overblijfmoeder
09-02-2010 om 13:57
Hoe om te gaan met grote mond tieners?
Ik ben sinds een poosje overblijfmoeder en ben soms echt verbijsterd over de manier waarop kinderen reageren als je ze ergens op aanspreekt; ik vind het erg lastig om dan op een goede rustige manier te reageren omdat ik vaak totaal verbouwereerd ben door zo'n reactie. Zo ook vanmiddag, toevallig was er ook nog eens mijn eigen dochtertje bij betrokken, dus dat was extra lastig, omdat je er dan ook emotioneel bij betrokken bent.
Mijn dochtertje (groep 3) was met een bal aan het spelen in de speelzaal en de jongen in kwestie (groep 8) was met een paar vrienden aan het tafeltennisen. Nu mogen er geen andere materialen (hoepels, ballen etc.) gebruikt worden als er getafeltennist wordt, maar dat wist mijn dochtertje niet. De jongen sprak haar daarop aan en gooide vervolgens de bal (gelukkig zacht) in haar gezicht met de woorden: "Je mag helemaal niet met de bal spelen dik kind" (er waren verschillende kinderen getuige van). Jongen was natuurlijk vertrokken toen ze mij erbij haalden. Heb hem er later over aangesproken en gevraagd wat dat nu was in de speelzaal. Ik kreeg als antwoord : "Dat is haar eigen schuld" (op onverschillige toon). Waarop ik reageerde met: "Pardon? Eigen schuld? Dan ga je met een bal in iemands gezicht gooien? Had je dat ook op een andere manier op kunnen lossen?" Jongen antwoordde: "Ik heb haar helemaal niet uitgescholden voor dik kind en het gebeurde niet express" (nog steeds op een hele brutale toon en mij aankijkend op een manier waarmee hij wilde zeggen waar bemoei jij je mee). Heb hem zijn excuses laten aanbieden en gezegd dat hij moest zeggen dat het niet express gebeurde, maar ik heb hier zo mijn twijfels over, heb het natuurlijk niet zelf gezien, maar verschillende kinderen wel.
Ik vind het moeilijk om rustig te reageren in zo'n geval; ik kan vaak inwendig zo kwaad worden als ze op zo'n onverschillige, brutale toon reageren. Ben tieners ook nog niet gewend, mijn eigen kinderen zijn jonger.
Hoe reageer je op dit gedrag?
overblijfmeoder
09-02-2010 om 14:08
Antwoord
Omdat er ontzettend veel kinderen zijn er niet overal toezicht is...
Damajo@
09-02-2010 om 14:10
Straf
Ik zou zeggen: volgende keer maar een rondje op de bank blijven zitten. Bovendien zou ik zijn ouders inlichten.
Damajo
overblijfmoeder
09-02-2010 om 15:08
Maar daar gaat het nu toch niet om
Ik ben het met je eens Pelle, dat er gewoon te weinig toezicht is.
Maar zelfs al zou er voldoende toezicht zijn, dan nog kan dit gebeuren, je kunt er nu eenmaal niet constant bovenop zitten.
Pelle:
Als er altijd iemand bij is, en het liefst zoveel mogelijk dezelfde hoef je niet eens op te treden tegen grote monden.
Dat ben ik niet met je eens. Ik heb het meerdere malen meegemaakt in de speeltuin, dan zit ik er bovenop en spreek ik de kinderen aan als er iets gebeurt wat niet kan, maar je wil niet weten wat voor een grote mond ik dan terug krijg....
En daar gaat het in dit draadje om, niet om het toezicht dat er wel of niet is, maar over de reactie van kinderen tegen een volwassene. HOE kun je daar het beste mee omgaan?
mirreke
09-02-2010 om 16:23
Zelfs hele leuke kinderen!
als je er een beetje moeite voor wilt doen. Ik kan me voorstellen, als je oudste kind 7 is, lijkt een (beginnend) puber enorm groot en brutaal, onbenaderbaar misschien. Maar dat zijn ze helemaal niet, het is maar een houding. Echt, je prikt er zo doorheen! En het is misschien ook wel een beetje uittesten. Ik denk dat het ook een beetje afhangt van je eigen houding.
Tuurlijk is het niet echt aardig zoals je dochter werd aangesproken, maar het is waarschijnlijk niet echt onvriendelijk bedoeld.
maan.
09-02-2010 om 18:18
Misschien..
Misschien is een idee om ook dit soort problemen in de toekomst tegen te gaan, niet de hele groep bij elkaar buiten te zetten? Hetzij door het schoolplein te verdelen in twee delen (indien het schoolplein die mogelijkheid heeft) hetzij door de leerlingen zelf in twee groepen te laten eten/spelen. Dus als de groten eten dat dan de kleineren spelen. Een minder gemengde groep is denk ik ook makkelijker te behapstukken en dit lijkt me voor de kinderen misschien ook nog geeneens zo gek.
Maar ik kan me voorstellen dat als je zelf kleinere kinderen hebt je overdonderd kan worden door grotere kinderen (heb dit zelf ook meegemaakt). Is inderdaad een kwestie van als je de persoon kent dat je er makkelijker doorheen prikt..
