Ouders van LGBTQI 🏳️⚧️ 🌈 kinderen verzamelen
Hoe vertelde jouw kind het?
Hoe was je reactie ?
Hoe reageerde de buitenwereld?
Waar loop jij of je kind tegenaan ?
Positieve kanten ?
Kortom. Alles is bespreekbaar
AnnaPollewop schreef op 15-07-2024 om 15:04:
[..]
Hij zoekt heus wel. Maar vacatures moeten er wel zijn, je kunt niet bedrijven binnenlopen en ze dwingen om je in dienst te nemen. Dus ja, je moet toch afwachten tot er passende vacatures zijn.
Dan moet het nog passen bij hem en zijn capaciteiten, het moet een beetje aan te rijden zijn en er staat ook nog een operatie op til dus dan is het bijvoorbeeld niet netjes om bij een klein bedrijfje voltijds aan de slag te gaan en dan over een paar maanden een tijd thuis te zijn en hen met een probleem op te zadelen.
Ja, iedereen die wil kan werken, ik weet het, maar niet iedereen kan alles. Nog afgezien van of jouw oordeel over iemand die je niet kent op basis van hoe ik het nu toevallig even verwoord had, passend is.
Mijn zoon kwam destijds aan zijn baan door open sollicitaties te versturen. Dat hij niet zou gedijen bij vakkenvullen bij de Appie was wel duidelijk door zijn ASS en ADD. Dus we hebben eerst gebreinstormd over wat hij zou kunnen en willen doen. Dat was iets met auto's. Toen hebben we toevallig een keer ontdekt dat er bij autodealers ook 'zaterdaghulpen' zijn. Dat leek hem wel wat! Toen hebben we alle dealers in de befietsbare omgeving een open sollicitatie gestuurd. Of nou ja, we hebben er 3 verstuurd, en bij 2 mocht hij direct op gesprek, de 3e hield hem 'in portefeuille'. En hij kon bij allebei aan de slag. Hij heeft een klein bedrijfje gekozen, waar hij prima op zijn plek was en waar hij later zelfs fulltime als verkoper heeft gewerkt. Wat ik maar wil zeggen is dat je niet hoeft te wachten tot er een vacature voorbij komt.
We vallen een beetje stil hier maar ik ben zo benieuwd hoe het net iedereen gaat 
Crepe_au_fromage schreef op 29-10-2024 om 17:20:
We vallen een beetje stil hier maar ik ben zo benieuwd hoe het net iedereen gaat
Mijn transdochter is met een transvrouw samen ook. Deze is later gestart met de behandeling en krijgt binnenkort de definitieve operatie. Dochter niet . Want burnout en te zwaar geworden dus moet eerst beter in haar vel komen te zitten. Zowel letterlijk als figuurlijk. Ik vind dat zó verdrietig voor haar.
Er is ook ( nog ) weinig uitzicht. Afvallen lukt nu niet door burnout. En verdriet omdat zij nog niet mag maakt de burnout niet beter uiteraard. Vicieuze cirkel........
Oh Lientje, wat verdrietig.... als je in een burnout zit dan kan je de modus ook absoluut niet vinden om lief en goed voor jezelf te zijn.
Wat een verdriet zeg 
Hier gaat het eigenlijk best goed. Mastectomie was super goed gegaan zonder complicaties en snel herstel. Het genderteam heeft de start van hormoonbehandeling goed gekeurd dus binnenkort weer een gesprek in Amsterdam en daarna elke maand prikken bij de huisarts.
Zoon gaat goed, lieve vrienden om zich heen maar ook weer op de wachtlijst bij de kinderpsycholoog vanwege onzekerheden door gedrag en gesmoes van klasgenoten.
Crepe_au_fromage schreef op 29-10-2024 om 18:25:
Oh Lientje, wat verdrietig.... als je in een burnout zit dan kan je de modus ook absoluut niet vinden om lief en goed voor jezelf te zijn.
Wat een verdriet zeg
Hier gaat het eigenlijk best goed. Mastectomie was super goed gegaan zonder complicaties en snel herstel. Het genderteam heeft de start van hormoonbehandeling goed gekeurd dus binnenkort weer een gesprek in Amsterdam en daarna elke maand prikken bij de huisarts.
Zoon gaat goed, lieve vrienden om zich heen maar ook weer op de wachtlijst bij de kinderpsycholoog vanwege onzekerheden door gedrag en gesmoes van klasgenoten.
