Het houdt niet op...
https://www.youtube.com/watch?v=6z_05EqpVaQ
Politie en gezinsvoogden aan de deur.
"Mag kind dan niet naar vader, naar Yvonne."
"De rechter heeft beslist."
"Ja, je zal wel weer een of ander xxx-verhaal hebben opgehangen.
We hebben niets fout gedaan."
Straat vol agenten. Discussie aan de deur.
Ik hoop toch zo dat de tolerantie voor deze aanfluiting van een 'kinderbescherming' afneemt. Anders wordt het alleen nog maar erger.
Je mag hopen dat steeds meer mensen hun weg weten te vinden naar Internet om te laten zien hoe 'behuldzaam' de gemeenschap is voor mensen die mogelijk met wat hulp en steun zoveel meer gebaat zouden zijn.
Liever geven we een vermogen uit aan repressie en kindermishandeling door de overheid.
Is dit een gezin helpen en een kind helpen?
http://ffieswegvandaar.wordpress.com
"In dit verband is nog van belang dat ter zitting door de stichting bij monde van Mevrouw (D M) te kennen is gegeven dat zij hoopt de moeder gerust te stellen. De moeder vreest ten onrechte voor een uithuisplaatsing van (kleinzoon). Dit word op dit moment helemaal niet overwogen.”
Blijkbaar waren er zoveel belanghebbenden bij het gezin dat de omgangsregeling moeder en kind teveel werden. Op zoek naar rust werd het kind de dupe van de rigiditeit van het rechtssysteem in plaats dat naar het belang van het kind gekeken werd. Opgroeien in het eigen netwerk op een harmonische manier.
Tja
Als ik het stuk lees begrijp ik wel dat dit kind bij zijn vader geplaatst wordt. Moeder neemt kind mee naar een ver buitenland en blijft daar gedurende lange tijd. Als ze terug is weigert ze duidelijk te maken waar ze verblijft aan jeugdzorg, zodat de zorg dat ze er opnieuw vandoor gaat mij zeer gerechtvaardigd lijkt.
kind bij moeder
Hoe je ook reageert op zo'n bedreiging, in dit geval stond het gezin zo onder druk, kind moest van hier naar daar bezorgd worden, instanties er bovenop, iedereen wil het kind, opa's en oma's van beiden kanten, overgrootouders van beide kanten, dat niemand ermee bezig is dat het gaat om de jonge moeder en haar kind.
De gevolgen van het gebrek aan helderheid waar het nu eigenlijk om gaat worden aangezien voor de oorzaak van het 'ingrijpen'.
Natuurlijk is er altijd een regeltje overtreden iemands belang 'geschonden'. Kan niet anders in zo'n situatie. Maar dan hoop je dat er iemand de zaak komt de escaleren en dat gebeurt natuurlijk niet. Onmogelijke 'oplossingen' worden afgedwongen en dan begint het spel.
Geen onbezorgde jeugd voor dit kind. Niemand is in staat om er rust in te brengen.
Dat zou je wensen van een hulpverlenende instanties. Geen paniekvoetbal maar toewerken naar een goede situatie voor dit kind en zijn moeder.
dit bewijst
dat jeugdzorg-ellende van generatie op generatie wordt doorgegeven. Kind getraumatiseerd door jeugdzorg, zelf jong moeder geworden, kleinkind ook weer getraumatiseerd - en hoe zal het met zijn kinderen gaan? Zo creëer je een onderklasse van opgejaagde families, die nooit de rust krijgen om zich ergens te vestigen en een normaal leven te leiden.
kind bij vader
Moeder houd kind ruim een half jaar weg bij vader. Als ze terugkomt is het onduidelijk of ze zich nu wel aan afspraken wil houden. Waarom is het fout om dit kind bij zijn vader te plaatsen? Waarom heeft de moeder meer recht op dit kind?
Kind
Kind wordt helemaal niet weggehouden van vader. Om uithuisplaatsing te voorkomen wordt zelfs voorgesteld of het courtege aan agenten en jeugdzorg er niet mee akkoord kan gaan dat kind naar vader gaat.