Emmawee
09-02-2010 om 21:58
Hij weet het
Vergis je niet, die jongen weet dat hij fout zit. Je hoeft hem dat niet uit te leggen en je hoeft niet te verwachten dat hij je gelijk gaat geven. "Oh ja mevrouw, daar heeft u gelijk in. Ik zal het niet meer doen."
Door boos en verontwaardig te reageren (je op de kast te laten jagen), geef je hem veel te veel macht over een volwassene en dat is nu net wat je niet wilt. Waarschijnlijk heeft hij impulsief gehandeld, een beetje indruk willen maken en dat pakte verkeerd uit. Het is ook maar een kind, al lijkt het al heel wat, zo'n pre-puber.
Ik zou zeggen, maak er geen drama van en prent je in dat jij de baas bent. Jij mag en moet hem duidelijk maken hoe hij zich hoort te gedragen. Geen preek, maar kort & krachtig (bij voorkeur op vriendelijke neutrale toon):"Je noemt kinderen gewoon bij hun naam en je zegt zeker niet zulke onaardige dingen als 'dik kind'. Is dat helder?" Sputter sputter grote mond... "Ik vraag je of dat helder is." Mompel ja grmpfl. "Ja MEVROUW" (dat laatste is facultatief) Vervolgens kun je er nog voor kiezen dat je hem sorrie laat zeggen te je dochtertje. Of laat hem op een aardig manier laat uitleggen dat zij daar niet met een bal had mogen komen.
Nog mooier, als je in de buurt bent: overdreven veel aandacht geven aan het 'slachtoffer' en heel kort tegen de 'dader': "Joh, dit kan echt niet hoor!" Grote kans dat hij dan uit zichzelf sorrie had gezegd.
Probeer door de brutale toon en de ongeïnteresseerde houding heen te prikken. Maak je er niet boos om. Het is net zo zinloos als boos worden op een driftige peuter. Dit gedrag hoort erbij, wat niet wil zeggen dat je alles maar goed hoeft te vinden. Een driftige peuter mag ook niet schoppen. Vraag je af wat hij wil zeggen. Zeg dingen als: "Jij hebt er geen zin in, dat hoor ik al. Misschien heb jij een beter idee?" Of hoog verbaasd: "Ga jij nou zó tegen mij praten?!! Joh, dat moet je niet doen, dat klinkt zo onaardig." Een beetje op die manier. Je kunt er nog aardigheid in krijgen. Voor je het weet loop je met ze te dollen.
Groeten! Maw.
Puck
10-02-2010 om 09:45
Sta ook altijd even perplex
Als ik onverwacht een grote mond krijg van zo'n blaag dan sta ik ook altijd in eerste instantie met mijn mond vol tanden. Op de school van onze kinderen hebben ze hier een heel duidelijk omschreven beleid voor wat er voor actie ondernomen wordt bij dit soort brutaliteiten, pestgedrag etc. Als overblijfmoeder heb je dan een leidraad en dat is erg handig.
Maar ik ben het wel met de anderen eens dat de kinderen je uitproberen, zeker als je er maar af en toe bent. Ik zie dat ook bij ons op school. Ik ben vrij actief binnen de school en eigenlijk kennen de meeste leerlingen mij ook wel en ik heb eigenlijk ook niet zoveel problemen. Ze weten namelijk precies wat kan en niet kan bij mij. En als je voor ze open staat dan zijn de meeste kinderen echt wel leuk, ook degenen die wel een grote mond hebben en braniegedrag vertonen.
Moyodo
10-02-2010 om 15:49
Niet reageren
Mij is wel opgevallen hoe meer je verontwaardigd reageerd en ze zien dat je het niet leuk vidn hoe leuker hun het vinden. Ik maak wel eens een domme opmerking terug, van "ZOZO heb je dat helemaal uit je hoofd geleerd????"Of "Heb je dat thuis geleerd?" En lachen en weg lopen en anders volledig op de negeerstand.
Pham
10-02-2010 om 23:21
denk dat je als overblijfmoeder moet proberen dit soort conflicten met jouw eigen kind aan de andere overblijfkrachten over te laten. Hoe goed je ook je best doet om je emoties rondom jouw eigen kind naast je neer te leggen, het lukt je als moeder nooit helemaal. Het andere kind kan zich (daardoor) ook bedreigd voelen door jou omdat het over jouw kind gaat.
Gr Pham
Moyodo
11-02-2010 om 06:56
Vragen
Ik kan mij nu herinneren dat mijn dochter regelmatig schuld kreeg van iest wat andere kinderen hadden gezien wat achteraf dus niet zo bleek te zijn. Er kunnen zelfs 10 getuigen zijn met 10 verschillende verhalen. ZIj kreeg ook vaak straf zonder te vragen of het wel waar was of naar haar versie te luisteren, immers er waren kinderen die het hadden gezien. Ik heb als gastouder gewerkt en was er iest gebeurd ging ik met beide partijen rustig praten, zodat ze zich niet ook nog gekleineerd voelen.
Als ik mijn dochter beschuldigend aanspreek gaat ze helemaal over de rooie omdat zij dat totaal onrechtvaardig vind en ik dan ook op de verkeerde manier met haar praat, zij kan dan alleen in de verdediging gaan.