Hoe doorbreek ik het niet lekker in m'n vel zitten?

Een goede moeder zorgt ook goed voor zichzelf

Mijn motto is dat je eerst goed voor jezelf moet zorgen voordat je ook goed voor anderen kunt zorgen.
Begin eens met wat tijd voor jezelf in te plannen waarin je dingen voor jezelf doet. Al is het maar een half uurtje op de bank met een boek.
En waarom is de drempel om te gaan sporten zo hoog? En waarom kun je jezelf geen schop onder je kont geven om toch door te zetten en te gaan? Behalve dat de fysio zegt dat het goed voor je lijf is is het ook een stukje waarin je jezelf echt kunt uitleven en dat komt je eigen humeur ook ten goede.
Ga eens samen met je man een dagje weg. Hoeft helemaal niet veel geld te kosten, ga ergens lekker wandelen, neem een broodje mee en drink ergens lekker een bak koffie, etc.
Als je niets doet ga je regelrecht op een burn-out/dip af en het is al een hele stap dat je het hier meldt en aangeeft dat je hulp nodig hebt. Die hulp kun je ook in het echt krijgen. Misschien kan maatschappelijk werk iets voor je betekenen?

Allereerst orde scheppen in de chaos

Alles op een rijtje zetten wat noodzakelijkerwijs gebeuren moet, en daar een planning voor maken. Daarnaast, probeer je te herinneren wat je in het verleden leuk/fijn vond om te doen, en maak ook daar tijd voor vrij in je planning. (En volg het ook op!)
Zodra je overzicht hebt, voel je je over het algemeen minder "druk".
En leuke dingen doen hoeven natuurlijk niets of niet veel te kosten.

Gr. Poezie.

Zorgverzekeraar

Via sommige zorgverzekeraars (in ieder geval Agis) kun je voor weinig geld 1 of 2 keer in de week sporten. Zelf ben ik sinds een maand of 3 aan de "fit en fun" van Agis. En dat bevalt supergoed! Het is ook echt bedoeld voor mensen die "er nog in moeten komen", dus het niveau valt heel erg mee. Zelf is mijn uiteindelijke doel om met de "fit en run"-groep mee te kunnen. Maar dat duurt nog wel even.
Trainen met zo'n groepje stimuleert en is ook wel gezellig.

Gr. Poezie.

Wat ik zou doen

Ik begrijp dat je kinderen al wat ouder zijn en je ze alleen kunt laten?
Dan zou ik aan mijn man vragen om elke dag samen een half uurtje te gaan wandelen na het eten. Kost niets, en je kunt lekker kletsen, terwijl je ook weer aan je relatie werkt.

Je kunt niet alles tegelijk veranderen. Probeer dat niet eens. Zet het sporten nog even uit je hoofd, probeer enkel elke ochtend een kwartiertje oefeningen thuis te doen voor je rug, en het wandelen, en pak voor de rest zoveel mogelijk trappen en de fiets.

Je zegt dat je veel reistijd hebt. Hoe reis je? Is het misschien waard te investeren in een goede mp3 speler? (als je met het ov gaat?). Dan kun je de reistijd gebruiken om lekker naar je favoriete muziek te luisteren en te relaxen.

"Er is zoveel ruzie onderling, ze vervelen zich zo vaak, er wordt gehangen voor de tv/computer, ik kan me daar zo aan ergeren.... "
Hoe oud zijn ze? Als ze aan het puberen zijn, dan zou ik me er het komende half jaar gewoon bij neerleggen. Pak dat aan wanneer je jezelf weer beter voelt. Hangen hoort er trouwens ook echt bij heb ik van horen zeggen...

Vriendin

Zeg wat je hier schrijft ook eens tegen een vriendin van je. Spreek samen iets af, bijvoorbeeld wandelen (in een goed tempo) een keer per week en dan bij haar of bij jou koffie drinken. Verder hebben de anderen het ook al geschreven, leuke uitjes hoeven geen geld te kosten, of heel weinig. De eerste 7 jaar van ons huwelijk en met kleine kindjes hadden we amper geld. We gingen dan bijvoorbeeld naar de zaanse schans, kostte geen entree. (je kan dan bijv. wel een kopje koffie drinken ergen) of in de zomer gewoon naar een zwemmeertje met een grasveld erbij, picknickspul mee en de kinderen konden dan lekker zwemmen (geen kosten) wij hebben ook 2 linkerhanden, maar wie weet kan je man met een vriend, of jij met een vriendin eens een keertje wat kleine klusjes wegwerken, samen is het toch leuker dan alleen (ik heb ook regelmatig geholpen bij anderen, behang afsteken enzo)
En denk je ook niet dat het straks, wanneer het zonnetje weer wat meer gaat schijnen, je de boel lekker open kan gooien en weer in de tuin kan zitten, het wat beter zal gaan?

