Kwart jonge vrouwen krijgt te maken met seksueel geweld

Wat wil je eraan doen?

Het gaat om de leeftijdsgroep tot 25 jaar. Daar zitten dus ook veel jongeren/jongvolwassenen bij die niet meer bij de ouders thuis wonen en er een actief seksleven op na houden waarbij er wel eens wat gebeurd tegen de wil van de vrouw. Dat is niet fraai, dat mag niet, maar vrouwen brengen zichzelf ook wel eens in situaties die rottigheid tot gevolg heeft. Als buitenstaander kun je waarschuwen, maar soms is het 'eerst zien dan geloven'. (Ik heb nu uiteraard niet over incest of verkrachting.)
Als ik een zoon had gehad zou ik zeker besproken hebben dat het nee van een meisje ook nee betekent. Tegen een dochter zeg ik dat ze nooit iets moet doen wat ze niet wil. Maar wat nog meer?

Getsie kaaskopje

"Dat is niet fraai, dat mag niet, maar vrouwen brengen zichzelf ook wel eens in situaties die rottigheid tot gevolg heeft. Als buitenstaander kun je waarschuwen, maar soms is het \'eerst zien dan geloven\'."

Bah, dat valt me zwaar op de maag. Wat eigenaardig om hier de nadruk op te leggen. Blaming the victim. Ik ben als 11-jarige door een klasgenoot(!) de bosjes in gerukt. Als 14 jarige om 18.30 uur in een straat met huizen van mijn fiets gerukt terwijl ik op weg was naar de muziekschool. Je wordt bedankt voor je prachtige analyse.

De definitie van geweld

Ik heb het bericht nu even gelezen en lees dat 7 procent van de meisjes aangeeft te zijn verkracht, dat 7 procent aangeeft gedwongen orale sex te hebben ondergaan of te hebben moeten uitvoeren (dat laatste valt ook onder de strafrechtelijke definitie van verkrachting), dat 10 procent zich wel eens gedwongen heeft moeten uitkleden en dat een op de vijf (dus 20%) tegen haar zin betast is onder haar kleren.

Nu mogen we er wel vanuit gaan dat hier forse dubbeltellingen in zitten. Onduidelijk is waar dat 'bijna een kwart' precies vandaan komt.

Een op de vijf is kennelijk 'tegen haar zin' betast. Dat is natuurlijk minder wenselijk, maar hier vallen zowel de enge ooms en akelige vreemden onder als het vriendje op school dat net een stap verder gaat dan het meisje eigenlijk prettig vindt. Dat laatste is weliswaar niet leuk en reden tot een goed gesprek met de jongeman in kwestie (of gewoon een rechtse hoek, dat maakt de boodschap denk ik ook wel duidelijk ) maar ik denk dat dit toch niet is waar de meeste mensen aan denken bij 'sexueel geweld' - ik tenminste niet.

Iets dergelijks zag ik laatst in een bericht over kindermishandeling. Regelmatig meppen en verwaarlozing zijn kindermishandeling, en daar is denk ik de goegemeente het wel over eens. Maar wat zei de een of andere deskundoloog: als kinderen regelmatig getuige zijn van scheldpartijen thuis is dat eigenlijk ook mishandeling. Ja kijk, als je de definitie steeds verder oprekt komt het verschijnsel natuurlijk steeds meer voor.

Zo zou het me ook niet verbazen als het aantal slachtoffers van verkrachting is gestegen tov 15 jaar geleden, niet omdat het feitelijke aantal slachtoffers gestegen is, maar omdat de grenzen van het delict 'verkrachting'zijn opgerekt tot 'sexueel binnendringen'van welke aard dan ook, zodat ook een afgedwongen tongzoen eronder valt.

