Loslaten hoe doe je dat?
Bij de kinderen, pubers, zijn onlangs verschillende vervelende dingen gebeurd. Vervelend voor hen, maar ik ben er zelf ook erg verdrietig onder. Het betreft niet ordegrootte (levensbedreigende) ziekte of dat een vriendje een langdurige verkering uit maakt, maar toch wel heel vervelende dingen waar ze zelf ook erg verdrietig en boos over zijn. Het voelt ook nog als niet eerlijk, wat net helpt met accepteren en loslaten. Vanwege de herkenbaarheid wil ik er niet meer over kwijt.
Ik weet dat ik het moet loslaten maar ik blijf er maar mee bezig. Niet 24 uur per dag, maar het houdt me wel regelmatig bezig en soms word ik er weer heel verdrietig van. Met mijn man kan ik het niet goed delen.
Ik probeer me te focussen op de leuke dingen die er zijn en die zijn er genoeg. Maar toch komen de gedachten en het verdriet terug. Ook mindfulness voorkomt dat niet. Ik ben geen depressief type, ben juist wel positief ingesteld, maar dit raakt me wel erg.
Hoe laat ik het nou los?
Nelson Mandela
Loslaten.
Om los te laten is liefde nodig.
Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt.
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan oplossen of doen.
Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer.
Het is het besef dat ik de ander ruimte geef.
Loslaten is niet het onmogelijk maken,
maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.
Loslaten is machteloosheid toegeven,
hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.
Loslaten is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven.
het is het jezelf zo goed mogelijk maken.
Loslaten is niet zorgen voor,
maar geven om.
Loslaten is niet oordelen,
maar de ander toestaan mens te zijn.
Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.
Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen,
het is de ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.
Loslaten is niet ontkennen,
maar accepteren.
Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten,
maar elke dag nemen zoals het komt en er mezelf gelukkig mee prijzen.
Loslaten is niet anderen bekritiseren of reguleren,
maar te worden wat ik droom te kunnen zijn.
Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.
Loslaten is minder vrezen,
en meer beminnen.
Flow
Dank voor de mooie tekst. Die zal ik vaak herlezen als ik het moeilijk heb. Ik vraag me af of dat is wat ik moet doen: dit lezen en verder niets doen?
Het is inderdaad een kwestie van vertrouwen. Soms kan je wel iets doen en wil je dat ook doen omdat je denkt dat niets doen echt schadelijk kan zijn voor die ander of echt niet goed is. Moeilijk hoor.
Tijd heelt alle wonden
Je hoeft niet altijd per se iets te doen. Zolang je er maar bént, toch? Je bent er voor je kinderen en dat weten zij vast ook heel goed. Soms is een situatie oneerlijk maar is het toch niet verstandig om daar wat aan te doen, en heb je het gewoon te accepteren en los te laten. Het geeft alleen geen voldoening (direct), en het blijft dan maar in je hoofd zitten. En "niet aan denken" is een paradox, want dan denk je er juist aan. Vertel jezelf elke keer dat het op een dag over zal zijn, want dat zal het. Zie het als hoop, iets om naar toe te leven, de dag waarop het over is en je het werkelijk hebt kunnen loslaten.
loslaten
Pijn zien bij diegenen van wie je houdt is ontzettend moeilijk. Je schrijft dat het niet eerlijk voelt wat hen overkomen is, dat jij de boosheid en het verdriet ziet en er zelf verdrietig van wordt!
Heel erg begrijpelijk uiteraard.
Toch blijft jouw verdriet 'hangen'. Kan je misschien júist een keer inzoomen op waar het vandaan komt? Er zullen namelijk verschillende factoren zijn die ervoor zorgen dat het niet wegebt. Soms als je een emotie de ruimte geeft en er beter naar kijkt kom je erachter waarom jij je zo blijft voelen.
Zo te lezen ben je erg betrokken bij jouw kinderen. Wat prachtig! Hopelijk komen jullie samen snel uit deze nare periode.
Succes!