Sannie

Hoi Sannie,

Je vraagt hoe je jouw spiraal naar beneden kunt draaien zodat alles er weer een beetje zonniger uit ziet. Ik geef je wat tips, ik hoop dat je er wat mee kunt.
Maak eens een rooster voor de week voor jou en je gezin.

Dan plan je er verschillende dingen in...
** een moment om in je huis iets schoon te maken (en dan in een maand elke ruimte eens gedaan hebben)
** een avond in de week waarin je de kinderen samen laat eten en hen de nacht in helpt zodat jij en je lief samen een romantische avond hebben. Wij deden dat door eerst samen een leuke maaltijd te koken, deze te eten aan een extra mooi dekte tafel - kaarsje erbij- muziekje erbij en dan echt alle aandacht alleen op elkaar gericht... heel inspirerend!
** voor het overzicht van geldstromen maak je gebruik van een goed schema en hou je elke week even een half uurtje voor vrij
** maak in de week voor elk kind een uurtje quality-time vrij.. overleg wat zij graag samen met je zouden willen doen en doe hun wensjes: het maakt dat je even de aandacht bij elkaar houdt en zo samen een leuke ervaring hebt, dan vallen die echte opvoedmomenten een beetje minder zwaar
** je rugpijn: van de fysio heb je vast wel oefeningen gekregen /geleerd om thuis te doen... doe ze elke dag en kies voor een sport die bij je past: dan ga je die ook echt doen. Voor mij werkt aquarobics, voor manlief het fitnessapparaat en voor een ander tennis. Maar je kunt het ook low-budget doen (met een beetje discipline: lekker wandelen of fietsen bijvoorbeeld.
** als je baan-reistijd zo veeleisend zijn, is het dan een idee om eens te kijken voor een andere werkplek?
** voor alle klusdingen houden wij een klus-lijst bij. Eens in de maand nemen wij tijd voor een klus-weekend. Dan zorgen we dat het voorbereid is met materialen en eventueel hulp van familie of vrienden. Na een paar weekenden zie je echt verschil, het lijkt of het klussen meer opschiet omdat je er even lekker met je aandacht bij kunt blijven.

Kortom: plan de momenten voor contact met de afzonderlijke mensen uit je gezin, plan momenten voor je wensen van sport-klus-huishouden.

Met een beetje discipine en vertrouwen dat je er op dit moment eigenlijk alleen nog maar op vooruit kunt gaan, gaat je dit wel lukken!!
Veel plezier ermee, liefs, timsmama

Huisarts?

Als je op alle fronten vastloopt, is er misschien meer aan de hand dan 'niet lekker in je vel zitten'. De rugpijn duidt daar wel op; je klinkt best wel depressief. Heb je een fijne huisarts? Durf je daar wel heen? Leg hem je klachten voor in een dubbel consult, precies zoals je hier hebt gedaan. Sterkte!

Volgens mij...

Volgens mij is er meer aan de hand. Kijk samen met huisarts, psycholoog eens of zij je kunnen helpen.

De sleutel tot 'je beter voelen' ben jezelf. Je man, je kinderen, je werk, etc hebben die sleutel niet. Jij moet anders gaan denken over een aantal dingen, jij moet dingen durven en jij moet het gaan doen. Dromen, durven, doen is een bekend boek. Ik ken het zelf niet, maar ik kan me voorstellen dat jij er wel wat aan gaat hebben.

Je begint je beriht met 'spijt van veel werken?'. Jij werkt drie dagen en het valt je zwaar. Is dat misschien omdat je liever minder zou werken? Maar als je werk je niet bevalt kun je op zoek gaan naar een andere baan. Een baan waar je energie van krijgt ipv een baan die je energie kost. En van werken profiteren je kinderen ook. Ik krijg energie van werken, kinderen knutselen met oppas (vind ik vreselijk) en je werkt ook voor het geld. Ligt daar ook niet een sleutel? Zonder jouw inkomsten wordt het voor de kinderen ook minder. Bedenk eens wat je (nu maar ook later) van het salaris van één dag kunt betalen voor de kinderen: voetbalclub maar bv ook dit huis ipv een tweekamerflat.