Nogmaals, al die soorten van ongewenst sexueel gedrag zijn natuurlijk ,wel- op zijn minst ongewenst,maar het lijkt me dat er toch wel een fors verschil in ernst zit tussen de verschillende soorten 'sexueel geweld'

Groeten,

Temet

Inderdaad temet

Een aardig voorbeeld: Dochter in groep 7 moet een vragenlijst gaan invullen voor de GGD (schooldokter). In de klas wordt eerst door de juf met de kinderen besproken wat voor soort vragen ze kunnen verwachten. Er gaat dus ook een vraag over mishandeling of zoiets. Dochter vroeg gister wat benepen aan mij: Mama, jij hebt mij wel eens een flinke tik op m'n arm gegeven die zeer deed toen je heel boos was. Moet ik dat dan opschrijven? Maar als ze nu denken dat dat kindermishandeling is, moet je dan de gevangenis in....? Pfffff, ik heb dochter uitgelegd dat die tik natuurlijk niet goed was, dat dat machteloze woede was. Maar dat ze gewoon moet opschrijven wat ZIJ denkt en ZIJ vindt. En dat ik echt hiervoor de gevangenis niet in ga.....
Dat is wat ik bedoel: die tik was niet goed, maar kinderen wordt nu aangepraat (niet door de juf hoor) dat zoiets kindermishandeling is. En kindermishandeling is heel slecht en doorvoor kun je straf (gevangenis) krijgen. Dus inderdaad: als je gaat stellen dat een keer een (foute) tik kindermishandeling is dan zal er vast een heel grote groep ondervraagde kinderen vinden dat ze mishandeld worden. En de lezer leest dan iets anders dan waar het werkelijk om gaat.
Groetjes,
Bibi

Nou ja zeg

Kan het late tijdstip zijn maar het lijkt wel alsof jullie e.e.a. willen bagataliseren. In het artikel gaat het om sexueel geweld en vrouwen tussen de 15 en 25 jaar. Sexueel geweld mag dan een rekbaar begrip zijn maar zelfs een klein "akkefietje" kan veel indruk/inbreuk maken zeker op die leeftijd. Gelukkig heb ik er zelf nooit mee te maken gehad.
Ben een keer in m'n kruis gegrepen in de kroeg (ik had een broek aan hoor) en een ouwe snoepert op het werk gedroeg zich meer dan collegiaal maar daar hield 't gelukkig mee op. Ik heb me nog nooit "onheus" gedragen, nog nooit een vent zomaar ín z'n ballen geknepen. Het lijkt me dat het aantal jongens/mannen die al dan niet met 'n glaasje op denkt hoppa, ik doe 'ns ff lekker, groter is dan het aantal meisjes/vrouwen. En 't aantal zou toch eigenlijk nul komma niks moeten zijn, rare wereld, niet goedpraten, nooit!

Als ik 17 was...

...was ik eens zonder mijn verkering (ex-man) in de disco. Een bekende van hem dacht een poging te moeten doen om aan mijn borst te grijpen. Ik heb hem 2 keer vrij fel gevraagt om hiermee te stoppen. 3x is scheepsrecht, dus m'n 3rde waarschuuwing was een vrij harde klap in zijn gezicht... Zo hard dan wel, dat ie nog bijna een week met een blauwe wang rondliep en nog klappen van m'n ex kreeg ook voor deze aanranding.

Natuurlijk vallt deze incident ook onder sexuel geweld, maar ik heb het niet als trauma ervaren - waarschijnlijk omdat ik me kon verweren - denk dat dit een wereld van verschil kan maken. Als je geen mogelijkheid heb om je te verweren, is zo'n incident zeker een heel stuk erger en ook veel moelijker te verwerken.

Want dan ben je machteloos en de controle over je eigen lichaam kwijt. Je heb dan waarschijnlijk meer het gevoel, dat iemand zomaar van je lichaam "gebruik" kan maken en dat maakt het volgens mij een heel stuk erger.

Later ben ik eens in een situatie terecht gekomen, waar ik me niet kon verweren, en de verwerking hiervan duurte toch een heel stuk langer.

Manipulatie

Mijn slechtste seksuele ervaring ooit, daar kwam geen geweld bij kijken, maar pure emotionele chantage en manipulatie. Ik was jong en naief en hij ouder en een stuk minder naief.

Dus in antwoord op de vraag van kaaskopje, wat kun je als ouder doen :
- bij regelrecht geweld, leren je kinderen zich te verdedigen en vooral om hulp te roepen indien mogelijk.
- verder veel praten en rollenspelen doen om manipulatie te doorzien en hoe er mee om te gaan.

