Moederdag en pubers

Absoluut

Ze moeten leren hoe dat werkt en wat mij betreft leren ze het ook door ze eraan te herinneren. En soms help ik man herinneren dat hij de pubers van 15 en 13 eraan moet herinneren. En soms doe ik dat zelf. Door gewoon uitermate overdreven ineens te zeggen: sjee ik heb toch zo'n zin in zondag!
Hoezo dan?

Nou dan is het moederdag.
Rollende ogen.....

Hier hoeven ze niks bijzonders te kopen. Maar wel even aandacht aan geven al is het een kaart en een dikke knuffel.

Ditzelfde geldt voor verjaardagen, sinterklaas en kerst.

Overdreven

Ik geef niets om Moederdag en vindt het aangeven aan je kinderen dat het Moederdag is een overdreven roep om aandacht.

Als je iets verdient krijg je het vanzelf al is het een paar jaar niets dan komt het vanzelf.

Verjaardagen vindt ik overigens anders dat wordt totaal niet opgeklopt door de media en reclamefolders.

Roep om aandacht?

Ok bijzonder. Ik geef er niet speciaal om in de zin van kado maar vindt wel dat ze er even stil bij mogen staan. Geen roep om aandacht maar bewustwording dat dit soort dagen er zijn en dat ze erover nadenken wat ze daarmee doen. Gewoon niks omdat ze het niet weten en vergeten vind ik ook suf.

Nou

Ik snap niet waarom mijn kinderen zich bewust moeten zijn van moederdag (of vaderdag).
En mijn man hoeft die dag geen Chinees voor me te halen (drukste dag van het jaar voor de Chinees).
Eigenlijk geldt dit ook voor Kerstmis en Sinterklaas en Pasen.

Chinees?

Serieus Pirata, de drukste dag voor de chinees? Dus dat is moederdag voor een heleboel mensen, dat vader chinees haalt? Onwaarschijnlijk. Kan ik me niks bij voorstellen.

Chinees

Dan zou ik moederdag ook overslaan en begrijp ik het volledig. Liever geen moederdag dan Chinees. Kan me er ook niks bij voorstellen.

Guera

Hoe wil je het anders noemen?

Hè kids het is zondag Moederdag ik hoef geen cadeau hoor maar ik ben je moeder hè? Ik vraag niet om aandacht maar je moet wel weten dat het Moederdag is hoor.

Ja, dat van de Chinees is echt waar. Nou ben ik dol op onze Chinees, daar niet van. Maar kennelijk is dit nog steeds voor heel veel mannen dè manier om moeder-de-vrouw 1 dag per jaar niet in de keuken te laten staan.
Je wilt niet eens in de búúrt van onze Chinees komen die dag....

PS mijn man heeft stamppot rauwe andijvie gemaakt vandaag, ik was moe, fijn dat hij dan wil koken. Maar liever spontaan of als nodig dan met moederdag (omdat het dan "hoort")

Nouja

Ik vind er niks mis mee dat je laat weten dat je moederdag belangrijk vindt en iets verwacht op die dag. Beter dat dan niks zeggen en je vervolgens opvreten van frustratie. Ik houd van duidelijkheid en de meeste mannen en kinderen ook.

Benikki

Natuurlijk is er niets mis mee met dat je kinderen weten dat je het waardeert. Dat hebben ze als het goed is de afgelopen jaren geleerd.

moederdag

Voor mijn schoonmoeder was Moederdag altijd heel belangrijk. Wij zijn dat ooit vergeten een paar jaar geleden, en daar was ze serieus beledigd over. Net of we dan niet genoeg om haar gaven. Sinds dien zorgen wij braaf ieder jaar voor een cadeau. Maar ik voel echt weerzin tegen dit "verplichte" gedoe. Eigenlijk wordt het tegenovergestelde bereikt. Voor mij zit waardering en oprechte belangstelling niet in het vieren van moederdag.

Ik zou dit ten alle tijden richting mijn kinderen willen voorkomen, dus hier geen subtiele hints etc. Bij andere gelegenheden kerst, sinterklaas etc bespreken we samen met de pubers hoe we het zullen vieren. Dan kunnen ze meedenken en meebeslissen wat ze graag willen.

Perfecte pubers

Vraag mijn pubers waarvoor datum het vandaag is en ze zeggen gerust 20 april. Alleen een toetsweek weten ze in termen van weeknummers. Ze vergeten regelmatig hun eigen hoofd , sleutels en gymtas. Maar pubers van enkele van jullie denken uit zichzelf aan jouw verjaardag , moederdag of de verjaardag van oma? Want dat hebben ze de afgelopen jaren tussen hun 4e en hun 11e al geleerd?
Tussen hun 4e en hun 11e wisten mijn kinderen meer dan nu wat dat betreft haha.