Waar oma en moeder bezwaar tegen hadden was het gezeul van kind door de hele week naar opvang, vader/oma heen en weer en nog een keer.
Daar ging kind en moeder, nog leerplichtig, aan onderdoor.
Dat probleem wordt niet opgelost maar verscherpt. Die regeling moet op kosten van moeder en kind doorgezet worden. Ook al gaan ze er beiden aan onderdoor. Want vaders hebben ook rechten?
Onsje minder had best gekund. Iets meer overleg iets meer redelijkheid iets meer overwegen wat wel haalbaar zou zijn.
Niemand houdt dit kind weg bij zijn vader.
De druk is gewoon veel te hoog. En zo gaat dat. Regeltjes en belangen boven het welzijn van een kind en zijn moeder en uiteindelijk het hele netwerk want hier wordt niemand beter van.
Ik vind dit weer typerend voor de 'hulp'. Onbetrouwbaar en escalerend. Onbehulpzaam en ondeskundig.
Sorry, maar ik heb er weer teveel onder mijn eigen neus waar het weer aan het ontsporen is dankzij de 'hulpverlening'van deze instanties.
Dat wordt nog wat in de aanloop naar de transitie. Want reken maar dat jeugdzorg er alles aan doet om hun financiele belang veilig te stellen. Er wordt nu zielig gedaan over ontslagen maar wel worden overal blikken 'generalisten' opengetrokken die gaan zorgen voor nog meer rechtzaken, nog meer dwang, nog meer druk op gezinnen, nog meer hulpverleners om een kind heen dat geholpen zou zijn met wat verstandig en praktisch beleid.
Ten koste van de echte deskundigen aan jeugdzorginstellingen en kinder- en jeugdpsychiatrie.
Wat denk je dat er gebeurt als jonge moeder en kind zich wel lieten opnemen in een moeder en kindhuis? Denk je dat er dan nog steeds zo'n sleeppartij zou optreden van opvanghuis naar opvang (dochter moet naar school) naar wederzijdse opa's en oma's ? Denk het niet.
Dat kan zo'n opvanghuis helemaal niet mannen.
Maar van oma, moeder en kind wordt dit wel verwacht. Onmogelijke eisen stellen leidt tot onmogelijke situaties.
En dat gaat maar door.
Leugens en bedrog
Als het verhaal van jeugdzorg zou kloppen, hadden ze geen leugens en bedrog nodig. Als oma de medewerkster van jeugdzorg met die leugens confronteert, heeft ze daarop geen antwoord.
Dat betekent niet dat de situatie ideaal was voor het kind, maar wel dat er - misschien onder zware druk van de andere grootouders - onjuist is gehandeld door jeugdzorg. En ik denk ook niet dat je als gezin zomaar om niks naar het buitenland vlucht.
Allemaal extra druk die het kind niet ten goede zal komen. Als ik zie dat mijn kind al totaal ondersteboven is van de overstap naar de middelbare school, terwijl verder alles stabiel en gelijk blijft... pff. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik daarbij nog van alles zou moeten van iemand anders. Alleen al het feit dat er met die ander totaal niet te praten valt en dat je je maar hebt te schikken...ik zou er heel slecht tegen kunnen.
zelf
In het stuk waar je zelf een link naar toe zet staat toch duidelijk dat het kind bij vader en oma is. Ik snap het probleem in dit geval niet. (en ruim een half jaar in een ver buitenland zitten noem ik wel degelijk kind weghouden van zijn vader).
zo doe je dat Wizzer
Noem een enkel feit en laat de context weg. Zo gaat dat.
Om uit die overspannen situatie te komen: kind wordt van hot naar haar gesleept en begint lichamelijke klachten te krijgen en er wordt geen rekening gehouden met de vraag naar rust rondom dit kind, de regeling moet doorgedrukt. Niet vol te houden.
Dat is de reden dat oma, dochter, kind en rest van het gezin voor hun rust vertrekken naar de Philippijnen. Behoorlijk initiatiefrijk en goed voor de korte termijn. Wat zou jij zelf gedaan hebben?