Goed idee dc

maar is eigenlijk al een oud idee. Wat ik me eigenlijk vooral afvraag is waarom zoveel ouders niet in staat lijken te zijn hun kinderen weerbaar te maken of fatsoenlijk met grenzen om te leren gaan op (o.a) sexueel gebied. Er zijn kennelijk veel ouders die op dat punt nog steeds denken dat kinderen het zelf wel redden en dat ondanks de grote hoeveelheid informatie die op dit punt te vinden is, en dus de vele mogelijkheden die er zijn om dit op te pakken.

Oh?

ik dacht meer aan het aanpakken van allerlei uitingen van anonieme seks op allerhande media. Dit voor toekomstige generaties. Ik snap natuurlijk ook wel dat mensen van 21 niet naar hun ouders luisteren als die zeggen "stoppen hoor jongen als ze nee zegt' of 'nooit iets tegen je zin doen'. Dat vind ik nogal een gotspe als je kijkt met wat voor vrouwbeeld in de media ze zijn opgegroeid.

TT

Nou

Ik denk dat dat meer het probleem verschuiven is naar "de slechte media", waar je praktisch gezien geen fluit mee opschiet. Wat je wel kunt doen is kinderen laten zien hoe meisjes op fotos gefotoshoot zijn, en praten over hoe vrouwen zich op tv gedragen. Juist goede aanleiding voor een goed gesprek zou ik zo zeggen.

Denk jij dat een 'goed gesprek' opweegt tegen jarenlange beeldbombardementen. Ik niet. Ik vind overigens niet alles bij de media liggen hoor. Ik denk dat er ook heel veel ligt bij ouders en de samenleving die de anoniemisering van de seksualiteit als normaal beschouwen.
Op zich kan je natuurlijk zelf kiezen voor anonieme seks. Ik ben alleen bang dat een samenleving die niet bewust is dat anonieme seks kan kwetsen, jonge vrouwen onvoldoende beschermt.

TT

Ik denk dat het geen kwaad kan

om tegen een jongere te zeggen 'nee is nee' en 'niet doen wat je niet wil'. Misschien zorgt dat net voor het stemmetje in het achterhoofd wat doet besluiten daar naar te handelen. Je weet maar nooit.
Biene, ik ben ook 'tot 25' geweest en heb me vrij avontuurlijk gedragen tussen de 20 en 24 jaar. Ik moet stellen dat ik mezelf wel eens in gevaar heb gebracht en in ongewenste situaties kwam die best angstig waren. Ik was daar niet uniek in, dat weet ik zeker. Het is schandálig dat jongens en mannen (en blijkbaar ook vrouwen tegenover mannen) er niet mee zitten om die angst te misbruiken. Het is machtsmisbruik. Maar ze krijgen in sommige/veel gevallen die macht in de schoot geworpen door vrouwen. Dat komt voor een deel uit onervarenheid en verkeerde signalen niet herkennen. Ik denk dus dat het verstandig kan zijn om die signalen te bespreken.

Reactie

Je kan je kinderen leren dat nee nee is,dat hun lijf van hen is,en je kan ze weerbaar maken.Maar in de meeste gevallen is het een bekende die een kind misbruikt.En dan is iemand een stuk minder weerbaar,want daar komt de verwarring bij,het compleet overdondert zijn van het feit dat jouw oom,broer of zelfs je eigen vader zo iets bij je doet.Want meestal hou je van deze persoon,en ben je loyaal.Bovendien kan je nauwelijks geloven dat juist deze persoon dit doet,en je denkt dat ook iemand anders dit nooit zal geloven.

Precies

Bij misbruik zoals incest en/of verkrachting is dat inderdaad zo. Ik had dat er in mijn vorige reactie ook bij willen zetten, maar ik bedacht me dat ik dat niet door elkaar moest zetten.
Bij misbruik van een kind/meisje/vrouw is inderdaad vaak sprake van een bekende. Maar hoe bereid je een kind daarop voor? Waarschuwen dat je eigen familie, vrienden of buren onbetrouwbare sujetten kunnen zijn? Dat doe je toch ook niet zo gauw. Dus verval je al snel in een algemeenheid zoals 'als ze aan je zitten op een manier die niet prettig is moet je duidelijk nee zeggen of heel hard gillen'.

