Op deze leuke gezinscamping kan je kind eindeloos spelen en jij écht ontspannen - lees hier meer
Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

Hoe en waar spelen jullie kinderen het liefst?

ik erger mij wat aan de speelvoorkeuren van mijn dochter. Mij valt op dat mijn dochter van 5,5 het makkelijkste speelt met jongere kinderen in de straat, die nodigt ze ook uit en daar zit ze regelmatig. Er zijn ook veel oudere kinderen maar daar loopt ze niet zelf op af, soms mag ze mee doen als zij het vragen. Ze lijkt wat geïntimideerd door de grote.

Ik heb de indruk dat ze het liefste 1 op 1 binnen speelt wat regelmatig gebeurt na schooltijd, daarnaast vindt ze het prima om dagen achter elkaar thuis te hangen (hangen naast mij) en daar word ik wat kriegel van.

Ik wil juist liever dat ze elke dag even buiten speelt met de groep die hier op straat zichzelf prima vermaakt en dat ze met leeftijdgenootjes in de straat speelt ipv peuters.

Is dit nu gewoon het aard van het beestje ? Ik moet opeens aan mijn zus denken, die zat als kind altijd binnen te lezen en speelde maar sporadisch buiten. Ik zelf was altijd buiten en speelde met iedereen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
ayla

ayla

20-10-2008 om 11:15

Dochter hier

speelt met alle kindjes, maakt niet uit welke leeftijd, als ze maar kan spelen
Toevallig woont er in de straat een klasgenootje en dat zijn nu 2 dikke vriendinen geworden, als het enigzins kan rennen ze de hele dag tussen de huizen heen en weer, dan weer een uurtje daar en dan weer een uurtje hier. Daarnaast speelt ze evengoed met de kindjes in de straat die 1 tot 2 jaar ouder zijn, ayladochter is niet de domste, niet op haar mondje gevallen en daarom gaat dat wel. Soms moet ik even ingrijpen, ze snapt soms de regels van het verstoppen nog niet helemaal of is overenthousiast, minder geduld dan de gemiddelde 6 jarige. Ze wil wel minder binnenzitten tegenwoordig, het komt regelmatigg voor dat ze naar me toekomt en zegt dat ze zich verveelt en dat ze naar..... toegaat, dan verdwijnt ze en zie ik haar pas een uur later weer terug. Vind het wel fijn zo

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 11:19 Topicstarter

Hmm

misschien ben ik 'teleurgesteld' dat ze dus zelf niet wat pittiger is met die grote. Ik vind het ergens ook wel vreemd dat ze (5,5 jaar) zo met die 3 en 4 jarige rondhangt.

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 12:11 Topicstarter

Ja maar ja maar

ik kijk nu naar buiten, prachtig weer en kind zit WEER binnen te tekenen.

Op mijn aandringen is ze een kwartier buiten gaan spelen, toevallig was het buurjongetje van 2,5 buiten dus toen wou ze wel. En dan speelt ze niet eens echt, ze kletst liever met de buurvrouw.

ARGHH ik wil dat ze buiten speelt (andere kinderen, fiets, skelter, stoepkrijt, springtouw, bellenblaas) en niet de hele dag naast mij zit, daarvoor hebben we dit huis gekocht, brede stoep en veel buurkinderen !

Ik word er kriegel van, daarom kan ik het ook nauwelijks opbrengen om iets met haar samen te doen, ze hangt al de hele dag om mij heen. Ik ga zo een spelletje doen en dan komt haar vriendinnetje (heb ik geregeld) de hele dag. Hopelijk wil ze morgen dan naar buiten....

