Kinderen willen paard en manegepaard nu te koop..

Niet doen

De verleiding is enorm, dat snap ik ook, maar een paard is geen impulsaankoop. Er komt onzettend veel meer bij kijken dan alleen de aankoop. Bij paardrijden hoort vallen, maar een paard dat je niet vertrouwd, daar zou ik mijn kinderen niet aan wagen.

Misschien eerst leasen

Hoe vaak in de week rijdt je dochter nu? Een eigen paard kost niet alleen heel veel geld in onderhoudt maar ook heel veel tijd. Je moet er toch elke dag heen.
Als je een paard heb waar ze alle twee op rijden dan kunnen ze de tijd die er aan het paard besteden delen.

Er is best kans dat het paard iets makkelijker wordt als hij niet meer elke dag door verschillende kinderen wordt bereden. Maar dat weet je natuurlijk niet zeker.

Kan je niet vragen of je hem eerst een tijdje kan leasen? Dan kan je kijken of het wat voor haar is en dan zijn de dierenartskosten enz voor de manege.

Bespaar het je kinderen

Waar zou je 'm stallen? Wat gaat dat kosten?
Als ergens de crisis is toegeslagen, dan is het wel bij paarden. Dat betekent dat ze geen drol kosten, maar ook dat je ze aan de straatstenen niet kwijt raakt.
En dat is een probleem als je 'm niet in je eigen tuin kunt zetten. Want als je door financiele krapte toch een eind moet maken aan het bezit, dan zit er eigenlijk maar een ding op en dat is de slager.
Wachten op een koper duurt veel te lang.
Het is dus kiezen: of nu dit 'buitenkansje' voorbij laten gaan en je kinderen verdriet doen, of straks het risico van het verdriet van paard naar de slager.
Ik denk dat je er goed aan doet om ze dat laatste risico te besparen. Dat betekent geen paard kopen.
Groet,
Miriam Lavell

Niet doen

Wie begeleidt je dochter dan bij het berijden van een relatief onbetrouwbare pony? Nu valt het onder de verantwoordelijkheid van de manege.
Afgezien van het feit dat het me niet verstandig lijkt om een paard te kopen met de omstandigheden die je schetst, lijkt het me zeker niet goed om deze pony te kopen. Is een verzorgpaard een optie?

Iets anders

Afgezien van een paard wel of niet kopen, moet je misschien ook nog even goed nadenken over hoelang het leuk blijft.

Ik was altijd een paardenmeisje en heb ook mijn eigen pony gehad, heel wat jaren ontzettend veel lol van gehad. Tot het moment dat ik naar de middelbare school ging, toen had ik ineens veel minder tijd en kreeg ik andere interesses. Het is ontzettend leuk om een eigen pony/paard te hebben, maar onderschat het niet. Achteraf heb ik ontzettend veel respect voor mijn vader, wat heeft die man daar een hoop tijd en geld ingestoken. Hij nam de verzorging etc steeds meer van mij over, omdat ik het dus te druk had met andere dingen. Dat was ook het moment dat ik mijn pony moest verkopen, toen was ik 14 jaar.

Ik denk dat je het niet moet doen, maar ja, dat kun je alleen zelf beslissen. Een verzorgingspaard lijkt mij de beste optie.

Succes ermee!

Groet,
Olijvje

Niet doen!

Waarom niet is hierboven al besproken. Je zou kunnen rondkijken of je voor je dochters een verzorgpony (ook al aangegeven) zou kunnen vinden. Je zorgt dan voor de pony van een ander, doet de stal ed, en mag in ruil daarvoor vaak ook rijden. Zeker in deze tijden van duurte en schaarste, en teveel paarden, lijkt me dat best wel te regelen. Ik zou een advertentie zette op marktplaats of zo, en dan kijken wat er gebeurt. En dan wel met iemand die kennis van zaken heeft mee laten kijken en oordelen. Of je plaatst een advertentie op jullie manege. Is daar iemand.
Maar leg jezelf niet vast. Je geeft zelf al een hele reeks argumenten om het niet te doen. Hou jezelf eraan!

