Hoe omgaan met buurkindje dat rommel en speelgoed in de tuin gooit
Drie jaar geleden ben ik gaan wonen in een nieuwbouwrijtjeshuis. Links van mij woont een gezin met 4 meisjes varienend van 2-10 in leeftijd (nu), rechts woont een gezin met 2 kinderen jongen en een meisje (6 en 8).
Een jaar geleden tijdens het mooie weer, kwam ik thuis en liep ik richting de tuin. Daar zag ik ineens achter elkaar een kartonnen doos, een kleine voetbal en een andere kleine bal over het tuinhek komen. Ik heb deze teruggegooid over het hek en ben toen met de buurvrouw gaan praten. Ik kreeg te horen dat de kinderen graag buitenspelen. Ik antwoordde dat ik ook vind dat kinderen buiten moeten spelen, voordat ze vastgekluisterd zitten aan hun telefoon. Ik zei ook dat ik het helemaal niet erg vind dat als de voetbal van de kinderen per ongeluk in mijn tuin terecht komt. Uiteindelijk kwam het buurjongetje kijken en de moeder zei tegen het jongetje: straks wordt de buurvrouw boos. Nog even verder gepraat en toen ben ik weer naar huis gegaan.
Daarna gebeurde het dat ik constant ballen in mijn tuin had, en skippyballen en speelgoed. Ik elke keer het speelgoed weer uit mijn tuin gehaald. Na een tijdje werd er rommel in mijn tuin gegooid (kleine stukjes stoepkrijt, ijslolly houtjes), dus wanneer ik zag dat het over het tuinhek kwam ben ik weer naar de buurvrouw gegaan. En het kindje krijgt weer te horen: straks wordt de buurvrouw boos.
Ik ben ca. 3 keer, misschien 5 keer geweest hiervoor in 2 jaar en elke keer wordt er gezegd: straks wordt de buurvrouw boos.
(De buurkinderen van de andere kant hebben ook eens stoepkrijtjes in mijn tuin gegooid. Ook die heb ik weer aan de buurvrouw gegeven en sindsdien heb ik van hen alleen heel af en toe een bal in de tuin, die ze altijd netjes komen ophalen.)
Alleen lijkt het dit jaar te escaleren. Ik was een weekje weg. Ik kom terug en in mijn tuin lag weer ballen, skippyballen, slippers. Ik deze weer netjes buiten de tuin gelegd. Een paar weken daarna was ik weer een weekje weg. Ik kwam terug en ging mijn planten water geven. Buurjongen zat ook in de tuin en begon in een zachte stem, niet hoorbaar voor wanneer je binnen zit (moeder), maar wel als je buiten bent (ik), beledigingen te zeggen. Beledigingen op een 6-jarig niveau, maar toch. Ook werd er weer rotzooi (steentjes) en speelgoed gegooid. Ik heb alleen het speelgoed aan de buurvrouw gegeven (gewoon met een lichte glimlach). Toen hij kwam kijken zei ik wel dat ik geen speelgoed uit mijn tuin kan halen als ik er niet ben. Nu als ik dus buiten zit en hij weet het, en zijn ouders zitten binnen, doet hij dat en wanneer ik dan naar binnenga wordt er weer speelgoed of afval in mijn tuin gegooid (o.a. halflege flesjes water).
(Ook heeft hij, vermoed ik, tegen mijn deur aan gespuugd. Het zag er namelijk uit dat iemand voor mijn deur is gaan staan; aan het mooie rechte patroon te zien en het was laag. Maar dit heb ik niet gezien; als iemand loopt en spuugt dan ziet dat er anders uit.)
Nu denk ik dat dit komt omdat zijn moeder mij als boeman gebruikt heb, terwijl ik nooit boos geworden ben en altijd het speelgoed weer uit mijn tuin haal. Ik heb ook aardig tegen hem gedaan en gepraat, maar ik ben bang dat hij al zo'n hekel aan mij heb, want hij antwoordde niet terug en toen lag er weer een halflege fles water in mijn tuin.
Maar de grote hamvraag nu is: hoe hiermee omgaan? Moet ik de moeder vragen om mij niet meer als boeman te gebruiken omdat haar kind nu een hekel aan mij heeft en mij beledigt? Moet ik het negeren en hopen dat hij het vergeet (alhoewel ik een beetje bang ben dat ik sowieso als boeman gebruikt word)?