Qua relatie met man en kinderen; ook daar heb jij de sleutel in handen. Als jij zorgt dat je meer uitgerust bent (je weet zelf wat je daar voor nodig hebt) heb jij meer tijd en energie voor je man en kinderen. Neem zelf het initiatief. Vanavond gezellig gourmetten of een pannenkoekenbuffet ipv stamppot.

Qua huis, schop onder de kont en gewoon iedere zondagmorgen iets aanpakken. Iets repareren kost meestal niet de hele wereld. Schoonmaken sowieso niet. Samen aan de slag, kinderen kunnen ook helpen en daarna afsluiten met iets lekkers. Hier hebben we iedere vakantie zo'n opruimdag. Kinderen (6 en 8) halen alle kasten leeg, gooien dingen weg, stoffen zelf af, ik lap de ramen, ruim de kast op en zuig nog een keertje alles na. Twee uurtjes werk, iedereen blij!
Vorige week hadden we onze zolderopruimdag. Ik heb alles uitgezocht, kinderen brachten alles naar beneden, papa bracht met de kinderen de boel naar kringloop en stort (feest!).

Sporten, schop onder de kont. Morgen ga je na het eten een half uur wandelen. Neem een buurvrouw, kind of man mee. Kijk dan ook eens om je heen naar alle mooie dingen die je ziet!

Jij bent de sleutel voor je eigen geluk!

Chippie

Als je depressief bent, dan is schop onder de kont wel het slechtste advies wat je kunt geven. Net zoiets als "zet jezelf er gewoon over heen"!

Dat is dan namelijk echt onmogelijk. Maar dat kunnen denk ik alleen mensen begrijpen die depressief zijn geweest.

Ander werk

beter betaald werk zoeken dicht in de buurt. Dat zal de helft schelen.

Je zegt dat je zelf veel doet en je kinderen alleen maar wat hangen, kinderen die zich vervelen moeten meer thuis gaan helpen, een paar taken per kind dus: vaatwasser, vuilnis, boodschappen, koken, stofzuigen, wc's schoonmaken, tafel dekken etc. En dan kan je ze complimenteren waardoor de sfeer wellicht ook wat beter wordt.

Verder moet je je kinderen los laten, ze de kans gunnen zelfstandig en zelfredzaam te worden, als je dat niet doet dan wordt de les alleen maar harder wanneer je er niet bij bent.

En hier proberen we vaker samen iets te doen, filmpje pakken, voorstelling, uit eten. Eens per maand lukt net niet, maar goed het is wel erg leuk.

Misschien kan je eens per week sávonds gaan zwemmen, niet duur en wel gezond.

Misschien is Sannie depressief. Daarom adviseer ik haar ook om naar huisarts naar te gaan. Maar de kans is veel groter dat ze niet depressief is. En dan helpt doen-alsof-je-depressief bent niet. En ook voor depressieve mensen (geen ervaring) helpt doelen stellen en gewoon doen mee dan kniesezeuren op de bank dat het niet goed gaat.

Depressief?

ik vind dat wel een tikkeltje ingevuld.

Ik denk dat elk mens wat te ver weg werkt in een omgeving waar je het totaal niet naar de zin hebt, een huis in slechte staat hebt en geen middelen en tijd om het op te laten knappen met alle kopzorgen die daarbij horen, en dus ook geen tijd (want zorgen en te weinig energie) en geld samen eens uit te gaan vanzelf in een dip terecht komt.

Het lijkt mij eerder een kwestie van practisch op te lossen zaken zoals ander werk, te weinig geld is in veel van de dingen die Sannie noemt het probleem.

Stel dat ze op een kwartier fietsen (STEL) een baan zou vinden die beter betaald dan verandert er al zo ontzettend veel 3 dagen per week.