Klinkt een beetje als...

of ze niet goed 'weet' hoe ze buiten moet spelen. maar dat kan je wel (langzamerhand) leren.....als nu vriendinnetje komt..stuur ze dan 's samen naar buiten, koop desnoods een nieuw item (b.v. stoepkrijt) en doe ze een idee aan de hand.
groeten albana

Zus

Zus

20-10-2008 om 12:22

Nee joh

Laat haar toch lekker binnenhangen als ze dat nou leuker vindt! Wij krijgen de kriebels als we eindelijk eens zon zien, kinderen zijn zich helemaal niet bewust van mooi weer of slecht weer. Als het buitenspelers zijn, spelen met regen ook nog buiten. En je moet ook nooooit verhuizen voor de kinderen, ze willen toch altijd wat anders dan jij voor ze verzint
Je dochter speelt blijkbaar niet graag buiten nu, kan volgend jaar ook zomaar weer anders zijn.

Grinnik

Dus je dochter moet spelen wat jij leuk vindt
Jij wilt dat ze buiten speelt en jij speelde vroeger het liefst buiten. Ik zat vroeger liever binnen, te lezen of een spelletje te doen. Mijn moeder heeft me ooit wel naar buiten geduwd, maar een echte buitenspeler ben ik nooit geworden. Mijn kinderen hebben ook lange periodes dat ze liever binnen tekenen of knutselen of spelletjes doen dan buiten spelen, hoe prachtig het weer ook is. Af en toe duw ik ze dan wel eens naar buiten, maar waarom zou ik voor hen beslissen dat ze buitenspelen het leukst vinden? Ze tekenen gewoon graag, en de oudste doet dat niet eens onverdienstelijk

Z0nnetje

Z0nnetje

20-10-2008 om 12:56

Hier ook - liever - niet naar buiten

Je zegt oa. dat je dochter snel geïntimideerd is door oudere kinderen. Onze oudste zoon (9,5) heeft dit ook. Voor hem alle reden om niet (alleen) buiten te gaan spelen. Hij voelt zich domweg niet veilig...

Dat snap ik helemaal van hem, ik zou me ook niet veilig voelen. Als hij met een vriendje is, en de 'grote' zijn buiten zicht dan wil hij best buiten spelen.

Overigens moet hij ook het vriendje vertrouwen, vriendjes die meer willen (kattekwaad) dan hij, daar gaat hij ook niet meer mee spelen. Hij kan zich dan niet goed 'verweren' en laat zich dan toch meeslepen. Dat vind hij dan achteraf niet prettig.

Onze middelste (7) wil gewoon niet buitenspelen, en als het dan van mij echt even 'moet' dan neemt hij gewoon de lego en zijn kleedje mee naar buiten

Jongste (5) wil nog wel eens buitenspelen, maar liever niet alleen... en hier op straat zijn weinig kinderen van zijn leeftijd. Hij mag van mij ook alleen op de stoep spelen en een rondje om het huizenblok (hoeft hij de stoep niet af).

Soms spelen ze met zijn 3-en buiten en bedenken dan een of ander ingewikkeld rollenspel. Meestal een eigen verhaallijn, gelardeerd met karakters uit Starwars/pokemon/indiana jones/batman etc. ) Dan hebben ze de geest en krijg je ze niet meer naar binnen.

Wat ze ook nog wel eens leuk vinden is zichzelf (elkaar dus) overtrekken op de stoep met stoepkrijt. Daarna tekenen ze er gekke gezichten op enzo... kunnen ze lekker druk mee zijn.

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 13:16 Topicstarter

Die grote

ze zegt dat de grote kinderen dingen willen die zij niet wil. Of te wel, ze zijn dominant en ze moet meedoen en dat wil ze niet. En zelf is ze weer dominant naar die kleintjes waarmee ze speelt.

Er zitten nu 2 meisjes hier direct naast mij met playdooh te spelen (bij gebrek aan een aparte werkplek). Oh dat gegil, zo snerpend hoog daar kunnen dolfijnen nog een puntje aan zuigen...
Nou ja ze vermaken zich wel. Ik heb nog maar 10x moeten kijken en bewonderen wat ze hebben gemaakt.

Misschien heb ik het gewoon niet zo met kinderen...