Wat zijn jullie tips en adviezen?
NIet meer teruggeven
Heb je al wel eens genegeerd en het speelgoed in je kliko gekiepert?
Ik vind dat je je erg netjes gedraagt, ik had denk ik allang een mes in een bal gezet
Niets
Ik zou niets doen en niets zeggen. Ook niets teruggeven wat er aan speelgoed e.d. In je tuin komt.
Negatieve aandacht is ook aandacht en alles wat je zegt en doet , voedt het.
Niet meer terugbrengen.
In de kliko ermee, binnenkort heeft hij geen speelgoed meer over.
Ook niets
Vanaf nu geef je niks meer terug. Troep gaat direct in de kliko. Speelgoed kan je eventueel in de schuur leggen of ook weggooien.
Het is nu een leuk spel geworden. Ze gooien spullen in de tuin en dan komt de boze buurvrouw het weer terugbrengen. Vanaf vandaag dus niet meer.
nog 1x met buren bespreken
Ik zou het nog 1x met de buren bespreken en in dat gesprek aangeven dat je vanaf nu de spullen niet meer terug zult geven.
En dat hij niet meer zelfstandig je tuin in mag komen om dingen op te halen.
Ook melden dat hij inmiddels ook beledigingen uit als zij duidelijk niet in de buurt zijn. En ook dat je het niet leuk vind dat je als boevrouw gebruikt wordt want het is gewoon heel vervelend en onacceptabel gedrag, niet alleen bij jou maar bij iedereen.
Wordt het dan niet erger?
Ik vermoed namelijk dat hij uit boosheid of frustratie speelgoed en rommel de tuin in gooit. Zoiets van: Stomme buurvrouw door jou mag ik niet [... vul maar in].
Ik vind het namelijk niet leuk dat ik als boeman gebruikt word als hij zich misdraagt.
Ik ben nooit boos geworden, heb niet geïrriteerd gereageerd etc. wanneer ik de buurvrouw hierover aanspreekt, maar het lijkt me dat als je als kind zijnde constant te horen krijg: straks wordt de buurvrouw boos, dat je als kind denkt: wat een rot-mens! (Vandaar ook elke keer als ik buiten zit de 'stink-stink-stink-poep-poep-poep' etc.) Ik ben een beetje huiverig dat hoe ouder hij wordt, hoe erger het wordt (vooral als zijn ouders het constant over de "boze buurvrouw" hebben).
Ik had liever gehad dat de ouders gewoon tegen hem zeggen dat het niet netjes is om dat te doen en dat hij inderdaad straks zijn speelgoed kwijt is. De kinderen van de andere kant doen het immers ook niet meer.
kind laten vragen?
Ik zou het ook niet meer steeds terug brengen, maar het speelgoed bewaren en wachten tot het kind het zelf komt ophalen (hij moet er dan uiteraard wel netjes om vragen).
Misschien dit wel even van te voren aan de buurvrouw melden.
Maar dat doen ze dus niet.
De ouders zeggen niet wat jij wil dat ze zeggen, dus neem je je eigen maatregelen.
Deze moeder doet dat ook vast in winkels:"blijf maar af Pietje, anders wordt die mevrouw boos".
Kan jou het schelen waarom de buurjongen dat speelgoed in jou tuin gooit, jij brengt het steeds terug dus idd, het is een leuk spelletje.
Nou, het spelletje is over.
kind
Heb je ooit zelf met de buurjongen gesproken? Ik denk dat hij jou helemaal niet echt kent, klopt dat?
Wel geprobeerd
@Emma: ik heb wel geprobeerd met hem te praten, maar hij heeft nu al zo'n hekel aan mij dat hij geen respons geef en mij negeert (en daarna weer extra troep in de tuin gooit).
Hij is ook nog erg jong (nu 6). Als hij nu ouder was geweest dan had ik (in bijzijn van zijn ouders) hem direct aangesproken. Ik dacht dat het verstandiger was om de ouders aan te spreken zodat zij hem konden leren dat het niet netjes is om zoiets te doen.
Als ik had geweten dat zij weinig actie ondernamen en mij als "boze buurvrouw" wegzetten, dan had ik het anders aangepakt.
