Knuffels

Nope

Er is (per kind) maar een slaapknuffel en die ging altijd mee. Ook op brugklaskamp. We hebben zelfs een identieke tweede, maar daar trapten de meiden niet in. Die hebben een andere naam en liggen op een plank toe te kijken.

Ik snap niet waarom jij als ouder je daar uberhaupt mee bemoeid (voor je eigen kjnderen al niet, laat staan voor de kindrren van een ander).

Waarom zou de slaapknuffel NIET meemogen?

Eens

Ik ben het met je eens.
Afhankelijkheid van knuffels is aangeleerd gedrag. Dat kan ook afgeleerd worden of ander gedrag kan aangeleerd worden.

De knuffels van mijn kinderen wooden thuis.
De knuffels van mijn kleinkinderen ook.
Of valentie komt er een vakantieknuffel die ter plekke uitgekozen wordt. Dat is klein knuffeltje natuurlijk.

Hier ook

ieder kind heeft een meedraagknuffel gehad, de ene wat langer dan de andere. Dochter had zelf bedacht dat de knuffel beter in bed kon blijven, die gooide hem op een gegeven moment zelf terug. Derde had het minst behoefte aan een knuffel, maar tweede en vierde hadden (en hebben) heel lang knuffels en die gingen vroeger altijd mee. Ik ben wel eens bijna helemaal teruggereden met een auto vol kinderen omdat jongste zijn knuffel op het vakantieadres was vergeten. Niet terugrijden was geen optie.

Het grappige is, ik zag laatst bij een werkweek van de derde havoklas dat vrijwel iedereen een knuffel bij zich had. Jongste had knuffel altijd bij zich... ik deed hem op een gegeven moment wel aan een bandje.

Knuffels vervullen een belangrijke rol voor kinderen, juist als ze ergens zijn zonder hun ouders.

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/08/25/voor-kinderen-zijn-knuffels-zo-belangrijk-12671652-a1571120

Nijntje

Mijn zoon had vroeger een Nijntje knuffel en die was van levensbelang. Hij had niet zoveel lef en Nijntje ging overal mee naar toe. Als hij ergens was wat hij niet kende gooide hij al kruipend Nijntje voor zich uit. Blijkbaar om te checken of Nijntje niet verzwolgen werd.

Nu hadden wij ook diverse Nijntjes dus een kwijt was geen ramp.

Zoon is nu bijna 17 jaar. Zijn overgebleven Nijntjes liggen nog steeds in zijn bed.

Elke ouder moet maar zelf bepalen wat verstandig is. Onze zoon had zijn knuffel heel erg nodig vroeger.

Mirreke

Hier precies hetzelfde: ook wel eens teruggereden voor een slaapknuffel. Toen hebben er (ook) de identieke tweede gekocht als vervanging, maar zonder succes. Die tweede was namelijk niet al veelvuldig beknuffeld, bekwijld en gewassen, dus zag je het verschil meteen.

Knuffels

Hier altijd zijn eigen knuffeltje. Eerst zo'n knuffel lapje met koppie eraan enzo. Wij hadden er meerdere van en hij wist dat en accepteerde iedere variant ervan. Bij oma was hij 1 dag in de week en daar sliep hij (middagslaapje) met een totaal ander knuffeltje, zijn oma kroeltje noemde hij dat.

Naarmate hij ouder werd is hij met knuffels blijven slapen steeds een vaste knuffel en een zooi andere erbij. Die vaste knuffel verschilt per keer. Heeft hij verder troost nodig dan heeft hij ons, daar gaan wij geen knuffel voor in de plaats geven.

Speen

Een knuffel overal mee naar toe is wat mij betreft aangeleerd gedrag. Als de ouder daar verstandig mee omgaat hoeft dat geen probleem te zijn. Waar het helemaal fout is gegaan, is bij de wanhopige oproepen voor een bepaald soort knuffel. Dan is er ergens niet goed gemanaged.
Wat ik persoonlijk veel ongezonder vind is de gewoonte om een kind overal een speen te geven. Dat is onhygiënisch vanwege de plekken waar dat ding terecht komt, slecht voor de mondspieren, de ademhaling, de stand van de tanden en de spraakontwikkeling. Om nog maar niet te spreken over het op zo jonge leeftijd al afhankelijk maken van een kalmeringsmiddel.
Dan heb ik het uitdrukkelijk niet over jonge babies maar over kinderen van 2, 3, soms zelfs nog 4 jaar die de hele dag met een speen rondlopen. Geven ze een kik, wordt snel de speen terug gestopt. Wat leer je zo'n kind dan? Ik wil/voel iets, dat is niet gewenst dus neem/krijg ik een speen/flesje sap/snoep /geld voor de frituur / een biertje/een sigaret /een joint.
Eerlijk gezegd is een knuffelbeest dan nog het minste

Knuffel

Goed dat je een apart draadje start Triva.