Ik ben ook wel getriggerd door het woord verdienen. Als ik nou iets niet hoef is het verdienen. En zeg dat er alsjeblieft ook niet bij: je hebt het verdiend. Calvinistisch, passief agressief en kleinerend. Nee doe dan maar duidelijk en aandachtsgeil

mijn kinderen

Mijn kinderen weten dat moederdag mij geen fluit kan schelen. Dat scheelt

Ik geef er ook om

en dat was een hangijzertje hier in huis. Mijn man hoort bij de groep mannen die vindt dat zij niets aan moederdag hoeven te doen, omdat hun vrouw niet hun moeder is. Dus moederdag was voor hem 'de kinderen knutselen iets op school en daarmee is het klaar'. Maar toen de kinderen niets meer op school knutselden, moedigde hij ze ook niet aan om op een andere manier iets van moederdag te maken en nog steeds kwam niet in hem op dat een kleine attentie van zijn kant ook erg door mij gewaardeerd zou worden, of misschien kwam dat wel in hem op, maar vond hij dat onzin.

Iemand die Moederdag alleen maar een commerciële lariekoekdag vindt, zal het vast raar vinden dat ik het verdrietig vind dat hij er jaren zo over gedacht heeft. Moederdag is voor mij geen puur commerciële aangelegenheid, of iets van kleuters. Op Moederdag, maar ook op Vaderdag, laat je als gezin even iets nadrukkelijker merken dat je de vrouw die je moeder en vrouw is, of de man die je vader of man is, waardeert in de rol van moeder (van je kinderen) en vader (van je kinderen). En dat hoeft niets te kosten óf niet veel, als je van mening bent dat het niet veel mag kosten. Ik ben al blij met bij wijze van spreken een pot margrieten en iets lekkers ergens op Moederdag. Ik zou Chinees overigens óók waarderen. Ik zou zelfs een eierkoek waarderen waar een feestvlaggetje in geprikt is, het gaat om het gebaar, een gebaar waaruit blijkt dat er aan je gedacht is en er moeite voor je gedaan is. Zelfs in de rij staan bij de Chinees is 'moeite'.

Ik hecht zelf vrij veel waarde aan familietradities, zoals samenzijn met kerst en (in mindere mate met Pasen) en Moeder- en Vaderdag horen daar ook bij. Dat is iets uit mijn jeugd, daar heb ik warme herinneringen aan en dat gun ik ons en mijzelf ook.

Wat ik best ontroerend vond, is dat mijn schoonvader mijn schoonmoeder, zijn tweede vrouw die nooit eigen kinderen heeft gekregen, toch op Moederdag een bloemetje gaf. Ze had ooit wel pleegkinderen gehad en was nu de oma van schoonvaders' kleinkinderen. Dat deed haar ontzettend goed. Wij van onze kant kwamen niet op die dag, daar stond ik zelf ook wel achter. Ze was tenslotte niet de eigen moeder van man, hij noemde haar ook absoluut niet stiefmoeder. Daar was ze te laat voor in het gezin gekomen. Iedereen was al volwassen. We gingen wel naar ze toe met Vaderdag.

De laatste paar jaar gaat het wel beter. Op een gegeven moment is kennelijk toch binnengekomen dat ik het echt erg vond dat hij hier zo onverschillig mee omging. We zullen het beleven zondag. Het wordt in ieder geval wel een gezellige dag, omdat dochter en schoonzoon komen helpen met de tuin. Dus ik zit te bedenken wat ik eens voor lekkers kan maken waar je niet uitgebreid voor hoeft te gaan zitten, maar toch een beetje feestelijk is. Ook jongste dochter is thuis, dus dit jaar zit wel snor .

Guera en Kaaskopje

Guera, jij geeft inderdaad aan waar het bij pubers vaak om draait. Ze vergeten het gewoon.

Kaaskopje, jij geeft wat mij betreft heel goed weer hoe ik het voel. Het gaat mij totaal niet om dure cadeaus, maar ik waardeer dat ze even (een beetje) moeite doen, even erkenning geven aan wat ik allemaal doe.ik weet echt wel dat ze me waarderen, zelfs al spreken ze dat niet vaak ze expliciet uit, maar des te fijner om het een dag per jaar even te merken.

En jij geeft ook aan waar de pijn zit als je partner daar absoluut geen moeite voor wil doen. Omdat hij het allemaal onzin vindt, kan hij zich niet inleven dat het voor jou anders is (probleem waar ik vaak met mijn man tegenaan loop) en wil hij sowieso niet eens de moeite doen om de pubers er even aan te helpen herinneren en ze een beetje te stimuleren. Daar zit eigenlijk de grootste pijn bij mij.