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 13:17 Topicstarter

Oh ik vergeet

de

(het is niet altijd zo hoor, heb er effe geen zin in gewoon).

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 14:41 Topicstarter

Beide denk ik cameron

ik pas niet in mijn huid en dochter is momenteel wat onzeker (kan opeens cijfers niet meer goed schrijven, durft dingen opeens niet) en hangt dan te veel aan mij en daar reageer ik dan weer afwijzend op.

Ik wil ook uitwaaien en gillen maar dan wel alleen, misschien ga ik zo met de dames naar het strand, goed idee kunnen ze daar hun dolfijngesnerp vrij botvieren.

Buiten spelen

buiten spelen in een 'groep' is ook bepaald niet makkelijk, het vraagt veel van je sociale vaardigheden en je moet flexibel zijn en je goed kunnen aanpassen, kunnen incasseren en ook nog 's assertief zijn.er geld een vreemd soort democratisch syssteem dat geregeerd wordt door diegene met op dat moment de meeste macht(c.q. grote bek, sterk etc.), zoiets ongeveer....
het is heel anders dan b.v. op een schoolplein spelen, daar zijn altijd volwassenen die 'regels' bedenken en daar 'toezicht' op houden, op zo'n groep op straat is geen écht toezicht. ja je moeder, maar die heeft ook maar een 'beetje' in te brengen als de moeder van de dader een andere mening heeft telt die van je moeder al niet meer zo zwaar.
buitenspelend in zo'n groep spelen ze ook vaak nog 's andere spelletjes dan ergens anders, of aangepaste versies b.v. omdat er meerdere leeftijden door elkaar zitten.
kortom buitenspelen ís gewoon een best moeilijk iets. niet iets simpels dat je zo maar even 'kan'....soms heb je geluk en groei je zo erin mee en leer je al spelende alle ins en outs, maar soms is dat niet zo en dan begin je eigenlijk al op zo'n groep met een beetje een 'achterstand' qua vaardigheden.....
een achterstand aan vaardigheden wat dat betreft zal ook al snel ervoor zorgen dat het dan minder leuk is (túúrlijk) en dat je het dus minder doet enz. enz.
tsja hoe erg is dat?
ik vindt het niet erg.....als een kind het niet mist is het toch prima?
maar kinderen die toch regelmatig 'hangen' klinkt in mijn oren ook niet écht 'gelukkig'
....of het moet een puber zijn die zich gewoon graag 'ongelukkig' denkt en daarom dus hangt. maar 'hangende kinderen' onder de 12? dat is toch niet écht normaal toch?
groeten albana

