hulp nodig moeder verplicht om met kinderen in groep te wonen

je kinderen zijn nu toch nog bij je?

Dan zou ik toch maar gewoon op die groep blijven wonen met ze. Vraag jeugdzorg hoe je kunt werken aan zelfstandig wonen met je kinderen.

gebruik positieve argumenten

Ik weet niet wat de formele situatie is. Of de kinderen onder toezicht staan of dat dit allemaal vrijwillige hulp is etc. Dus ik heb geen idee wat juridisch je mogelijkheden zijn. Maar het makkelijkst is waarschijnlijk toch om de diverse hulpverleners om je heen te overtuigen dat zelfstandig wonen in het belang van je kinderen is.

Probeer met positieve argumenten te komen om weg te gaan. Niet zeggen dat het niet leuk is, maar zeggen dat je al zoveel geleerd hebt dat je toe bent aan de volgende stap. Als jij positief doet en voortdurend benoemd wat je allemaal geleerd hebt, gaan de begeleiders het op een gegeven moment vanzelf geloven.

Vraag je begeleiders wat je nog moet leren of bereiken op de groep, en maak dan en stappenplan hoe je dat gaat doen: wie gaat je helpen, hoe lang heb je nodig om dat te doen, wanneer gaan jullie het evalueren?

Hoezo?

IK heb geen ervaring met leven op een groep. Toch geloof ik je meteen als jij denkt dat je liever niet op een groep wilt wonen. Maar "alleen" jouw mening is niet genoeg om Jeugdzorg te overtuigen en kennelijk ben je van hen afhankelijk.

Dus misschien kan je ons wat meer informatie geven, zodat we (nog meer) met jou mee kunnen denken.

Hoe oud ben jij?

Hoe oud zijn je kinderen?

Hoe lang woon je op de groep?

Hoe ben je op die groep terecht gekomen?

Wat is de reden dat je weg wilt van de groep?

Wat maakt dat jij denkt dat het beter is voor je kinderen om niet op een groep te wonen?

Weet je wat de redenen zijn dat jeugdzorg wil dat jij op een groep blijft wonen?

En weet je hoe lang ze nog willen dat je dat doet?

In zijn algemeenheid zijn al goede tips gegeven. Als je afhankelijk bent van Jeugdzorg is het niet slim om dwars tegen hen in te gaan. Onthoud: je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn.

Dus: je kunt beter ontdekken wat ZIJ belangrijk vinden, wat ZIJ willen zien bij jou om jou "los te laten", dus toe te staan dat je met je kinderen vertrekt. Misschien hebben ze helemaal geen gelijk, misschien is het onzin, maar als zij macht over jou hebben en je gaat dwars liggen en doen wat zij niet willen, dan schiet je helemaal niets op.

Dus kijk, ontdek, vraag wat ZIJ willen zien, hoe JIJ HEN ervan kunt overtuigen dat je (op een gegeven moment) wel kunt vertrekken.

En als zij willen dat je, ik noem maar wat, altijd met je kind aan tafel eet, dan doe je dat gewoon altijd. Ook al vind je dat niet nodig. Of als zij willen dat je kind een middagslaapje doet, terwijl jij vindt dat je kind dat af en toe mag overslaan als het jou handig uitkomt, dan doet jij toch steeds dat slaapje.

Juist door te doen wat zij belangrijk vinden, kan je hen overtuigen dat jij het "goed doet" voor je kinderen. En zul je vermoedelijk eerder kunnen vertrekken met hun medewerking, zonder dat ze je kinderen afpakken.

Maar het is vooral belangrijk dat je vraagt wat zij willen zien dat jij doet, om hen vertrouwen te geven dat jij het ook alleen af kunt met je kinderen. En ik kan me voorstellen dat je misschien niet alles in een keer kunt laten zien, maar dat je dat wel kunt opbouwen. Maar je moet niet dwars doen, hoe begrijpelijk het ook is.

