Niet scheiden, eerst bemiddelen
DEN HAAG - De SGP wil dat echtparen die willen scheiden, verplicht kunnen worden om eerst een bemiddelingstraject te doorlopen.
© GezondheidsnetDat staat in de vrijdag verschenen publicatie 'De staat achter de voordeur?! Overheidsinvloed op het gezin in internationaal perspectief' van het wetenschappelijk bureau Guido de Brès-Stichting van de oppositiepartij in de Tweede Kamer.
''Het is niet de bedoeling dat de overheid achter de voordeur komt. Alleen een toets achteraf is mogelijk."
"Als een echtscheiding aan de rechter wordt voorgelegd, dan kan deze geen toestemming verlenen omdat er geen bemiddelingspoging is geweest'', aldus directeur Jan Schippers van het SGP-bureau.
Kleine kinderen
Vooral als het gaat om gezinnen met kleine kinderen, is het volgens hem waardevol om een poging te wagen zo het huwelijk te redden.
Het idee sluit volgens de SGP aan bij de plannen van minister André Rouvoet (Jeugd en Gezin) om de overheid een helpende hand te laten toesteken bij ouders die in relatietherapie willen om hun gezin langer bij elkaar te houden. Schippers:
''Als mensen op vrijwillige basis in therapie gaan, is dat altijd beter. Maar een huwelijk is zoveel waard. Als je met verplichte bemiddeling al 10 procent van de scheidingen van gezinnen met kinderen weet te voorkomen, is dat winst.''
Kabinetsbeleid
De SGP heeft al eerder aangegeven kritisch te zijn over het kabinetsbeleid ten aanzien van gezinnen. Het wetenschappelijk bureau stelt nu dat gezinnen in de knel komen door het overheidsbeleid.
Balkenende-IV zou zich te veel met het gezinsleven bemoeien door onder meer ''beide ouders praktisch te dwingen tot het verrichten van betaalde arbeid''.
Het SGP-bureau heeft berekend dat door belastingmaatregelen die Nederlanders moeten stimuleren (meer) te gaan werken, de lastendruk voor kostwinnergezinnen tot 84 procent hoger ligt dan tweeverdieners. Dit verschil zou de komende jaren oplopen tot 119 procent.
Dus...
knepen ze de kat in het donker
Pelle
Je zegt: "Nu is het zo gewoon om een paar weken verkering te hebben, sex te hebben en het weer uit te maken dat die mensen niet leren wat er na de verliefdheid komt."
Bij wie is dat gewoon? En waar haal je dat vandaan?
Dat hoeft inderdaad niet zo te gaan
Ik had voor ik verkering met mijn man kreeg ook al het nodige achter de rug. Door mijn 'ervaring' had ik denk ik juist het inzicht dat er met élke relatie wel wat is. Ik denk dat ik daardoor ook wist dat het gras echt niet altijd groener is bij een ander, dus dat het meer de moeite waard is om er zelf het beste van te maken.
Pelle
Jij komt met een heel boude uitspraak en ik ben benieuwd waar je dat vandaan haalt. Dat men nu anders met relaties omgaat dan 30-40 jaar geleden....deels wel misschien, maar deels ook niet. Toch ben ik benieuwd waarom je denkt dat jongeren na een paar weken verkering sex met elkaar hebben en vervolgens doorgaan naar de volgende. Enige onderbouwing daarvoor lijkt me toch wel op z'n plaats.
Groet,
Jujube
Losse relaties
Nou, een aardige indruk geeft het (hier en daar verguisde) eo-programma 40 dagen zonder seks. Daar komen wel degelijk jongeren in voor die weer helemaal moeten wennen aan het idee om te gaan voor één exclusieve persoon. Dat zijn ze totaal ontwend geraakt.
Ik geloof toch echt dat die luchtige levensstijl 40 jaar geleden niet bestond.
Tonny
40 jaar geleden
Hoe het veertig jaar geleden was weet ik niet, maar twintig jaar geleden waren er best van die losbandige types bij. En de jaren '60 staan toch ook bekend om de vrije liefde, make love not war.
Dat verklaart nog niet waarom tegenwoordig zoveel mensen gaan scheiden vanwege het ontmoeten van een soulmate. De afgelopen vijf jaar heb ik in mijn omgeving 5 stellen uit elkaar zien gaan omdat een van de twee niet meer gelukkig was blabla. Die stellen waren 15+ jaar bij elkaar, dus zouden toch moeten weten hoe het werkt. Al tijdens de scheiding of vlak daarna bleek er ineens een geliefde te zijn waar ze altijd al op hadden gewacht.
Het zit gewoon in de lucht
De Breukhoventjes. De Klein Essinkjes. Snif. Allemaal generatiegenoten. Allemaal getrouwd rond mijn tijd
Tirza
Flirtende collegas...
Bij ons in het bedrijf werken meer mannen dan vrouwen, dus een beetje geflirt is er ook, de een of andere schunnige opmerking etc.
Maar de vraag is: Hoe serieus neem je zoiets als vrouw? Ik neem het echt niet serieus, want het is bij ons gewoon een heel ongedwongene omgang met elkaar.
Mijn collegas maken dan nog weleens grapjes over een collega, waar zij steevast van zeggen, dat ie op mij verliefd is of tenminste een erge zwakkte heeft voor mij. Zou i.d.d. best kunnen van zijn gedrag te oordelen - maar ik lig er s'nachts echt niet van wakker! En dat terwijl ie echt mijn smaak zal zijn, dat ik niet bezet zal zijn.
Maar ik weet, wat ik heb en dat zal ik nooit riskieren door en beetje met een collega te scharrelen. Dus een beetje geflirt is nog ok - maar meer niet. Maakt het werk toch lekker interessant...
