Ik val in herhalingen. Het artikel dat je zelf aanhaalde gaf aan hoe er gewerkt wordt: een plan maken met gezin en netwerk samen. Als jij zelf dan al van alles hebt geregeld, dan is dat toch goed. Wat het EKC betreft: ik herhaal nogmaals: in de wet staat dat er een famileigroepsplan moet worden gemaakt. Dat hoeft niet via de Eigen Kracht Centrale. Sommige gemeentes zijn huiverig voor de kosten van zo'n EKC. Die zijn niet gering. Maar als een andere hulpverlener zo'n familiegroepsplan begeleidt, dan zijnd e kosten van die professional ook niet gering. Ik ben persoonlijk groot voorstander van een EKC en ik denk dat die kosten relatief vergelijkbaar zijn met een ander vorm. Alleen: de wet dwingt niet tot het afnemen van een produkt van de Eigen Kracht Centrale. Wel tot het maken van een familiegroepsplan.
Tsjor
Magisch middel is het EKC ook al niet
Misschien wel erg pessimistisch maar heb jij zelf positieve ervaringen met een familie groepsplan? Ik eigenlijk ook niet.
Die ik meegemaakt heb blonken uit in onbegrip van diverse deelnemers die toch een stem in het geheel kregen. En het is al helemaal foute boel als een groepsplan moet bedenken hoe een kind met autisme weer op zijn pootjes terecht komt. Die hebben zomogelijk nog minder idee van ontwikkelingsproblemen en wat een kind dan nodig heeft dan een wijkteam. Als je ergens de moed in de schoenen wil laten zinken, moet je zoiets doen.
Ik denk wel dat het goed is als familie en vrienden te hulp schieten. Maar of dat bevorderd kan worden door een EKC of groepsplan als dat niet onderling ontstaat vraag ik me af.
Gelukkig had ik hier zelf de regie. Hier zijn ook wel wat familie achtige dingen gebeurt. Maar daar kon ik gelukkig zelf in sturen.
Hooguit dat een bekwame huisarts iets op gang kan brengen in overleg met het gezin denk ik.
Ik wel
Ik ken wel goede verhalen, de Eigen kracht Centrale heeft in heel veel onderzoeken goede verhalen vastgelegd. Overijssel werkt er al heel lang mee, gevoed door de goede ervaringen. Met familiegroepsplannen worden nu systematisch geëxperimenteerd.
Mensen die je kunnen helpen hoeven geen verstand te hebben van autisme. Het ligt eraan op welk punt jij en je kind ondersteuning nodig hebben. Dat kan ook 'de was strijken' zijn.
'Gelukkig had ik hier zelf de regie. Hier zijn ook wel wat familie achtige dingen gebeurt. Maar daar kon ik gelukkig zelf in sturen.' Precies dat is toch een familiegroepsplan of een EKC? Alleen ligt nu in de wet vast, dat iedereen recht erop heeft om zelf de regie te houden, wat familie-achtige dingen erbij te doen als dat nodig is en zelf daarin sturend te zijn.
Tsjor
Tsjor
Dat psychische ziekten onder de jeugdwet vallen is echt van de zotte. Wat gaat het in vredesnaam iemand aan of ouders van een kind met adhd, een depressie of wat dan ook schulden hebben? Die vraag is gewoon onbeschoft en het hele idee van een wijkteam, keukentafelklets of wat dan ook is gewoon onbeschoft. Een vreselijke inbreuk op de privacy van gezinnen.
Weer een nieuwe tweedeling. Mensen die het kunnen betalen blijven weg bij dit soort bemoeizucht, en de rest mag zich laten welgevallen dat hun privacy volledig ondergechikt wordt gemaakt aan protocollen die iedereen over een kam scheren. En ik schat de kans heel laag in dat de hulpverleners zelf in staat zijn om het verschil te zien tussen een multiprobleemgezin en een gezin met een psychisch ziek kind. Want protocollen gaan op zichelf staan.
Hier ging het goed
"Het is aan gezinscoach Lina de Vries te danken dat de twee kleintjes niet bij hem zijn weggehaald, benadrukt De Jonge. "Ze was de enige die altijd klaarstond voor ons." Jeugdzorg gaf volgens hem in deze crisissituaties niet thuis. Hun oplossing: de kinderen naar pleeggezinnen en ga zelf naar de daklozenopvang. "Terwijl ze wisten dat de kinderen mij nodig hadden. Ik mocht niet ook nog wegvallen." Lina, die na de brand via een zorgorganisatie als thuisbegeleidster in het gezin kwam, belde stad en land af om onderdak voor het drietal te regelen."