Het logische gevolg: want in het buitenland, is dat vader dan kind niet ziet, tenzij hij zelf een ticket naar de Phillipijnen aanschaft en op bezoek gaat. En zich realiseert dat hij mede oorzaak is van de ontoelaatbare druk op moeder en kind.
Dus als je die context weglaat dan heb je dat en zo gaat dat ook in die rapporten. En dan denkt iedereen, natuurlijk regeltje overtreden, niet in het belang van het kind, wegwezen.
Maar als je even probeert in de schoenen te staan van de mensen om wie het gaat dan zie je dat dat an sich een leugen is.
Dit zijn geen slechte ouders, dit is een overspannen situaties die verder opgeblazen wordt door ALLE betrokkenen. Je verwacht van een hulpverlenende instantie dat die de professionaliteit hebben om daar niet in mee te gaan. Dat is teveel gevraagd. Zij maken het nog ernstiger.
nog zo'n 'leugen'
Moeder en kind vinden eenmaal terug tijdelijk onderdak bij een vriendin. Die wil niet dat haar adresgegevens bij jeugdzorg en instanties terecht komen. Moeder en kind hebben geen keus want blijkbaar onderdak nodig tot er weer een andere oplossing is.
Het netwerk! lost het op.
Wat zou jij doen? Voor mij is dit volstrekt begrijpelijk. Als ik een kind opvang wil ik dat ook uitsluitend op de voorwaarde dat instanties niet mijn adres krijgen.
Wil jij zelf dan wel het risico dat er zo'n opstootje aan politie en jongedames in je straat en voor je deur komen? Ik wens je veel succes.
Steeds meer mensen begrijpen dat de hulpverlening onbetrouwbaar en potentieel gewelddadig is.
Maar het wordt wel moeder verweten dat ze een veilig adres heeft, maar jeugdzorg mag het niet weten.
Als je echt wil dat de samenleving nog meer gaat helpen kun je ze niet tegelijkertijd voor de gek houden en bedreigen.
En dan schijnheilig 'liegen' dat moeder kind aan de jeugdzorg onttrekt. Ja, ze probeert voor haar kind rust te creeeren omdat de instanties dat niet kunnen. Wie is er hier nu fout bezig? Niet moeder, niet oma.
Wizzer
Bedankt dat je inderdaad de goede vragen stelt. Zo wordt het misschien een beetje inzichtelijk wat er mis gaat door daar antwoord op te geven.
En wij zijn er zelf ook niet mee geholpen. Dit kost een vermogen aan gemeenschapsgeld en bedreigt families, gezinnen en kinderen.
En er is geen kruid tegen gewassen.
Weer meer kinderen in pleeggezinnen. Het houdt niet op.
Wie de weg naar de uitgang weet mag het zeggen. Ik heb geen idee, maar slecht is het wel.
levensgevaar
Ik zie nergens dat het kind in levensgevaar is. En dat lijkt me toch de enige juiste reden voor dergelijk machtsvertoon. Anders is de schade die het aanricht groter dan het heil dat het zou moeten bewerkstelligen.
Over regelingen moet een gesprek mogelijk zijn. En dan een echt gesprek, niet "wij vragen en u draait", zelfs als dat niet in het belang van het kind is. Wie denkt nou dat het kind er werkelijk bij gebaat is om de moeder zo op te jagen dat zij - zelf jeugdzorgslachtoffer - helemaal niemand meer vertrouwt?
Ik zat allang in het buitenland, maar dan permanent. Terwijl deze moeder nota bene is teruggekomen. En dit is haar beloning.
kijk wat er hier gebeurd
Moeder en oma nemen kind mee naar een ver buitenland, laten kind daar achter bij een tante en een vreemde omgeving en gaan zelf naar Nederland voor de rechtszaak. Daarna wordt beloofd het kind terug te brengen naar Nederland, maar er worden voortdurend smoezen verzonnen waarom dat niet zou kunnen. Pas na 8 maanden komt kind eindelijk terug. Op dat moment wordt er ondergedoken op een onbekend adres (geen idee waarom kind en moeder niet opnieuw bij oma zouden kunnen wonen). Als ik de vader was zou ik me erg ongerust maken dat ik opnieuw gedurende lange tijd mijn kind niet zou kunnen zien. Ik snap de plaatsing bij oma en vader dan ook wel.