Maylise

Maylise

20-10-2008 om 18:12

Verschilt per kind

Mijn dochter van nu 12 heeft nooit van buitenspelen gehouden noch van het spelen in grote groepen.
Als kleuter en ook later speelde ze inderdaad vooral met kinderen die wat jonger waren. Ze vond het erg moeilijk om zich een houding aan te meten als ze met een groep leeftijdsgenoten was.
Ze speelde wel veel 1 op 1 met leeftijdsgenoten.
Ook nu ze 12 is speelt ze niet veel buiten. Ze is graag binnen en vermaakt zich prima in huis. Ze kan uren knutselen, puzzelen, lezen enzovoorts. Ze nodigt ook vaak vriendinnetjes uit (en liever hier dan daar) en dan meestal nog steeds één tegelijk. En ook dan speelt ze het liefst binnen, gezelschapspelletjes, samen knutselen enzo.
Het niet graag buitenspelen heeft bij haar denk ik twee redenen. Ten eerste dat ze er gewoon echt niet zoveel aanvind en ten tweede dat ze vooral niet van spelen in groepen houdt. Ze is vrij onzeker en verlegen en kan zich in een groep leeftijdsgenootjes moeilijk staande houden. Dus een combinatie van dingen.
Ik heb nooit echt aangedrongen dat ze buiten ging spelen want vind dat ze dat zelf moet weten. Wel stel ik haar vaak voor om buiten te gaan knutselen aan de tuintafel bijvoorbeeld als het mooi weer is of om de playmobil mee naar de tuin te nemen. Krijgt ze toch wat buitenlucht.
Sommige specifieke activiteiten vindt ze wel weer leuk om te doen zoals bijvoorbeeld rollerskaten maar dan met bijvoorbeeld een vriendinnetje of haar broer. Ze zal niet vlug uit zichzelf naar buiten gaan om te kijken of er daar misschien kinderen zijn die willen gaan skaten bijvoorbeeld.
Ook speelt ze nog steeds wel met jongere kinderen. Zeker als haar kleine nichtjes hier zijn speelt ze veel met hun. Dat is niet zo zeer verlegenheid maar meer dat ze graag een beetje moedertje speelt.
Mijn jongste zoontje van 9 speelt wel heel veel op straat. Hij speelt zowel met oudere als jongere kinderen maar voornamelijk met leeftijdsgenootjes. Vaak hebben ze het super leuk, gaan ze voetballen, crossfietsen of skaten. Hij gaat ook rustig in z'n eentje naar buiten en sluit zich dan bij een groepje aan. Hij kent ook alle kinderen in de buurt. Overigens heeft dit ook nadelen want hij kent soms zijn grenzen niet en samen met andere kinderen die ook zo zijn leidt dat soms wel tot kattekwaad en andere minder leuke situaties. Kortom ook aan actief buitenspelen zitten minder leuke kanten.
In jouw geval zou ik gewoon vaak een vriendinnetje uitnodigen en dan met mooi weer binnen activiteiten (als kleien en knutselen) buiten aanbieden. of bijvoorbeeld inderdaad een pakje stoepkrijt te kopen of iets anders wat haar interesse heeft. Zo vermaakt ze zich in elk geval zonder jou en volgens haar eigen interesses.

Maylise

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 18:13 Topicstarter

Jeetje albana

jij denkt dat mijn dochter een achterstand heeft en dat het niet normaal is dat ze om mij heen hangt ?

Nou ik kan je geruststellen, zo erg is het allemaal niet.

Bastet

Bastet

20-10-2008 om 18:47

Welnee albana

Ik heb hier een prepuber van 11 die dol is op hangen en zich vervelen.Je moet het maar net treffen,of er wel leuke kinderen in de buurt wonen!Hij gaat vaak op stap met een vriend,naar een vrij natuurlijk,wild park hier vlakbij,maar hier in de omgeving blijft hij liever binnen.
Mijn dochter van acht vindt thuis aanrommelen ook heerlijk,en speelt alleen buiten als bepaalde kinderen er zijn.Dan bouwt ze graag hutten.
Groetjes,Bastet

Polly Shearman

Polly Shearman

20-10-2008 om 19:46

Hier

Spelen de twee oudste het liefst met kinderen die jonger zijn. Dan kunnen ze volgens mij beter de baas spelen. Tenminste dat merk ik hier thuis. Ik hoor echter van andere dat ze het daar niet doen. Jongste speelt het liefst met de grote en met grote vrienden van grote broers. Buiten spelen ze wel, maar niet in en groep. Gewoon indiviueel of met zijn 2.
Maar echt met een hele groep? nee dat doen ze eigenlijk nog niet, Oudste speelt wel mijn zijn hele team in een groep in een grote hut die ze hebben gebouwd bij zijn sportclub, als wij en de ander ouders bv naar het eerste staan te kijken.
groet, polly

Manda

Ik denk dat je het beste erop kunt vertrouwen dat je dochter een bepaalde weg aflegt in haar ontwikkeling. Ze kiest nu misschien voor wat meer rust. Je kunt van buiten niet zien waarom ze dat doet. Maar neem maar van haar aan dat ze er een reden voor heeft. Zo kijk ik er zelf tenminste tegen aan. Soms zitten ze gewoon vol met indrukken en 'moet'-dingen (bijv. dat ze op school veel lastige interacties met klasgenoten hebben waar ze niet onderuit komen) en dan kiezen ze thuis voor de weg van de minste weerstand.

