Mag dit zomaar: ex beschuldigt zoon van mishandeling en wil uithuisplaatsing (lang)
Een vriendin van mij is twee jaar geleden gescheiden, maar dit verhaal gaat niet over de scheiding maar wat daarna gebeurt. Het was een nare scheiding, haar ex bleek al een paar maanden een ander te hebben. Mijn vriendin heeft samen met deze ex een dochtertje. Ex was door de week altijd aan het werk en bleef daar ook slapen (naar later bleek steeds vaker bij nieuwe vriendin), en ging vaak wekenlang op reis voor zijn werk.
De scheiding was er op zich redelijk vlot door en ze hebben afspraken gemaakt over de omgangsregeling. Ex is een leuke vader, hij heeft het kind om het weekend, de andere week 1 dag, en de helft van schoolvakanties en feestdagen. Volgens mij is dat een ruime omgangsregeling.
Mijn vriendin heeft ook kinderen uit een vorig huwelijk. De jongste daarvan woont nog thuis, een jongen met ADHD en een ontwikkelingsachterstand. Die jongen heeft het moeilijk gehad tijdens de scheiding,. hij heeft structuur nodig in zijn leven en die was er niet. Het ging niet goed op school en hij was lusteloos, een beetje depri.
Nu heeft de ex sinds de scheiding al op allerlei manieren geprobeerd om het dochtertje bij hem in huis te krijgen. Eerst op de gewone manier, maar hij krijgt geen voet aan de grond omdat hij tijdens het huwelijk alleen in de weekenden voor het kind heeft gezorgd. Hij heeft geprobeerd mijn vriendin letterlijk voor gek te verklaren. Ze is toen ze er achter kwam dat hij een ander had, behoorlijk van slag geweest (huilbuien, schreeuwen etc) en nu zegt hij tegen iedereen dat zij psychisch gestoord is. Tot nu toe hebben zijn pogingen geen succes. Vriendin heeft ondertussen haar leven weer aardig op orde. Ze heeft wel extra hulp ingeschakeld, voor zichzelf, haar ADHD’er en sinds kort is er vanuit school hulpverlening opgestart voor het dochtertje. Mijn vriendin denkt dat het dochtertje misschien ook ADHD heeft, en ze lijdt behoorlijk onder de spanningen tussen haar ouders. Het feit dat ex telkens weer met advocatenbrieven op de proppen komt om het kind naar hem te krijgen doet de relatie tussen beide exen natuurlijk geen goed. Mijn vriendin wordt er ook helemaal zenuwachtig en onzeker van.
De ex is er pas achter gekomen dat mijn vriendin naar de psycholoog is geweest en dat ze extra hulp heeft ingeschakeld voor haar zoon. Nu ontving mijn vriendin een brief van zijn advocaat dat ex het kind uit huis geplaatst wil hebben vanwege de broer met ADHD. Daar zou het dochtertje onder lijden, haar problemen zouden veroorzaakt worden door de zoon. Die zoon zou haar bovendien mishandelen.
De zoon is weliswaar het type ‘olifant in een porseleinkast’, maar van mishandelen is geen sprake. Ik krijg sterk het gevoel dat ex wraak wil nemen op de een of andere manier, hij heeft het als nieuwe man in een gezin met een ADHD’er natuurlijk niet gemakkelijk gehad. De zoon heeft denk ik ook wel een rol gespeeld in de scheiding. Maar ex weet ook wel dat er van mishandeling geen sprake is. Daarvoor kent hij de zoon veel te goed. Het is een goeie lobbes, beetje onhandig, beetje lomp.
Omdat er al gezinshulp is lijkt het geen probleem om ook deze poging van ex te weerleggen. Maar ondertussen wordt mijn vriendin en haar gezin wel opgezadeld met onderzoeken van de kinderbescherming, en de ADHD puber, die net weer een beetje lekker gaat op school, wordt geconfronteerd met dit soort beschuldigingen.
Ik dacht eerst dat het met al die ellende van ex wel mee zou vallen (er zijn tenslotte altijd 2 kanten aan een verhaal), maar ik heb pasgeleden alle bewaarde sms’jes en emails van ex en vriendin gezien. Ik werd er bleek van.