Ach Wizzer
Een kind dat 3,5 jaar van zijn leven bij zijn moeder heeft gewoond wordt nu naar zijn vader verplaatst. Alle veiligheden weg, de warmte van je moeder weg/op afstand.
Dat wordt een strijd van heb ik jou daar tussen wederzijdse ouder, grootouder, overgrootouders.
Ik vind het zielig. Maar ik begrijp steeds beter hoe dit toch de hele tijd fout gaat. Een oververhitte situatie met strijdende partijen krijgt er een machtige maar ook ondeskundige en ook strijdende partij bij. De 'hulpverlening'.
Dus dit is een waarschuwing aan iedereen. Dreig je in een vechtscheiding te komen dan kunnen de instanties je helpen om er een mooi gevecht van te maken en misschien krijg je wel je gelijk, misschien niet. Maar om de kinderen gaat het niet.
Misschien zouden er eens wat meer mensen een opleiding 'vrede bewaren' moeten volgen in plaats van oorlogvoeren.
hot naar her..
Ik begrijp dat kind bij moeder en oma woonde, vier halve of twee hele dagen naar een crèche ging en omgang had met vader en andere oma. Ontzettend veel kinderen van gescheiden ouders hebben een dergelijk schema. Ik snap daar echt het probleem niet van. (behalve dan dat moeder en oma het blijkbaar samen niet aan konden).
wizzer
Dat kan wel zijn, maar het levert toch geen levensgevaar op voor het kind als moeder geen zin heeft in dat schema. Geef die moeder anders een boete of zo, in plaats va dat kind een traumatische ervaring te bezorgen en de moeder tot gejaagd wild te maken.
levensgevaar
Het kind is ook niet uit huis geplaatst vanwege het wel of niet houden aan het schema begrijp ik, maar omdat moeder en oma vertrokken zijn met kind, en na terugkeer onderdoken.
traumatisch
En waarom zou plaatsen bij vader en oma (waar blijkbaar een intensief contact mee was) traumatisch zijn, en het achterlaten van het kind bij een oudtante in de Filipijnen niet? Ik zie hier in eerste instantie vooral een moeder die haar kind een trauma bezorgd. Dat de kinderbescherming wil voorkomen dat dat nogmaals gebeurd en dat voorkomt door het kind bij vader en oma te plaatsen lijkt me in het belang van het kind.
perspectief
En zo heeft iedereen zo zijn haar eigen perspectief. Alle omstanders om een kind heen maar ook de instanties en het publiek.
Het doordrukken daarvan wordt een enorm gevecht waarin mij niet duidelijk is hoe moeder en kind dat beter hadden kunnen oplossen.
En dat zie ik nu ook zo vaak om mij heen. Een kind waar de volwassenen omheen een enorme oorlog uitvoeren en ondertussen maar wel verwachten dat dat het kind niet beroerd en dat die onder alle spanningen gewoon zijn kinderlijke ding doet, naar school gaan, naar opa en oma, de omgangsregeling volhouden, hele gerechtelijke stukken gaan heen en weer om dat af te dwingen. Kind bezwijkt onder die last.
Van ahum goed bedoelende volwassenen.
Wizzer als je maar door blijft gaan om niet het hele plaatje te laten zien, nu weer dat moeder kind een trauma bezorgd, terwijl moeder niet zoveel anders kan onder deze enorme misselijkmakende spanning, waar een verhaal aan vooraf gaat, dan blijft dat zo.
En maar goedpraten.
De schadelijke gevolgen zijn blijkbaar nog niet erg genoeg.
