Opmerkelijk; dankbaarheid van zoon

Jullie kunnen allemaal in bovenstaand draadje lezen hoe ik van zoon hoorde over hhet wapen bij vriendje thuis en hoe ik uiteindelijk in samenspraak met man met de ouders heb ovelegd. Hierna hebben we dit thuis, ook met zoon besproken.
Diezelfde avond kwam zoon afzonderlijk eerst naar zijn vader en later naar mij om te vertellen dat wij respectieveijk de liefste vader en de liefste moeder van de wereld zijn.... Op de vraag;'hoe dat zo, ineens' (want dat horen we tegenwoordig niet meer iedere dag nu hij 13 is)vertelde hij blij te zijn dat wij gebeld hadden over het wapen.
Ik vond het zeer opmerkelijk, omdat je eerder misschien het idee zou hebben dat een kind het vervelend vindt dat je daarover belt omdat vriendje daar misschien vervelend op reageert als die het van zijn vader hoort. Maar blijkbaar zat het hem toch ook niet helemaal lekker en was hij blij dat we er iets aan gedaan hebben. Dat het op een of andere manier hem toch een gevoel van veiligheid geeft dat wij voorzichtig methem zijn. Ik vond het ook zo LIEF!☺☺