Kind voortrekken boven ander kind, bemoeien?
Een goede vriendin van mij is twee keer getrouwd. We zien elkaar niet vaak maar eens per 2 maanden of zo. Het kind uit haar eerste huwelijk is een goede vriend van mijn zoon. Haar tweede zoon is van haar tweede man waar ze nu nog mee is. Moeder lijkt verre de voorkeur te geven aan zoon 2. Niet expliciet maar in gedrag valt ze vaker uit tegen oudste zoon, kan minder van hem hebben, blijft langer boos etc. Zoon 2 lijkt echter (in mijn ogen) de godenzoon. Is geweldig, grappig, bijdehand etc. Kan niets fout doen.
Ik vind het lastig om aan te zien maar ook om mijn vriendin aan te spreken. We zijn heel open en eerlijk tegen elkaar, delen van alles enzovoort. Het doet mij pijn dat ze haar tweede zoon zo boven de eerste lijkt te stellen. Daar komt bij dat ik eerste zoon graag zie en tweede zoon niet bijzonder vind. Ook niet stom maar gewoon, een jongetje.. Hij wordt echter enorm opgehemeld.
Ik vind het zo rot wat er gebeurt. Moet ik iets doen?
Niets
Ik heb twee kinderen van 1 vader en toch doe ik tegen beide kinderen anders. Het zijn nu eenmaal andere kinderen waar ik anders op reageer.
Het feit dat jouw voorkeur wat de zoons betreft tegengesteld lijkt te zijn van die van je vriendin maakt je oordeel misschien ook niet helemaal zuiver. Ik zou er dus niets van zeggen.
Misschien
herinnert kind 1 haar teveel aan "ex" ? Ik heb een vriendin waarvan 2e kind heel veel op haar ex lijkt. Gelukkig realiseert ze zich dat 
Zeker bespreken
Zelf zie je het als ouder vaak minder goed.
Ik heb vier kinderen, en met één van hen heb ik echt de meeste aanvaringen en strubbels. Soms krijg ik goede feedback van een vriendin, onder andere dat ik idd een vooringenomen beeld heb bij hem. En daar kan ik wat mee, daar ben ik ook blij om. Want ik hou van dat kind.
Hmm
ik kan het nog nietmet zekerheid zeggen omdat mijn jongste nog maar 11 maanden is maar ik voel nu al een andere band tussen mijn dochters en ik, bij de oudste was de start gecompliceerd en is het altijd een kind geweest wat veel aandacht en liefde nodig heeft (druk en snel afgeleid, expressief kind wat erg knuffelig is, ik ben niet knuffelig). De jongste lijkt een andere energie te hebben waar ik zelf minder gecompliceerd op reageer. Maar goed, we zullen zien hoe zich dat ontwikkeld.
als het jou opvalt dan zou ik er wat van zeggen, misschien starten met een voorbeeld van jezelf en dat je dat ook bij haar ziet. Dus ik zou een subtiele manier zoeken om het te brengen.
3 kinderen
Hebben wij, met 3 verschillende karakters en 3 verschillende aanpakken. Daarnaast 2 verschillende ouders, die ook weer anders reageren op de kinderen.
Je zegt te zien dat ze het ene kind ophemelt en op het andere veel langer boos is enz, maar verteken je zelf ook het beeld niet een beetje? Je geeft namelijk aan dat jij juist het kind dat "minder" is bij haar, bij jou juist een streepje voor heeft. Ik kan er natuurlijk helemaal naast zitten hoor.
In ons eigen gezin zie ik ook dat ik sneller boos wordt op mijn zoons, dan op mijn dochter. Dit meer omdat door ervaring ik gemerkt heb dat een doeltreffende manier naar die twee jongens beter werkt. Mama moppert en ze lopen weer in het gereel. Bij mijn dochter zou ik dan het tegenovergestelde bereiken. Zij is heel gevoelig en vraagt vaker naar het waarom. Daar bereik ik meer met een gesprekje en uitleg. Mopper ik bij haar, is ze een halve dag van slag en wil ze toch nog weten wat ik nou precies bedoel.
Dan is er ook nog de voorkeursbehandeling van de benjamin. De jongste, blijft altijd het kleintje. Misschien hartstikke fout, maar het is alsof wij als ouders hem klein willen houden. Het is de laatste keer en die tijd komt niet meer terug. Daarnaast is dat toevallig ook nog een ontzettende knuffelbeer. De oudste wilde nooit knuffelen en de middelste heeft af en toe haar momenten, maar vind een kus bij het weggaan en gaan slapen voldoende.
Ik vind het dus snel gezegd dat een kind voorgetrokken wordt, maar vraag jezelf eerst eens af, of je dat wel objectief kunt beoordelen. Er spelen heel veel dingen mee in hoe we omgaan met onze kinderen en daarnaast is er je eigen gevoelens naar deze kinderen nog,
Succes Dropke
Reactie
dank je wel voor jullie reacties tot zover. ik begrijp dat iedere ouder, ieder kind anders behandelt. ik besef me ook dat ik niet objectief ben en dat ook niet kan zijn.
Feit is wel dat oudste zoon van vriendin hier regelmatig logeert of weekendjes mee weg gaat en dan zie ik een heel ander, ontspannen kind dat minder op eieren loopt. Maar ja mijn kinderen zijn ook anders als ik er bij ben dan dat ze alleen zijn dus dat veroordeel ik ook niet. Dat gebeurt nu eenmaal. Met mijn man heb ik het er ook over gehad en hij herkent het ook dat moeder benjaminnetje helemaal ophemelt en oudste zoon vaak negatief bekrachtigd. Overigens zie ik ook dat oudste zoon veel op moeder let als er bij ons bijvoorbeeld dingen mogen die zijn thuis niet zouden mogen. Prima en logisch maar moeder reageert daar dan op dat hij haar uitdaagt, of interpreteert het als een triomfantelijke blik.
ik vind het echt lastig. Ik geef hem als hij hier is zoveel mogelijk liefde en positieve aandacht. Dat is wat ik kan doen. Naar aanleiding van zusjes reactie en ook van Mirreke heb ik besloten dat ik mijn vriendin er toch op aan wil spreken. niet beschuldigend maar benoemen wat ik zie en welke indruk het op me maakt.
Zusje
Jij schrijft jouw verhaal. Misschien vond je zus wel dat JIJ het koningskind was, omdat jij altijd goede cijfers haalde en zo goed voor jezelf kon opkomen?
Zelf heb ik 3 zussen, en allemaal hebben we een periode gehad waarin we onszelf de "achtergestelde" voelden. (Allemaal op een andere manier)
Daarnaast, mocht jouw verhaal het enige juiste zijn, wat heb je ervan geleerd? Dat kun je ook als heel waardevol zien!
Gr. Poezie.