Niet doen

Niet vanwege het paard op zich, dat kun je trainen, en daar kun je hulp bij inschakelen indien nodig, maar vanwege de financiën. Zoals je zegt, een paard is duur, en het is moeilijk om ervan af te komen.

Pas als je zeker weet dat je het paard de komende 5 jaar kunt bekostigen, inclusief hoefijzers, voer, stalling, ziektekosten, keuringen, nieuw tuig etc, dan zou ik eraan beginnen.

Neeeeeeee

Mijn zus zit "in de paarden" zoals dat heet en echt, het is teleurstelling op teleurstelling en kosten op kosten. Ze ziet niet anders om zich heen Als je een paard wilt hebben, moet je werken om het te kunnen betalen. Met 500 eu in de maand doe je niks geks en er zijn áltijd onverwachte dingen. Het kost zo ongelooflijk veel tijd, je moet er élke dag naar toe, verzorgen, rijden, mesten - kost je zeker 3 uur per dag. Oók als het al om 16.30 donker is en het regent. Daarbij: een paard alleen in een stalletje ergens op een weiland is zielig.

En dan gaat het hier ook nog om een onbetrouwbaar paard. De manege doet hem weg wegens onberekenbaar gedrag en jij denkt dat je een buitenkansje hebt. Eeeeh.....

Tirza

Gebroken armen en ribben

"Ook mijn dochter had daardoor een gebroken arm en rib afgelopen jaar. Nu is er weer iemand afgebokt, en ook met een gebroken arm. "

Ik heb vast makkelijk praten, want ik heb niets met paarden: maar je overweegt toch niet in een ernst een paard aan te schaffen dat dit soort letsel veroorzaakt?
Paardrijden is al gevaarlijk genoeg (ja, ik ken meerdere mensen met dwarslaesies dankzij paardrijden), zonder dat je op een onbetrouwbaar paard gaat zitten.

Tihama

Ik moet er niet aan denken

alleen al het idee dat er in een manege een dier staat wat van alles aan extra kosten zou kunnen leveren en bovendien niet geschikt is gebleken voor je kind (en anderen) om veilig mee te rijden.

en indd dan zien je kinderen de eerste beste jongen op een scooter voorbij komen en het is afgelopen met de paardenliefde.

Niet veel toe te voegen

..behalve dan dat je een automatische overschrijving kunt doen van een bedrag tussen de 300 en 800 per maand, willekeurig variërend (moet je even aan de bank vragen of het met een shuffle-mechaniek kan, want meestal zijn automatische overschrijvingen vaste bedragen).

Laat dat een jaar lopen en ik maak me sterk dat je dochter ook wel begrijpt dat een bedrag boven de 6000 euro per jaar gewoon niet haalbaar is. Dit is een schitterende buffer voor een opgroeiend gezin waar heel veel belangrijke zaken van betaald kunnen worden.

Met daarbij de aantekening, die al gemaakt is, dat dit bedrag blijft doorlopen, ook als ze allang geen paard meer wil.

Artikel volkskrant

Een paar weken geleden stond er nog een artikel in de Volkskrant over pony's. Ze worden massaal afgedankt omdat de kosten voor verzorgen te hoog zijn. Een pony kost op dit moment soms nog maar 50 euro of zelfs gratis maar vergeet niet dat de onderhoudskosten enorm zijn.

Dus als je het nu toch al niet breed hebt dan moet je het niet doen.

En je moet al helemaal geen paard kopen omdat het anders zo zielig is. Als je er een koopt dan moet je wel een pony of paard kopen dat qua karakter bij je past. Je koopt toch ook geen bijtende hond omdat het anders zo zielig is als hij in het asiel achterblijft.

No way

Dat ik dat paard zou kopen, al zou ik het gratis krijgen. ALS je de onderhoudskosten kan betalen, zou ik rustig rondkijken naar een betere aanbieding. Momenteel krijg je voor een prikkie de makste en beste pony die er is. Kun je geen 750 euro in de maand missen en ligt er geen beschikbaar weiland vlak voor je deur, dan zou ik helemaal niet aan een eigen pony beginnen.
Ik zou gaan voor een verzorgpony .

Ik waarschuw je! (ik heb twee paarden)

Doe dit niet! Nog niet zozeer voor de kosten maar niet dit paard met kinderen.

