Moeite adoptie

Ook wel

Ik vond het vorig jaar wel een mooi programma, maar er was wel een aflevering waar ik me heel ongemakkelijk bij voelde. Dat ging over mensen die (ik meen) een tweeling van een jaar of 5 adopteerden. Die kinderen waren vanaf het begin helemaal aanhankelijk en knuffelig. Heel 'abnormaal' gedrag voor kleuters naar vreemden, in mijn ogen, en er was helemaal niemand die daar vraagtekens bij zette. Sowieso is het natuurlijk enorm heftig om zo'n groot kind in een totaal ander land te planten. Maar ja, anders kwijnen die kinderen daar in China weg in tehuizen.

Kinderhandel

http://www.adoptionhoksbergen.com/index.php/nl/adoptie-in-nederland

Lastig onderwerp. Het bevordert kinderhandel. Het dient vaak vooral de belangen van adoptieouders en voorkomt dat ouders gesteund worden bij het zelf grootbrengen van hun kinderen, en een deel van de geadopteerden ondervind grote problemen bij het opgroeien waarvoor nog steeds geen of te weinig hulp wordt geboden aan adoptiefgezinnen.
In Spoorloos is een groot aandeel van geadopteerden op zoek naar hun roots.

De expert op dit gebied is hoogleraar Rene Hoksbergen.

Ik heb het programma met Natasha Froger niet gezien, maar het kan toch niet zo zijn dat het helemaal als roze wolk gezien wordt?

Juist gehandicapte kinderen

Ik denk dat het juist goed is dat er vooral gehandicapte kinderen worden geadopteerd. Dat zijn de kinderen die in hun thuisland vaak helemaal geen toekomst hebben. En geld er tegen aangooien helpt niet want het is de mentaliteit in de maatschappij. En mentaliteit veranderen kost heel lang en is een innerlijk proces. Dus voor die kinderen is adoptie een goede optie.

Ik ken mensen die heel succesvol oudere en gehandicapte kinderen hebben geadopteerd. Kinderen met bijvoorbeeld spina bifida, CP, down syndroom, apert syndroom en andere handicaps. Dat zijn kinderen die in hun thuisland echt geen kans hebben. Ze worden vaak als baby afgestaan (al dan niet onder druk van de familie) en komen in een tehuis terecht. En die tehuizen zijn natuurlijk niet te vergelijken met tehuizen in west europa en noord amerika. Zelfs in oost europese landen zie je al verschrikkelijke oorden waar de kinderen verwaarloosd worden. Het mortaliteitspercentage van gehandicapte kinderen ligt dan ook erg hoog.

Adoptie is geen perfecte oplossing maar het is een oplossing.

Wat niet wil zeggen dat er geen kinderhandel plaats vindt en er geen misstanden zijn in de adoptiewereld. Die zijn er zeker.

en dan te bedenken

hoe vaak je als reactie te horen krijgt, wanneer een kind krijgen moeilijk gaat: waarom adopteren jullie er dan niet gewoon eentje!

Ja Stenna

Maar waarom moet dat een kindje uit China zijn? Waarom geen kind uit Nederland? Is het nobeler om een gehandicapt Chinees kindje te nemen, of is t gewoon niet mogelijk om een Nederlands kind te adopteren?

Nathan

Het is theoretisch mogelijk om een Nederlands kind te adopteren. In de praktijk worden er in Nederland echter zeer zelden kinderen ter adoptie aangeboden. Zo zelden dat je bij bemiddelingsbureaus geloof ik niet eens voor Nederland als optie kan kiezen. Mocht er een Nederlands kindje beschikbaar komen dan worden uit de dossiers een geschikt gezin gekozen. Vaak komt het kindje eerst in een tijdelijk pleeggezin en gaat dan naar het adoptiegezin. Het gebeurd dus wel maar komt weinig voor.

In Nederland worden kinderen niet vaak definitief afgestaan. Daarnaast word er in Nederland meer ingezet op pleegzorg. In bijvoorbeeld de VS en het VK is het gewoner om de rechten van de ouders te eindigen (ook eventueel tegen de wil van de ouders in) en het kind te laten adopteren. In Nederland komt het uiteraard ook regelmatig voor dat ouders het gezag kwijtraken maar kinderen worden dan niet ter adoptie aangeboden maar komen terecht in de pleegzorg.

Daarnaast worden kinderen in Nederland veel minder vaak afgestaan dan in veel andere landen o.a. omdat er een beter sociaal stelsel is en meer hulp beschikbaar is.

