Hoe begin je een nieuwe relatie?

Wat dingen

Alberdina:
"Vertel je je kinderen dat je aan het daten bent?"
Er is een nuttig stuk gescheiden-ouder-etiquette dat zegt dat je je kinderen niet lastigvalt met je scharrels, dates, ONSjes, en ander pril-relatiegedoe. Dat is rustiger voor de kinderen, vooral om te voorkomen dat ze allerlei dingen gaan verwachten (in de trant van:'is dit mijn nieuwe papa').

Alberdina:
"Hoe kan je voorkomen dat je de verkeerde man voorstelt aan je kinderen? En wat áls het de verkeerde man is die je voorstelt aan je kinderen, wat doe je dan?"
Nouja, dat risico loop je altijd, maar het helpt, als je niet elke scharrel meteen aan je kinderen voorstelt, en ook, als niet elke scharrel wordt gepresenteerd als 'de nieuwe papa'. Als het misgaat, gaat het mis -dan is kappen de enige oplossing. Er is nu eenmaal een punt, dat je het gewoon moet proberen. It's better to have loved and lost.....

Heb geen ervaring

Maar liegen is natuurlijk nooit goed. Je kan natuurlijk best zeggen dat je wat gaat drinken met een man. Hoe en wat het verder gaat lopen weet jij zelf ook niet, maar dat merken je kinderen vanzelf wel. Suus

Je zegt het zelf al

Je schrijft "ik wil niet allerlei mannen over de vloer", dus dan lijkt mij dat je dat dan ook niet moet doen.
Je kunt ervaringen delen met anderen, maar uiteindelijk gaat het om je eigen onderbuik gevoel. Als jij een man (nog) niet in je huis wilt, dan moet je dat niet doen. Het maakt dan niks uit of al je kennissen na één bezoekje aan het café een man de slaapkamer in slepen, als jij eerst een jaar hem alleen buiten de deur wil ontmoeten dan is dat voor jou de juiste weg.

Ik begrijp dat je oudste door heeft hoe de vlag ervoor hangt en dan kun je best enigszins open zijn over wat je doet (gezellig met een leuke man buiten de deur eten), maar dat jij er geen behoefte aan hebt om al een ontmoeting te regelen. Zeker oudere kinderen kunnen hun ouders oprecht nieuw geluk gunnen en willen daar (met mate!) ook wel mee meeleven.

Teleurstelling

Alberdina:
"Nee, ik zoek beslist geen spanning! Gewoon een duurzame (maar nieuwe) relatie."
Even los van je kinderen: Deze opstelling zet juist de deur wijdopen voor teleurstellingen.
Veel relaties beginnen helemaal niet 'duurzaam'; en een serieuze opstelling schrikt veel mensen af. Ten tweede, je wil niet weten hoeveel teleurgestelde vrouwen er rondlopen die versierd zijn door een lekkere vent die net deed alsof hij ook 'duurzaam' was.

Tsja

Alberdina:
"Misschien ben ik ook wel veel te voorzichtig en komt zo'n relatie nooit van de grond. Je kan niet afdwingen dat een relatie duurzaam is. En als je zegt tegen een man dat je geen 'maitresse'achtige structuur wilt, dat er al veel mannen afhaken."
Met die houding trek je al snel mannen die een huishoudster zoeken.

Alberdina:
"Je hoort (en leest hier) toch mensen die gezinnen samenvoegen, maar op welke manier dat dan gebeurt is mij niet altijd duidelijk."
Daar is ook niet één vaste manier voor. Ik bedoel, het maakt nog uit of je allebei co-ouderschap hebt, of allebei een omgangsregeling. En wat je je verder voorstelt van je relatie.