Daarbij

Schenken wij ook altijd even aandacht aan onze naasten die geen moeder meer hebben. Omdat ik weet dat op zo'n dag het gemis extra groot is.
Ik hoef geen kado. Maar wel even aandacht voor het moment dat moederdag is.
De betekenis van moeder in het grote geheel. En nee zo kijken pubers er nu natuurlijk nog niet naar maar dat komt wel. Maar niet als ze er nooit bij stil hoeven staan.
Ik vind het ook een blijk van erkenning van mijn partner als hij de kinderen hierin meeneemt.

nee

"Maar pubers van enkele van jullie denken uit zichzelf aan jouw verjaardag , moederdag of de verjaardag van oma? Want dat hebben ze de afgelopen jaren tussen hun 4e en hun 11e al geleerd?
Tussen hun 4e en hun 11e wisten mijn kinderen meer dan nu wat dat betreft haha."

Ze zijn nu tussen de 4 en 11 en wisten van moederdag vanwege de knutsels op school.
Mijn verjaardag weten ze wel.
Aan de verjaardag van oma besteed ik eigenlijk geen speciale aandacht. De ene is altijd op vakantie en de ander gaan we heen als ze het viert en we kunnen (soms wel, soms niet dus). Maar ik zeg niet 'nu moet je bellen'. Als we er heen gaan, feliciteren ze dan wel.

Als er niets meer gemaakt wordt op school mogen ze van mij ook stoppen met moederdag. Als ze pubers zijn verwacht ik niet dat ze het onthouden wanneer het is. Dat doe ik zelf al niet eens (nee-nee sticker helpt!)

crap

Halverwege dit draadje bedenk ik me dat dit betekent dat we bij mijn schoonmoeder langs moeten zondag. Terwijl ik vanmorgen eigenlijk net bedacht had dat we een weekje konden overslaan.
En een cadeautje moeten kopen voor iemand die niets nodig heeft, niets kan/mag eten en nergens wat kwijt kan.

Tuppie.

Dan wordt het iets wat dood- of opgaat.

Bloemen of douchespul

Weten het wel

De pubers hier weten wel dat het moederdag is zondag, maar ik heb gezegd dat ze niet iets hoeven kopen ofzo. Ik ben meestal op of rond moederdag jarig (toevallig vandaag) en vind het dan dubbelop dat ze twee keer iets kopen. De kadootjes die ze voorheen op de basisschool maakten vond ik altijd voldoende. Ik waardeer het wel als ze iets voor me doen, maar dat waardeer ik op andere dagen ook.
Bij mijn eigen moeder hoef ik ook niet verplicht langs te komen. Is ze op die dag bij ons, vanwege mijn verjaardag, dan krijgt ze altijd wel iets. Bij mijn schoonouders was het altijd wel een verplicht iets toen mijn schoonmoeder nog leefde. Nu zei is overleden en mijn schoonvader een nieuwe vrouw heeft niet meer. Zij vinden het ook niet zo nodig.

Mijn kinderen zijn beter in het onthouden van data dan ik. Ik weet nooit wanneer iemand jarig is. ik vergeet mijn trouwdag wel eens. Mijn kinderen echter niet. Die weten altijd precies welke dag iets is. Die zijn meer attent dan ik met dat soort dingen. Niet dat ze perse een fantastische feestdag voorbereiden maar ze vergeten het ook niet.

Moederdag daarentegen vieren we niet echt. Mijn jongste kinderen en mijn pleegdochter hebben op school iets geknutseld. Dat heb ik van mijn jongste dochter al gekregen want zij kon het niet geheimhouden En verder verwacht ik niks. Wie weet krijg ik iets van de oudste kinderen zoals een kaartje of een plantje. En misschien ook niet. Als ik echt iets had gewild dan had ik er door de jaren heen meer een big deal van moeten maken maar dat heb ik nooit gedaan. Dus dan kan ik het mijn kinderen ook niet kwalijk nemen als ik niks krijg

Mijn man zal er ook zeker uit zichzelf niet aan denken dat het moederdag is. Hij weet het echter wel omdat onze jongste dochter ons hier vandaag uitgebreid over heeft verteld. Ik ben echter zijn moeder niet dus ik verwacht niet dat hij iets gaat doen voor moederdag. Dat heeft hij tot nog toe ook nooit gedaan dus ik verwacht dat het zo doorgaat.

Het is overigens niet zo dat ik niks wil vieren. Mijn verjaardag vier ik wel altijd. Maar aan Moederdag hecht ik niet zoveel waarde. Net zoals Valentijnsdag. Het spreekt me niet zo aan.