De bedragen die hier genoemd worden zijn overdreven, maar vergis je niet in dierartsrekeningen! Paarden kan je voor ziektekosten verzekeren -let op de kleine letters van de polis- maar dan moet het dier bij aankoop klinisch goedgekeurd zijn.

Ik woon in de Randstad en het hele gezin rijdt en we hebben twee paarden in een doe-het-zelf-stalling bij een boer. Mijn man en ik rijden puur recreatief, geen wedstrijden en soms een les. Wij geven ongeveer 250 euro per maand uit aan onze hobby.

Maar als een van mijn dieren naar de kliniek moet, kunnen we kiezen: spaarrekening plunderen of anders...enkele reis salami.

Dit zijn dingen waar je voor aanschaf goed over na moet denken. Als het paard voor je kind koopt, ligt dit nog moeilijker, vooral als jezelf geen enkele ervaring met paarden hebt. Een dierenarts smeert je graag een koliekoperatie (vanaf €2500 tot ongeveer €6000) met een overlevingskans van 20 % aan.

Als je al overweegt een paard te kopen, niet dit exemplaar want hier is iets mee. Misschien last van zijn rug, misschien door slecht ruiterschap of slecht passend tuig of is het toch een medisch kneusje. Misschien is het dier gewoon levensgevaarlijk gestoord.

Ik zou nooit een manegepaard kopen en zeker niet voor kinderen. Ze moeten ook veilig naast het paard zijn. Ik lees niet hoe dit beest nu in de omgang is maar ogenschijnlijk brave paarden kunnen in onwetende handen veranderen in onhandelbare monsters.

Veel manegebedrijven bieden lease of huur aan. Dat lijkt me een beter idee, van zo'n overeenkomst ben je zo weer af. Ik denk dat je dochters nog te jong en onervaren bevonden worden om bijrijder van andermans paard te worden maar wie weet...misschien heeft iemand nog een terror-shet lopen die iets meer aandacht verdient dan die nu krijgt.

Groet
IJsco

Een verzorgpaard is dat niet wat?

Hier in de omgeving (geen idee waar je woont) is een veelgekozen route voordat tot aankoop van een paard word overgegaan, eerst ervaring opdoen met een verzorgpaard (of pony). Oudste heeft ook gereden en die had op een gegeven moment ook helemaal het hoofd staan naar een éigen paard.(Iets wat wij toen niet écht zagen zitten.)
Die was ook helemaal in-too de paardenwereld. Uiteindelijk na veel gezeur van haar van over een eigen paard (iets wat praktisch gezien ook best zou kunnen, we wonen aan de buitenrand dus landje is zo gehuurd) vonden we via, via, via een verzorgpaard. Een eigen paard van iemand die er twee heeft (bij eigen huis) en door werk/jonge kinderen of wat dan ook 'tijdelijk' wat minder aandacht aan die hobby kan besteden.Het ging hier om een eigenaresse die in de jonge kinderen én een drukke baan had. Die nog wel reed, zowel recreatief alsook wedstrijden en die de paarden ook b.v.voor weekenden gebruikte. Maar die na d'r werk gewoonweg géén tijd meer had om te rijden of er veel aandacht aan te besteden. Dochter 'deelde' deze verzorgpaarden ook nog met 2 andere meiden. Ze verzorgden en bereden de paarden 4 dagen per week, het waren ook wel paarden die echt elke dag bereden moesten worden. Voor niks, niemendal. Ze mochten wel 1 van die paarden ook gebruiken (op afspraak dat dan weer wel) voor ritten van b.v. de ruiterclub (onder begeleiding en alleen voor als je een eigen paard hebt). Dochter was er helemaal gelukkig mee. Toch enigzins een paard voor 'jezelf' (nou ja gedeeltelijk) waar je een speciale band mee hebt en toch de lasten niet (onkosten en gedoe e.d.).En ze leren ook meteen dat een paard 'hebben' niet niks is. Er elke dag heen is best ook een belasting, weer of geen weer, in de stromende regen etc. En dan hebben we het over de tijd die erin zit nog niet eens gehad.
Uiteindelijk verloor dochter haar belangstelling (ong. na 1,5 jaar)...er kwam een nieuw meisje en die wilde ook graag bij de verzorging helpen en dochter stond voorop om haar 2 dagen van haar te geven .
Nog een half jaartje later werd dat nog 1 dag minder en een jaar ofzo ging ze nog maar 1 dag per week naar haar 'verzorgpaard'. Daarna is ze gestopt (er was wel vervanging) en later ook nog met rijden in de manege.
Nu al jaren rijd ze alleen nog als het zo eens uitkomt. Bij een vriendin die eigen paarden heeft of ze verdient wat bij bij paardenhouders die op vakantie zijn of bij deze en gene (wat zo eens op d'r weg komt). Momenteel doet ze vrijwilligerswerk op een manege bij groepen met een beperking. Paard zadelen,even 'in' rijden etc. en daarna dus die groepen,waarbij ze er soms ook nog achter moet zitten om ze goed rechtop te houden.
eigenlijk rijd ze dus nog steeds
Ze heeft het na dat verzorgpaard nooit meer over een eigen paard gehad.
Het is hier eigenlijk de geëikte weg...eerst manege, dan verzorgpaard en dan pas nadat je je goed bewust bent van alle lasten en lusten een eigen paard.
groeten albana