Van tevoren

Het zou alles een stuk makkelijker maken als je van tevoren weet of een relatie duurzaam is. Sinds mijn scheiding heb ik drie relaties gehad. Ik ben helemaal geen fladderaar maar ik kan blijkbaar niet de betrouwbare ideale man selecteren. Vriendje 1 was niet mijn perfecte man, maar een prima vent die in ieder geval lief voor me was. Na twee maanden drong vriendje 1 al aan op kennis maken met de kinderen. Hij mocht een keer mee naar Artis maar ik heb alles heel erg op de vlakte gehouden. Vervolgens vriendje 2. Die had een directe klik met de kinderen. Na vijf maanden bleef hij een keer slapen, reuze gezellig. Helaas bleek een maand later dat hij last had van een chronische bindingsangst. Paar jaar later vriendje 3. Dat ging helemaal super. Na een half jaar de wederzijdse kinderen aan elkaar voorgesteld. Mijn kinderen vonden hem aardig, zijn kinderen vonden mij een heks, maar dat zou wel bijtrekken. Na ruim een jaar zijn we gaan samenwonen. Toen besloten zijn kinderen dat ze helemaal niets meer met mij te maken wilden hebben. Vriendje 3 besloot dat hij niet gezinnetje wilde spelen met andermans kinderen terwijl hij die van hem zo weinig zag. Ik ben er wel een beetje klaar mee inmiddels. Zo lang de kinderen nog thuis wonen haal ik er geen man meer bij.
Ik hoop voor je dat jij wel in 1 keer de juiste treft.

Oude liefde roest niet.....

Hoi Alberdina. Ik wist ook niet waar mijn vroegere vriendjes uithingen. Daarnaast had ik ivm stalkende ex een geheim telefoonnummer...
Grotendeels hebben mijn 'oude liefdes' mij opgespoord via 'lijsten met adressen enzo' die gebruikt werden voor reünies van school en verenigingen van vroeger. En anders speurden ze eerst naar familie van mij of die wisten waar ik te vinden was. Voor een reunie zijn de organisatoren zelfs op mijn spoor gekomen via OO (de redactie stuurde me een aardig mailtje met het verzoek).
Ik was dus stomverbaasd elke keer, want zelf heb ik 0,0 actie ondernomen. Wat zou het opleveren als jij je wel op schoolbank oid zou zetten? Of eens bij je ouder middelbare school ging informeren wanneer de volgende reunie is?
Oh ja, 1 oude liefde ben ik via werk (als gedetacheerde) tegengekomen. Via de interne email hadden we een afspraak voor een lunch in de bedrijfskantine gemaakt. Lekker onschuldig, dacht ik, want die vent is getrouwd, ik had toen mijn huidige vriend al en wilde gewoon bijpraten....
Lunch is dus niet doorgegaan. Want toen ik dit vrolijk aan mijn vriend (de voormalige soort buurjongen) vertelde schoot die bijna door het plavond! Want deze 'oude liefde' was dus een heel goede vriend van hem vroeger geweest, want dat was weer zijn buurjongen. En ik had eerder een aan/uit flutrelatie met deze oude liefde dan met hem. Vertelde hij me nú pas hoe hij indertijd zich die paar maanden gefrustreerd had lopen verbijten omdat ik dus al 'iets' had met zijn vriend, en zo blij was toen het uit was want toen kreeg hij de kans... Tja, en hij liet dus geen spaan heel van oude liefde, vertrouwde het voor geen cent en voorspelde dat ik in de lift naar de bedrijfskantine al aangerand zou worden.
Nogal overdreven maar voor de gemoedsrust van vriend heb ik toen die lunch maar afgezegd. Ik werd toch weer verder gedetacheerd.

Huishoudster

Alberdina:
"Tinus jij zegt: Met die houding trek je al snel mannen die een huishoudster zoeken. Wat bedoel je daarmee? Ik begrijp het niet?"
Nou, bekijk het zo: je wil geen maitresse zijn, en je wil iets duurzaams. Bot gezegd: Wat straal je dan uit dat je te bieden hebt?

Maitresse-achtig?

Wat is een maitresse-achtige structuur? Bij een maitresse denk ik aan het vriendinnetje erbij van een gebonden man. Een exclusieve lat-relatie is m.i. ook een duurzame relatie. Tinus' vraag snap ik ook niet zo goed.

Maitresse

Ik heb ook het idee dat er verwarring is over het begrip "maitresse-achtige structuur". Bedoel je dat je niet in eerste instantie iemands minnares wilt zijn (als in: gericht op de lichamelijke liefde), of bedoel je dat je geen gebonden man wil, bij wie je naar behoeven op kunt draven.
Als het om de eerste versie gaat, kan ik Tinus wel volgen, hoewel er wat mij betreft ook nog een soort vriendschappelijke tussen-variant bestaat.
Groeten, Maw.