Ik ben door een zeer hygiënische moeder opgevoed. Knuffellapje bleef in bed, ging alleen mee logeren /op kamp en ik heb het met moeite afgewend, beken ik hier. Heerlijk rustgevend, aaien aan het randje van een voeringlapje. Ik had stiekem iets wat erop leek in mijn kastje in klas 4 waar de meester ongelooflijk spannend kon voorlezen.

Onze kinderen hadden allemaal een knuffel die in bed bleef en mee uit logeren ging. Verder niet. Zoons hadden een hele reeks beesten in bed met wie ze ' de dag doorpraatten' . Denk dat een van de zoons ze op zolder nog heeft.

Kleinkinderen hebben ook bedknuffels. Behalve een, die heeft zijn duim al vanaf week 2 of zo.

Dat ik het opnam voor sommige knuffels in andere situaties ... Het is niet bewust aangeleerd, het loopt gewoon zo. En ik zie dat sommige kinderen er rust bij vinden als ouders uit de buurt zijn.

Spenen vind ik een ander verhaal. Een kleintje dat de wereld gaat ontdekken, doet dat met handjes en mond. Als daar al een speen in zit - gemiste kans. Dus ook die speen alleen in bed.

Welnee

Dat vind ik weer zo'n "zoals het hoort"regel.

Mijn dochter was een iets te vroeg geboren baby met een zware voedselallergie , was een huilbaby, groeide niet en sliep niet.
De eerste jaren vol eczeem, krampen, op hoofd en voeten als een bruggetje staan van pijn, stress en daardoor overprikkeling.
Het enige dat haar tot rust bracht ( mijn rug is versleten van het bij me dragen) was dat speentje.
Ze heeft hem mogen hebben tot ze m niet meer nodig had.
Het interesseerde mij echt niet dat iedereen daar iets van moest vinden. Het ging om de rust en troost voor mijn kind en dat onthield ik haar niet. Zeker niet omdat anderen vonden dat ik dat wel moest doen.
Laat moeders gewoon met rust.

Speentje

Als ik moet kiezen tussen een speen en de duim... dan geef mij maar dat speentje. Makkelijker af te bouwen en af te leren dan duimen, aangezien de duim altijd voorhanden is. Helaas met 2 weken vond ze de speen niets en haar duim alles. Het heeft tot haar 8e geduurd om het af te leren en we hebben alles uit de kast gehaald in de jaren er voor aan mooie nagellak, vies spul, beloningen, mopperen, negeren etc. Ze is er uiteindelijk afgekomen met een duimhandje. Ze moest er echt van af, ze was haar hele kaak aan het vervormen.

Knuffels heeft ze genoeg, maar er is 1 favoriet sinds haar geboorte. Deze gaat mee op kamp, vakantie, logeren en bij bijzondere spannende momenten zoals de tandarts toen een losse tand vervelend afgebroken was en in het ziekenhuis toen ze bloed moest prikken. Mee winkelen of zomaar mee als we naar oma gaan dat gebeurd en gebeurde niet sinds haar 2e.

AnnaNiem

Ziekenhuis inderdaad! Toen een van mijn dochters haar pols brak en geopereerd moest worden, is mijn man thuis een pyjama en haar slaspknuffel gasn halen. Toen was ze 13 of 14.

Hier

Hier blijven de knuffels in bed. Alleen bij ziek zijn mogen ze ook op de bank. Bij ziekenhuisbezoek kan ik me ook voorstellen dat er een knuffel mee mag.
Voor de vakantie is er een knuffel waarvsn het niet erg is als ie kwijt raakt.

Spenen hoorden hier bij slapen, dus rondlopen/kruipen ermee is hier nooit gedaan.

Yanea

Volgens mij las je maar de helft van de tekst, dat dacht ik al bij je eerste reactie en na je tweede helemaal. Ik had namelijk allang het voorbeeld 'ziekenhuis' genoemd en knuffels zouden hier ook mee gaan op logeerpartijen etc.

Je gaat totaal niet in of jij ook de knuffels meenam naar de supermarkt, de kinderboerderij, met het ov etc. Ik geloof niet dat mensen knuffels verliezen bij een logeerpartij, mee onderweg in de auto of in het ziekenhuis maar juist naar die andere locaties.