Zolang ze niet constant achter de buis hangt of de buurkindertjes als een soort mini-dictator naar haar pijpen laat dansen zou ik het gewoon laten gebeuren.

De kleutertijd is een heel grillige fase waarin kinderen tegen een betonnen muur lopen tot ze de deur vinden...

Manda Rijn

Manda Rijn

20-10-2008 om 22:20 Topicstarter

Rodebeuk

dat is het denk ik. Ik had het net met een vriendin er over (moeder van dat vriendinnetje van vandaag), daar lopen de buurkinderen weken achter elkaar de deur plat en visa versa en momenteel al weer weken niet.

Het zal wel weer bijtrekken. In elk geval hebben ze de hele dag leuk samen gespeeld en waren daar allebei erg vrolijk en tevreden over, dat is fijn, een tevreden kind. Misschien ligt het ook wel aan mij, ik zit in een rottige fase waar ik het liefst afgesloten door heen wil. Zo dit is weer duidelijk, zij kan er ook niets aan doen, ik ga vroeg naar bed, is er weer een dag voorbij.

Tjeetje

ik bedoelde alleen dat buitenspelen gewoon een 'complexe' zaak is, zeker zonder volwassenen die toezicht houden erbij. iets wat je niet zo 1,2,3 kan en wat dus best moeilijk is.......

dat de een daar makkelijker in is (omdat ie er van houd, in mee groeit) en het voor de ander wat moeilijker is (te ingewikkeld, houd daar niet van) als je weinig 'ervaring' opdoet in iets(in dit geval buitenspelen) lijkt het me logisch dat je daar een achterstand in oploopt op den duur....
is dat zo vreemd gedacht dan? het was in ieder geval niet bedoeld zoals jullie 'm oppikken....'een achterstand' hebben....zó bedoelde ik het zeker niet.ik denk ook dat dat is waarom 'jongere kinderen' weer wel gaat..... het gaat even over alleen dat buitenspelen. en dan nog kun je je afvragen hoe erg dat is....als een kind het niet mist zal het niet veel uitmaken denk ik en dan laat je ze toch gewoon binnen met leeftijdsgenootjes spelen? of in de speeltuin onder toezicht. of in de tuin of.....

en ja, ik vindt 'hangen' voor kinderen die nog niet puberen (oke een pre-puber even uitgesloten) niet oké. je 'even' vervelen allá, maar hangen duid voor mij aan je ongelukkig voelen met jezelf en dat uiten door je mimiek/houding en soms opmerkingen/zuchten.zo van:"komt er nog ooit een einde aan deze dag?" zoals pubers bij tijd en wijle....(die zijn toch ook ongelukkig bij tijd en wijle?)
maar misschien bedoelen jullie wel iets heel anders met 'hangen'?
groeten albana

Bastet

Bastet

21-10-2008 om 09:04

Albana

Ik denk dat we inderdaad iets anders bedoelen met hangen.Er is geen sprake van ongelukkig zijn met henzelf,maar gewoon een beetje hangen,een beetje vervelen.

Manda, had niet het hele draadje gelezen

gewoon ff op intuitie gereageerd (eigenlijk niet veel tijd voor forummen momenteel, sinds 1/9 weer nieuwe baan). Fijn dat je er wat mee kan. Ik ken je nu virtueel al meer dan vijf jaar als een Warm Wijf volgens mij, dus ik wou je nog even een geruststellende knuffel meegeven. Komt allemaal goed, niet gek laten maken. Dit is ook nog eens de tijd van het jaar dat je toch al naar binnen keert (als je wilt weten waarom moet je nu even uit het raam kijken en dan kan je je weleens zo voelen.

