Kinderen opvoeden met iemand uit een ander land/cultuur?
Wat zijn jullie ervaringen met het opvoeden van kinderen als je partner uit een ander land komt en dus andere dingen gewend is? Negatieve, maar ook positieve ervaringen worden gewaardeerd!
Waarom vraag je dat? Is het voor een onderzoek of voor jezelf?
MeikeT schreef op 26-03-2021 om 18:00:Waarom vraag je dat? Is het voor een onderzoek of voor jezelf?
Vanwege mijn huidige relatie is dit iets waar ik over nadenk 
Je zou eens kunnen kijken bij buitenlandsepartner.nl Daar zijn wel wat 'opvoed' topics. Maar het gaat vaker over de juridische kant van de zaak. Want meestal is je relatie ook de reden dat je partner een verblijfsvergunning krijgt.
Vroeger had je ook de stichting Lawine, vrouwen met een buitenlandse partner, daar is niets meer over te vinden zag ik. Daar heb ik andere vrouwen met een buitenlandse partner leren kennen en hielden we dagjes uit met kinderen en soms ook met mannen.
Ook mannen hebben behoefte om te praten over hun relatie met een Nederlandse vrouw.
Ik zit niet op facebook maar mogelijk dat je daar nog groepen tegen kunt komen. En ook groepen over meertaligheid kunnen te maken hebben met partners uit het buitenland.
embarrespirate...dus je verwacht dat anderen nu hele verhalen gaan schrijven voor jou terwijl je zelf niets prijsgeeft over je situatie?
Ik denk dat het belangrijk is dat je het bespreekbaar maakt tussen jou en je partner. Kinderen zelf hebben op een gegeven moment wel door dat papa en mama de opvoeding anders benaderen. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn zolang ze er geen misbruik van maken natuurlijk. Ook in gezinnen met twee Nederlandse ouders is er cultuurverschil als het gaat om de stijl van opvoeden.
Maar wat ik heb meegemaakt, is dat toen de kinderen eenmaal pubers werden, ik het verwijt kreeg van mijn partner, dat ik er de oorzaak van was dat zij niet genoeg respect voor hem toonden. Praten over 'het zijn pubers, dit is normaal.. ' was voor hem niet voldoende. Nu lag dat vast niet alleen aan zijn cultureel andere achtergrond. Maar het maakte het wel extra ingewikkeld.
Ik weet niet echt of als ik dit van te voren zou weten, ik strenger zou zijn geweest op dit respect tonen hoor. Ik kwam laatst in een jong gezin van twee arabische ouders en ook van de moeder, mochten de kinderen mij al bezoeker niet zomaar vragen stellen, want dat is niet beleefd... Ik bedacht, dat als ik ook zo geweest zou zijn, de kinderen misschien naar mijn partner ook een iets andere houding hadden gehad. Maar dat zou in mijn ogen toch niet de juiste oplossing zijn geweest. Ik zou het toch meer zoeken in de hoek van op tijd dit met je partner bespreken. En dan samen bedenken hoeveel ruimte er mag zitten in jullie benadering. En hoe jullie er later mee om zullen gaan als dat toch spanningen oproept.
Ik heb ooit eens hele wijze woorden gehoord van een Algerijn die met een Nederlandse vrouw was getrouwd. Hij zei: we hebben één ding afgesproken. Dat als we ruzie zouden krijgen, we niet zouden gaan besluiten of we de dingen (meer) op een Nederlandse manier of (meer) op een Algerijnse manier zouden doen, maar dat we dan samen zouden bespreken op wèlke manier wij dat samen willen doen.
