Hoe pakken we dit aan? (kinderen spelen niet fijn samen)
wij wonen in een wijk waar veel jonge kinderen wonen die veel met elkaar buiten spelen. Nu is er 1 kindje wat niet zo geliefd is bij de andere kindjes, omdat ze kinderen tegen elkaar uitspeelt, kinderen buiten sluit, kinderen uitscheldt etc. Nu willen de kinderen niet meer met haar spelen, maar ik voed mijn kinderen op onder het mom: "Je mag niemand buiten sluiten". Aan de andere kant vind ik haar gedrag ook behoorlijk vervelend en heeft ze zo'n negatieve invloed op de rest dat ik eigenlijk zelf ook niet liever niet heb dat mijn kinderen met haar spelen. Ik vind dit erg lastig, heb er een dubbel gevoel over. Daarbij komt ook nog dat ze zich erg opdringt aan ons, ze is er erg vaak en daar hebben we niet altijd zin in (eigenlijk is het heel erg zielig want ze wordt thuis een beetje aan haar lot overgelaten en we hebben het idee dat ze bij ons zoekt wat ze thuis niet vindt).
hoe pakken we dit goed aan? Mijn kinderen hebben er zo onderhand ook hun buik van vol (daar komt ze weer aan mama...)We sturen haar wel weg hoor, maar soms is dit lastig, zeker als er op dat moment wel andere kinderen aan het spelen zijn...
O ja
nog even dit:
mijn kinderen willen straks gaan zwemmen in de tuin en er hebben al een paar buurkindjes gevraag of ze ook mogen komen. ik heb daar nog geen antwoord opgegeven, omdat ik weet dat X straks ook weer in haar bikini op de stoep staat.
zo worden we dagelijks meerdere malen geconfronteerd met dillema's waar we niet zo goed raad mee weten...
vinden het ook best zielig eigenlijk want ze heeft nauwelijks vriendinnen en spreekt nooit af en krijgt thuis amper aandacht, maar moeten wij dit dan opvangen?
Nog eens proberen
Je zou haar wel bij jou binnen kunnen laten, maar er dan eens 'bovenop' gaan zitten, kijken of je wat kan 'heropvoeden'. Als je dus ongewenst gedrag ziet, zeg je daar meteen wat van. Blijft ze zich naar gedragen dan zou ik haar niet meer uitnodigen. Buitensluiten is inderdaad niet aardig, maar als iemand voldoende kansen heeft gehad en weet hoe bij jou de regels zijn maar zich daar niet aan houdt, tja..dan zijn de consequenties toch voor dat kind, en daar kunnen jouw kinderen ook van leren. Je sluit iemand niet 'zomaar' uit, toch?
Tja
Jij zegt: "Nu willen de kinderen niet meer met haar spelen, maar ik voed mijn kinderen op onder het mom: "Je mag niemand buiten sluiten"
Ik leer mijn kinderen ook dat ze ook 'nee' kunnen zeggen tegen dergelijke kinderen. Hier een pestkop in de klas die nog al eens om zich heen slaat, kinderen omduwt, kinderen uitscheldt (niet richting mijn kinderen). Maar die dan wel net op de verjaardag naast de jarige gaat zitten etc. Ik heb aangegeven dat mijn kinderen hem niet hoeven uit te nodigen voor een verjaardagsfeestje, je hoeft hem ook niet uit te nodigen om te komen spelen, etc. Mag wel maar je mag ook gerust zeggen 'daar heb ik niet zoveel zin in want je bent niet altijd aardig in de klas' of zoiets.
Als hij hier wel is, ben ik heel duidelijk. Dit zijn onze regels. En dan gaat het eigenlijk wel goed.
En ik begrijp ook je gevoel dat het kind er eigenlijk ook niets aan kan doen (ouders pestkop leggen schuld altijd bij juf, andere kinderen, etc en juf kan probleem oplossen. Kind heeft zich niet gehouden aan regel ivm telefoons (heeft express telefoon af laten gaan in de klas) en ouder zegt tegen juf en kind; dan moet juf hem maar afpakken. Neem zelf je verantwoordelijkheid en leg het dingen bovenop je eigen kast. Nu heeft juf het gedaan).
Onze oplossing
We hebben het ook aan de hand gehad. In principe mag elk kind bij ons in de tuin/binnen spelen (mits het ook daadwerkelijk met mijn kinderen speelt!), maar zodra het ongewenst gedrag vertoont, krijgt het een waarschuwing van mij dat ik zulk gedrag niet bij ons wil. Doet hij/zij het nog eens, dan gaat hij/zij dus de tuin/het huis uit. Volgende keer een nieuwe kans. Dat doe ik consequent bij alle hier spelende kinderen. Een kind dat erg vervelend doet, gaat er (in het begin) dus tamelijk vaak op een duidelijke manier uit. Tot nu toe zijn die kinderen dan bijgedraaid en gezelliger gaan spelen. Eéntje bleef weg.
Nee zeggen
dat heb ik mijn kinderen idd ook uitgelegd Merel, dat ze ook mogen uitleggen waarom ze liever niet meer met haar spelen, maar mijn kinderen zijn niet zo van die durfals, die zeggen dat liever niet, toch ook bang om iemand te kwetsen, maar je hebt wel gelijk en ik moet ze daarin mss ook wat meer begeleiden....
de oplossing van Genista vind ik ook goed, wordt heir ook wel gedaan, maar ik denk wel dat ik er wat meer bovenop moet gaan zitten.
dank voor zover!
Zelfde
Ik heb hier hetzelfde met een paar buurkinderen. Worden geheel aan hun lot overgelaten, maar wat een stel vervelende koters!
De halve zomer zijn ze hier geweest, en toen dacht ik ze wel aan onze regels te kunnen helpen, maar toen ik het meisje (toen 8jr) boven hoorde roepen "come on, let's wreck the place!", had ik mijn buik er een beetje vol van. Elke keer werd er wel iets stukgemaakt, of mijn jongste (toen 2) geslagen. Toen ik de moeder (toen we allebei een keer op straat stonden, meestal is ze in huis), vertelde dat haar zoon (toen 5) onze zandbak expres had stukgemaakt (met stenen gaten erin hameren), was haar antwoord "oh". Ik zou op zijn minst excuses hebben aangeboden, maar nee hoor, blijkbaar is zoiets gewoon.
Het is duidelijk dat ik ze niet kan opvoeden, ik moet er iedere keer bij blijven, mijn oudste gaat zich ook vervelend gedragen (op straat vervelende dingen naar wildvreemde mensen roepen enzo), dus ik ben er mee gekapt. Ik laat ze er niet meer in. Soms ga ik wel eens met hen allemaal naar het park, en als het me dan teveel wordt, dan neem ik mijn kinderen gewoon naar huis.
Het vervelende is dat mijn kinderen wel graag met hen spelen, zucht, maar ik vind het echt niet leuk meer, dus ben nu maar gewoon hard.
Opvoeden
Als je kinderen stevig in de schoenen staan en kunnen benoemen welk gedrag ze niet bevalt aan het kind en waarom ze niet met haar willen spelen, dan is dat een heel natuurlijk proces, waarbij het kind eigenlijk door haar gelijken wordt 'opgevoed'. Ze leert heel direct dat haar gedrag consequenties heeft en je hoeft dan niet bang te zijn dat jouw kinderen haar buitensluiten, ze sluit zich zelf buiten door haar gedrag en zodra ze zich daar van bewust wordt dan kan ze het zelf aanpassen.