Niet elk gezin raak zo zwaar in de problemen als dit gezin bij een psychisch zieke ouder maar hier is met gezond verstand gehandeld en de boel bij elkaar gehouden. Zo zie je dat graag. Hier heeft het nieuwe beleid zin.
Zwerfjongeren in de problemen
http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2047830-artikel.html?title=100-000-jongeren-krijgen-geen-hulp-van-gemeenten&utm_content=buffer87adf&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer
Kwetsbare jongeren die in de problemen komen door de regelgeving en gebrek aan passende hulp.
Werkeloze jongeren moeten eerst zelf werk of studie vinden. In die tijd geen cent.
Sancties en sancties. Ook kinderen worden behandeld als fraudeurs. Zo creëren we steeds meer problemen. Schulden, gebrek aan gezondheid.
De mythe: kinderen hebben geen psychiatrische problemen
http://www.cmha.ca/mental_health/myths-about-mental-illness/#.VbEeK9Ltmkq
"Myth #9: Kids can’t have a mental illness like depression. Those are adult problems
Fact: Even children can experience mental illnesses. In fact, many mental illnesses first appear when a person is young. Mental illnesses may look different in children than in adults, but they are a real concern. Mental illnesses can impact the way young people learn and build skills, which can lead to challenges in the future. Unfortunately, many children don’t receive the help they need."
Liever geven we de opvoeding of de ouders de schuld. En medicatie is al helemaal een nogo voor kinderen. In een tijd waarin een kind veel heeft te leren laten we ze in de steek met publieke discussies en sociale wijkteams.
Zelfde eigenlijk met volwassenen, medicatie ipv begeleiding
Een bericht uit Engeland:
"The Telegraph reported last week that over 30,000 people who are diagnosed with autism and or a learning disability are being prescribed dangerous medication which act as a “chemical cosh”.
Research has found that thousands of individuals with autism and learning disabilities, including both adults and children, are being prescribed anti psychotic and anti depressive medication that can dramatically shorten their lives and is often prescribed without a diagnosis.
NHS England told it was “completely unacceptable” that these people were being given such drugs, often for several years without sufficient follow up reviews.
The research that was led by Public Health England (PHE) also found that children were being prescribed drugs that were unsuitable and dangerous when taken in the long term."
Vooral de laatste alinea, dat kinderen medicijnen krijgen voorgeschreven die totaal ongeschikt zijn, en ook nog eens gevaarlijk wanneer ze lang worden gebruikt.
Uit 2012 een bericht met wat cijfers, en dezelde strekking. Steeds meer kinderen krijgen zware anti-psychotica voorgeschreven, medicijnen die vaak niet bedoeld zijn voor het doel waarvoor ze worden voorgeschreven, en die ook nog niet eens voor kinderen zijn ontwikkeld. Onze zoon kreeg afgeklopen jaar ook risperidon voorgeschreven alleen omdat hij autisme heeft. Dit was destijds bij de psychiater in Duitsland. Dat is de reden geweest waarom wij weer met hem naar Nederland wilden, maar dat mag vanwege de jeugdwet nu ook niet meer.
http://www.nu.nl/gezondheid/2977810/steeds-meer-kinderen-zware-antipsychotica-.html (ik heb het onlangs weer ergens gelezen, in een recent bericht, maar kan het nu niet meer terugvinden).
Ik kan mij er helaas echt niet aan onttrekken dat de jeugdwet in alle opzichten een ramp is en nog grotere ramp gaat worden, ondanks sommige positieve berichten hier ten spijt.
Met wat goede wil is er heel wat van te maken, omdat er openingen zijn voor meer eigen regie, en omdat er door gemeenten vaak op dure jeugdzorgoplossingen wordt bespaard. Tegelijkertijd wordt er helaas ook op eigenregie-oplossingen bespaart, en kom je aan de andere kant, zoals AnneJ beschrijft, bij een hulpvraag direct in de hoek Zorgmelding = kindermishandeling terecht.