Bedankt

Hoi allemaal,
Goed om jullie respons even allemaal te lezen.
Ik ben ook niet vóór het kopen van dit dier,word een beetje onder druk gezet. Ik snap het wel, het is haar allerlieveligs pony. Hij is vaak ook heel braaf hoor, maar kan ook lekker bokken, soms. En dat voelt toch niet veilig genoeg. Maar als het alternatief een enkeltje slager gaat worden, oei, dat is dan wel heel erg sneu voor mijn dochter. Ze is eerlijk gezegd dolverliefd op dat paard, al jaren. Het is Kits voor en Kits na, overal hartje Kits. En daarom overweegdt mijn man een event. koop. We hebben het er wel goed over. Het is nog niet 100% zeker dat ze hem wegdoen, of wat er gaat gebeuren. Ik wil het gewoon niet, er zijn teveel nadelen, maar moet nog wel met de druk omgaan die het allemaal geeft de laatste tijd.Begrijp dat ze het wil, maar begrijp zelf ook dat het niet echt een optie is. Lastig...

groet
Sas

Verkeerde nick..

Zoals jullie al gemerkt zullen hebben, heb ik mijn andere nick gebruikt, sorry voor de verwarring!

groet
Saskia-Marieke

Marieke.

Het lijkt me in ieder geval heel belangrijk dat je je dochter geen hoop geeft dat ze het paard zal krijgen.
( ook niet een klein beetje hoop).
M.

Mijn ouders...

In de vorige eeuw alweer, stonden mijn ouders voor hetzelfde probleem. Zij (of waren we het zelf) hebben het anders opgelost. Er was geen geld voor een eigen paard, zoveel was helder. "spaar er maar voor" moet moeder eens in een onbewaakt ogenblik gezegd hebben.
En dat deden we. Met zijn drieën. Alles werd in geld omgezet. Elke verjaardag, elke sinterklaas, elk vrij uurtje in het weekend. Al het speelgoed dat we niet meer wilden, elke auto in de straat blonk van ons poetswerk en dat drie jaar achter elkaar.
Belangrijker ook: we verzorgden her en der pony's en bouwden zo een netwerk op van mensen die voor weinig wel een stukje land te huur hadden.
En op een dag kwam het bij elkaar: genoeg geld in de pot voor aanschaf, harnagement en twee jaar brokjes en hooi. Toen is het er dus toch van gekomen.
Nou ja, het was ook wel duidelijk dat het niet zomaar een bevlieging van een van de kinderen was. Oh, en we hadden een niet onbelangrijk mazzeltje. We kregen nieuwe buren. Hij was dierenarts. We konden nu ook voor hem gaan 'werken' in ruil voor schappelijk geprijste dienstverlening.
Zijn zoon is sinds afgelopen zaterdag trouwens de nieuwe eigenaar van mijn schaap.
Groet,
Miriam Lavell (schapenhouder af)