Manda Rijn

Manda Rijn

21-10-2008 om 12:54 Topicstarter

Albana

rondhangen, hangen is hier: vervelen, alles half op je moeder moeten doen, vragen naar de bekende weg.

Nu op dit moment is het 'hangen' in alle hevigheid gaande:
"mama vind jij deze sokken mooi staan ?"
Kind klimt weer op mij "ga er eens af, ga eens wat voor jezelf doen"
Kind slaat nu met een zaklamp tegen de antieke kast. Wordt gewaarschuwd en ligt nu ondersteboven op de bank/staat op haar hoofd. "kijk ik zit op z'n kop, mama, mama ik zit op'ste kop, klappen, mama kijk dan".

kijk en dat is nu echt letterlijk hier gaande, ze kan ook nu even naar buiten gaan en het buurmeisje op zoeken en samen iets gaan doen maar dat wil ze niet, ze wil binnen zijn en hangen. Ze gaat 4 dagen nu naar opa en oma, de nichtjes en neefjes komen ook 2 dagen, dan zal ze zich niet vervelen.

Wat jet zegt

lijkt me een hele goeie....en nee, zo hangen als jullie omschrijven ken ik helemaal niet. alleen ooit uit de tijd dat ze 3 waren, bijna 4....(je weet wel, als ze aan school toe zijn).
maar wat jet zegt...daar lijkt het voor mij ook een beetje op. en buurkinderen binnen 'spontaan' uitnodigen? gebeurt dat wel eens dan? of bij buurkinderen naar binnen lopen...zonder afspraak, zomaar...hier spelen ze wel eens alleen maar 30 minuten met een buurkind (als we weggaan b.v. en ze komen vlak ervoor binnen) of dochter wipt nog 'even' bij een buurkind naar binnen. soms is er ook niemand, dan lopen ze van de een naar de ander zonder resultaat. het spelen hoeft toch niet áltijd buiten in de groep? kan toch ook met een enkeling alleen binnen? of met 2.of bij dat buurkind. meestal worden hier pas vriendinnetjes 'gebeld' en afgesproken als de hele buurt al is afgelopen...of soms al op eerder gemaakte afspraak (omdat er echt behoefte aan is) maar niet zo als bij jullie. eigenlijk is buurmeisje (zelfde leeftijd) en jongste altijd hiér of daar. behalve als we eten of als er een sport ofzo is. de kinderen kennen elkaars 'programma's ' uit het hoofd eigenlijk...zodra de een of de ander terug is, zijn ze weer samen. en anders zijn er nog een stuk of wat buurkinderen waar ze dan spelen of hun hier.soms met z'n 2-en, soms met meerderen, soms binnen, soms buiten zoiets ongeveer...
als dochter zich verveelt bedenkt ze meestal wat en gaat daar iemand bij uitnodigen. en klaar. daar heeft ze dan dus mij niet voor nodig (zoals jouw dochter jouw erbij uitnodigt) omdat er een alternatief is.
groeten albana

Manda Rijn

Manda Rijn

21-10-2008 om 20:44 Topicstarter

Spontaan zonder afspraak spelen

ja hoor dat gebeurt hier regelmatig, ik heb weken dat zo'n beetje alle kinderen in de straat hier de deur platlopen en op elke laag van het huis aan het spelen zijn. En andersom ook, dan speelt ze op 1 dag op 3 adressen.

Maar nu dus niet, al een week of 2 niet, ze speelt nu alleen als er een afspraakje is en verder weigert ze de deur uit te gaan. Het is altijd een kind geweest wat zich uitermate goed zelf kon vermaken, overal welkom is en erg sociaal is. Maar nu hangt en hangt ze maar om mij heen, zuigt om aandacht en ik herken Cameron's verhaal volkomen, GEK word ik er van.

