Ouders van LGBTQI 🏳️‍⚧️ 🌈 kinderen verzamelen

Dank voor jullie reacties. Ben bekend met GSA, had ook al contact opgenomen met het COC in onze regio. Ik denk zelf dat hij “gewoon” als jongen start op de middelbare, maar met meisjeskleren aan. Hij heeft zich niet uitgesproken een meisje te zijn. En daar zit bij mij toch een dilemma. Want wordt dat geaccepteerd?

Wordt vast geaccepteerd, als je kind zich niet uitspreekt als meisje of jongen. het is behoorlijk geaccepteerd dat je niet cis/hetero voelt en je jezelf geen specifiek label opplakt. 

Welkom QSP

Ik ben ook heel open minded maar ik had ( en heb soms nog) er ook moeite mee dat mijn zoon nu een dochter is. 
Het is een hele omschakeling die je als moeder moet maken. Uiteindelijk  wil je maar een ding en dat is dat je kinderen gelukkig zijn. Maar het is toch even slikken. Voor mij dan in elk geval.
Geef het even tijd bij je kind. Laat je kind een afspraak  bij de  huisarts maken om erover te praten.  En sterkte. Want het is een heel proces wat je als gezin doormoet. En dat  is soms best zwaar

skik schreef op 09-01-2022 om 18:02:

Hey Cheesecake, volgens mij is het onder pubers ontzettend geaccepteerd om iets anders dan cis/hetero te zijn. Kijk bij de open dag of er een GSA op school is, da's vaak wel een teken dat er op school ruimte is voor anders zijn en je kind heeft een plek en mensen waar die terecht kan.

Hmm, het is wel meer geaccepteerd maar er zijn nog steeds veel kinderen die daar echt moeite mee hebben. En op vmbo’s meer dan op h/v scholen helaas. 

SuzyQFive schreef op 20-01-2022 om 00:22:

[..]

Hmm, het is wel meer geaccepteerd maar er zijn nog steeds veel kinderen die daar echt moeite mee hebben. En op vmbo’s meer dan op h/v scholen helaas.

Dat denk ik ook Suzy. En ook op een h/v school waar hij waarschijnlijk naar toe zal gaan verwacht ik dat het (tussen de jongens) niet makkelijk zal worden. Denk dat het vooral in de eerste klassen (in de periode dat ze allemaal gaan puberen) best lastig voor hem kan worden.

Het scheelt wellicht ook per school. Oudste hier zat op de school die de eerste paarse vrijdag krant maakte. Maar realiseerde zich toen niet wat er precies speelde. Alleen dat hij doodongelukkig  was. Pas op zijn 19e  drong het door, ik voel me vrouw. En toen daar nog wat mee geworsteld, want hij wilde " normaal " zijn. Eenmaal in transitie,  op de Universiteit werd het gewoon ter kennisgeving  aangenomen. Hallo, ik wil vrouw worden en ik heet voortaan # vrouwennaam #
Okee. Prima. En het werd ze + vrouwennaam. Grote stad, dat wel. Misschien  dat dat ook wel scheelt 

hier tot nog toe ook geen bijzonderheden op de middelbare. 1x een ongemakkelijk gevoel toen een stagiaire een maatschappijles gaf over de diverse seksuele voorkeuren.
Toen zijn er wel nare dingen gezegd en daar is niet op ingegrepen. Niet perse richting zoon maar een mening of visie van klasgenoten.
Er waren diverse kinderen die dat heel ongemakkelijk vonden.

QSP schreef op 19-01-2022 om 21:06:

Hoi, ik stel me graag even voor. Graag zou ik even mijn verhaal doen want ik weet eigenlijk niet zo goed bij wie ik terecht kan. Ik ben QSP en ik ben mama van 2 dochters (biologische dan toch). Ik las met veel bewondering jullie verhalen en ben ontroerd door de liefde en moed die ervan af spat.

De oudste van 15 is op een half jaar tijd veranderd van een meisje dat lange, blonde krullen had naar iemand die zei dat ze op meisjes valt, naar non-binair, naar genderfluïde, naar ik voel me meer een jongen. Voornaamwoorden zijn moeilijk (wisselen bij vriendinnen blijkbaar af) en zij / hen (?) draagt een 2 strakke topjes over elkaar als een soort van binder.

Ik beschouwde mezelf als erg open-minded maar merk dat ik toch wel worstel met deze transitie. Zelf hebben we nooit signalen opgevangen dat ze zich anders dan een meisje zou gevoeld hebben, denk dat ik daarom in de knoop zit. Verder maak ik me best wel zorgen over de bronnen waar ze (of hen / hij, zo ver zijn we nog niet) haar informatie haalt. Ik merk dat ze op sociale media in een loop zit van queerkids. Wat prima is om gelijkgestemden te ontmoeten maar niet voor het vinden van objectieve info.

Ik lees graag nog even mee en hoop veel van jullie te leren.

Ik denk dat ik wel snap wat je bedoelt. Een vriendin van mij (niet meer jong) was door een opmerking van iemand ineens op het onderwerp gekomen of ze misschien niet omnisexueel zou zijn, want er was misschien toch wel iets apart aan haarzelf dacht ze en ze valt op karakters zei ze dus.. dat past daar bij

Ik had net een video bekeken over Jung en Freud, waain werd uitgelegd dat Jung afstand nam van Freud omdat Freud alles sexueel duidde aan de mens. Jung vond dat libido geduid kon worden als meer dan alleen iets sexueels. 

Toen bedacht ik (en het is maar een hypothese) dat we misschien teveel iemands eigenheid sexueel willen duiden. Als je een bijzondere vriendschsp hebt, dan denken we misschien te snel dat dat met onze sexuele geaardheid te maken heeft en maken we ons, paradoxaal genoeg, onvrijer door te snel aan allerlei mogelijke hokjes te gaan denken. 

Weer een stapje gezet, nieuwe fiets gekocht maar nu een herenmodel; mèt stang.
Kind is helemaal blij

Cool! Dat zijn mooie dingen die je gewoon kan doen

Crepe_au_fromage schreef op 30-01-2022 om 17:22:

Weer een stapje gezet, nieuwe fiets gekocht maar nu een herenmodel; mèt stang.
Kind is helemaal blij

Wat fijn crêpe!

Ik ga hem niet in dat lompe topic over kleedkamers op actueel plaatsen, maar ik kwam dit tegen en dacht: ja, logisch! 
Zouden jullie kinderen er eerder voor kiezen om hierheen te gaan dan naar een "standaard" sportschool? https://buildthatgym.nl/

Geen idee eigenlijk, zoon voelt zich echt zoon. Twijfelt geen seconde tussen dames en herentoilet. Maar vanwege de gevoelens van anderen kleed hij zich in een aparte ruimte om met gym.
Dus of hij zich bezwaart zou voelen op een sportschool weet ik niet.