Helaas

Er wordt hier alleen gesproken over meisjes en vrouwen.Maar er zijn ook genoeg jongens die te maken krijgen met incest,en helaas heb ik mijn zoontje daar niet tegen kunnen beschermen.........................

Evenprive

kan me even niet zo`n goede voorstelling maken van een ouder die zijn kinderen misbruikt en ze tegelijkertijd vertelt dat hun lijf van henzelf is. Als je echt open over dat soort dingen bent gaan je kinderen aan anderen vertellen wat er gebeurd is. Vind overigens dat ook scholen aandacht zouden moeten besteden aan dit soort vormen van weerbaarheid: er zijn al dingen voor op school bij kleuters.

Anders

Ik mag hopen dat je de woorden van Evenprive echt verkeerd begrepen hebt, of misschien sterker nog: ik hoop dat ik de woorden góed begrepen heb. Denk je niet dat Evenprivé bedoelt dat iemand uit de omgeving van haar of zijn zoon zich aan zoon vergrepen heeft en niet Evenprivé zelf?
Ik ben geen psycholoog, maar ik vind dat er in je reactie ook een zeer onterecht verwijt zit naar ouders toe die normaal met hun kinderen omgaan. Jij denkt dus dat als je als ouder maar openhartig enz. enz. met je kinderen omgaat ze je áltijd zullen vertellen als hen iets ernstigs is overkomen? Ook als degene die ze te grazen heeft genomen met allerlei dreigementen komt als ze het aan pappa of mamma vertellen?

Ik denk dat de kans dan kleiner is

het zou natuurlijk onzin zijn te beweren dat het dan uitgesloten is dat je kind het voor zich houd: het is van meer dan een factor afhankelijk. Dat stukje over evenprive begrijp ik inderdaad niet ik beweer niets over haar en mocht dat zo begrepen worden: dat bedoel ik niet.

Nuchter beeld

dc:
"Dus in antwoord op de vraag van kaaskopje, wat kun je als ouder doen : (..) - verder veel praten en rollenspelen doen om manipulatie te doorzien en hoe er mee om te gaan."
Ik geloof niet dat rollenspellen nou de beste manier zijn, maar verder ben ik het wel met je eens: het is goed als kinderen een wat nuchter beeld krijgen van mensen en relaties.
Wat dat betreft geloof ik, dat juist het romantische beeld van sex en liefde (iets met veel roze wolken, true love waits, enzo) vaak de basis is van een hoop ellende.

De definitie van seksueel geweld

is heel eenvoudig. Als een partij het (seksuele) contact als ongewenst ervaart, dan is het seksueel geweld. En ja, dat is een breed scala. Als jij als meisje niet meer langs een groep jongens durft te lopen vanwege alle opmerkingen over je lichaam, alle suggestieve bewegingen, alle hardop gefluisterde mededelingen wat ze wel eens even met je zouden willen doen - dan is dat seksueel geweld. Heel eenvoudig.

Tirza

Ik snap de reactie van anders wel kaaskopje

Evenprive schrijft dat ze haar zoontje niet tegen incest heeft kunnen beschermen. In de definitie van incest betekent dat, dat dus óf h/zijzelf óf zijn/haar partner zich aan haar/zijn zoontje (ik weet niet of evenprive een vader of een moeder is) heeft vergrepen.

Tirza

Hoezo?

"In de definitie van incest betekent dat, dat dus óf h/zijzelf óf zijn/haar partner zich aan haar/zijn zoontje (ik weet niet of evenprive een vader of een moeder is) heeft vergrepen."

Hoezo? Misbruik door ooms of opa's valt toch ook onder incest?

Verschillende vormen

"Als een partij het (seksuele) contact als ongewenst ervaart, dan is het seksueel geweld"

Ik snap je redenatie (ik heb ooit in een grijs verleden nog bij Tegen Haar Wil stage gelopen), maar ben het er niet helemaal mee eens.

Dat zulk gedrag fout is, staat wmb buiten kijf. Door alle gedrag dat seksueel getint is, en ongewenst is, als seksueel geweld te betitelen, devalueer je wat mij betreft wel het begrip.