Nou dc

Ik ben met je eens dat een schop onder je kont niet helpt als je depressief bent, maar ik denk eigenlijk niet op basis van wat Sannie zo schrijft dat daar nu sprake van is. Wel denk ik dat als het zo doorgaat dit in iets depressie-achtigs zou kunnen resulteren. Maar als Sannie nu dingen gaat veranderen in haar huidige situatie dan kan ze dat vast voorkomen. Ik denk dat een schop onder de kont met wat hulp van "buitenaf" nog best kan werken voor Sannie.

Weet niet

ik kan natuurlijk niet zien of ze depressief is of niet, maar ik haal uit haar verhaal wel dat ze hard op weg is. Maar goed, dat kan ik fijn zelf ingekleurd hebben natuurlijk.

Wat denk je zelf Sannie?

Verdere stappen....

Lieve mensen

Fijn al die reakties en tips, alleen het "uiten" en feedback krijgen doet me al heel goed !!! THANKS !!!

Tot dusver;
ik heb alle moed verzameld en net de huisarts gebeld. Volgende week kan ik bij hem terecht en ga ik dit met hem bespreken.

Van de term "depressief" schrik ik nogal. Ik zou ook niet kunnen zeggen dat ik op weg ben om depressief te worden, ben ik nog nooit geweest en ik heb geen idee hoe zoiets voelt. Misschien is het "beginnetje" wel enigszins aanwezig....

Nog even een aanvulling wat voor mij nogal een domper is geweest (reageer straks verder op de andere punten).

Ik ben altijd iemand geweest die veel sportte (dat was echt mijn hobby/uitlaatklep). Absolute voorkeur waren dan de pittige groepslessen met veel springen/dansen op siwngende muziek. Vorig jaar herfst MOEST ik daarmee stoppen omdat de rugpijn met de week erger werd, vooral na de lessen liep ik krom van de pijn. Ben dus ergens in oktober bij de fysio beland en daar kwam aan het licht dat ik houdingsproblemen heb/vast zit in de rug enz.... En zij raadde dus absoluut die "wilde" sporten af. Eigenwijs als ik ben ben ik tussendoor weer eens stiekem begonnen, maar ik ben genadeloos afgestraft met nog meer pijn. Dit was zo'n teleurstelling dat ik een radicale bui mijn abonnement heb opgezegd. Ik sport dus al zeker bijna 5 maanden niet meer (na eerder 2 tot 3x per week wel).

Ik vind het moeilijk om deze hobby los te laten en elders opnieuw te beginnen. De drempel is zo hoog vanwege het nieuwe/onbekende (ik ken niemand enz...). Er zit een grote angst die mij tegenhoudt..

Het goed voor mezelf zorgen (je bent zelf de sleutel van je geluk ) kan ik beamen, tuurlijk is dat zo !

Waarom ik me nu dan zo voel kan ik ook niet echt uitleggen, ik snap mezelf soms niet eens en ik begrijp bijv. die angst ook helemaal niet om naar een proefles te gaan...

De tips van lekker fietsen/wandelen/zwemmen ga ik wel ter harte nemen, buitenlucht doet me ook goed en ik moet en wil ook zeker blijven bewegen....

Iemand sprak over hobbies; da's nou net het lastige, het sporten was mijn grote hobby en nu dat weg is gevallen weet ik niet wat ik anders moet...

M'n werk is zo specialistisch dat ik echt mijn handen dicht mag knijpen met deze baan.... Reistijd voor lief nemen of veel minder leuk werk zoeken in de buurt, opties die ik moet gaan overwegen...

Het aanpakken in huis/meehelpen van de kids zijn zaken die ik met mijn man heb besproken, ook het feit dat we langs elkaar heen leven..... Was hij met me eens en we gaan er samen aan werken, we houden nog altijd heel veel van elkaar...

Er zullen vast en zeker dingen zijn die ik even vergeet, ben allang blij dat ik naar de huisarts kan. Gewoon m'n hart luchten en kijken of daar verder nog iets mee gedaan kan worden....

tot zover dank, ik bericht jullie nog..

Sannie

Advies fysio

Het is duidelijk dat je de intensieve sporten die je volgde niet meer kan doen, maar heeft de fysio ook alternatieven geboden? Ik loop zelf hard en mijn rug is ook een gevoelige plek maar bewegen helpt me toch meer dan niet bewegen. Dus welke alternatieven zijn er om wel te bewegen (in een juiste houding) en wat zijn tips om je houding te verbeteren. Daarvoor kom je toch ook bij de fysio, het klinkt ook als overbelasting en dat is wat anders dan dat het niet goed voor je zou zijn. Als je snel opbouwt van niets naar 2/3 keer per week dan krijg je ook dit soort klachten. Verder had ik veel aan tips om juist te bewegen en dan heel praktisch qua lopen en zitten, hoe sta je als je een was in de maschine doet, stofzuigt, hoe zit je aan tafel/achter de computer een kind van een fiets tilt, boodschappen tilt, etc etc.