Oefen hier

'positieve argumenten dat vind ik een goed plan. ik denk dat dat helpt want ze zeggen dat ik te negatief ben. maar ik kan er geen bedenken.'
Probeer hier elke dag eens iets positiefs te beschrijven: wat heb je vandaag geleerd, gedaan, gevraagd.
Hoe zie je de toekomst, waar wil je naartoe werken? Waar heb je dan nog hulp bij nodig?

tsjor

groep

hallo

ik ben 20 jaar en de kids zijn 3 en 1 jaar.

toen de oudste geboren werd is die meteen in een pleeggezin gaan wonen. dat vond ik toen wel goed want ik kon niet voor hem zorgen want ik had zelf te veel problemen. ik was zelf toen op een besloten groep omdat het zo slecht met me ging.

toen kwam ik uit die groep en toen werd ik zwanger van de klijnste en toen wilde ik zelf voor hem zorgen en ook voor de oudste. dat mogt van jeugdzorg aleen als ik hier op deze groep kwam wonen. dat vond ik toen goed want ik wilde zelf voor de kids zorgen. dat is beter dan een pleeggezin.

als ik nadenk over iets positief wat ik hier op deze groep geleert heb dan denk ik dat ik wel geleert heb nu hoe ik voor klijne kinderen moet zorgen. daar heeft deze groep wel een beetje mee geholpen want ik wist dat niet. maar nu weet ik het wel hoe dat moet met slapen en voeden en ook wat je moet doen als ze gaan huilen.

ik heb ook nooit ruzie met de begeleiding hier daar over. over het slapen en eten van de kids. de andere meiden hier soms wel maar ik nooit.
maar ik heb wel veel ruzie over andere dingen. de begeleiding vind dat ik niet goed om ga met emoties. of zo iets want ik weet het niet precies maar ik weet wel dat ze vinden dat ik het niet goed doe. ik heb ook veel ruzie met de andere meiden hier. en de oudste heeft soms ook al ruzie met de andere kids en ze vinden ook dat ik dat niet goed op los

het is niet goed voor kids om steeds ergens te zijn waar ruzie is. dat weet ik zeker want mn eigen moeder vroeger had ook steeds ruzie.
daarom wil ik niet meer op deze groep blijven. ik wil met mn kids naar een omgeving waar er meer rust is en waar ik gewoon zelf voor ze kan zorgen zonder andere meiden en zonder begeleiding. ik weet niet welke hulp ik daar voor nog nodig heb. niet de hulp van jeugdzorg want dat is geen egte hulp.

3 positief en 4 punten om aan te werken

Dag Kyra, Ik begrijp nu wel waarom de leiding niet wil dat je de groep verlaat en waarom jij weg wil. Zij zeggen: je gaat niet goed om met emoties en je maakt teveel ruzie met andere meiden. Jij zegt: er is teveel ruzie in de groep. Misschien wil de leiding wel dat je leert om beter om te gaan met je emoties en minder ruzie met de meiden te maken, zodat je zelf een betere sfeer voor je kinderen kunt maken.
Als je buiten komt, uit de groep, kom je ook alle emoties tegen en heb je ook met andere mensen te maken. Dus ik denk dat het beter is om nu gebruik te maken van de leiding en van de groep om te leren hoe je beter met emoties om kunt gaan en hoe je minder ruzie kunt maken.

Het positieve punt wat je al geleerd hebt is hoe je voor de kinderen kunt zorgen als ze klein zijn.

Maar ik lees ook een paar punten waaraan je nu nog kunt werken.

- goed omgaan met emoties. Misschien kun je morgen een voorbeeld geven van iets wat je beter zou willen doen of beter gedaan hebt;
- geen ruzie maken met de meiden; dat zal betekenen dat je op een andere manier voor jezelf moet opkomen. Misschien kun je volgende keer een voorbeeld geven van een ruzie of hoe je juist je niet boos bent geworden, maar anders hebt gereageerd.
- je kind leren om geen ruzie te maken. Misschien helpt het al als je zelf hiermee bezig bent en zelf nadenkt over hoe je minder ruzie kunt maken. Als jij het goed voordoet zal je kind het misschien van jou kunnen leren.

Ik vind het positief dat je inziet dat je ook na deze periode nog hulp nodig hebt. Je hebt blijkbaar geen goed voorbeeld gekregen van je eigen ouders, dus je weet veel dingen niet. Dit is het tweede positieve punt.
Toen de kinderen klein waren moest je nog veel leren. Kinderen worden groter en hun behoeften veranderen steeds. Daarom denk ik dat het goed is dat je beseft dat je hulp nodig hebt. Dat zou dan het vierde punt geven waaraan je moet weken:

- waar kan ik straks hulp krijgen om goed voor de kinderen te zorgen. Zoek eens op internet, er zijn misschien wel maatjesprojecten of speciale projecten voor jonge moeders, of nou ja, ga eens zoeken op internet: wat zou jij willen?

