Hoe hiermee om te gaan? (Labiele oudtante)
Even een situatieschets, ik probeer het zo kort mogelijk te beschrijven.
Mijn man heeft een tante (oudtante van mijn kind, 1,5jr), waar hij weinig tot geen contact mee heeft. Ik heb haar één keer op een begrafenis gezien, verder nooit. Mijn schoonmoeder (haar zus dus), heeft ook jarenlang weinig tot geen contact met haar gehad.
Ze heeft haar hele leven in het teken van haar eigen bedrijf gezet, en daarbij nauwelijks naar haar eigen kinderen omgekeken, laat staan haar kleinkinderen. Als gevolg hiervan heeft ze nu (in de herfst van haar leven, nu ze met pensioen is) geen contact met haar eigen kinderen en kleinkinderen. De laatste jaren is ze, mede hierdoor, zeer labiel en depressief. Haar kinderen houden echter (terecht, als ik de verhalen mag geloven) voet bij stuk, en willen geen contact meer met haar.
Het contact met mijn schoonmoeder heeft ze hersteld, maar m.i. op een ongezonde manier. Vaak belt ze mijn schoonmoeder op, en spreekt urenlang over hoe labiel ze is, hoe slecht het met haar gaat, enz. Mijn schoonmoeder is hierin een vrij naïef, en is allang blij dat het contact hersteld is.
Tot zover.
Sinds mijn kind geboren is, heeft ze voor mijn gevoel een ongezonde obsessie voor hem. Ze projecteert alles wat ze bij haar eigen kleinkinderen gemist heeft, op mijn zoon. Dit uit zich onder andere in lange, warrige brieven met cadeautjes. Ook vraagt ze mijn schoonmoeder vaak om filmpjes van mijn zoon, die mijn schoonmoeder dan (tegen onze wil in, ik heb haar herhaaldelijk gevraagd hiermee te stoppen) doorstuurt. Deze kijkt ze dan midden in de nacht urenlang, zodat ze zich beter voelt.
Ik vond dit al echt heel vervelend, maar troostte me maar met de gedachte dat ze ver weg woont, en verder niets met mijn kind van doen heeft. Tot vandaag. Mijn schoonmoeder is hier om op te passen (ik werk vanuit huis, mijn man is op een congres), en nou stond ze hier zojuist onaangekondigd (als 'verrassingsbezoek') op de stoep. Voor ik het wist stond ze binnen en nu zit ze dus as we speak beneden met mijn kind te spelen (ik zit boven in een vergadering waar ik niet weg kan). Ik vind dat hier echt een grens overschreden is, en weet echt goed hoe hiermee om te gaan. Ik wil haar eigenlijk überhaupt niet in het leven van mijn zoon hebben, en ik voel me echt een slechte moeder dat ik mijn kind niet beter tegen haar beschermd heb.
Mijn kind is niet haar therapiebaby, en ik wil haar niet in zijn leven. Mijn schoonmoeder en man zien het probleem helaas niet zo..
Bij de geboorte van mijn dochter was er iets misgegaan, waardoor ze een tijdlang in het ziekenhuis moest blijven en er extra gevaar was bij een infectie. Wij hadden dan ook het hele verhaal op het geboortekaartje gezet en aangegeven dat bezoek welkom zou zijn als de baby thuis was, niet zolang ze nog in het ziekenhuis lag. Dat gold natuurlijk niet voor de opa's en oma's en onze broers/zussen. De vader van mijn kind (inmiddels mijn ex) had een tante die ook nooit zo goed de grenzen wist. Op een dag kwam ik in het ziekenhuis en trof haar aan met mijn baby in haar armen (uit het bedje gehaald). Later bleek dat ze tegen de verpleging had gezegd dat ze de oma was en dat ze bij de baby wachtte op haar zoon (mijn ex dus), die op dat moment gewoon aan het werk was. Deed ze iets ergs? Nee. En toch was ik pislink. Ik vond het opdringerig, voordringerig ten opzichte van alle andere mensen die wél netjes wachtten tot het kind thuis was en stalkerig. Kortom, ze gaf me een heel naar gevoel. Ik heb haar daarna ook zover mogelijk uit de buurt van mijn kind gehouden. Ik kan me goed voorstellen dat TO ook zo'n niet-pluis gevoel krijgt van de oudtante.
Dymo schreef op 11-11-2021 om 16:16:
Deed ze iets ergs? Nee. En toch was ik pislink.