Verder gaan we naar het voorjaar toe. Maak samen met je een gezin hoe je het huis aan kant maakt, wat er moet gebeuren etc etc. Maak een planning en houdt je daaraan. Je zult zien als je wat zaken hebt gedaan je dat al helpt om je beter te voelen. Stap 1 is die stap ook zetten!

Fysio

Mijn fysio deed ook wel wat oefeningen met me die ik ook thuis kan doen, maar zoals jij het beschrijft ging het bij mij niet.

Ik heb weken achtereen thuis oefeningen moeten doen die ik in de praktijk min of meer herhaalde en aan het eind van de rit (behandeling) vertelde ze mij toch vooral veel te blijven wegen en behalve tips als zwemmen had ze het dus vooral over sporten als pilates en bodybalance.

Niks mis mee, maar voor mij als fanatiekeling nogal "tamme" sporten en daar kwam bij dat mijn eigen sportschool deze sporten niet gaf.

Twee vriendinnen gingen altijd met me mee, maar aangezien zij nergens last van hebben stappen ze uiteraard niet over (wat ik ook snap), maar ik moet dus echt uitwijken naar een ander centrum. En zoals eerder gezegd vind ik dat dus doodeng, brrrr....

Ik ga toch vragen of ook de huisarts met mee meedenkt...

liefs Sannie

Sportcentrum

Op sportscholen lopen ook vaak mensen rond die kunnen helpen met houding en rugpijn. Heb je bij je vertrouwde sportschool geïnformeerd of ze je kunnen helpen? Misschien kun je blijven doen wat je leuk vindt, maar met een aantal aanpassingen?

Als dat niet kan, kun je dan een vriendin (of man) vragen om met je mee te gaan naar een nieuw centrum? Ik herken het trouwens wel hoor, vind juist nieuwe sportscholen doodeng. Heb daarom een mp3 speler aangeschaft en ging voor zwangerschap regelmatig hardlopen.

Sannie

Je eigen sportcentrum kan misschien iets betekenen. Als je 4 keer een proefles afzegt dan heb je gewoon geen zin om te gaan. Ik zou er niet eens aan toe komen om een proefles aan te vragen. Ik vind sporten in een fitnesscentrum zo stomvervelend! Fietsen, wandelen, thuisoefeningen, Wii, etc. Er is vast iets te vinden dat je enigszins leuk vindt. En anders begin je met iets anders uit je stappenlijst.
Ruim vanmiddag de kasten eens op. Doe dingen weg die te klein, kapot, etc zijn. Gooi 'eenzame' sokken weg. En ja, gooi ook eens wat dingen weg die je eigenlijk al twee jaar niet meer hebt aangehad. Doekje erdoor. Leg de T-shirts weer eens netjes in de kast. Stapeltje broeken ernaast. Schoenen netjes naast elkaar. Is twee uurtjes werk (dan heb ik alle kinderkasten en die van mezelf gehad) en geeft me letterlijk en figuurlijk een enorm opgeruimd gevoel.
Of voor een echt lentegevoel (gaat met het weer van vandaag niet lukken, ben ik bang). Gooi de boel wagenwijd open, alle bedden afhalen en uit het raam. Dan begint de lentezon in mijn bolletje te schijnen.

Wandelen

we proberen hier elk weekend een stuk te wandelen, dit lukt uiteindelijk eens per maand (nu ziek kind, of het regent, of er is visite etc) en dan lopen we een paar kilometer door de Kennemerduin, altijd wel een avontuur. Vorige keer zagen we de hele kudde schapen, schaaphoedster met hond erbij. Andere keer hebben we de kudde wizenten van heel dichtbij gezien. In het voorjaar en zomer nemen we de fiets. En we nemen altijd een rugtasje met koekjes en sap mee, enkele keer gaan we iets eten en drinken onderweg. Het is in ieder geval erg goedkoop, wandelen kost niets.