Blijkbaar heeft jeugdzorg wel vertrouwen in je, want je oudste kind is nu weer bij jou. Ze denken dus dat je het nu misschien nog niet allemaal kunt, maar dat je het wel kunt leren. Ik vind dat het derde positieve punt in je verhaal. Je krijgt wel het vertrouwen, dat je het kunt leren. Ga ervoor!

Tsjor

voorbeelden

hallo

voorbeelden geven dat is moeilijk. hier is veel ruzie de hele dag door. de leiding zegt dat het aan mij ligt maar dat klopt meestal niet. als ik niet meer op een groep woon dan zit ik ook niet meer bij meiden die ruzie zoeken en bij leiding die tog mij altijd de schuld geeft.

dat ik niet goed met emoties om kan gaan is wel een beetje waar. ik probeer daar aan te werken en het lukt al best goed. veel beter dan toen ik op die besloten groep was. aleen soms voel ik me nog heel rot en dan lukt het niet. ik weet niet wat ik daar aan kan doen. ik snap wel dat ze vinden dat ik dat nog moet leren want die emoties gaan er ook zijn als ik niet meer op de groep woon. ik wil een goede moeder zijn en dat kan ik niet als ik me zo rot voel. dan doe ik dingen die een goede moeder niet mag doen. dus ik wil daar wel aan werken maar ze helpen me hier niet. telkens als het slegt met me gaat hebben ze tog geen tijd voor me.

ik heb volgende week gesprek met jeugdzorg en begeleiding van hier. dan ga ik het zeggen dat ik positief wil zijn en dat ik niet meer dwars wil doen. ik snap dat ik hulp nodig heb maar niet meer de hulp van de groep. ik ga ook zoeken op internet welke hulp er dan wel is. dat is een goed plan denk ik want dan zien ze dat ik wil mee werken met andere hulp.

ik weet niet wie de vader van de oudste is. toen ging het heel slegt met me en daar wil ik niet meer aan denken. de vader van de jongste heeft veel problemen nog veel meer dan ik. die kan ook niet voor hem zorgen. als hij vrij komt mag hij wel op bezoek komen maar aleen met jeugdzorg er bij. dat zegt jeugdzorg en ik vind dat ook goed.
ik wil nu geen kinderen meer maar wel later als het beter met me gaat. ik heb nu de prikpil zodat ik er niet meer elke dag aan moet denken.
jeugdzorg vind het ook niet goed dat ik steeds een nieuwe relatie heb maar ze begrijpen niet hoe moeilijk het is om aleen te zijn. maar ik ga hun wel zeggen dat ik geen nieuwe baby wil voorlopig. dat is wel slim om te zeggen denk ik want mischien helpt dat wel want dan zien ze dat ik goed na denk over alles.

ik hoop dat het gesprek dan niet zo slegt gaat als de vorige gesprekken. dan weet ik nooit wat ik moet zeggen en ze luisteren tog niet en daar word ik dan boos van en dat maakt het nog erger. maar nu weet ik wel wat ik wil zeggen. bedankt om me te helpen.

Maak een briefje

Schrijf een paar punten op:

- ik heb geleerd om met kleine kinderen om te gaan en daar ben ik blij om.
- ik kan nu beter voor mezelf en de kinderen zorgen.
- ik ben blij dat jullie me vertrouwen, dat ik het kan leren.

Ik wil hulp bij:
- het omgaan met mijn emoties; waar, met wie of hoe kan dat?
- alleen zijn en niet meteen een nieuwe relatie zoeken; waar, met wie of hoe kan dat?
- omgaan met de kinderen als ze groter worden; waar, met wie of hoe kan dat?

Ik heb een probleem met:
- de ruzies op de groep;
- dat de leiding geen tijd voor me heeft als ik hulp nodig heb.

Tijdens het gesprek kijk je op je briefje. Als het gesprek de verkeerde kant uit gaat en je voelt dat je boos wordt, schrijf dan even op waarover je boos wordt en pak een ander punt van je briefje, ga daarover verder praten.

Tsjor