Maar morgenmiddag gaat ze 4 dagen logeren, dan mis ik haar weer vreselijk en dan sta ik op zaterdag te wachten bij de deur totdat ze weer thuis is

Emmawee

Emmawee

21-10-2008 om 22:16

Herkenning

Man o man wat heeft onze 5,5 jarige af en toe publiek nodig. En dan gaat het om mij. Hij loopt zijn vader straal voorbij om aan mij iets onbenulligs te vragen, TERWIJL IK ME NET EVEN LEKKER RUSTIG STA AAN TE KLEDEN!!! En wanneer doet hij dat? Vooral als het niet uitkomt. Als ik slecht slaap, mezelf door een drukke periode heen sleep, beetje op de automatische piloot sta... en dus eigenlijk weinig échte aandacht voor hém heb. Als ik "emotioneel minder beschikbaar ben", zeg maar. Althans, ik denk toch dat het zo werkt.
Pfoe, dan moet het soms uit mijn tenen komen, maar dan ga ik maar eens een half uurtje voorlezen, mag hij helpen koken, of ga ik samen met hem spelen, of tekenen. Het voelt soms ook zo rot dat ik soms zo weinig zin heb om me helemaal op hem te richten, terwijl het toch zo'n heerlijk ventje is.
En ik herken ook dat het soms zo irritant is als die ontwikkeling weer stil lijkt te staan, of zelfs even achteruit gaat. Onzin natuurlijk, ik maak me er geen zorgen over ofzo, maar WAAROM HOOR IK MEZELF SOMS INEENS ZO PUSHEN? "Kom op zeg, je wéét toch welke dag er na woensdag komt? Dat heb je al zo váák gezegd?!!" Waaaahhh irritant!! Ik erger me aan hem, ik erger me vooral aan mijn eigen ergenis. Dat gaat lekker.
Vijf stappen terug doen werkt echt het best bij mij, al kost het me altijd even wat moeite. Even de knop om, rust nemen, goed kijken, aandacht geven aan wat hij doet en niet denken aan wat ik graag zou willen dat hij doet.
Maar om op je oorspronkelijke vraag te reageren, Stoffer speelt het liefst alleen en het liefst binnen. Wij waren vorig jaar erg blij met onze woning op de begane grond met giga tuin en speelplaatsje voor de deur... maar Stoffer speelde liever binnen. Nu heeft hij af en toe middagen dat hij uren buiten is met rode wangen, alleen spelen, samen spelen, fietsen, aanrotzooien, allemaal even makkelijk. Maar dat kan zo weer veranderen. Af en toe een vriendje bij hem thuis uitnodigen vindt hij leuk, maar dan vooral om te komen eten!! Bij een klasgenootje spelen zonder mij erbij, wil hij niet, maar dat verandert vast wel eens.
Hopelijk goed geslapen? Sterkte ermee, met alles.
Groeten, Maw.

ayla

ayla

22-10-2008 om 08:48

Als ik het hier zie

is er toch een groot verschil. Dochter heeft diverse vriendinnetjes, allemaal anders. Gedeeltelijk door de manier waarop ze opgevoed worden maar ook gedeeltelijk door hoe de kinderen nu eenmaal zijn.

Dochter mag hier sinds deze zomer alleen buiten spelen, we wonen op een hoek en ze mag tot einde van beide straten. Ze heeft haar buien met naar buiten gaan of binnen blijven. Ze mag met alle kindjes mee maar ze moet wel even komen melden bij wie ze gaat spelen. Ze is erg sociaal, speelt erg graag met andere kindjes, fleurt op van aandacht. Kan ook goed tegen grote groepen, speelt ook vaker met een grotere groep.

Ze heeft ook een vriendinnetje die precies het tegenovergestelde is. Als die op bezoek komt moet ze eerst 3 kwartier aanpassen, ze houdt niet van meerdere kinderen, dan kruipt ze in haar schulp. Speelt niet alleen op straat, is geen buitenspeelkind, knutselt liever etc. Maar het is zo leuk om die 2 samen te zien, de ene trekt de ander mee en dat gaat echt geweldig

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.