Oh ja, als je iets aan je huis hebt wat op korte termijn echt verholpen moet worden dan kan ik je de tip geven om een jaar niet of beperkt op zomervakantie te gaan. Wij hebben dat 2 jaar achter elkaar gedaan, op een paar dagen veluwe en het jaar erop een week in het huis van onze vrienden in Parijs, dat scheelt al een paar duizend euro.

Ivm zwangerschap zijn we ook een keer in de mei een midweek naar noordfrankrijk geweest, dat was erg goedkoop.

Huisarts

Hoi

Update:
Ben bij de huisarts geweest en het hele verhaal gedaan.

Er wordt wel bloed onderzocht van me (voor alle zekerheid), maar de ha. denkt niet dat het iets fysieks is...

We hebben samen mijn hele leef/bewegingspatroon doorgenomen en hij vindt dat ik veel meer moet bewegen, er meer op uit moet enz.... Kortom: ZELF stappen nemen om aktief deel te nemen aan van alles wat er moet gebeuren..

- Even bloedonderzoek afwachten (verwacht ik weinig van)
- Heb me aangemeld voor proefles bodybalance en nordic walking.
- Ga zelf meer op de fiets doen en lopend
- Meer rust en tijd voor mezelf inbouwen (hobby's)
- Klussen in huis gaan we o.a. uitbesteden aan een buurman verderop met klussenbedrijf. Zelf gaan we ook e.e.a. doen (vinden we minder, maar het moet ff, kwestie van doorpakken/schouders er onder)...

Het is voorjaarsvakantie, ben eerst lekker vrij en ga leuke dingen doen met de kids...

Ik heb zin om dingen aan te gaan pakken, de wil is er, het weer wordt beter. Kortom; heb het gevoel dat het goed gaat komen !!!!!

liefs Sannie

Goed zo

Je klinkt een stuk positiever!! Succes ermee.

Goed bezig sannie

Super dat je aan de bel getrokken hebt voor je echt in een zwart gat dreigt te zakken. Veel mensen durven dat niet omdat ze een aanteller denken te zijn of een zeur.
Doordat jij wel aktie onderneemt kan je erger voorkomen.
Go girl!

Lekker bezig!

Goed zeg idd dat je het opgepakt hebt. Sommige dingen kan je niet zo een twee drie veranderen maar je bent lekker bezig en dan ga je je weer een stuk beter voelen.
..

Fysiek niet helemaal 100%......

Hoewel de wil er nog steeds wel is en ik nog steeds positief ben is er uit de bloedonderzoeken wel degelijk iets naar voren gekomen.

Ik heb hypoglykemie ofwel te laag bloedglucosewaarden.

Simpel gezegd; bloedsuikerspiegel is te laag wat o.a. leidt tot extreme vermoeidheid.

Volgende week gesprek met de huisarts. Schijnt niet echt een ziekte te zijn , eerder een aandoening en ik begrijp een beetje dat je je eetpatroon flink aan moet passen, maar ik wacht dus nog ff rustig af.

De vermoeidheid heeft dus ook zekere een grote fysieke oorzaak... Ben benieuwd hoe dit uit gaat pakken....

Wordt vervolgd.....

Sannie

Dietist

Bij hypoglykemie is het belangrijk dat je ervoor zorgt dat je bloedsuikerspiegel zo weinig mogelijk wisselt. Dus : volkorenprodukten eten en geen witte rijst, pasta, suiker, witbrood, snoep. En meerdere keren per dag eten, dus niet 3x, maar 5-6x, ook gezonde tussendoortjes.
Je kan het beste naar een dietist gaan, die kan je uitgebreid advies geven.

Ik ook

Hoi Sannie,

Ik heb ook hypoglycemie. Soms heb ik erg veel moeite me aan de voedingsadviezen te houden (ik ben een ontzettende zoetekauw!) maar als ik een tijdje te vaak suiker en/of wit meel eet, merk ik dat ik een beetje richting een depressief gevoel glijd... niet goed dus! Laat je inderdaad goed voorlichten door een diëtist, da's wel zo duidelijk.

Verder herken ik ook wel wat dingen in je verhaal (het langs elkaar leven...). Tijd om een date met m'n man te regelen!

En de zon scheen vandaag, dat helpt bij mij ook erg in de goede richting

Heel veel succes met alles!