Gideon levy net op 2: iedereen gaat het voelen

http://avro.nl/levy/
Luchtig opgenomen en gepresenteerd programma waarin een overzicht van de standpunten en knelpunten bij de transitie jeugdzorg. Er werd weinig doorgevraagd dus het bleef nogal oppervlakkig, het is ook lastige materie.
Waar ik zelf nogal verbaasd over was. Gideon vroeg een zaal met psychiaters of zij ook de ervaring hadden dat ouders met kinderen kwamen met te lichte problematiek? Een hartgrondig 'ja' klonk uit de zaal.
Een andere psychiater licht toe dat het systeem nu ook zo georganiseerd is door de marktwerking en doordat ouders elkaar tippen dat je een pgb kunt krijgen met geld.
Daardoor komen de kinderen die echte problemen hebben in de knel.
Wow. Dat schijnt dus echt te gebeuren! Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe je kunt vaststellen dat je kind een licht of een zwaar probleem heeft?
Het probleem is nu juist dat het tussen de oren zit en dat het best een klein probleempje kan zijn maar ondertussen grote gevolgen thuis of andersom. Daar heb je dacht ik nou net die psychologen en psychiaters bij nodig om dat verschil te maken.
Dat pgb is nu al zo'n bureaucratisch proces dat ik het graag had gehad net als de TOG, ook recht op gehad, maar dat ik het door de zorgzwaarte en de tegenwerking van de basisschool en de jeugdhulpverlening en de kinderbescherming maar opgegeven heb. Daarom verbaast het mij dat ouders elkaar tippen alsof je het met een bonnetje bij de supermarkt kunt halen.
Ik was dolblij toen, na veel vijven en zessen, eindelijk de LGF erdoor kwam, bijna 2 jaar na dato.
Ik vraag me dan ook af wie die ouders zijn die er zo makkelijk over denken en hun kind met te lichte problematiek