Maar
Waarom laat je hem er niet om vragen?
Ik vind dat eigenlijk heel normaal, als mijn kinderen een keer een bal in de tuin van de buren schieten, laat ik ze zelf aanbellen bij de buurman. Dat vinden ze helemaal niet leuk om te doen, maar daardoor letten ze de volgende keer wel beter op!
De buurjongen kent jou niet
Ik zou het ook zeker niet persoonlijk nemen. Het is gewoon een spelletje voor hem, ik denk dat hij je niet echt als 'mens' beschouwt (dit klinkt een beetje raar, maar hij beziet zoiets niet alsof jij een werkelijk persoon met gevoelens bent). Blijf gewoon vriendelijk tegen hem als je hem tegenkomt en negeer het verder. En ga zéker niet steeds de spullen terugbrengen. Wat denk je te bereiken met het terugbrengen van de spullen?
Vergelijk het met het uit de box gooien van speelgoed door dreumesen. Dat houden ze ook heel lang vol!
ik-boodschap geven
Aanbellen, nog één keer, vragen of jochie naar de deur komt. Hem nadrukkelijk aankijken (!!) en zeggen: 'Ik vind het vervelend dat er steeds spullen in mijn tuin worden gegooid. Ik breng ze nu nog een keer terug, maar alles wat je nu nog gooit, gooi ik in de vuilnisbak. Ik vind het fijn om in een mooie tuin te zitten en heb er geen zin in steeds spullen van jou op te rapen.'
buurvrouw
Verzamel het afval van een week en het speelgoed van een week eens en geef het in 1 keer terug met de mededeling dat je dit toch de spuigaten uit vindt lopen.
Afval over de schutting gooien is bewust en dat is wat jou betreft niet acceptabel. Speelgoed is ook wel heel veel. Vanaf nu breng jij het niet meer terug maar mag er om gevraagd komen worden, max 1 keer per dag. En als je er niet bent is dat pech, dan wachten ze maar.
negeren
Je bent de 'stomme buurvrouw' aan het worden. En dan gaat het van kwaad tot erger.
Ik had vroeger ook een buurvrouw die door de buurt als 'stom' was bestempeld. Ik kan me niet eens herinneren waarom. Waarschijnlijk ook omdat ze 1 of 2 x iets gezegd heeft over balletje trappen tegen haar muur.
Nou dat werd dus een sport.
Sneeuwballen tegen het raam etc.
Ik zou dus de spullen apart leggen en dan komt hij het maar halen.
Afval zou ik maar even negeren denk ik.
Ik zou echt even niks doen. Niet aanspreken ook buurvrouw of jongetje niet. En verder gewoon vriendelijke gedag blijven zeggen als je ze tegenkomt.
Terug
Vuilnis elke avond na bedtijd van de kinderen rechtstreeks terug de tuin in (inclusief de krijtjes).
Speelgoed in een grote vuilniszak bewaren welke de buurjongen in ruil voor een flinke bos bloemen wekelijks mag komen ophalen (op een door jou bepaald tijdstip). Komt de jongen op dat tijdstip niet langs gaat de vuilniszak de container in. Overigens dit een keer na bedtijd even communiceren met moeder zodat ze weet dat ze hem moet sturen
Hoor je opmerkingen van moeders "anders wordt de buurvrouw boos" die rechtstreeks beantwoorden "maar niet op jou hoor, maar op je moeder ivm gebrek aan opvoedkwaliteiten".
Geen gesprek aan gaan met een zes-jarige
Gezien zijn houding, zou ik geen gesprek meer aan gaan met een zes-jarige. TS is namelijk niet zijn opvoeder en hij toont ook geen wil om naar haar te luisteren of welk andere blijk van respect dan ook.
Ik ben wel benieuwd hoe TS zou reageren als de skippybal of een andere bal schade had aangericht aan haar eigendommen of planten. Ik vind haar nu best wel ‘lief’, beetje te lief.