Dan ben ik wel heel erg blij dat ik dat immorele gevecht gewonnen heb. Mijn kinderen hebben al jaren de rust en de omgeving die ze nodig hebben. En ik heb zeer met deze mensen te doen. Ik was er een paar jaar mee bezig en ben er al bijna aan onderdoorgegaan.
Deze mensen zijn nog jaren de klos. Hoe houd je dit vol?
En inderdaad je voed een kind op voor de volgende generatie slachtoffers van een inhumaan 'hulpverleningssysteem'.
probeer nu eens het perspectief van de andere ouder te zien
Als jouw ex jullie kinderen meegenomen zou hebben naar Verweggistan, zou je dan ook niet willen dat de kinderen bij jou geplaatst worden? Want dat is wat hier gebeurd, moeder houdt het kind weg bij zijn vader, op een manier die zeer ingrijpend moet zijn voor het kind.
Wizzer
Ik was al iets verder in die tijd. In Verweggistan hebben mijn kinderen een lieve familie. Dan was ik daar heen gegaan en had daar werk gezocht om bij mijn kinderen te kunnen zijn.
Kinderontvoeringen in een internationale relatie zijn ook zeer moeilijk maar ik had die workshop van Lawine al gevolgd. In tegenstelling tot de kinderbescherming werden ouders daar niet tegen elkaar opgezet maar geholpen zaken te de escaleren.
Je bent beiden ouder en hebt beiden rechten. Steeds weer doe je je best om door overleg en compromissen het beste, maar ook realistische resultaat te bereiken voor je kind.
Het zou zo fijn zijn als jeugdhulpverleners zo'n workshop ook eens zouden doen. Net als het fijn zou zijn als jeugdhulpverleners nog veel meer adekwate vaardigheden zouden moeten leren voor ze ook maar in de buurt van ouders en kinderen zouden mogen komen.
Ik ben overigens nooit bang geweest voor kinderontvoering. Wel voor dysfunctionele overheidsorganisaties. En gebrek aan echte hulpverlening waar je als gezin met autisme tijdig wat mee opschiet.
En dat blijft ook maar zo.
Bovendien
Lees ik hier niet dat oma, moeder en kind er bezwaar tegen hebben dat kind naar vader en familie gaat, maar dat het schema veel te druk en onleefbaar is. Daar had gewoon even rustiger gepuzzeld moeten worden in het belang van een kind en 2 families.
Dat kun je ook niet overlaten aan zo'n jong ding van de jeugdzorg. En dat moet dan gezinsmanager zijn. Vragen om moeilijkheden.
oma
Als je het filmpje kijkt snap ik trouwens wel waarom jeugdzorg graag wil dat de moeder van het kind onder de invloed van haar moeder vandaan komt. Oma maakt hier de overdracht vooral moeilijk, terwijl moeder hier een veel betere rol speelt en probeer de overdracht zo gemakkelijk mogelijk te maken voor het kind en ook nog onderhandelt zodat het kind bij de ander oma en zijn vader geplaatst wordt. Oma van moeders kind is vooral ruzie aan het maken.
En daarom
Zou het fijn zijn als jeugdzorg moeder en kind bij elkaar zou laten. Het zijn allemaal van die tegenstrijdige opmerkingen Wizzer. Moeder is fout, nu is jonge moeder weer goed en oma is fout.
Dat de situatie hier, dankzij de jeugdbeschermers, grenzeloos ontspoort is wil maar niet tot het bewustzijn doordringen.
ik had eerder alleen de tekst gelezen
Dit is door oma geschreven. Nu ik het filmpje gezien heb, heb ik een veel beter indruk van de moeder dan van de oma. Oma escaleert hier, terwijl moeder probeert te de-escaleren. Ik hoop dan ook dat moeder zich ontworstelt van deze invloed, zodat ze samen met de vader in een goede zorgverdeling voor hun kind kunnen zorgen.
