Op zoek naar opvoedingsquote
Ik ben al een poos op zoek naar een prachtige quote van een Indiase/Oosterse? wijsgeer over hoe je opvoeding en het hebben van kinderen zou moeten zien.
Het komt erop neer dat kinderen niet van jouw zijn maar dat je als ouder de gelegenheid moet scheppen om jouw kind je laten worden wie hij/zij is. Dus dat je als het ware ondersteunend en fascilierend bezig bent, maar niet sturend of dwingend. Komt er een analogie met vogels in voor???
Volgens mij heb ik hem zelfs ooit via OOL onder ogen gekregen, opgeslagen dacht ik, hoopte ik, maar toch kwijt. In mijn herinnering is hij vrij lang, een A4-tje of zo, maar dat kan ik goed verkeerd hebben.
Kunnen jullie mij helpen?
Oeps...
niet van jouwwww zijn...
eigenlijk wilde ik schrijven: niet jouw bezit zijn. Sommige ouders zien kinderen als een verlengstuk van zichzelf en deze tekst legt prachtig uit waarom dat juist niet zo is, en hoe je je zou moeten opstellen om jouw kind zich zo te laten ontwikkelen dat hij/zij tot volledige wasdom kan komen, dat wat in aanleg aanwezig is ook kan groeien.
khalil gibran
Uit de Profeet. Mijn telefoon wil niet zo goed hele lappen tekst plakken dus even een link http://www.katinkahesselink.net/zoeknl.html
Prachtig is ie ik had hem zelf al even niet gelezen. Mooie start van de dag!
Mijk
YEP! Dank Mijk! en zo snel!
Fijn dat forum!
Bij deze dus, echt mooi!
En hij zei: Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van ‘s levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hun je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichaam huisvesten, maar niet hun ziel, want hun ziel toeft in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen hun gelijk te worden, maar tracht niet hen aan je gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, nog blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen. Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn: want zoals hij de vliegende pijl lief heeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is
Bijzonder
Niet lang voor haar dood heeft mijn moeder een fotoboek gemaakt met mijn foto's van nul tot dat moment. In haar voorwoord citeert ze dit gedicht (deels). Ik vind het prachtig en ben er nog steeds (heel veel later) heel blij mee.
O.T. Katinka Hesselink
Grappig om zo een oud-studiegenoot langs te zien komen...
Mirreke
Ik vind die tekst van jou, Mirreke, heel erg mooi.
Kinderen zijn niet jouw bezit, je hebt ze te leen! En ze zijn niet jou, ze zijn zichzelf en ze hebben hun eigen persoonlijkheid.
Dat wordt heel mooi weergegeven in die tekst.
