Je kind beschermen tegen je schoonouders (beatrijs)
Je kind beschermen tegen racistische schoonouders
Beatrijs Ritsema − 12/11/11, 11:00
Beste Beatrijs, mijn man en ik zijn vorig jaar getrouwd. De relatie met mijn schoonouders is gespannen, onder meer doordat zij er heel andere levensopvattingen op na houden.
Wij hebben er bijvoorbeeld moeite mee dat mijn schoonvader zich regelmatig zeer racistisch en bevooroordeeld uitlaat over moslims of de kerk. Die opmerkingen hebben wij steeds genegeerd, omdat we vermoeden dat corrigeren geen zin heeft.
Nu verwachten we over een paar maanden ons eerste kind en mijn schoonouders verheugen zich op het grootouderschap. Die rol gunnen we hun graag - we vinden het belangrijk dat ons kind een goede band met de familie krijgt - maar ik wil mijn kind opvoeden met het idee dat iedereen gelijk is en dat je open moet staan voor andere religies en culturen.
Is wellicht met het oog op de komende geboorte (en doop) van ons kind nu het moment gekomen om hen erop te wijzen dat wij van zulke opmerkingen niet gediend zijn? Zo ja, hoe kunnen we dat het beste aanpakken?
Schoonouders terugfluiten
----------------------------------------------------
Beste Schoonouders terugfluiten,
Het lijkt niet raadzaam om de kritiek die u op de opvattingen van uw schoonouders hebt te verwoorden in verband met uw kind dat nog geboren moet worden. De opvoeding die u uw kind gaat geven staat los van het racisme van uw schoonouders. De eerstkomende vijf jaar hoeft u sowieso niet bang te zijn dat hun ideeën doorsijpelen naar uw kind. En daarna bent u als ouders mans genoeg om tegenwicht te bieden.
U kunt beter, geheel onafhankelijk van uw toekomstige kindje, af en toe wel degelijk tegen uw schoonouders ingaan, wanneer zij racistische en bevooroordeelde uitspraken doen. U zegt dan op het moment zelf iets sussends of relativerends.
U en uw man hoeven niet voortdurend ja en amen te knikken bij alles wat ze uitkramen. Probeer het gesprek rustig te houden, maar maak wel uw standpunt duidelijk. Op die manier weten zij in ieder geval dat er verschil van mening bestaat.
Als beide partijen verstandig zijn, laten ze het bij deze constatering en proberen ze niet elkaar te overtuigen van hun gelijk. Dat soort discussies wil nogal eens escaleren. Het is in een familie niet nodig dat iedereen in hetzelfde ideologische kamp zit.
Het is onwaarschijnlijk dat uw schoonouders uw kind gaan gebruiken als indoctrinatiemateriaal. De interactie met baby's, peuters en kleuters gaat over heel andere dingen dan over ideologie.
Beatrijs
Omstandigheden
Als de schoonouders in een lelieblank dorp in the middle of nowhere wonen, zal het geen kwaad kunnen de kinderen daar lekker in de hooiberg te laten spelen. Het onderwerp zal dan niet echt aan de orde komen en je kan altijd je kind vertellen dat Opa en Oma op dit punt onzin kletsen. Maar als Opa en Oma de laatste autochtonen in een achterstandswijk zijn, zal het ze hoog zitten en vormt dit een groter probleem. Het hangt dus erg van de omstandigheden af.
als je het belangrijk vindt dat je kind leert omgaan met mensen van allerlei pluimage, kunnen opa en oma prachtig mooi als voorbeeld dienen. Hoe kun je nou een opvoeding willen geven die iedereen insluit terwijl je zelf begint met buitensluiten?
Tirza
Goh, heeft mijn man die brief geschreven
maar dan over zijn ouders. Mijn schoonvader is een Wildersstemmer en mijn man heeft daar enorme bezwaren tegen.
Een paar maanden geleden is dat gigantisch uit de hand gelopen en wilde man ze niet meer laten oppassen.
Ik heb toen geprotesteerd, ten eerste omdat schoonmoeder het grootste deel van de dag oppast en schoonvader er alleen 's avonds is, ten tweede omdat ze inderdaad in een lelieblank dorp wonen en ten derde ik niet begrijp waarom je over politiek zou praten met peuters en ten vierde omdat ze enorm lief en betrokken zijn bij de kinderen en schatten van grootouders zijn.