Marieke

Inderdaad heel goed nadenken.Nu hoeft een pony geen 500 euro per maand te kosten.Ik weet niet waar je woont,maar een stalling bij de boer,kost hier rond de 100 euro,zelf stal schoonhouden en 's avonds voeren en binnenzetten.Je pony staat dan meestal wel fijn een hele dag op een weitje.Daarbij komen nog wel de hoefsmit,om de 6 weken,wormenkuur,jaarlijkse inenting en bij een blessure of ziek paard hoge dierenartsrekeningen.
Onze eerste pony/paard is een sterk pony en is verkeerde aaanschaf geweest.Dochter is door deze pony haar plezier in paardrijden een poosje kwijtgeraakt.door een andere pony,gelukkig weer terug gevonden.Eerste pony is zeker niet stout,maar wel te sterk voor onze toen nog 9 jarige dochter,na de nodige valpartijen plus de angst voor de kracht en snelheid van paard,ging dochter steeds minder rijden en is ze echt bang geweest.Een brave betrouwbare pony is heel erg belangrijk.
Het hoeft natuurlijk niet zo te gaan zoals vele hierboven zeggen,bij ons kwam de eerste pony door onze dochter,nu hebben we 2 pony's ,1 paard en rijdt heel de familie.Het is dan geen hobby meer,maar meer een manier van leven,waar wij ons heel prettig bij voelen.Op zondag mewt paarden en gezin naar het bos enz enz.Maar als je een pony aanschaft ,moet je wel bedenken dat het iets is wat jij ook graag wil.Mijn dochter is druk met school,dus ik zorg door de week voor schone stallen en voeren plus binnezetten.Ik ga ook mee als 1 van de kinderen les heeft enz enz.Veel van onze vrije tijd gaat naar de paarden.Maar ook die paarden zijn mijn ontspanning,geeft mijn zoon een hoop zelfvertrouwen.Een zorgenkindje,die niet in groepsverband iets kan doen,maar zo geniet van zijn omgang met de paarden.
Het is een keuze die wij gemaakt hebben en wij zijn heel blij met onze paarden.Maar schaf alleen een pony aan ,als je er zelf ook 100 procent voor wil gaan.
Niet alleen je kinderen.
En waarom bokt deze pony???Heeft hij pijn?Is hij zo dominant dat hij constant in verzet gaat?Of is hij gevoelig in zijn mond en wordt er te hard getrokken aan het bit?Wat is de reden van het bokken?Hoe oud is de pony?
Een pony loopt meestal toch een uur of 2 ,3 per dag op een manege,als hij bij jullie komt loopt hij niet zoveel,krijgt hij nog meer energie en de kans is groot dat hij nog meer gaat bokken.Of misschien ontspant hij wel.
Denk goed na,een verzorg pony is ook altijd leuk.Hier worden paarden ook wel geleasd,deel je samen de kosten,maar echte dierenartsrekeningen zijn voor de eigenaar.Wij doen het ook niet alleen!!!Hebben ook een verzorgmeisje!

Nee zeggen.

Nee zeggen, en nee blijven zeggen is geen schande.
Een paard aanschaffen omdat het zo "sneu" is voor je dochter... Tja, daar heb ik serieus mijn twijfels bij.

En ja, het is triest voor je dochter mocht het een enkeltje slager worden. Maar ook dat verdriet gaat voorbij...

Hoe vervelend het ook is, ook je dochter zal moeten leren dat er momenten in het leven zijn die heel triest zijn, waar je veel verdriet van kunt hebben. Zij zal ook moeten leren hoe je daar mee om moet gaan.

Hoe cru het misschien ook klinkt, een paard waar de huidige eigenaar geen vertrouwen in heeft, en die het niet "veilig" vind voor zijn betalende gasten, moet dan jullie paard worden?

Hoe willen jullie de veiligheid van je dochter garanderen? Iedere keer mee naar het paard? of iedere keer als ze gaat rijden met angst en beven thuis zitten totdat ze er weer is?

Hoe triest ik het ook zou vinden voor je dochter als het paard verkocht zou worden aan de slager, ik zou het nog triester vinden als er toch iets gebeurt, waar zij de rest van haar leven last van zou hebben.