Nathan

Wat Anna en Jaina zeggen. Adoptie uit nederland of andere westerse landen is vrijwel niet mogelijk. Daarbij heb je niet heel veel keuze, ieder land is vrij om z'n eigen beperkingen aan potentiele adoptieouders op te leggen, bijv qua achtergrond, leeftijd van de ouders, etcetc. Dus je komt niet in alle landen in aanmerking.

Het wordt vooral gezegd door mensen die geen idee hebben hoe gecompliceerd en beperkt adoptiemogelijkheden zijn.

Wat een reacties

Ik ben erg verbaasd over de reacties. Kinderen die in aanmerking komen voor adoptie hebben in hun eigen land geen kansen meer.
Dat zijn kinderen die een handicap hebben of al ouder.
En nee, een kind van 5 jaar over brengen naar de andere kant van de wereld is niet gemakkelijk.
Maar opgroeien in een kindertehuis ook niet!
Voor je mag adopteren gaat er een heel proces aan vooraf. Ook als je Paul de Leeuw heet. Ik vind het heel erg kort door de bocht om zomaar te zeggen dat hij zijn kind heeft gekocht.
Wat denk je? Alleen hij of zijn man ook? Ze zijn beide officieel ouder van 1 van de 2 jongens. Tenminste, bij de oorspronkelijke adoptie. Waarschijnlijk zijn ze in Nederland alsnog ook door de ander geadopteerd, maar dat weet ik niet.
Het is ook niet een standaard gegeven dat alle adoptie kinderen het moeilijk hebben of krijgen. Wel dat adoptie ouders eerder hulp zoeken. Ze zijn zich er over het algemeen van bewust dat dat hun kind wel eens hulp zou kunnen gebruiken.
Zo zie ik het bij ons thuis en bij gezinnen om ons heen. En geloof me, de meeste adoptie kinderen komen heel goed terecht. Ook die ouder waren toen ze hier kwamen en ook die met special needs

Verklaarbaar Mandy

http://www.npo.nl/brandpunt-reporter/18-10-2015/KN_1673048
De laatste jaren zijn er teveel schandalen op de tv geweest.
Deze gaat over het adopteren van Bulgaarse kinderen.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1169772/2009/08/19/rsquo-Westerse-kinderwens-leidt-tot-misstanden-rsquo.dhtml
De directeur van een adoptiebureau die er mee stopt.

Het zal ook vast wel eens goed gaan en komen kinderen goed terecht. Maar het is een pijnlijke industrie die je graag anders zou zien.

http://www.npo.nl/holland-doc/29-04-2013/VPWON_1167444
Nog meer leed.

Mandy, VS

In de VS is adopteren heel erg gemakkelijk. Daar gaan bij lange na niet dezelfde procedures aan vooraf zoals wij die kennen in Nederland.

Zelf heb ik een geadopteerde neef, die hier is gekomen toen hij ongeveer vijf was. Dat is heel erg moeilijk geweest en uiteindelijk nogal misgegaan. Hechtingsproblematiek (daar wist men toen nog niets van af), wees z'n adoptiemoeder af, adoptieouders gescheiden. Met zijn adoptiemoeder geen contact meer, met z'n broers en zussen (hij was als enige geadopteerd in een gezin met nog drie eigen kinderen) nauwelijks nog.

Adoptie op latere leeftijd is vaak geen goede oplossing. En het wordt ook nauwelijks meer gedaan. Het is inderdaad schrijnend dat kinderen in sommige landen in kindertehuizen worden gestopt... Maar het is vooral iets wat in die landen moet worden opgelost. En ook is het vaak nog eens zo dat kinderen op oneigenlijke gronden aan hun ouders worden ontfutseld... Daarbij ontstaan nog meer slachtoffers.

Anna G. schreef op 24-05-2016 om 22:09:

special needs adoption

Doordat het goed gaat in China en er daar ook kinderlozen zijn, blijven de meeste gezonde kinderen in China. Misschien is dat wel beter, dichterbij hun roots. Maar gehandicapte kinderen vallen buiten de boot daar. Niemand bekommert zich om hen en ze groeien op in weeshuizen. Dan lijkt me een toekomst bij een liefdevol (Nederlands) gezin veel beter.

Kinderhandel vind ik meer hoe bijv. Paul de Leeuw een kindje heeft geadopteerd: gekocht in de VS. Maar ja, kennelijk was die moeder haar kind niet waard en die jongens zijn nu gelukkig hier. Of het moreel juist is, is een tweede...

Gehandicapte kinderen naar NL halen die hier een enorme kostenpost worden, lijkt me nu niet in het belang van ons land. De zorg is al duur genoeg. Kinderen uit het buitenland halen zou verboden moeten worden. Maak commercieel draagmoederschap dan beter niet meer strafbaar zodat mensen een kind met (deels) eigen genen en afkomst kunnen proberen te krijgen.