Hoe reageren op gedrag van iadh kind
Deze week was ik in het zwembad met mijn zus en daar liep een jongen van een jaar of 12, 13. Met deze jongen was iets aan de hand, hij had duidelijk een handicap. Geen probleem natuurlijk, maar hij vertoonde bepaald gedrag waarvan wij niet wisten of wij hem hier nou op aan konden spreken of niet. De situatie: hij was aan het zwemmen met een kleiner jongetje, dat niet kon staan in het gedeelte waar ze waren. De grote jongen wilde dat de ander er uit ging. Die zwom steeds naar het trapje toe om zich op het laatste moment om te draaien. Nogal uitdagend. De grote jongen kon daar helemaal niet mee omgaan en begon al harder en harder te schreeuwen en pakte de kleine jongen steeds steviger vast. Er was geen ouder in de buurt overigens. Op een gegeven moment hebben wij de badjuffrouw ingeseind omdat wij bang waren dat de kleine jongen het niet meer redde (leek steeds vermoeider), maar hij bleef wel doorgaan met het uitdagen. Wat zouden jullie op dat moment gedaan hebben? De oudere jongen was echt heel erg aan het gillen en raakte overstuur. Het was een beetje beangstigend.
Enfin, de situatie werd door de badjuffrouw opgelost (is met ze naar zijn ouders gegaan).
En nog iets heel anders waar ik een vraag over heb: de jongen stond later een hele tijd bij een hekje dat om het peutergedeelte staat. Als je op een knop drukt gaat het hekje open. Hij vond dit mega interessant en deed dat wel 100 keer. Niets aan de hand dus. Alleen, hij had daarbij steeds zijn hand in zijn zwembroek, en soms piepte er iets uit. Zou jij als ouder dit willen weten? Hij stond vlak bij ons, dus wij zagen het vrij duidelijk. Zijn moeder zat een stuk verder om een hoek, dus het was uit haar zicht. Ik vond het een onprettig gezicht, maar ik had niet het idee dat hij daar met verkeerde bedoelingen stond of zo. Net een jongetje van 3 dat (nog) niet weet dat je dat niet in het openbaar doet. Zouden jullie hier iets van zeggen?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Caton
Om op dat laatste te reageren: misschien zou ik op dat moment te labekakkerig zijn, maar ja, eigenlijk vind ik dat je daar wel wat van zou moeten zeggen. Als je het net zo brengt als je het hier doet (overtuigd dat er geen slechte bedoelingen zijn, maar het komt wel raar over) dan zou ik dat als moeder van die jongen bijvoorbeeld denk ik wel willen weten. Dan had ik mijn kind erop aan kunnen spreken. Ik zou het een vervelend idee vinden dat mensen allerlei raars over mijn zoon denken omdat hij iets doet wat 'niet hoort' terwijl hij dat zelf niet weet.
Groeten, '
Temet
Bedankt
Dank voor de reacties. Ik zat er zelf best mee, of ik dat nou zou zeggen tegen zijn moeder ja of nee. In mijn omgeving ook wat nagevraagd en de meeste mensen zouden het inderdaad wel willen weten.
Wat meespeelde in mijn beslissing was trouwens wel dat zij nogal op hem begon te schreeuwen toen de badjuffrouw iets over zijn gedrag zei. Zo sneu voor die jongen. Maar goed, dat is weer een ander verhaal.