Het zou betekenen dat een meisje van 14 dat gewelddadig verkracht is, in dezelfde statistiek thuishoort als een meisje van 22 dat in de kroeg een ongewenste hand op haar bil krijgt. Ook vervelend, maar van een heel andere orde.

Je loopt dan een reëel en ook wel begrijpelijk risico, dat mensen nogal laconiek gaan reageren op de term seksueel geweld. Tsja, om daar nou voor de straat op te gaan....

Zo'n publicatie (kijk eens hoe erg het is, zoveel meisjes slachtoffer) heeft dan een averechts effect. Mensen denken dat het wel mee zal vallen.

Daarnaast vergt het ene soort seksueel geweld een heel andere aanpak dan het andere.

Tegen verkrachting door vreemden kun je je in zekere zin wapenen door assertiviteit, gillen, bepaalde voorzorgsmaatregelen, et cetera.

Bij al te opdringerige vriendjes heb je daar niet zoveel aan. Meisjes die verliefd zijn en hun vriendje niet kwijtwillen, hebben niks aan de mantra "doe niks tegen je zin". Ze willen graag liefde en nemen seks op de koop toe, of accepteren dat ze met seks moeten "betalen" om "liefde" en aandacht te krijgen. Dat vergt een heel andere aanpak en alleen al daarom is het zinnig om onderscheid te maken tussen verschillende vormen van onwenselijk seksueel gedrag.

Kun je omschrijven wat je bedoelt met anonieme seks? Ik volg dat geloof ik niet helemaal.

Tinus

Wat zou jij nu een goede methode vinden?

Want uit ervaring sprekende, ik heb heel veel met mijn moeder over grenzen en seks gesproken, maar daar had ik in de praktijk dus geen fluit aan. Soms is een situatie zo anders dan je je voorstelt (bij tegen m'n zin, had ik toch een vrij duidelijk, maar blijkbaar vrij naief beeld), dat je pas achteraf een beetje zicht krijgt op wat er gebeurd is. Ik heb me vaak afgevraagd hoe ik erop voorbereid zou kunnen zijn, en ik ben nog niet op de ultieme oplossing gekomen.

En wat betreft het romantische beeld van de liefde, ben ik het volkomen met je eens. Hoe groter de verering van je perfecte liefde, hoe groter de kater als je met z'n vuile stinkende sokken op de grond geconfronteerd wordt

Anders

>Als je echt open over dat soort dingen bent gaan je kinderen aan anderen vertellen wat er gebeurd is.>
Deze opmerking valt even heel erg verkeerd bij mij,Anders.Ik vind dat je erg voorzichtig moet zijn met dit soort uitspraken,daar kun je wel degelijk mensen mee kwetsen.Ik ben altijd heel open geweest tegen mijn kinderen over dit soort dingen,en toch is mijn zoontje misbruikt door zijn vader.En Nee ,hij heeft er nooit over gesproken,tegen niemand,tot hij op zijn 18e emotionele problemen kreeg,toen kwam ik erachter.En ik heb me heel lang schuldig gevoelt dat ik hem niet hem kunnen beschermen,dat ik er niks van gemerkt heb,en door zo,n opmerking van jou komt dat schuldgevoel nog even lelijk terug: AUW.

dc:
'Want uit ervaring sprekende, ik heb heel veel met mijn moeder over grenzen en seks gesproken, maar daar had ik in de praktijk dus geen fluit aan. Soms is een situatie zo anders dan je je voorstelt (bij tegen m'n zin, had ik toch een vrij duidelijk, maar blijkbaar vrij naief beeld), dat je pas achteraf een beetje zicht krijgt op wat er gebeurd is. Ik heb me vaak afgevraagd hoe ik erop voorbereid zou kunnen zijn, en ik ben nog niet op de ultieme oplossing gekomen."
Dat weet ik ook niet helemaal, maar het probleem dat jij beschrijft ondervang je ook niet met rollenspelen -die zijn net zo goed als degene met wie je ze speelt (dus als je moeder je niet kan voorbereiden door te praten, kan dat ook niet door rollenspelen).
Voor een deel denk ik, dat t gaat om een soort levenshouding; als je de gladde praatje svan een hypotheekverkoper door kunt prikken, kun je ook de gladde praatjes van een loverboy doorzien.