Ik zie het echt niet zitten, deze wet. Mensen met geld omzeilen dat hele keukentafelgesprek en betalen het gewoon zelf. Dan mag het weer wel. Ik zie ook echt geen wijkteam van de gemeente Roosendaal bij rijke families om de tafel plaatsnemen...
Dus ook nog een grotere kloof tussen arm en rijk. Rotwet.
En daarnaast wordt de privacy
met voeten getreden. Ze rommelen wat aan met noodwetjes en privacyschendende tussenoplossingen (van Rijn maar Schippers inmiddels ook), allemaal lapmiddeltjes, om maar niet toe te hoeven geven dat het aan het floppen is allemaal. Niemand wil toch meer gebruik hoeven maken van die jeugdwet. En daar was het uiteindelijk allemaal om bedoeld tenslotte. Was het niet minister Schippers degene die vond dat ouders weer eens moesten gaan opvoeden, dat vrouwen niet alles tegelijk moesten willen, én een baan én kinderen én een fijn sociaal leven, zoiets... En dat als we nu maar met z'n allen samen aan tafel gingen avondeten, het met die psychische problemen van pubers ook wel zou meevallen. Kortom, teveel kinderen die niets mankeren lopen bij de psychiater, en dat zal nu wel gaan minderen dankzij deze wet...
Oh, en het is natuurlijk 'ondanks sommige berichten hier.' of 'sommige berichten hier ten spijt'...
Verhaal voor de cie geweld jeugdzorg - Micha de Winter
De commissie kan zich goed voorstellen dat u – indien u zelf slachtoffer bent – graag uw verhaal wilt vertellen. Hoewel wij nog geen meldpunt hebben, kunt u wel alvast uw verhaal vertellen in een e-mail: [email protected] of in een brief die u kunt sturen naar: Commissie-Vooronderzoek naar geweld in de jeugdzorg, Postbus 556, 2501 CN te Den Haag.
Dit betreft het vooronderzoek: of er wel wat te onderzoeken valt.
Dus nuttig als men met verhalen komt. Of mensen in de omgeving kent die slachtoffer zijn geweest van fysiek geweld of psychische mishandeling in instellingen pleeggezinnen in de periode vanaf 1945.
De fransen
De fransen doen het niet veel beter dan de Nederlanders. 300.000 kinderen 'in care' waarvan de helft uithuisgeplaatst op grond van subjectieve verhalen in plaats van echte feiten. En net als in Nederland is verweer onmogelijk, men kan beweren wat men wil en dat is wat de uitspraak bij de rechter moet onderbouwen.
"The french child protection service is an administration that benefits their civil servants and its associative network; it is in the business of destroying families, a business led by an authority without limits nor counterweight, it never gives an account of its acts in front of justice."
http://wrongplanet.net/autism-in-france-psychoanalysis-packing-and-other-travesties-why-it-matters/
En dan nog het schandaal dat losbarstte toen een filmmaakster liet zien hoe Frankrijk nog altijd kinderen met autisme opsluit om ze te beschermen tegen afwijzende en kille ouders, wat nog steeds gezien wordt als de oorzaak van autisme, en ze benaderd met psychoanalyse en psychiatrische institutionalisering.
Ook in Frankrijk is het met name een verdienmodel ten koste van kinderen.
Belgie
Ook voor de Fransen geldt dat: "Some parents decide to protect their children and bring their children in exile to Belgium so they can receive better care and have access to schools."
Oh en nu... crisisopvang jeugd tjokvol
In de Gelderlander van vandaag:
Opvangcentra voor crisisjeugd zitten tjokvol
De crisisopvang voor kinderen met psychoses, zelfmoordneigingen en andere ernstige gedragsproblemen zit overvol. Ze moeten te lang wachten op de juiste zorg, waardoor de situatie escaleert.
Door extra bedden te plaatsen of elders een plek te zoeken, weten instellingen jongeren die à la minute hulp nodig hebben nog net op te vangen. Maar als er niet snel geld bijkomt, gebeuren er ongelukken, waarschuwen diverse aanbieders van crisisopvang.
Robert Vermeiren, hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie en directeur patiëntenzorg van Curium LUMC, noemt de situatie 'nijpend'. ,,We worden heel vaak gebeld door instellingen uit andere delen van het land die jongeren willen plaatsen, maar zelf geen plek hebben.''
