Hoe vaak mag een vader nog weg blijven bij zijn zoon?

Tips

Samantha, het recht, en ook alle kinderbeschermers etc, gaan ervan uit dat het in het belang van het kind is als dat omgang heeft met de vader. Ik heb ook wel eens het idee dat een kind een ouder wel eens beter kwijt dan rijk kan zijn, maar de wet, de rechters en de kinderbeschermers vinden dat omgang moet. Tenzij vader het kind slaat of zo, maar daarvan blijkt hier niets.

Hou dit voor ogen en wen aan het idee. Omgang zal altijd het uitgangspunt zijn. Jouw aandacht moet erop gericht zijn die omgang netjes vorm te geven.

Het kan dat je ex een onbetrouwbare lapzwans is met wie geen afspraken te maken zijn. De beste manier om dat aan het licht te brengen is om zelf altijd keurig mee te werken, alle afspraken trouw na te komen, en dan te wachten totdat hij zichzelf vastloopt. Er zijn twee mogelijkheden: of hij heeft zijn leven gebeterd en er kan nu wel een nette regeling komen, of hij is inderdaad een onbetrouwbare lapzwans en hij maakt er een potje van. Als hij dat potje ervan maakt onder het oog van de instanties dan gooit hij zijn eigen glazen in. Je advocaat kan de door hem gegeven voorzet dan op de volgende zitting moeiteloos binnentikken (ik neem tenminste aan dat de zaak is aangehouden en dat er over enige tijd weer een zitting komt om de voortgang te bespreken).

Je kind en zijn vader hebben elkaar al lange tijd niet gezien, dus die omgang zal geleidelijk opgebouwd moeten worden. Maar dat gaat in principe ook gebeuren. Werk daaraan mee, gun je kind contact met zijn vader. Als vader het vervolgens zelf verpest, nou ja, jammer dan.

Het is overigens inderdaad zo dat een vader zich een tijdje niks aan zijn kind gelegen kan laten liggen en zich dan later kan bedenken, en dan in principe gewoon recht heeft op omgang (of erkenning, zie mijn opmerkingen in het draadje 'vader wil mij wel maar kind niet' in de rubriek 'Echtscheiding'). Je kan dat oneerlijk vinden, je kan ook zeggen 'beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald'

Hoe dan ook, de boodschap is: die omgang komt er, dus verzet daartegen is zinloos. Wees braaf, werk mee, zet je vroomste gezicht op, zorg dat je op alle afspraken komt of afbelt als je niet kan, en wacht af of hij inmiddels alsnog het licht gezien heeft of dat hij zichzelf onmogelijk maakt. En probeer het tegenover je kind allemaal zo licht mogelijk te houden, want hij schiet er niks mee op als je het allemaal presenteert als doffe ellende. Probeer uit te stralen dat je hem het contact met zijn vader gunt.

Veel sterkte ermee,

Temet

dubbel geplaatst

Samantha, ik heb inmiddels gezien dat je je draadje 2 x hebt geplaatst. Dat is niet de bedoeling, en het is ook niet handig want je krijgt dan 2 draadjes met twee afzonderlijke discussies. Mag ik je voorstellen dat je Forumbeheer vraagt om dit draadje te verwijderen? Dan blijft alleen het draadje in 'Echtscheiding' over, dat is ook actiever.

Groeten,

Temet

Tenzij...

...tenzij er een heeeeeele dringende reden is tegen omgang te zijn, zou ik me er maar niet tegen verzetten. Je weet niet wat je over je afroept. Instanties zullen zihc mengen als je tegenwerkt en dan heeft je ex pas echt macht over je.

Nee, eerlijk is het niet en vaak heeeft omgang in van die moeilijke gevallen in mijn ogen weingi met het belang van eht kind te maken, maar met wetten waarin staat dat omgang moet.

Opgroeien zonder vader

De invloed van het opgroeien zonder vader hoeft helemaal niet negatief te zijn, onder één voorwaarde. Namelijk dat de vader, en mannen in het algemeen, niet negatief door de moeder besproken worden. Gebeurt dat wel, dan kan een kind het later knap lastig krijgen in zijn of haar eigen relatie tot mannen.

Uit onderzoek blijkt dat kinderen die in één-ouder-gezinnen opgroeien, het absoluut niet slechter doen dan kinderen uit een volledig gezin. Wat daarentegen wel aantoonbaar slecht is voor de ontwikkeling van kinderen, zijn ruzies tussen (ex)partners, en kwaad-spreken over elkaar na de scheiding.

Voorwaarden voor een goede ontwikkeling
De aanwezigheid van een vader is dus niet per se noodzakelijk. Maar wat dan wel? In het algemeen is voor een goede ontwikkeling het volgende nodig:

Veiligheid. Oftewel: een warm en open gezinsklimaat (niet een "wij tegen de boze buitenwereld"-houding), veiligheid op school, en veiligheid op straat.
Een stabiele relatie. Dat betekent dat een alleenstaande moeder (of vader) niet aldoor andere partners krijgt waarmee het kind wordt geconfronteerd.
Ook is het belangrijk om niet meteen een papa of een mama te maken van een nieuwe partner. De relatie tussen een nieuwe partner en het kind moet groeien. Vaak ervaren kinderen een nieuwe partner als een indringer, en moet de nieuwe partner in de loop der tijd het hart van het kind veroveren. Een nieuwe partner hoeft dus helemaal niet samen te vallen met een vader- of moederfiguur voor het kind.

