen. En een van die beslissingen zou kunnen zijn om de kinderen niet uit elkaar te halen, maar toch samen bij de andere oom/tante x te laten leven als dat wenselijker en praktischer is. Maar alleen peetouders in de kerk levert dus geen automatische juridische verantwoordelijkheid op.

In huis nemen

Ik heb er 3. Niet iedereen kan zomaar 3 kinderen in huis nemen.
De afspraak hier was dat mijn broer een oogjein het zeil zou houden voor alledrie. Maar niet dat hij ze per se in huis zou nemen.

Ik denk dat ze bij mijn schoonzus in huis gekomen zouden zijn, die heeft de ruimte in haar huis en haar hart. En dat zij samen met mijn broer de zorg op zich zouden nemen. Zij zijn samen peetouder van de oudste, dus daar is wel bewust over nagedacht.

Anneque

Toen ik het schreef dacht ik daar ook aan. Je verdeelt kinderen uit een gezin toch niet over meerdere huishoudens? Er is ons ooit gevraagd of we 5 kinderen in huis wilden nemen als het noodlot toe zou slaan. Ik moest wel even slikken, maar uiteraard zou ik ze alle vijf in huis nemen en niet maar een paar. Ik zou jokken als ik zou zeggen dat ik niet blij was toen ze allemaal volwassen waren geworden en er geen beroep op ons gedaan is.

Wij zouden alle drie ergens anders terecht zijn gekomen

Dat was met ons zo besproken. Drie kinderen erbij, dat kun je bijna niemand aandoen. En niet alle kinderen voelen zich overal thuis. Ik zou bijvoorbeeld bij buren in de straat zijn gaan wonen. Mijn zus zou naar een oom en tante zijn gegaan, er waren drie paren die in aanmerking kwamen. Mijn broer zou naar een nichtje en haar man zijn gegaan. Toevallig de enigen die ook de peetouders zijn . Bij mijn peetoom en peettante was ik denk ik doodgegaan van ellende. Echt niet mijn type mensen.

Voor onze kinderen hebben we destijds vastgelegd dat de peetouders (vrienden, geen familie) van de oudste in overleg met de familie op dat moment de beste keuze zouden maken voor de kinderen, en zij zouden ook de financiën beheren. Mijn schoonmoeder kon het niet zo heel goed met mijn familie vinden, en vond dat zij in haar eentje best haar twee kleinkinderen zou kunnen opvoeden. Wij waren dat niet met haar eens, maar ze accepteerde geen nee. Toen hebben we voor deze constructie gekozen. De man in kwestie is kantonrechter en staat buiten onze families. Dus we hebben er (in overleg met hem) voor gekozen om nog geen knoop door te hakken. Nu is het gelukkig niet meer noodzakelijk, de kinderen zijn (bijna) volwassen.

Niet hetzelfde

Peetouderschap heeft te maken met de religieuze opvoeding. het zijn zeker niet de mensen die perse de voogdij zouden krijgen na het overlijden van de ouders. Het kan natuurlijk samenvallen maar het zijn aparte functies in principe.

Wisselend

We hebben m’n broer en zwager lang geleden gevraagd om in geval van ons overlijden samen te kijken wat op dat moment de meest geschikte oplossing zou zijn. Aansluiting zoeken bij een van beide huishoudens was het meest voor de hand liggend.
Een aantal jaren later wilden we dat vastleggen in het gezagsregister, en leek het handiger te zijn om daar maar 1 naam in te zetten. Omdat m’n schoonzus toen ziek was hebben we alleen mijn broer erin gezet, m’n zwager wilden we hier niet meer mee belasten. Nu is m’n schoonzus overleden, en is het in hun gezin al zwaar genoeg. Dus m’n broer, door de veranderende omstandigheden is de keuzemogelijkheid verdwenen.

Verder geen peetouders hier, wel een petekind. Die krijgt soms wat grotere cadeaus, omdat we dat dan een goede smoes vinden om iets wat eigenlijk te duur is te kunnen geven.

Religieus?

Ik ben sinds mijn geboorte een petekind van tante A. en oom B. Tante A. leeft nog steeds. Het is mij tijdens mijn jeugd niet opgevallen dat ze zich met mijn religieze opvoeding bezighielden. Wel waren ze een speciale oom en tante waar ik ging logeren en die altijd op mijn verjaardag kwamen, als het nog zou kunnen dan kwam tante A. nu nog. Mijn zusjes hadden andere peetouders dan ik en het was dus juist wel de bedoeling dat er onderscheid werd gemaakt, dat was nou precies het idee. Wij hadden wel 20 ooms en tantes maar dat ene stel was echt ins ons geinteresseerd. Andersom ben ik ook nu nog extra belangstellend naar mijn oude peettante. Ik ben nooit jaloers geweest op mijn zussen vanwege hun peetouders en zij niet op mij. Dat komt omdat de taakomschrijvinng van de peetouders tamelijk vast lag. De peetouders van.mijn zussen deden het vrijwel hetzelfde als die van mij. Maar alleen met Hun Petekind en niet met de broers en zussen.

Hier wel religieus

Ik ben ook peettante en hier is het religieuze dus wel aan de orde. Of dat was iig de bedoeling, petekind en ouders gaan helemaal niet meer naar de kerk en ik denk dat het laten dopen ook was ‘omdat dat zo hoort’

Verdere taken heb ik als peetouder nooit gehad.

Oorspronkelijk

Was een peetouder inderdaad iets uit de katholieke kerk. Peetouders waren getuige bij de doop en hadden als taak aandacht te besteden aan de katholieke opvoeding van het kind, in het bijzonder wanneer het kind zijn beide ouders zou verliezen.

"Oorspronkelijk"?

Is dat nu anders dan, Knurf?

Nee Knurf

dat in het bijzonder en verder hoort er niet bij.

Peetouders staan de ouders bij in de geloofsopvoeding, dat is de gedachte die er achter zit bij de kerk. In de praktijk werd dat vertaald naar versteviging van relaties (je vraagt niet zo maar iedereen) en een bijzondere band met het petekind(eren). Is ook wel mooi. Ook in de praktijk hebben mensen dat ook ervaren als bijzondere verantwoordelijkheid tov het petekind en dan is het niet gek dat die gedachte van zorgen voor boven komt drijven. Maar dat staat los van de betekenis die het kerkelijk heeft.

Rode Krullenbol

Touché.

In de situatie van nu, waar steeds minder mensen kerkelijk zijn en kinderen steeds minder gedoopt worden, zie je mensen alternatieven bedenken. Peetouders zijn er dan niet meer, maar dan noemen ze dat bv ‘suikertante’ enz. Hebben die kinderen toch een ‘speciale’ oom en tante.

Ja dus, rode krullenbol

'Is dat nu anders dan, Knurf?'

Het feit dat mensen zich in dit draadje afvragen wat de rol van een peetouder is, bewijst al dat het nu anders is. Zoals de reactie van de peetmoeder met niet-gelovige kinderen.