Ouders van LGBTQI 🏳️‍⚧️ 🌈 kinderen verzamelen

Skik, is dat in het UMCG (dat zeg ik op basis van de je nickname)? Misschien is België nog een optie? Daar gaat Lientjes dochter ook heen?

SuzyQFive schreef op 12-08-2021 om 09:10:

Skik, is dat in het UMCG (dat zeg ik op basis van de je nickname)? Misschien is België nog een optie? Daar gaat Lientjes dochter ook heen?

Nee, Randstad. Ik heb al rondgekeken bij alle andere aanbieders in Nederland (dat zijn er überhaupt maar weinig), maar daar is de wachtlijst hetzelfde of nog langer, zelfs wel 2+ jaar. België is al net zo lastig. 

Hier was het ongeveer een jaar van aanmelding naar diagnose.

Dochter hier had mazzel. Die ging via T-cedent en die hadden zo hun ( wat versnelde) adresjes. Maar daar loopt de wachtlijst inmiddels ook al op helaas.
Nu idd in Antwerpen voor de hormonen.

Ik ken ook transgenders ( oa de vriendin van dochter ) die nu zelf maar met hormonen begonnen is op eigen kosten en initiatief. Vind ik best wel eng, hoewel me verzekerd is dat het écht via een arts gaat en onder controle staat. Maar dure grap. 
Het  is erg frustrerend die wachtlijsten.

Wij hebben vorige week bericht gehad dat we komende week een soort kennismakingsgesprek hebben met iemand van het genderteam. Krijgen we uitleg hoe alles in zijn werk gaat en is er ruimte voor vragen.
Dit vooral omdat de wachtlijst zo lang is en zoon vast wil weten hoe het allemaal in z'n werk zal gaan. 

Vandaag zijn de binders uit Engeland aangekomen ennnnn ze zitten goed pffff
Wat een opluchting. Vroeg me al af wat het me weer extra zou kosten als ik ze terug moest sturen 

Lexus schreef op 12-08-2021 om 18:01:

[..]

Oh als het maar echt onder controle van artsen staat. Want ik begrijp dat als je niet eerst aan de remmers bent en dan aan de testos gaat, de kans op depressie groter is

Ik zeg vriendin maar het is / wordt dus ook een transvrouw. Dus testosteronremmers en progesteron. Maar sowieso is met hormonen die niet natuurlijk zijn een grotere kans op depressie.

En depressief zijn ze vaak sowieso al, de zoektocht naar wie of wat je bent in combinatie met de lange wachtlijsten doet daar geen goed aan. Heb het hier ook gezien met dochter. Zwaar depressief en toen aan de hormonen. Wij dachten yess, nu komt het goed.Werd ze nog depressiever. Pas nadat na drie maanden de dosis ( naar beneden, ze startten erg hoog bij haar ) aangepast werd, werd het beter gelukkig.

Crepe_au_fromage schreef op 12-08-2021 om 17:43:

Wij hebben vorige week bericht gehad dat we komende week een soort kennismakingsgesprek hebben met iemand van het genderteam. Krijgen we uitleg hoe alles in zijn werk gaat en is er ruimte voor vragen.
Dit vooral omdat de wachtlijst zo lang is en zoon vast wil weten hoe het allemaal in z'n werk zal gaan.

Wat fijn! Dat geeft weer wat perspectief. 

lientje69 schreef op 12-08-2021 om 19:12:

[..]

Ik zeg vriendin maar het is / wordt dus ook een transvrouw. Dus testosteronremmers en progesteron. Maar sowieso is met hormonen die niet natuurlijk zijn een grotere kans op depressie.

En depressief zijn ze vaak sowieso al, de zoektocht naar wie of wat je bent in combinatie met de lange wachtlijsten doet daar geen goed aan. Heb het hier ook gezien met dochter. Zwaar depressief en toen aan de hormonen. Wij dachten yess, nu komt het goed.Werd ze nog depressiever. Pas nadat na drie maanden de dosis ( naar beneden, ze startten erg hoog bij haar ) aangepast werd, werd het beter gelukkig.

Ja ik weet alleen van transmannen die aan de testos gingen terwijl ze geen remmers hadden en daarvan depressief werden. Ik weet dat ze al depressief zijn (heb zelf een transzoon ftm) maar als je ook nog een lichamelijke component erbij krijgt (vergelijk met pms op pnd) dan is het nog erger. Hoe het voor transvrouwen is weet ik niet. Mijn zoon, vanaf zijn 11e aan de remmers, vond de crosshormonen heerlijk: eindelijk klopte het, en dat voelde ook fysiek. 

ik had vandaag in het telefonisch spreekuur aan de huisarts gevraagd of zoon een hormoonremmer zou kunnen krijgen. Er begint zich een compleet vrouwlijk lijf te ontwikkelen nu en dat voelt helemaal niet goed.
Helaas is dat niet mogelijk, voornamelijk omdat de hormonen niet alleen aan de buitenkant voor groei zorgen maar ook voor de organen aan de binnenkant. En daar heb je dan weer je hele leven lol van en zijn nogal essentieel.

Maar hij zei ook, als je nou van de week de telefonische afspraak hebt met de genderarts stel de vraag dan ook. En als zij nou een ander advies hebben dan wilde hij het heel graag weten.

Bij mijn weten kunnen puberteitsremmers pas verstrekt worden als er een diagnose is. Je zoon zoon stond nog op de wachtlijst, dacht ik.

Overigens zorgt: "Verdergaan in het ontwikkelingsstadium en dus geconfronteerd worden met de lichaamseigen geslachtshormonen (...) bij trans jongens (...) ook voor de groei van de schaamlippen (...) met meer huid. Deze groei zorgt ervoor dat er later een geslachtsbevestigende operatie kan plaatsvinden zonder dat men complexe chirurgische technieken dient te gebruiken." 

Moonwalker schreef op 16-08-2021 om 20:22:

Bij mijn weten kunnen puberteitsremmers pas verstrekt worden als er een diagnose is. Je zoon zoon stond nog op de wachtlijst, dacht ik.

Overigens zorgt: "Verdergaan in het ontwikkelingsstadium en dus geconfronteerd worden met de lichaamseigen geslachtshormonen (...) bij trans jongens (...) ook voor de groei van de schaamlippen (...) met meer huid. Deze groei zorgt ervoor dat er later een geslachtsbevestigende operatie kan plaatsvinden zonder dat men complexe chirurgische technieken dient te gebruiken."

Dank Moonwalker, goeie informatie 

Ik hoop eigenlijk dat het geen goede informatie is en ik ernaast zit. Want het lijkt me heel nuttig om in de situatie van jouw zoon de puberteit uit te kunnen stellen. Maar mij staat bij dat huisartsen wel puberteitsremmers mogen voorschrijven bij achterblijvende groei en niet in de situatie van jouw zoon. Ik hoop dat de genderarts antwoord kan geven.