Continuïteit in de opvoeding. Belangrijk voor de ontwikkeling van het kind is de kwaliteit van de ouder-kind relatie. In de praktijk betekent dat: emotionele betrokkenheid, pedagogische kwaliteiten (een opvoeder moet opvoeden) en gevoeligheid voor de behoeften van het kind (goed kijken en luisteren dus).
Weerbaarheid. Het is goed als een kind leert om weerbaar te zijn, dus leert om positief voor zichzelf op te komen.
Geen financiële armoede. Of in ieder geval zo goed als mogelijk om te gaan met weinig geld. Er zijn ook hele leuke dingen te doen met weinig geld.
Vriendenkring. Naarmate een kind ouder wordt, wordt de zogenaamde peer-group steeds belangrijker. Een goede vriendenkring helpt kinderen om positief en zelfbewust in het leven te staan.
En specifiek voor één-ouder-gezinnen:

Mannen. Voor de ontwikkeling van een kind is het belangrijk dat er leuke, aardige en betrouwbare mannen in zijn dagelijkse leven zijn. Dat kan heel goed een opa zijn, maar ook een betrokken buurman, een vriend, een oom, etc. Deze figuur kan "als een vader" voor het kind zijn, en moet zó betrouwbaar zijn dat er regelmatig contact is gedurende langere tijd.

Dat kun jij vinden....

.....of je kunt een boekje hebben opengerukt waarin dit staat....maar als dit je houding gaat zijn in het traject waar je nu voor staat, ga je bijzonder bedrogen uitkomen. Dit is niet de visie van het systeem van kinderbeschermers, rechters etc. Als dit is wat je gaat uitstralen en verdedigen, ga je keihard aangepakt en overlopen worden. Jij kunt dit vinden en of het nu waar is of niet, het is een illusie dat jij 'het systeem' hiervan doordrongen krijgt. Je kop gaat eraf hoor. Een ots om omgang te bewerkstellingen, met mogelijk zelfs uithuisplaatsing of het gezag naar vader of wat er maar te bedenken valt als gevolg.

In het belang van jezelf en je kind, doe je er beter aan te accepteren dat vader 'recht heeft op een plek in het leven van het kind.' Ja, het wordt genoemd vanuit het belang van het kind en dat is niet altijd het geval. Maar zolang het niet heel ernstig tegen de belangen van de kinderen ingaat om contact te hebben doe je er beter aan een weg te vinden in de omgang. Want niemand heeft er wat aan als jij met kind en al omver gemaaid wordt.

Mijn advies is echt om deze theorien van je af te zetten en te kijken hoe de omgang -waar je neit aan ontkomt- op een veilige/verantwoorde manier ingevuld kan worden.

Hallo Emine

Bedankt voor het reageren allemaal.

Dit alles is wel een waar gebeurt verhaal helaas en nog meer zelfs .
Waarom moeten wij mama's het er maar mee doen , terwijl er vaders zijn die de regels aan hun laars lappen?
Wij houden het belang van het kind hoog , maar die vaders schreeuwen om hun rechten.
Alleen echte papa's verdienen het om met die rechten te komen en niet vaders die er misbruik van maken.
Er zijn papa's die voor die rechten gevochten hebben.
Maar er zijn nu vaders die daar een macht spelletje mee spelen.
Moet ik dan ook maar in een Cat Woman pakje rond gaan lopen om gehoord te worden ?
Hij is vader geworden omdat ik er voor gekozen heb om de baby te vol dragen en op te voeden .
Als het aan hem had gelegen was ie in de stofzuiger beland, dat heeft hij mij zelf gezegd.
Maar dat maakt hem nog niet een papa.
Hij loopt steeds het leven van het kind in en uit.
Dat is niet in het beland van het kind.
Wij mama's moeten dan voor hun opkomen dat wordt van ons geëist.
Maar wij mama's moeten ons mond houden omdat we het toch niet winnen?

Dat zeg ik niet!

Ik zeg niet dat je je mond moet houden.
Neem je zorgen mee in de gesprekken die je gaat hebben over de omgang.
Neem het mee in hoe de omgang er uiteindelijk uit gaat zien. Maar laat het idee dat je het contact kunt voorkomen los. Want dan word je uitgeschakeld en kun je niets meer voor je kind doen.

Leren

Kinderen hebben ook karaktertrekken van hun vader. Die herkennen ze in elkaar. Bovendien heeft vader goede en slechte manieren om met zichzelf om te gaan, daar kunnen kinderen ook van leren.
Als kinderen hier teleurgesteld zijn door een foute actie van hun vader, dan helpt het om het als leermoment te zien: doe jij dat niet, je ziet hoe lastig dat is voor jou.
Hoe ouder ze worden hoe beter dat gaat. Het blijft niet leuk om te zien hoe moeilijk je kind het heeft. Maar je kunt nou eenmaal niet naar een andere wereld vertrekken dus je moet er echt zelf zo goed mogelijk zaken mee doen.
Maar ook: sommige moeders lukt het wel om de hulpverlening mee te krijgen in het verwijderen van vader. Je kunt het proberen. Eigen risico.