Ik vind dit zo’n ongelofelijk vieze streek van ex, dat had ik nooit van hem verwacht, hij leek me altijd heel redelijk en aardig. Ik weet niet waar de redelijkheid is gebleven. Ik voel me machteloos en agressief, ik zou haar ex wel wat aan kunnen doen voor alles wat hij haar en het gezin aandoet. Ik vind het ook idioot dat dit blijkbaar zomaar mag in Nederland, iemand van zulke ernstige zaken beschuldigen zonder dat er enige grond voor is.
Wake up to the real world carien
Het gebeurt. Wat ik je vriendin kan aanraden: ga zelf een dossier opbouwen. Bewaar alles, alles, alles. Informeer ook de school dat dit speelt, van ADHD'er en van gezamenlijke dochter. Ga wat dit betreft niet uit van het goede in de mens, ga uit van het slechte, dan valt het misschien mee.
Ooit hebben wij ook een Raadsonderzoek aan de broek gehad. Wij hebben zo ontzettend méégewerkt dat de Raadsonderzoeker niet anders kon dan ons tot zeer goede ouders verklaren. Daardoor waren de problemen niet opgelost (helaas) maar de dreiging van een OTS was van de baan.
Overigens, het kan nog gekker: het zou zelfs zo kunnen dat de Raad ineens zoon uit huis plaatst, om de situatie voor dochter te verbeteren. Dus je vriendin moet echt nu niet inzakken, maar eerst vechten voor haar kinderen. Ze moet ook alle psychologen die nu voor haar werken informeren, wellicht kunnen die een stuk opstellen dat aangeeft waarom dochter juist niet uit huis moet (en zoon dus ook niet).
Leg een schriftje naast de telefoon en noteer elk gesprek (wanneer, hoe laat, met wie, welk onderwerp), en als ze gesprekken met jeugdzorg of Raad heeft, vraag daarvan een verslagje op, of schrijf zelf een verslagje ervan en stuur dat toe, voor het dossier.
Naast ons eigen verhaal ken ik een groot aantal gevallen waarin echt de gekste dingen zijn gebeurd (waaronder dus een geval waarin ouders zelf hulp vroegen voor één van hun kinderen, van het een kwam het ander en dus (ahum) zijn juist de ándere kinderen voor wie geen hulp nodig was, uit huis geplaatst... Echt alles kan. Of het mag is een tweede, maar zoals gezegd: het gebeurt.
Wat jij kunt doen: sta je vriendin bij, wakker haar vechtlust aan, laat haar niet depressief inzakken.
Sterkte!
Bleek
Tjessis Mirreke, ik zie bleek van het lezen van je berichtje. Ik ben misschien wel naïef: heb tot nu toe alleen 'redelijke' scheidingen meegemaakt in mijn omgeving, waarbij gewoon afspraken werden gemaakt en ook normaal naar de ex werd gedaan. Zoiets als dit heb ik nog nooit meegemaakt.
Ze is al druk bezig om verklaringen op te vragen, en ik moet zeggen dat iedereen klaar staat om voor haar te pleiten als er onderzoek komt. De buurt, school, familie en vrienden zullen voor haar gaan staan, want ik vind dat ze het fantastisch doet met haar kinderen. Ik heb zelf ook een probleemgeval thuis (pdd nos) en ik heb bewondering voor hoe zij het aanpakt.
Waar ik me het meest aan erger is het feit dat ex nooit op tijd komt om dochtertje op te halen, ik heb al meerdere keren op het kind gepast omdat vriendin weg moest en ex maar niet op kwam dagen.
Het verbaast me dat de hulpverlening kennelijk zo om de tuin is te leiden door zoiets als een leugenachtige wraakzuchtige ex. En waarom vraag je je af. Híj was degene die vreemd ging en wilde scheiden...
Ok daar heb je al een punt
Jij kunt dus bewijzen dat ex zelf behoorlijk laks is en de afspraken (op tijd komen is heel belangrijk in een gezin met 'zorg'kinderen) aan zijn laars lapt. Noteer de tijden, en hoeveel hij te laat is, evt. kun je erbij schrijven wat voor effect dat te laat komen heeft op dochterlief.
Fijn dat iedereen wil helpen, maar laten ze dat ook vooral concreet doen, dus dingen noteren, opschrijven enz. enz.
Overigens vond ik de raadsonderzoeker een zeer redelijke persoon met wie ik goed door de deur kon. Sommige zaken vinden mensen van de Raad ook belachelijk, maar als ze een onderzoek opgedragen krijgen moeten ze onderzoeken. Het waren juist de lieden van Jeugdzorg aan wie we werkelijk niets hebben gehad.