Man is er uiteindelijk morrend mee akkoord gegaan en ik en schoonmoeder hebben onze ega's gewoon verboden het woord politiek ooit nog te noemen in elkaars nabijheid. Dat gaat al een paar maanden goed.
Mijn schoonouders
hebben soms wat kortzichtige ideeen, staan heel anders in het leven dan ik en die heb ik toch wel duidelijk gemaakt wat ik wel en niet in de buurt van mijn kind wil horen. Daar houden ze zich aan, ik ben daar ook heel duidelijk in geweest. Maar ze zijn dus daarom ook geen vaste oppas.
Dendy
Niet waar
"De eerstkomende vijf jaar hoeft u sowieso niet bang te zijn dat hun ideeën doorsijpelen naar uw kind"
Dick Swaab (wij zijn ons brein) heeft daar een tegenovergesteld idee over. Juist jonge kinderen zijn bijzonder vatbaar voor mensbeelden/levensvisie/religie en komen daar in hun latere leven ook maar moeilijk vanaf. Eigenlijk, vindt hij, zou je kinderen van dit soort invloeden moeten vrijwaren tot, wat was het ook alweer, de puberteit geloof ik.
Nu heeft hij het in dat hoofdstuk van zijn boek vooral over religie, maar als waar is wat hij beweert gaat het ook op voor mensbeeld. Over goed en kwaad (zwart en wit, moslim en christen).
Ja, ik zou me wel zorgen maken.
Het advies laat daar ook ruimte voor. "Probeer het gesprek rustig te houden, maar maak wel uw standpunt duidelijk. "
Dat is 'm. Paps, je kunt vinden wat je vindt maar aan mijn kind geen polonaise. Hou je maar in. Dat is namelijk wel degelijk onderdeel van je standpunt. En dat moet je duidelijk maken.
Beatrijs heeft een beetje een punt. Het is wel een beetje laat om daar nu pas aan te denken, nu er een kind komt. Je kunt ook om jezelf verzoeken aan pa dat hij zijn snavel in toom houdt.
Groet,
Miriam Lavell
Tja
het grote voordeel van zelf niet westers zijn is dat je geen haters op etnisch niveau om je heen hebt en als je bij een ander op visite bent dan zeggen die niets want dat durven ze niet 'als er eentje bij is'.
nee, die man moet dat klusje klaren met zijn ouders, duidelijk zeggen dat je die meningen en uitingen niet bij je kinderen wil horen en als dat niet kan dan geen contact meer.
Prima antwoord van beatrijs
Nu al wat zeggen bij opmerkingen waar je het niet mee eens bent. Ik geloof ook niet dat opa en oma met een peuter hun visie op godsdiensten gaan bespreken. En ik zou ook niet zo bang zijn voor hun invloed. De man van de briefschrijfster is door deze mensen opgevoed en hij staat heel anders in het leven dan zijn ouders. De invloed op hun kleinkind is beperkter.
Kennelijk zijn opvattingen toch niet zo besmettelijk
Gezien het aantal kinderen van ouders met racistische ideeën (etc) die het niet eens zijn met de denkbeelden van hun eigen ouders, dat alleen al hier in dit korte draadje aan bod komt, denk ik dat het mogelijk best meevalt met de besmettelijkheid van dergelijke ideeën?
Maak er niet te veel ophef over, geen slapende honden (in dit ge
Guinevere, dat is nog eens een slimme opmerking.
Er vindt volgens mij trouwens geen bewuste indoctrinatie plaats, het gaat meer om achteloze opmerkingen in bijzijn van kinderen. Mijn ex had er ook een handje van: die-en-die bevolkingsgroep moet oprotten, scheldnamen gebruiken (niveau "moffen" en "geiteneukers"). Ik ging er soms direct tegenin, soms liet ik het maar gaan om dan mijn dochter op een ander moment te vertellen dat ik het er niet mee eens was en waarom niet. Ik heb het idee dat de mening van de ouders altijd zwaarder weegt dan die van groot- of stiefouders. Wat dat betreft denk ik dat het zo'n vaart niet loopt. Op een gegeven moment komt een kind zelf met vragen: "Mamma, waarom praat ... zo raar over ...?" Ideale momenten voor een stichtelijk praatje.