Ik heb ze geleerd dat ik altijd gewaardeerd hoor te worden en op moederdag extra.
En zo niet, dan kocht ik mijn eigen kado en dat viel dan wat duurder uit. Zeker dat van toen-man.

Wat een modern gedoe om het onzin te vinden. Ik krijg graag een kadootje en mn koffie voorgeschoteld, of de vraag wat ik wil eten i.p.v. : "wat eten we? Ohnee niet dáhattt...Ik vond het heel belangrijk dat mijn kinderen vroeg leerden attent te zijn en een "zit er niet in" is geen excuus om dat te vergeten of niet te doen.

Laat maar komen die zondag. Totaal gedresseerd komen mijn allang uitwonende kinderen op bezoek en schenken voor mij de koffie in en ik wuif vanaf mijn troon.
Réken maar van yes. En na de afwas zet ik ze weer buiten.

Astrid

Ik vond als kind ook al onzin dus zo modern is het niet. Mijn moeder vond het ook onzin maar als we er niets aan deden of doen is haar humeur vreselijk. Ik heb een hekel aan dat soort indoctrinatie door het vieren van een Moederdag af te dwingen. Ik walg ervan, goede ouders worden toch wel gewaardeerd daar is geen speciaal moment voor nodig.

niet vieren moederdag modern?

Wij hebben als kind thuis nauwelijks Moederdag gevierd. Mijn moeder vond het maar commercieel gedoe. Nog steeds vieren we daar geen moederdag. Ze zou heel gek opkijken als ik morgen met een bloemetje kom aanzetten.
We vierde het hier wel toen de kinderen kleiner waren. Maar ik ben inderdaad ook jarig in deze tijd dus het was een beetje dubbelop.
Volgens mij gaat Moederdag vooral om waardering krijgen voor jou als moeder. Voor ons hoeft dit niet perse op die dag, is iets wat met kleine dingen het hele jaar door plaats vindt. Nu mijn ouders ouder worden nemen mijn zus en ik ze vaker ergens mee naar toe. Samen ergens wat drinken, of ze samen bowlen met de kleinkinderen (ook allemaal pubers.) Gewoon omdat we beseffen dat het nu nog kan en dat we ze dan erg zien genieten.
Ik voel ook regelmatig waardering van man en kinderen. Soms ook in kleine dingentjes.
Maar ik kan me voorstellen dat het inderdaad erg te maken heeft met wat je gewend bent. Als je traditioneel Moederdag viert heeft dat een andere betekenis voor je.

Gefeliciteerd

Ik weet niet of het komt doordat ze weten dat ik niks met dit soort dagen heb en of ze er juist daardoor aandacht aan besteden, maar mijn kinderen staan tot nu toe iedere moederdag met een cadeautje in hun handen voor me en overhandigen dat steevast met de woorden: "Gefeliciteerd met moederdag".

Tja

Je kinderen zijn én pubers én kinderen van hun vader... de kans dat moederdag bovenaan hun lijstje van belangrijkheid staat is klein. Dus als jij weet dat jij er boos over wordt als ze niets doen dan moet je hinten.

Ik eis geen kadootjes maar ik wil wel dat ze dan het ontbijt of avondeten doen. Soort win-win want dan hoeven ze er geen geld aan uit te geven.

Zodra mijn kinderen zelf kinderen hebben WIL ik al niet eens meer dat ze iets aan moederdag doen, dan is er iemand anders moeder geworden. Mijn moeder deed dat precies zo, had moederdag ook afgeschaft voor de oma's (eind jaren 60). Wij hielden een opa/oma dag met alle kinderen en kleinkinderen op een datum dat iedereen kon. Lekker bij elkaar, samen eten. Zoiets zou ik later ook willen mocht ik oma worden. Ik wil niet dat mijn kleinkinderen op moeder/vaderdag naar oma/opa moeten.

serieus?

Ik heb van huis mee gekregen dat moederdag leuk is zolang er zelfgemaakte knutsels of door de juf gedicteerde gedichten gegeven worden. Dat hield hier wel zo'n beetje op bij groep 6.

Kyana

Ik doe ook niks aan Valentijn, want ik ben getrouwd. Hoe dat óók opeens iets is geworden voor iedereen met een relatie, vind ik een wonderlijk fenomeen.

Het oorspronkelijke idee is dat stille aanbidders hun liefde kunnen openbaren middels een anoniem(e) kaart of presentje. En dan is het aan de ontvanger om te ontrafelen wie dat is. Ik neem aan dat jij inmiddels weet dat jouw partner een oogje op jou heeft 😃.

Triva

Mijn moeder belde mijn oma altijd even. Dat vond ik wel attent. Ik ga mijn dochters niet verbieden om te komen, maar ik vind ook dat het dan hun eigen beurt is.