De extra toestroom wordt volgens hulpverleners grotendeels veroorzaakt door de overheveling van jeugdzorg naar de gemeenten. Sinds 1 januari moeten wijkteams kinderen doorverwijzen. ,,Maar die functioneren op veel plekken nog niet optimaal, waardoor kinderen niet bij de juiste hulp terechtkomen. Uiteindelijk belanden ze dan in de crisisopvang," bevestigt een woordvoerder van Jeugdzorg Nederland.
Directeur Ronald Buijs van Yulius, een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie in Dordrecht, vangt nu 10 procent extra kinderen op, maar krijgt daar niet volledig voor betaald. ,,De gemeentes in Zuid-Holland-Zuid hebben zelfs een opnamestop afgekondigd. Absurd! Deze kinderen zijn een risico voor zichzelf of hun omgeving. Die kun je niet wegsturen."
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) zegt geen weet van opnamestops te hebben, maar gaat onderzoeken of daar landelijk sprake van is.
Het wordt in het vorige bericht met name gezegd
Dit is een gevolg van de overheveling naar de gemeenten!!!
Ik kwam het bericht ook tegen als tweet van Desiree van Doremalen, juridisch adviseur, die ook Ouders Online ondersteunt als adviseur Jeugdzorg. Robert Vermeiren van Curium LUMC die in het artikel wordt geciteerd is regelmatig op televisie en in het nieuws vanwege de jeugdwet. Ook hij is zeer actief op twitter.
Tot nu toe kom ik eigenlijk niks tegen wat verbetert door de jeugdwet. Het is een schande hoe in Nederland met kwetsbare kinderen wordt omgegaan!
Twee punten
Er zijn twee verschillende punten die door elkaar lopen: het ene is de nieuwe jeugdwet, waardoor ouders zelf een plan kunnen gaan maken als er problemen zijn met kinderen.
Het andere punt (ook uit de nieuwe jeugdwet) is dat toegang tot psychiatrische zorg voor jongeren ook naar de gemeenten is gegaan.
Dat laatste is een groot probleem. Het eerste is winst.
De regels uit de sociale wetgeving (jongeren krijgen niet zomaar een uitkering) bestaan al langer en zijn al veel langer een groot probleem. Het verhaal over toenemende schulden bij jongeren bestaat al langer. Er is zelfs een oplossing: kinderen op school leren om met geld om te gaan Nu nog lessen over hoe je in deze samenleving kunt overleven zonder geld.
Tsjor
Meldpunt (niet) Veilig Thuis
http://www.1limburg.nl/misbruikslachtoffers-vrezen-jeugdzorg-bij-veilig-thuis
"Vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld of seksueel misbruik, kloppen minder vaak aan bij het daarvoor bestemde Noord- en Midden-Limburgse meldpunt Veilig Thuis.
Organisaties, verenigd in de werkgroep Cliëntenparticipatie van Regionaal Kompas Noord- en Midden- Limburg, kloppen aan bij de gemeente Venlo.
Ze willen een oplossing voor het probleem, dat volgens hen veroorzaakt is door de grote rol die Bureau Jeugdzorg sinds 1 januari speelt in het meldpunt. Veel slachtoffers van huiselijk geweld durven zich daardoor niet meer te melden. "Bureau Jeugdzorg wordt nu eenmaal geassocieerd met het uit huis plaatsen van kinderen", zegt Flore Brummans van de stichtingWilskracht in Reuver."
De gemeente bagatelliseert en ontkent het probleem. We gaan zien welke kant het kwartje op gaat vallen. Het is even wat stil rondom de problematiek met dwang, drang, OTS en UHP. Hopelijk blijft dat zo, maar ik houdt mijn hart vast.
Rechteloze zaken in de drang'hulp'
https://sites.google.com/site/ouderszhz/jeugdwet/rechtsbeschermingbijdranghulp
"Ouders krijgen in voorkomende gevallen diverse dwingende zaken opgelegd terwijl de schriftelijke vastlegging daarvan veelal ontbreekt.
Cliënten die in het drangkader komen ontvangen een brief van de gemeente of het jeugdbeschermingsplein Rotterdam met daarin de mededeling 'vanaf heden valt u onder de dranghulp van de gemeente Rotterdam', danwel een frase van gelijke strekking terwijl daarin een bezwaarclausule ontbreekt.