Ik bemoei me ermee omdat ik het zo zielig vindt als ouders eerst hun kind wennen aan iets wat helemaal niet hoeft (een baby heeft geen behoefte aan een knuffel mee boodschappen doen) en vervolgens hun kind bijna een trauma aan doen als de knuffel kwijt is want dat hebben mijn kinderen gelukkig nooit meegemaakt.

Als je zelf een zesde zintuig hebt voor het loslaten van knuffels: prima, lekker doen maar als je van jezelf weet dat je wel eens wat vergeet of kwijt bent: leer het je kind niet aan. Als je toch perse vindt dat een knuffel mee moet naar de kinderboerderij of de speeltuin: zorg dat dat knuffels worden waarvan het geen drama is als ze kwijt zijn. Wat doe je je kind anders aan?

Annaniem (en Tasja)

Je hebt de keus niet: speen of knuffel. Mijn oudste vond ook voor hij twee weken oud was zijn duim en de speen die ik daarvoor probeerde moest ik er met mijn vingers in duwen. Dat was ik na een paar nachten al zat, geen idee hoe dat bij andere baby's gaat maar ik vond het maar idioot: je kind een speen geven en die er in duwen anders floepte die er uit.

Mijn jongste had geen extra zuigbehoefte, als het aan hem lag, deed hij over elke voeding een uur dus die was er wel klaar mee. Ook geen duim.

Het gaat mij ook niet om de eerste tijd maar ik vind het echt ook een portie gewenning van ouders om een kind na een half jaar met speen naar buiten te laten gaan (stel je voor dat het gaan huilen) of nog later al lopende met een speen. Waarom leer je dat je kind toch aan? Geef de speen als het moe is, in de auto, in bed.

Tasja: was die speen ook buiten nodig, in de speeltuin etc? Tot wanneer 'was de speen niet meer nodig'?

Duim VS speen

Een speen is niet zo makkelijk af te leren hoor. Ja in sommige gevallen. Ik ken situaties waar bij het afnemen van de speen gewoon doorgegaan wordt op de duim.

1 keer knuffel kwijt geweest

een paar uur op stap, met de bus mee, het ging allemaal goed. Bij het uitstappen vergat onze zoon, destijds peuter, echter zijn knuffel mee te nemen. Gelukkig had hij het gelijk na het uitstappen in de gaten en zijn we naar de volgende halte gelopen, daar de knuffel weer terug gevonden in de bus. Ik was er al geen voorstander van dat de knuffel mee ging en waarschijnlijk is dat erna ook niet meer gebeurd, alleen bij ziekenhuisopname.

Hier alleen knuffels in bed

Met een verhaal erbij, de knuffel is de hele nacht wakker om op jou te passen/voor je te zorgen, die is moe en moet slapen als jij wakker bent. Die werd na het slapen keurig ingestopt en welterusten gewenst, kreeg van dochter nog een kleiner knuffeltje om over hem te waken.
Alleen op logeerpartijen, en bij opnames in het ziekenhuis (helaas meer dan mij lief was) ging knuffel mee.
Dochter had er maar 1. Voor zoon had ik twee identieke exemplaren die vanaf de allereerste dag om en om gebruikt werden. Toen hij het ging beseffen waren de beide eenden al even vaak gewassen, was dus geen verschil in gevoel en ze roken ook hetzelfde. Uiteindelijk rond kleuterleeftijd is hij overgestapt op 3 totaal andere knuffels die nu hij 14 is nog steeds in bed liggen.
De knuffel van dochter is opgeruimd, om te voorkomen dat hij echt uit elkaar valt. De kleine gaatjes mogen niet groter worden.

Speentjes heb ik hier rond de vijf maanden afgewend. Die waren overigens ook alleen voor in bed. Heb me toentertijd heel erg verbaasd over het gebruik van die dingen. Bij veel mede moeders waren het een soort herriestoppen. Zodra kind een kik gaf, hup plug erin en kind was weer stil. Zat ik op een verjaardag waar 7 kinderen rondliepen waarvan 6 met plug alleen de mijne niet. Ging de jarige (3 jaar geworden) naar een bakje in de keuken, pakte een plug en deed die in de mond van dochter. Mijn kind heel raar kijken: wat is dat nou?