Tsja

Volgens mij beginnen het overgrote deel van de duurzame relaties met wat jij omschrijft als een maitresse-achtige relatie. Het is natuurlijk een verschil of dit een fase is of dat het nooit meer/anders zal worden, maar als je van te voren al stelt dat dat niet is wat je wil, dan maak je het moeilijk om tot de duurzame relatie te komen. En anders kom je inderdaad bij de categorie mannen die niet alleen wil zijn (ws hoofdzakelijk om praktische redenen)en vervanging zoeken voor hun vorige vrouw. Volgens mij bedoelt Tinus daar de huishoudster mee.

Maar Albertine wat is erop tegen om jezelf niet allerlei zware en vastomschreven doelen en regels voor te schrijven en je voor te nemen om plezier te hebben? En dan bedoel ik natuurlijk dat je dingen doet die je leuk vind met mensen die je leuk vind. Mocht daar iets moois uit voortkomen dan is dat geweldig, wordt het niks, dan heb je in iedergeval plezier gehad. En er zijn weinig dingen zo aantrekkelijk voor anderen als ontspannen plezier hebben.
Marieke

Parship

Alberdina, je vroeg naar Parship. Ik sta er sinds kort op maar heb nog niet durven reageren. Te bang dat een of andere kerel die gewoon gebonden is een makkelijke prooi zoekt. Dat heb ik ook van andere vrouwen begrepen die op relatie of datingsites zitten. Al lijkt Parship me beter dan Lexa. Want daar kun je niet eens je berichten bekijken zonder te betalen. Maar daar heb ik tot noch toe alleen een reactie van een gebonden man die met toestemming van zijn vrouw een scharrel zoekt.
Ach een vaste relatie lijkt me op dit moment erg benauwd. Ik zou juist wel een leuke vent willen treffen die gezelligheid belangrijker vindt dan een vaste relatie. Maar wie zit er nu te wachten op een moeder met kleine kinderen? Men denkt meteen dat ik vastigheid zoek.
Vliertje

Geen nieuwe vader en geen tweede opvoeder

Ik heb zelf geen ervaring hiermee.
Volgens mij moet je niet de verwachtingen koesteren dat je een nieuwe man neemt met wie je gaat trouwen, een vader voor de kinderen gaat zijn en met wie je nog lang en gelukkig zal leven.
Als ik een nieuwe vriend zou ontmoeten dan zou ik (voor mijn kinderen van 12 en 14) er niets over zeggen totdat ik merk dat wij verder met elkaar willen. Dat kan soms een hele tijd duren totdat je erachter komt van: met hem wil ik verder. De kinderen zijn niet gebaat bij een eendagsvlieg of scharrel! Dat betekent wel dat je dan je verwachtingen overboord moet gooien (wat misschien moeilijk is) en een aantal keren samen met elkaar optrekken. Ga samen met elkaar om als goede vrienden en hou niet in gedachten dat er samengewoond moet worden! Je komt dan vanzelf op een punt dat je echt voor het leven verder met elkaar wilt omgaan. Denk nog niet aan trouwen, dat is nog niet aan de orde. En hoe ga je daarmee om als er kinderen zijn?
Als je verder met elkaar wilt dan kan je jouw kinderen melden dat je een vriend hebt (neem die vriend nog niet mee bij dat gesprek, het is te confronterend). Meld wel dat het niet de bedoeling is dat hij hun vader gaat vervangen en gaat bemoeien met de opvoeding. Kijk hoe ze reageren, dat zal in het begin niet altijd positief zijn. Het gezinnetje bestond altijd uit de moeder en de kinderen en ineens komt er dan iemand bij (in hun ogen een indringer) met wie ze rekening moeten houden, die ook de badkamer èn het bed van moeders gaat delen! Dat is wel iets wat ze moeten verwerken. Laat het dan rusten.
Geniet wel van die man, maar dan buitenshuis. Als de tijd rijp is (de kinderen zijn een beetje gewend dat moeders een vriend heeft) kan je jouw vriend een keer meenemen voor een etentje thuis. Kijk dan hoe de kinderen reageren. Het kan meevallen, maar ook tegenvallen! Laat hem niet gelijk de eerste nacht bij je slapen! De kinderen moeten ook wennen dat er de volgende dag ineens een man is die ook van de douche gebruik moet maken en aan de ontbijttafel zit.
Of neem hem een keer mee naar een uitje, samen met elkaar. Dat is misschien een ongedwongen manier om met elkaar kennis te maken. Ga bijvoorbeeld ook niet klef zitten doen in bijzijn van de kinderen (zoenen, op elkaars schoot zitten, etc.). De kinderen moeten al wennen dat ma al een vriend heeft, die in hun ogen al beslag op haar neemt!
Gesprekken voeren met de kinderen kan ook goed helpen. Duidelijk melden dat die vriend een vriend van JOU is en GEEN vader of tweede opvoeder. Het is wel even wennen als die vriend ook vaker hier in huis is, maar probeer het te zien als een aanvulling op het gezin. Misschien is hij goed in wiskunde en kan je daarmee helpen? Of de computer is stuk en hij kan het snel repareren? OF hij gaat mee naar voetgbalwedstrijden en houdt van gamen? Als zij de voordelen hiervan zien is daar veel mee gewonnen! En moeder is gelukkiger, nu zij een partner heeft? Moeder krijgt ook meer hulp, nu ze niet meer alleen is?
Als de kinderen hem wel verder zien zitten als een aanwinst dan zou hij wel een nachtje (of een paar nachtjes) kunnen logeren. En de rest zien wij wel..
Misschien wordt er door deze aanpak te veel rekening met de kinderen gehouden, maar ik ben ervan overtuigd dat dit wel eerder helpt dan als die vriend gelijk komt intrekken in dat huis. De kinderen worden er gelijk mee geconfronteerd, zij zien hem als een indringer die hun moeder in beslag neemt. Hierdoor kunnen zij er alles aan doen om die vriend weg te pesten. En dat is niet leuk.
In mijn kennissen- en vriendenkring is het ook gebeurd dat een een eenoudergezin aangevuld wordt met een vriend- of vriendin. Het is altijd goed gegaan. Bij het eerste stel had die dochter (9) in het begin er veel moeite mee (zij moest haar moeder ineens delen met een man). Die man heeft toch, door gesprekken met elkaar) en zij vindt die man heel erg leuk. Hij hoort nu bij het gezin. Bij het andere gezin kende de moeder die man al jaren. Zij wilden een relatie samen en die kinderen waren al aan hem gewend..