Het is de vraag of een brief met een dergelijke ingrijpende beslissing, waarin family life volgens het EVRM wordt aangetast en men gedwongen hulp moet accepteren zonder dat de kinderrechter hierover een uitspraak doet wel of geen besluit in de zin van de Awb is.
Minimaal één jeugdrechtadvocaat heeft namens een cliënt bezwaar gemaakt tegen een dergelijke 'beslissing'. Omdat het bezwaar ongegrond verklaard is loopt er een beroep tegen de beslissing van de bezwaarcommissie. "
Wie gaat er eigenlijk over? Niet de ouders!
http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBHAA:2012:3096
Een kind dat al vanaf de geboorte allergie en eczeem heeft (gewichtsverlies daardoor in het eerste levensjaar), heeft ook asthma, daarvoor wordt behandeld en onbegrepen pijn en gewrichtsklachten heeft die ook medisch erkend worden zonder dat een duidelijke diagnose daar tot op heden voor gevonden werd.
AMC/De Bascule in een een-tweetje maken een zorgmelding. Omdat de oorzaak van de pijn niet gevonden wordt wordt de begrijpelijke ziektegeschiedenis in een verkeerd daglicht geplaatst en vraagt men zich af of de ouders zich schuldig maken aan Munchausen by proxy. Nou ja, de nieuwe naam dan, PCF.
Ze veroorzaken de pijn en de immobiliteit of houden die in stand.
Twee kinderen worden acuut uit huis geplaatst. Een in een zorginstelling de ander in een pleeggezin. Na 4 weken is de zitting.
De advocaat geeft een helder verweer en wijst OTS en UHP af.
De ouders zijn nog wat naief en wijzen OTS niet af, ze willen wel een gezinsvoogd.
AMC/De Bascule zijn een ijzeren duo in het opsporen van 'kindermishandeling'. Dat heet het dus ook als artsen onbegrepen pijn bij een kind niet kunnen diagnosticeren en ouders daarvan de schuld krijgen omdat ze toch bij klachten om hulp en geruststelling blijven vragen.
De ouders vinden een gezinsvoogd niet erg als de kinderen maar thuis komen:
"Hoewel de advocaat van de ouders heeft verzocht om afwijzing van het verzoek om een ondertoezichtstelling, hebben de ouders ter zitting aangegeven geen bezwaar te hebben tegen een ondertoezichtstelling. Zij willen alleen maar dat de minderjarigen weer thuis komen en dat zij niet beschadigd raken door de uithuisplaatsing."
De rechter vind wel dat als de 'stichting' (BJZ?) onderzoek naar autisme niet thuis kan doen dat ouders moeten instemmen met opname.
Ook nog een vermoeden dus (door hulpverleners dan) van autisme en dan een kind uit huis plaatsen waardoor zijn hele routine en vertrouwdheid kwijt is.
Ouders moeten dus de besluiten van hulpverleners volgen, bij onbegrepen klachten geen hulp meer zoeken want dan ben je overbezorgd of krijgt de schuld. We doen maar vast alsof de WGBO niet meer bestaat. Of we zeggen 'kindermishandeling/PCF'.
En denken dan een kind te helpen.
Ben benieuwd hoe het er na 3 jaar voorstaat.
Eerste cijfers na de transitie - instroom 14 procent gestegen
Jammer dat je het niet goed kunt vergelijken of dat gestegen of gedaald is maar dat de huisarts de grootste verwijzer blijkt te zijn is natuurlijk opvallend.
En die stijging van 14 procent pleit ook al niet voor de nieuwe situatie, maar dat kunnen natuurlijk allemaal nog aanloopproblemen zijn.
Het grootste aandeel is hulp, met een kleiner deel jeugdreclassering en jeugdbescherming.