Wat maakt mij het uit

Het maakt mij totaal niet uit wat mensen doen op dit vlak. Elk kind is anders en heeft andere behoeften. Wel loop je het risico een knuffel kwijt te raken.
Ooit was ik van plan mijn kinderen nooit, nooit een speen te geven. Bij de oudste ging dat goed, die sabbelde aan zijn knuffeltje.
Bij de jongste was ik binnen een dag van mijn geloof gevallen. Hij was nogal veeleisend, vanaf dag 1. Alleen de speen of 24 uur per dag aan de borst hielden hem kalm. Rond zijn 1,5e mocht de speen alleen in bed, vanaf 3 jaar is de speen opgestuurd naar Sinterklaas.
Mijn oudste van 16 is nog steeds gehecht aan zijn knuffel. Vast heel overbodig en onnatuurlijk. De jongste is 11 en sabbelt op zijn kraag. Dat is ook geen gezicht trouwens, net als basisscholieren met een speen.

pirata

"Mijn oudste van 16 is nog steeds gehecht aan zijn knuffel. Vast heel overbodig en onnatuurlijk. "

Waarom dit? Daar gaat het toch helemaal niet over? Op brugklaskamp MOEST iedereen een knuffel meenemen om de kinderen die niet zonder knuffel konden niet bijzonder te maken. Prima toch. Ik heb niets gezegd over het overbodig en onnatuurlijk zijn van knuffels, wel over het overdag, buitenshuis gebruik van spenen.

Mmm...

Ik denk dat dit topic vooral laat zien dat (veel) ouders er meester in zijn om over alles in de opvoeding een mening te hebben en te oordelen over ouders die het anders doen😂

Het gaat er over of het verantwoord is om knuffels buitenshuis mee te nemen met het risico dat het kind bij verlies een trauma oploopt...?

Als dat alles is....

Verplichte knuffel op brugklaskamp?

Dat vind ik nou weer zot. Mijn kinderen hebben nooit erg naar knuffels getaald, en toen ze die leeftijd hadden had ik ze niet meer in huis. Dan had ik er voor die gelegenheid een moeten aanschaffen. Condooms meenemen op een brugklaskamp gaat weer wat ver, maar laat verder elk kind zelf uitmaken wat ie nodig heeft : of dat nou een insulinepompje is, een inhaler of een foto van de hond. Middelste heeft in zijn bed geplast totdat hij een jaar of 9 was, had de leiding toen ook alle welpjes met een luierbroekje moeten slapen? Je kunt kinderen ook tolerantie voorhouden in plaats van dat ze zich moeten confirmeren aan een groep.

kaatjecato

Ik ben het helemaal met je eens...

Speen

"Tasja: was die speen ook buiten nodig, in de speeltuin etc? Tot wanneer 'was de speen niet meer nodig'?"

Buiten soms wel, soms niet.

Geen nieuwe meer gekocht toen ze 'm steeds vaker vergat en niet meer wakker werd als 'ie niet meer in haar mond zat.

Verder kan ik heel slecht tegen " hoe het hoort". Vooral omdat al die reacties maar weer bewijzen dat het leven niet altijd loopt zoals het hoort. Ik vind dat heel star. Alsof het je eigen verdienste is dat het toevallig loopt zoals je in gedachten had.

haha, ach...

Onze jongste heeft tot 3 jaar grote delen van haar leven met een speen in haar mond doorgebracht.

De 3 kinderen daarboven hadden ofwel helemaal geen speen, of alleen in bed. Dat ging prima, geen probleem. Gut wat een correcte, goede ouders waren wij toch! En toen kind 4...

Als ik nu foto's van die tijd zie dit van kind met speen dan vind ik het nog steeds een rotgezicht, maar oh wat was het leven voor iedereen een stuk draaglijker toen we ons bij de speenbehoefte van dit exemplaar neergelegd hadden!

Ruim voor haar 3e zijn we gaan voorbereiden op het afscheid van de speen op haar verjaardag. Dat ging op zich redelijk, alleen heeft ze vanaf dat moment nooit (en dan ook echt nooit) meer een middagdutje gedaan.

Triva

Maar snap je dan niet dat het mij niets kan schelen wat jij vindt? Wel of geen speen, knuffel mee of niet, hoe het hoort. Dus jij hebt al geconstateerd dat een ziekenhuis wel een reden kan zijn om een knuffel mee te nemen. Nou en? Wat boeit mij dat?

Euh

Mijn vorige post kwam er wat rottig uit. Ik bedoelde alleen dat ik me niet laat leiden door de vraag of anderen iets prima vinden. Ik bepaal zelf wel wat voor mijn gezin werkt.

Yanea

Er staat dan ook tig keer dat het mijn mening is en als het jou niets kan schelen wat ik vind: waarom reageer jij dan en waarom reageer jij op een manier dat ik denk dat je mijn verhaal niet goed leest.

Kenfan

Ik stond ook verbaasd naar dat lijstje te kijken. Inderdaad: waarom niet allemaal een nachtluier aan

Triva

Ik reageerde op mirreke, niet op jou.