Ik weet hoe het is, ik heb hier ook een PDD-NOS'er. Hij was overigens niet het onderwerp van het onderzoek. Dat was mijn stiefdochter die nu godzijdank 20 is, en niets meer met dat soort instanties te maken heeft. Maar ook via haar hoor ik nog steeds de engste verhalen (zij heeft nog steeds veel contacten met kinderen met wie zij samen in instellingen heeft gewoond).
Meewerken
Meewerken, meewerken, meewerken. En ondertussen wel laten blijken dat dit alles uit de koker van wraakzuchtige ex komt. Wraakzuchtige exen zijn in kinderbeschermingsland geen onbekend fenomeen, dus grote kans dat de hulpverleners dat ook wel zien.
Vriendelijk en redelijk blijven, en uitleggen hoe het zit. En wat de anderen ook al zeggen: dossier bouwen. Grote kans dat het overgaat.
Als er toch jeugdbeschermingsmaatregelen dreigen is het geen slecht idee om een advocaat in de arm te nemen, al kan ze e.e.a. misschien ook wel zelf als ze in staat is rustig en rationeel het woord te doen en uit te leggen dat de voorgestelde maatregel niks oplost. Als het dus al zover komt, zeer grote kans van niet.
Groeten,
Temet
Volgens mij ken ik deze man
Volgens mij ken ik de man die jij bedoelt. Dit verhaal komt me erg bekend voor. Heet de ex in kwestie toevallig [.....]
Bericht Forumbeheer
Initialen verwijderd door Ouders Online. Discussie hierover niet op het forum maar eventueel via de mail. Zie envelopje bovenaan de rubriek.
Ja hoor s.
Ga je een delicate kwestie anoniem posten op een forum, dan wil je deze vraag toch niet...? Hoe zou je dat zelf vinden als het jou overkwam?
Onderzoek?
Ik ben heel benieuwd op welke wijze iemand het voor elkaar krijgt dat de Raad onderzoek naar de thuissituatie van een expartner gaat doen.
Update
De advocaat van mijn vriendin heeft een brief geschreven aan ex en zijn advocaat. Ik heb de brief gezien, de advocaat weerlegt alles wat ex beweert en heeft alles teruggekaatst naar de ex.
Dit zal nog wel een staartje krijgen, ex wil procederen, een curator aanstellen en weet ik al niet wat. De advocaat van mijn vriendin heeft nu gezegd dat hij dat dan maar moet proberen, ze blijft maar brieven schrijven op al zijn idiote verzoeken en aantijgingen, en de advocaat heeft er alle vertrouwen in dat een rechter zijn leugens wel doorprikt. Maar er is ook nog wel een kans dat zijn advocaat het opgeeft, ik heb toevallig vandaag via-via gehoord (collega van me kent zijn advocaat) dat zijn advocaat er een beetje genoeg van begint te krijgen. Hij is niet alleen altijd te laat met de omgangsregeling, maar ook op zijn afspraken bij de advocaat. Ik kon een gemeen glimlachje niet onderdrukken toen ik dit hoorde. 
Laten we hopen...
... dat ex niet alleen afspraken, maar ook betalingen vergeet, dan wordt de samenwerking met de advocaat steeds stroever.
Wat ook mee kan spelen is dat ex dingen roept die niet kloppen en/of die hij niet waarmaakt (je zegt dat hij telkens te laat is bij de omgang). Dat is vervelend voor zijn zegsman (de advocaat) die dus telkens voor leugenaar wordt gezet. Dat werkt ook niet lekker.
Hoezo wil ex een curator trouwens? Over wie? Moet er dan iemand onder curatele gesteld worden?
Groeten,
Temet
Verwende kleuter
Ik denk niet dat ex achter loopt met betalingen, maar volgens mij kan hij die rekeningen helemaal niet betalen. Hij heeft er al belachelijk veel uren in zitten en zo'n goeie baan heeft hij nou ook weer niet. Maar hij heeft een rijke papa, die zal de rekening wel betalen. Dat ex zich als een verwende kleuter gedraagt komt niet uit de lucht vallen, zijn ouders zorgen in feite nog altijd voor hem, betalen een nieuwe auto, lossen zijn schulden op en zo.
Ik weet van die curator het fijne ook niet, ik weet ook niet hoe het werkt. Zal er eens naar vragen.