"KRAPPE VIER PROCENT JONGEREN KRIJGT HULP VIA WIJKTEAMS"
"Huisarts grootste verwijzer
In het eerste kwartaal van dit jaar is de instroom in jeugdhulptrajecten met bijna veertien procent gestegen, zo blijkt verder uit de CBS-cijfers. Driekwart van het de jeugdhulptrajecten is gericht op behandeling en bijna eenvijfde op begeleiding. De overige trajecten waren gericht op diagnostiek (zes procent) en stabilisatie van een crisissituatie (één procent). ‘Ten opzichte van de andere vormen van jeugdhulp deden wijk- en buurtteams relatief vaker aan begeleiding en minder aan behandeling.’ De huisarts verwijst de meeste jongeren door. In de eerste drie maanden ging het daarbij om 108.000 jongeren. Een krappe 20.000 jongeren kregen via gemeentelijke toegang hulp. Daaronder vallen ook de verwijzingen van de politie, het Advies- en Meldpunt Huiselijk geweld en Kindermishandeling (AMHK) en het onderwijs, aldus het CBS."
Artikel in Joop
http://www.joop.nl/politiek/detail/artikel/33290_geld_jeugdzorg_is_op_kinderen_de_dupe/
En ja: de titel zegt het al: het geld voor de jeugdzorg is (vaak) op, en wie zijn er de dupe??? Juist ja.
"Praktijken moeten zaken doen met soms tientallen gemeenten, die elk hun eigen administratie- en verantwoordingssysteem hebben. Gemeenten hebben nog geen ervaring met de geestelijke gezondheidszorg voor de jeugd en missen soms essentiële kennis. Sommige psychologen zijn de rompslomp met de gemeenten zo zat, dat ze, met spijt in hun hart, alleen nog maar volwassenen willen als cliënt, of kinderen van wie de ouders de zorg zelf betalen', zegt NIP-woordvoerder Arjen Konijnenberg. Omdat de gemeenten kortdurende contracten hebben gesloten, vrezen psychologen voor het budget van 2016 weer veel te veel uren kwijt te zijn aan bureaucratie."
Oh, en dan nog wat over de belofte van Van Rijn dat er een overgangsregeling zou zijn met garantie dat begonnen behandelingen in 2014 in 2015 zouden doorgaan. Wat dus niet zo is.
Even naar voren halen
Dan kunnen we hierin verder. Ik vind het de moeite van het vermelden waard, de meldingen over Jeugdzorg.
Hier reageren?
Als ik het goed begrijp moeten we dus hier reageren op die links van AnneJ ivm dei UHP agv die bloedziekte?
Ik denk dat het een reeel gevaar is dat hulpverleners hier te weinig kennis van hebben, of kennis in het algemeen. Ik had als kind ook een stollingsziekte, dat was in de jaren '70, toen uithuisplaatsing nog niet zo hip was. Ik weet nog dat ik op de gang lag in het ziekenhuis op een bed, ik was een jaar of 5, maar het maakte zo'n indruk dat ik het nog uit eigen herinnering weet, dat moet ook wel, want in die tijd was het niet gebruikelijk dat ouders dag en nacht erbij waren. Er kwam een verpleegkundige langs en die vroeg wat ik had, ik haalde mijn schouders op, want ik had geen idee, voelde me prima en vond het volslagen onzin dat ik daar lag, niemand had trouwens een idee, zelfs mijn ouders en de dokter niet. Maar deze verpleegkundige, nou zeg, dat leek wel een wonder, die wist het meteen. Ze tilde mijn deken op, keek en zei: "oh ik zie het al". Was dat geen wonder? Al die geleerde dokters wisten het niet, en deze zuster keek alleen en wist het al. Dus toen mijn moeder kwam was ik zo blij zeg, we wisten eindelijk wat het was, dus zou ik wel naar huis mogen. Dus ik vertelde blij dat er een zuster was geweest, die gelijk wist wat het was. Helaas wist die zuster van niks (die kende mij zelfs niet) maar mijn moeder trok wit weg, want die wist gelijk wel wat die zuster dacht. Pas later toen ik al volwassen was en ik uit mijzelf mijn moeder hiernaar vroeg (het zijn dus echt mijn eigen herinneringen) legde ze me uit, wat die zuster dus dacht.
Een ander voorval. Een familielid van mijn man ging met haar half-indische dochter naar het consultatiebureau. Net als veel Aziatische kinderen had ook dit kindje een donkere vlek onderaan haar rug, in de volksmond vaak een mongolenvlek genoemd. Volgens mij is dit een soort volkswijsheid dat die kinderen dit hebben en weet ook vrijwel iedereen dat, behalve blijkbaar de arts op het consultatiebureau. De moeder is dus gelijk zwaar ondervraagd op dreigende toon, ze werd zo bang, dat ze er zelfs niet eens meer op kon komen van welke afkomst haar man was, toen ze probeerde die vlek te verklaren.