Ze heeft de ouders aangesproken maar het blijft doorgaan. Tijd om speelgoed, ballen, krijtjes etc, gewoon eens weg te gooien. Als buurvrouw er om durft te vragen, geef je aan niets te hebben gezien. Wie jou flauw tegemoet komt, hoeft van jou ook geen medewerking te verwachten. Dus iets minder toeschietelijk
Kijken of buurjongetje dan nog zo slordig met zijn spullen om gaat.
buurvrouw
Je zou kunnen zeggen dat je het erg vervelend vind klinken dat ze steeds zegt straks word de buurvrouw boos..
Speelgoed zou ik echt niet terug geven, hij leert daar niks van laat hem het maar ophalen misschien is de lol er dan bij hem ook sneller van af.
Ik gaf
T op een gegeven moment niet meteen meer terug. Liet t gewoon liggen tot er weer om gevraagd werd. De keer erop zei ik dat ik niet wist waar t lag en dat ik zou kijken als ik tijd had. Dat kon dan wel eens wat langer duren.
Dat hielp hier en zo werd t minder.
Bedankt!!
Bedankt voor de suggesties iedereen!!!!
Vriendjes maken
Of het mogelijk is weet ik niet, maar de beste manier om het tij te keren lijkt mij 'vriendjes maken'. Kinderen die zien dat je aardig bent, zullen minder de behoefte hebben om je te pesten.
Je kunt dat op twee manieren bereiken: nodig de ouders uit om in de tuin thee te komen drinken. Parasol uit (als je die hebt) en anders toch maar binnen. Zeg dan tegen het jongetje dat hij best eens mag komen spelen als zijn ouders het daarmee eens zijn.
De tweede manier: Als je het jongetje alleen aantreft, lach dan vriendelijk, zeg iets aardigs, streel zijn ego door iets met 'knap hoor' of 'goed hoor' te benoemen en je zou hem zelf kunnen vragen of hij zin heeft om bij jullie in de tuin te komen spelen, wel meteen met 'eerst aan je ouders vragen'.
Ik denk dat dit een gevalletje 'wat de boer niet kent, dat lust hij niet' is. Hij kent je niet, hij moet je niet... Vriendjes worden dus! Desnoods met een zeer kleine vorm van omkopen. Ik heb nieuwe krijtjes, wil je een mooie tekening bij ons op een tegel maken?
Als het zo doorgaat als nu, kan het zeker veel onaangenamer worden, dus het moet stoppen. Niet door het jongetje terug te pakken en daarmee de ouders ook, door spullen over de schutting terug te gooien, dan weet je zeker dat het fout gaat. Afval gewoon weggooien, speelgoed vasthouden tot meneertje er om komt vragen. En ondertussen dus proberen hem en zijn ouders in jouw huis en tuin uit te nodigen.
Eens per week
Ik zou afval plus speelgoed samen in een doos doen en die eens per week op een vast moment laten ophalen door buurjongen (eventueel plus ouder). En dan neutraal/vriendelijk doen er verder niet al te veel woorden aan vuil maken. Zo is hij zijn spullen in elk geval een tijdje kwijt en moet hij er zelf om vragen, wat misschien tot inzicht leidt. Het is eerder al gezegd: negatieve aandacht is ook aandacht, zelfs als alleen zijn ouders er negatieve aandacht van maken. Trap er niet in.
Combinatie
Ik zou de combinatie van wat er al staat gaan doen. Hij is 6 en weet echt wel dat wat hij doet niet mag. Maar hij komt er zo, ook door jou, te makkelijk mee weg. De ouders, in ieder geval de moeder, weten dat jij het elke keer terugbrengt en zullen dat elke keer gebruiken om zoonlief aan te spreken met jou als de boze buurvrouw of misschien wel van daar heb je de zeurende buurvrouw weer.... Doorbreken dus, ook richting de ouders. Niets meer terugbrengen, als hij wat mist dan komt hij het wel halen. Bewaar het speelgoed een paar weken, bij gelijk weggooien heb je de poppen aan het dansen met de ouders. Het klinkt alsof je ze nu alleen maar ziet om de rotzooi terug te brengen. Nodig ze, met kind, met dit mooie weer voor een drankje in jouw tuin, eventueel met de andere buren, er bij. Praat eens gezellig over ditjes en datjes (wees vooral positief over hun zoontje en heb het niet direct over dat speelgoed/afval) zodat ze jou ook niet meer zien als de zeurende buurvrouw. Gaan zij beter over jou denken en praten dan heeft dat ook effect richting hun zoontje.