Wat fijn dat het meeste goed gaat. Maar wat naar van die klasgenoten zeg! Hier is dochter ook wat vrienden verloren na coming out maar gelukkig zijn er nog wel een aantal overgebleven.
Hier gaat het allemaal héél langzaam, maar er zit vooruitgang in. Sinds kort krijgt onze middelste zoon eens per week iemand thuis die helpt om hem weer in beweging te krijgen. Er gebeurt dus eindelijk wat. Volgende maand heeft hij de intake bij een lokale psycholoog, die gaat de medicatie voor ADD begeleiden en dan beginnen binnenkort hopelijk ook de hormonen vanuit Nijmegen. Daarnaast heeft hij bedacht welke open dagen op vervolgopleidingen hij wil bezoeken. Ook dat is een stap in de goede richting.
yette schreef op 29-10-2024 om 20:38:
Hier gaat het allemaal héél langzaam, maar er zit vooruitgang in. Sinds kort krijgt onze middelste zoon eens per week iemand thuis die helpt om hem weer in beweging te krijgen. Er gebeurt dus eindelijk wat. Volgende maand heeft hij de intake bij een lokale psycholoog, die gaat de medicatie voor ADD begeleiden en dan beginnen binnenkort hopelijk ook de hormonen vanuit Nijmegen. Daarnaast heeft hij bedacht welke open dagen op vervolgopleidingen hij wil bezoeken. Ook dat is een stap in de goede richting.
Fijn Yette! Geeft dan ook weer wat perspectief .
Kleine stapjes Yette maar ook dat is vooruitgang 
Ook hier staan open dagen op de planning komende maand. Hopelijk gaat de toelating goed
Crepe_au_fromage schreef op 12-10-2023 om 21:45:
Oh maar begrijp me niet verkeerd, ik bedoel zeker niet dat mensen met een vorm van autisme sneller trans zijn hoor.
Het viel de mensen bij de poli op dat er een connectie lijkt te zijn bij een grote groep.
Maar het een bevestigd zeker niet het ander. Voor zoon geldt dat zeker ook, hij wil dat ze dat los van elkaar zien. En dat geeft ie ook aan.
Maar het is wel zo: https://www.transgenderinfo.be/nl/gezondheid/autisme-en-genderdiversiteit#autisme-en-genderdiversiteit
Ik ben verdrietig omdat vriendin van oudste ( transvrouw ) vandaag haar definitieve operatie heeft. Niet omdat ik haar dat niet gun, maar omdat ik het mijn dochter die al langer in transitie zit, óók zo gun. Maar die mag niet omdat ze te zwaar is ( valt mee , maar bmi is tegen de 28 en ziekenhuis heeft geen ic dus ze willen dat ze eerst afvalt)
Oh Lientje, ik snap je gevoel heel erg. Het is echt fijn voor de vriendin maar voor jouw dochter voelt het vast zo oneerlijk. 
Lientje, is de operatie goed gegaan? Hoe voelt dochter zich nu in de situatie?
Crepe_au_fromage schreef op 05-11-2024 om 19:13:
Lientje, is de operatie goed gegaan? Hoe voelt dochter zich nu in de situatie?
Operatie is goed gegaan. Heeft wel behoorlijk pijn maar dat wordt geprobeerd goed onder controle te houden met pijnstilling. Als het verder goed blijft gaan mag ze morgen al naar huis.
Dochter zegt: tsja , ik moet eerst de burnout uit en afvallen. Accepteert dat verder ( zegt ze) Ik weet niet of dat echt zo is , ze woont 150 km verderop dus moet het maar aannemen. Feit is wel dat ze in een soort vicieuze cirkel zit. Burnout> niet afvallen > niet opereren > gevoel van falen en verdriet > burnout
Hoe daar uit te komen? Geen idee....
En de vriendin is dus dochters vriendin , beide transvrouw en ze wonen samen. Dus ze wordt er elke dag mee geconfronteerd.
Uit een burnout komen, is gewoon ontzettend lastig. Ik hoop dat je dochter op een gegeven moment blij kan zijn voor haar vriendin zonder ook verdrietig te zijn om zichzelf.
Onze zoon krabbelt met kleine stapjes op. Maar ik durf niet te vroeg te juichen. Hij komt nu in elk geval meer buiten dankzij zijn hulpverlener en vriendinnen, is bezig met het bezoeken van open dagen en weet inmiddels bijna zeker welke studierichting het wordt. Ik vind het spannend. Zijn zus kon ik makkelijk loslaten toen ze de deur uit ging, maar bij een kind dat zó enorm depressief kan zijn, is dat toch anders.