Nou, ik vind dat anders heel erg. Een baby die in het ziekenhuis ligt met infectiegevaar tegen de regels en verzoeken in uit bed halen, je voor iemand anders uitgeven.... er zijn mensen voor minder door de beveiliging buiten gezet.
Vind ik eerlijk gezegd toch heel wat anders. Wat jij beschrijft is potentieel gevaarlijk en liegen.
Wat TO beschrijft is absoluut creepy en raar, maar ik zie niet acuut gevaar. Wel dat je haar wat op afstand wil houden, maar niet dat je de beveiligers erbij haalt.
Valeria schreef op 11-11-2021 om 16:14:
[..]
Ooo waarom dan? Waarom zou je de familie van een tante van je man uitgebreid bespreken als je die toch nooit ziet?
Ja geen idee maar gezien de info die ze hier geeft over de tante denk ik niet dat ze een onbesproken onderwerp is.
BlueFawn schreef op 11-11-2021 om 14:59:
[..]
Waarom zou je het verbieden? En wat bedoel je precies met het dikgedrukte?
Iemand waarbij het helemaal niet gaat om welk kind het is. Als ze maar ergens haar schuldgevoel kwijt kan.
irmama schreef op 11-11-2021 om 18:48:
[..]
Iemand waarbij het helemaal niet gaat om welk kind het is. Als ze maar ergens haar schuldgevoel kwijt kan.
Daarom kwam ze het kind pas bezoeken na 1,5 jaar bedoel je? Hoe zou jij het vinden als de kinderen van je broer/zus jou niet in hun leven hoefden? En al helemaal niet in dat van hun kinderen.
BlueFawn schreef op 11-11-2021 om 19:17:
[..]
Hoe zou jij het vinden als de kinderen van je broer/zus jou niet in hun leven hoefden? En al helemaal niet in dat van hun kinderen.
Zulke keuzes heb je eenvoudigweg te respecteren; uit respect voor hun vrijheid van handelen.
RodeKrullenbol schreef op 11-11-2021 om 19:25:
[..]
Zulke keuzes heb je eenvoudigweg te respecteren; uit respect voor hun vrijheid van handelen.
Daar kun je voor jezelf voor kiezen maar om je kind nou krampachtig weg te houden bij familieleden vind ik het andere uiterste.Mag oma haar zus nog wel ontvangen in haar eigen huis als het kind bij haar is of ook maar meteen weghouden van oma? En daar zelf dan ook maar weg te blijven want ja zus kan elk moment op komen dagen.
BlueFawn schreef op 11-11-2021 om 19:31:
[..]
Daar kun je voor jezelf voor kiezen maar om je kind nou krampachtig weg te houden bij familieleden vind ik het andere uiterste.Mag oma haar zus nog wel ontvangen in haar eigen huis als het kind bij haar is of ook maar meteen weghouden van oma? En daar zelf dan ook maar weg te blijven want ja zus kan elk moment op komen dagen.
Ik zie een familieband niet als iets heiligs dat alle ongewenste persoonskenmerken van iemand teniet doet.
Ik zou mijn vader die ik al 20 jaar niet had gezien ook niet zomaar mijn kinderen laten ontmoeten. Stel hij kwam ineens opdagen toen mijn kind 1,5 was, omdat ik een kind had? Echt, donder op.
Leuke niet-familie genoeg.
BlueFawn schreef op 11-11-2021 om 19:31:
[..]
Daar kun je voor jezelf voor kiezen maar om je kind nou krampachtig weg te houden bij familieleden vind ik het andere uiterste.
Met het woord 'krampachtig' vul je iets te veel in, BlueFawn. Beslissingen als deze kunnen namelijk ook weloverwogen en in alle rust worden genomen.
Valeria schreef op 11-11-2021 om 21:06:
[..]
Ik zie een familieband niet als iets heiligs dat alle ongewenste persoonskenmerken van iemand teniet doet.
Ik zou mijn vader die ik al 20 jaar niet had gezien ook niet zomaar mijn kinderen laten ontmoeten. Stel hij kwam ineens opdagen toen mijn kind 1,5 was, omdat ik een kind had? Echt, donder op.
Leuke niet-familie genoeg.
Dit inderdaad. Echt niet alle ooms en tantes van mijn man en mij hoeven heel actief een rol ons leven - en daarmee dat van ons kind - spelen. Het gaat er niet om dat ze het kind niet in gevaar brengt. Maar het contact is niet in het belang van TS en haar man (want die hebben er geen behoefte aan en oudtante zelf ook niet totdat er een kind in beeld kwam) en ook niet in het belang van het kind. Enkel in het belang van de oudtante zelf. En daar zou ik ook voor passen. Je gaat toch ook geen vriendschap onderhouden met iemand waar je niks mee hebt omdat diegene geen vrienden heeft en depressief is? Al helemaal niet als diegene een obsessie met jou heeft en brieven en cadeaus stuurt en uren naar foto's en filmpjes van jou kijkt.
