Mijn buren
Gisteren kwam mijn buurman wc-papier lenen. De buurman en ik hebben af en toe contact, goedendag zeggen en een kort praatje, meer niet. Maar nu zat het hem blijkbaar hoog en heeft hij zijn hart uitgestort. Over zijn vrouw, kinderen en financiën.
Deze huizen zijn ontzettend gehorig en ik hoor natuurlijk ook hoe daar tegen die kinderen geschreeuwd wordt. Ze hebben een meisje van een jaar of 3 en een baby van een half jaar. Die laatste hoor ik heel veel huilen en in mijn beleving wordt daar niet veel op gereageerd. Je hoort het als zo'n kindje opgepakt wordt, zelfs als het dan nog huilt, verandert de toon. Het oudste kind hoor ik ook vaak huilen, meestal nadat ik geschreeuw heb gehoord.
Volgens buurman schreeuwt zijn vriendin veel tegen de kinderen en pakt zij het oudste kind nogal hardhandig aan. De vriendin is nogal gestrest en vliegt om het minste en geringste uit. Tegen de kinderen en tegen hem. Zij werkt en hij is thuis. Als ik geschreeuw hoor, dan hoor ik trouwens alleen de buurman. Heel zelden de buurvrouw. Dat kan ook liggen aan hoe het geluid door de muren komt, zware tonen dragen natuurlijk verder.
Ik kom daar niet en kan alleen afgaan op wat ik hoor. Uiteraard gaat me die situatie aan het hart en zou ik iets willen doen. Maar wat? Ik heb de buurman aangeraden om met de huisarts te gaan praten maar dat wilde hij niet want hij was bang voor de gevolgen. Buurman vond dat het zo niet ging maar heeft geen idee wat en hoe. Kan ik iets? En wat dan? Ik weet nog goed van toen mijn kinderen klein waren hoe stressvol die tijd kan zijn. Toch weet ik zo niks beter te verzinnen dan die huisarts. Iemand?
Bekende valkuil
http://www.opvoedcursussen.nl/
"Help, ik ontplof!
Word in 6 weken een ontspannen ouder die rustiger reageert op de buien van zijn kind."
Het valt ook niet mee, maar de meeste mensen kunnen toch wel leren om gas terug te nemen en wat kalmer te gaan reageren. Als het ze zelf duidelijk wordt dat dat is wat er aan de hand is en dat dat toch niet de bedoeling kan zijn. Schreeuwen en ontploffen helpt niet en je geeft je kind een verkeerd voorbeeld. Als het je niet zint ga je ontploffen?
Het ontkomt de meesten wel een keer maar dat zou toch niet je grondhouding moeten zijn.
en je zoekt er de manier bij die bij jou past. Misschien op yoga? Of een goed boek lezen over kalm opvoeden of op mindfullness of naar haptotherapie. Of een afspraak met je partner om elkaar te helpen en te waarschuwen, het even van elkaar over te nemen want kleine kinderen kunnen het uiterste van je vragen.
misschien
was het een manier van de buurman om te polsen dat hij zo bij je langskomt. Ben je in staat om te helpen? Dan zou ik gewoon eens proberen om wat contact aan te halen en misschien langs die weg kijken of je iets kan doen.
Misschien is het ook zo dat de buurman de schuld een beetje bij zijn vrouw probeert te leggen uit schaamte of zo? Omdat je zegt dat je hem eigenlijk meer hoort schreeuwen, is toch wel bijzonder.
Andere buurvrouw
Viel me naderhand in. Buurman zei dat de buurvrouw aan de andere kant blijkbaar iets gezegd had over het geschreeuw. Denk dat ie daarom maar alvast iets tegen mij er over wilde zeggen.
Ik ga eerst maar eens proberen om het contact wat aan te halen. Dan kan ik daarna eens droppen dat er nog andere hulp is buiten de huisarts.
Ik wil geen vervelende bemoeial zijn maar ik kan het voor mijn gevoel ook niet zo laten. Lastig 
Bevestigen
Veel relaties kunnen nogal onderdruk komen als er kleine kinderen zijn. Dat is heel veeleisend en vraagt veel van je tolerantie, ook naar je partner toe, terwijl je vaak al moe bent. Maar naar elkaar wijzen helpt niet.
Je kunt wel mensen bevestigen dat het tropenjaren zijn maar dat het handig is als ze naar zichzelf kijken hoe ze zaken beter kunnen laten lopen en crisis kunnen voorkomen. Zonder te schreeuwen en je af te reageren.
Je kunt ook even weglopen, tot tien tellen, zuchten en weer doorgaan, je inhouden. als de rust maar bewaard wordt.
tsja..
Ik snap het gevoel te willen helpen heel goed. Maar: als mensen zelf geen actie ondernemen gebeurt er niets. Mensen moeten zelf mee willen werken aan hulp etc. De buurman moet er dus uitkomen met zijn partner.
Wel zou ik direct aan de bel trekken (bij de politie) als er hardhandig te keer wordt gegaan en je de indruk hebt dat het kind mishandeld word. Dat heb ik zelf een keer gehoord bij buren, was niet mis...Ze komen dan direct.
Dat doen we ook weleens
O hier wordt ook weleens geschreeuwd naar onze zoon, hij mag soms ook weleens weten dat we echt kwaad zijn. Als hij bijvoorbeeld de keuken heeft ondergestrooid met binnenzand en er een modderpoel van heeft gemaakt met water.
Tja dan komt er van mij een brul naar buiten, moet kunnen want dan weet hij dat het een stapje erger is als een streepje met krijt op de muur of zijn speelgoed niet opruimen.
Maar als het echt veel gebeurd, dan kan het niet en zou je eens kunnen vragen wat de andere buren hoeren.
Iets meer
Het is wel wat meer dan weleens. Er zijn dagen achter elkaar dat ik niks anders hoor. Nu is het al een paar dagen stil.
DE buurvrouw aan de andere kant had er blijkbaar iets over gezegd.