Overigens heeft de reis naar de Filipijnen er kennelijk ook voor gezorgd dat oma, moeder en kind en de overige kinderen hun huis in Nederland zijn kwijtgeraakt. Nog meer reden om dit kind bij zijn vader te plaatsen die blijkbaar wel een stabiele woonsituatie heeft mijn zijn moeder.
foute mensen Wizzer
Ik zie hier geen foute mensen. Iedereen raakt hier van de leg. Hoe zou jij je zelf voelen als je machteloos moet toezien hoe je kind en kleinkind vermalen worden onder die druk? Allemaal normale menselijke reacties op een overspannen situatie.
Vader moet zich nu maar gaan bewijzen? Wat schieten die families daarmee op?
Als er in een veel vroeger stadium gewoon rustig en menselijk en redelijk en praktisch was omgegaan, maar dat vraagt veel meer levenservaring, wijsheid en geduld dan je van een lichtgewicht in de jeugdzorg kunt verwachten, dan was het niet zo ontspoort.
Wizzer, je verwart de fall out met de oorzaak. Als mensen er samen niet uitkomen wil je niet dat de 'kinderbescherming' de zaak nog verder onder druk komt zetten.
Zolang het om anderen gaat is het makkelijk, maar het zal jezelf maar gebeuren.
Volhouden Wizzer. Zwarte pieten, dat is het. Ontspoort door de zogenaamde hulpverlening.
Als zij het niet beter kunnen dan de ouders, maar het er alleen maar verder door laten ontsporen dan is er iets niet goed. En dat zijn niet individuele betrokkenen maar een immoreel en inhumaan 'hulpverlenings'systeem waar we bereid voor zijn om heel veel geld in te steken en waar we niet willen zien hoeveel leed dat in de samenleving veroorzaakt.
gratuite meningen
Je reacties Wizzer zijn een voorbeeld van de manier waarop ook de kinderbescherming en de jeugdzorg te werk gaan. Een waterval aan subjectieve en gratuite meningen over, uit de context gehaalde, zogenaamde foute gedragingen of foute mensen.
Die per situatie en per rechtzaak kan verschillen. Dan is moeder weer fout, dan vader, dan zijn soms zelfs de kinderen fout.
Niemand die hier gewoon even rustig nagaat waar het nu aan schort en die daar de escalerend de betrokkenen helpt om zich te hernemen in het belang van iedereen.
Het lijkt Geenstijl wel. Liever winden we ons op op kosten van kwetsbare mensen door gewone menselijke zaken waar men zich zo goed mogelijk in probeert te verhouden, aan individuele tekortkomingen te wijten. Wie is daar nu mee geholpen?
En dat is geen incident. Hadden we hier net zo makkelijk.
Doorgaan met beschuldigen en escaleren tot de zaak kapot gaat. Dat is het.
Wat ik niet snap
Het is toch zo dat je als je minderjarig bent en een kind krijgt je automatisch een ots krijgt?
Is deze dan zowel over jezelf als over je kind?
En op wie van jullie twee heeft het 'in het belang van het kind' dan betrekking.
Hier wordt in ieder geval een kind (de moeder) en waarschijnlijk ook een tweede kind (het kind) geschaad.
Overigens vind ik wel dat als tijdens een zitting wordt gezegd dat een kind neit uit huis geplaatst wordt, dit bindend meot zijn. En dat is het niet, weet ik uit ervaring. Als een gezinsvoogd ter zitting iets toezegt (om iets erdoor te krijgen), dan heeft dat nadien geen enkele waarde meer. En geen rechter die kritisch vraagt: maar toen zei u vol overtuigd....hoe kan dit nu anders zijn?
Goede vraag Emine
Ik weet niet hoe het formeel is maar er is een verschil tussen de positie van de ouder en die van het kind.
Een kind mag bijvoorbeeld, met eigen advocaat, niet in hoger beroep tegen een OTS
https://www.jurofoon.nl/nieuws/4399-mag-een-minderjarige-in-hoger-beroep-gaan-tegen-ots
Daar begrijp ik dus niets van.
Kind voelt de bedreiging maar moet nu zijn ouders zien te bewerken om in hoger beroep te gaan?
En die denken nog dat een OTS 'hulp' betekent. Nou ja, dan weet je het wel.