Kennis
Ja Yura. Kennis in het algemeen is een probleem. Ik denk dat een belangrijke reden is dat huisartsen minder snel melden is dat ze een hele gereedschapskist tot hun beschikking hebben om gezinnen echt te helpen. Daarvan heb ik wel een aantal voorbeelden gezien en ook gelezen.
Het voetvolk er omheen heeft vaak minder bij te dragen en in de melk te brokkelen en is zeer blij met de gewichtige taak van het melden.
Uit je verhaal blijkt dat er vroeger ook al gewichtige mensen waren die zich wel wilden voorstaan op een melding. Waarvan de reikwijdte tot op de dag van vandaag niet wordt begrepen.
Daarna moet je je onschuld aantonen en dat valt niet mee.
Niet gemeld
Voor de duidelijkheid, er is toen niks gemeld hoor. Ik was natuurlijk onder behandeling van een kinderarts die wel wist wat er was. Maar ik wilde laten zien hoe snel ook medisch geschoold personeel snel foute conclusies trekt op basis van blauwe plekken, terwijl die zoveel oorzaken kunnen hebben.
Ja er speelt net weer iets
Ik las het gisteren in de krant. Baby lag dood in bedje. Het paramedisch personeel constateert blauwe plekken oa. rond de kaak. Maar de baby is eerst door moeder, en later door iemand anders gereanimeerd, en iedereen was in paniek. Wellicht ontstaan dan ook blauwe plekken. In de krant staat al dat het door een misdrijf komt, ouders zeggen dat dit niet zo is, exacte doodsoorzaak (na dagen onderzoek door NFI nog niet vastgesteld...
Ouders zijn verdachte maar niet aangehouden. 3-jarige dochter is uit voorzorg maar meteen uit huis gehaald... Hoe traumatiserend is dit voor beide partijen, ouders en kind. Na een grote paniek waarbij je ouders helemaal overstuur zijn, word jijzelf ook weggehaald, mag geen bekende zien of spreken. En als je hopelijk ooit terugmag, is je babyzusje er niet meer...
Als dit geen kindermishandeling wegens geestlijk leiden en emotioneel trauma is, weet ik het niet meer. Als ouders het zo doen, worden ze verketterd...
Bedankt Mirreke
Dat is omdat je als ouders schuldig bent tot je onschuld is bewezen. Ze zullen maar niets anders medisch kunnen vinden, want niet elke aandoening wordt gevonden. Dan ben je dus schuldig ook al heb je het niet gedaan.
Dat je het maar weet.
Ouders zijn slachtoffer
daar wordt helemaal aan voorbij gegaan...
Waarmee ik niet wil zeggen overigens
dat er geen onderzoek moet worden gedaan als er verdenkingen zijn, en in eerste instantie om alles uit te sluiten, maar je maakt mij echt niet wijs dat het niet anders kan...
Wat jammer is
dat er ook nog steeds ouders schuldig zijn, waarvan door Jeugdzorg (of hoe het nu ook heet) gezegd wordt dat ze het niet zijn.
Mensen die heel goed zijn in manipuleren en misleiden. Ik denk dat het heel erg moeilijk is.
Het direct weghalen van het andere kind lijkt mij niet nodig. Zet van mijn part het gezin een week in een huis met overal webcams. Bied de ouders en het kind psychische hulp aan. Onderzoeken is prima, maar wel op een manier dat je het kind het minste belast.
Ouder is verdachte
In de Een vandaag documentaire over ouders die aangeklaagd waren na vaccinatieschade had een stel met maandenlang vrienden in huis weten te voorkomen dat hun kind afgenomen werd en in een ander geval was het kind naar familie gegaan.
Je kunt hopelijk zelf veel sturen als je maar bewust bent dat je als ouder de verdachte bent. En dat er niet aan waarheidsvinding gedaan wordt en dat je zelf je onschuld dient te bewijzen.
Dus ik zou er bovenop zitten dat er grondig medisch onderzoek gedaan wordt en zelf alternatieven aandragen.
Naast een goede rechtsbijstand verzekering.
Als er iets met je kind mis is dan ben je gewoon zuur.