Las laatst een tip

Laatst las ik een tip om bij contact-sites de mannen eruit te filteren die het alleen om een losse scharrel is te doen: zorg dat je een redelijke tijd een e-mailcorrespondentie aan de gang houdt. Zo leer je ook nog wat over iemand, maar bovendien hebben veel 'foute' mannen daar het geduld niet voor.

Groeten,

Temet

Niet zoeken

Hoi Alberdina,
ik heb ooit de goede tip gekregen dat je niet naar een man moet zoeken, maar dat je je het beste gevonden kan laten worden. Ik was ook zoekende (ook via datingsites), totdat ik er helemaal klaar mee was ivm met de tiepjes met wie ik in contact kwam. Ik deed leuke dingen met vrienden en vriendinnen, als de kinderen er niet waren. Toen ben ik gevonden door mijn huidige echtgenoot (tijdens een avond stappen). Hij vroeg niet om mijn nummer, maar gaf mij de zijne met de vraag of ik hem a.u.b. wilde bellen om ons gesprek nog eens over te doen, in een minder lawaaiige omgeving. Ik heb twee maanden lang met hem gedate, zonder dat hij wist waar ik woonde, zonder dat we hebben gezoend of wat dan ook, alleen gepraat en samen leuke dingen ondernomen. Toen was ik er wel redelijk van overtuigd dat deze man een fijne aanvulling in mijn leven zou zijn en dat van mijn kinderen. We zijn een een paar maanden elkaar thuis op bezoek geweest toen de kinderen bij de ex waren. In die tijd heb ik hem kennis laten maken met mijn ouders, zus, broers, vriendinnen. Toen dat allemaal goed liep en iedereen hem had goedgekeurd , heb ik hem uiteindelijk bij de kinderen geintroduceerd, eerst door zijn naam een paar keer te laten vallen, vervolgens hen uitgelegd wat er gaande was en toen hem laten ontmoeten (gewoon thuis). Ik heb hen niets opgedrongen, alles met hen overlegd (zelfs toen hij mij ten huwelijk heeft gevraagd heb ik eerst de kinderen gevraagd wat zij ervan zouden vinden als ik met hem zou trouwen).