Valeria schreef op 11-11-2021 om 21:06:
[..]
Ik zie een familieband niet als iets heiligs dat alle ongewenste persoonskenmerken van iemand teniet doet.
Ik zou mijn vader die ik al 20 jaar niet had gezien ook niet zomaar mijn kinderen laten ontmoeten. Stel hij kwam ineens opdagen toen mijn kind 1,5 was, omdat ik een kind had? Echt, donder op.
Leuke niet-familie genoeg.
Ik krijg idd jeuk van " maar het is toch familie"
MamaE schreef op 11-11-2021 om 23:45:
[..]
Dit inderdaad. Echt niet alle ooms en tantes van mijn man en mij hoeven heel actief een rol ons leven - en daarmee dat van ons kind - spelen. Het gaat er niet om dat ze het kind niet in gevaar brengt. Maar het contact is niet in het belang van TS en haar man (want die hebben er geen behoefte aan en oudtante zelf ook niet totdat er een kind in beeld kwam) en ook niet in het belang van het kind. Enkel in het belang van de oudtante zelf. En daar zou ik ook voor passen. Je gaat toch ook geen vriendschap onderhouden met iemand waar je niks mee hebt omdat diegene geen vrienden heeft en depressief is? Al helemaal niet als diegene een obsessie met jou heeft en brieven en cadeaus stuurt en uren naar foto's en filmpjes van jou kijkt.
Dit!!!
Het 'verrassingsbezoekje' was onbeleefd en ongepast. Ze heeft hiermee echt een grens overschreden en het is jouw recht om dit in de toekomst te stoppen. Ik zou met man en schoonmoeder bespreken dat je niet meer wil dat er ongevraagd mensen over de vloer komen in jullie huis en al zeker niet wanneer jij aan het werk bent. Mocht het toch gebeuren dat de tante onverwacht voor de deur staat, doe jij de deur open en zeg je dat een bezoekje niet past omdat je druk aan het werk bent. Deur dicht, jammer voor haar dat ze de verplaatsing maakte.
Reageren op cadeautjes zou ik ook niet meer doen, brieven de vuilbak in en onnuttige cadeautjes ook.
Je kan natuurlijk niet opleggen aan je schoonmoeder dat ze haar zus niet meer thuis mag uitnodigen en ook op het versturen van filmpjes heb je geen grip. Maar als je zelf een volledig afstandelijke houding tegenover haar aanneemt, gaat haar omgang met je zoon beperkt blijven. Afstand betekent ook dat je stopt met luisteren naar de verhalen die je schoonmoeder over haar vertelt, maak je zoveel mogelijk emotioneel los van die tante.
En als je op een gegeven ogenblik voelt dat je zoon reëel gevaar loopt door haar, is het je grootste recht én plicht als mama om verdere grenzen te stellen.
MamaE schreef op 11-11-2021 om 23:45:
[..]
Dit inderdaad. Echt niet alle ooms en tantes van mijn man en mij hoeven heel actief een rol ons leven - en daarmee dat van ons kind - spelen. Het gaat er niet om dat ze het kind niet in gevaar brengt. Maar het contact is niet in het belang van TS en haar man (want die hebben er geen behoefte aan en oudtante zelf ook niet totdat er een kind in beeld kwam) en ook niet in het belang van het kind. Enkel in het belang van de oudtante zelf. En daar zou ik ook voor passen. Je gaat toch ook geen vriendschap onderhouden met iemand waar je niks mee hebt omdat diegene geen vrienden heeft en depressief is? Al helemaal niet als diegene een obsessie met jou heeft en brieven en cadeaus stuurt en uren naar foto's en filmpjes van jou kijkt.
Tja, wat jij wil. Ik wil mensen niet zomaar uit mijn leven permabannen zonder echte reden maar omdat ik er een vreemd gevoel bij heb. Beleefd zijn kost niks.
BlueFawn schreef op 12-11-2021 om 10:05:
[..]
Tja, wat jij wil. Ik wil mensen niet zomaar uit mijn leven permabannen zonder echte reden maar omdat ik er een vreemd gevoel bij heb. Beleefd zijn kost niks.
Er is ook helemaal geen goede reden dat ze opeens contact wil.
