Genderneutraal speelgoed
De afgelopen dagen was het op het nieuws, het genderneutrale speelgoed, wat vinden jullie hiervan?
Zelf denk ik dat een kind dit zelf wel kiezen gaat, maar een beetje helpen met wat neutralere verpakking en diversere opdruk (jongens én meisjes op de verpakking) kan nooit kwaad.
Toch denk ik dat de voorkeuren toch echt in het kind en de omgeving zitten.
Zelf ben ik opgegroeid met broers, in de straat woonden rondom mij alleen maar buurjongens en ik had alleen maar neven (de nichtjes woonden verder weg) dus ik groeide op als halve jongen. Speelde met de garage van mijn broer, heb ooit één barbie gehad maar zij had maar één been (die andere had ik eraf gebroken, per ongeluk) met poppen speelde ik nooit en ik kan me tot mijn grote afschuw herinneren dat ik ooit een kralendoos voor mijn verjaardag kreeg. (gatver wat een stom cadeau vond ik dat) verder dus alleen maar jongens spul of knutselspullen, daar was ik het meeste gek op.
Mijn moeder heeft het wel geprobeerd met poppenwagentjes en poppen, maar dit sloeg niet aan.
Dus toen ik zelf kinderen kreeg was ik wars van meisjesspeelgoed, want ik wist hoe stom ik dat zelf gevonden had. Alleen kreeg ik een dochter die heel erg meisje was. Alles moest roze zijn en met glitters, veel poppen, helaas keek ze niet om naar knutselspullen (die ik natuurlijk ook kocht)
Later kregen we een zoon, we hadden zoveel speelgoed in huis, dat ik de eerste jaren bijna niets had gekocht. Alleen zoon ging niet spelen met de barbies zoals mijn dochter, maar ze vlogen vrijwel direct door de lucht als 'actionmannen' en ze vochten. Toen ik zag dat zoon met een rolschaats van dochter ging rijden als een autootje (broem, broem) heb ik maar een paar auto's voor hem gekocht. (en daarna kwamen Bob de Bouwer en brandweer spullen etc)
Hier dus echt hele duidelijke jongens en meisjes voorkeur. Alhoewel zoon en dochter ook beiden een keer een babypop hebben gekregen, waar ze allebei wel heel lief voor waren, maar dat was echt de enige uitzondering.
Zoon wilde ook nooit meedoen met nagellakken of make-up, terwijl man en ik dat samen wel deden, als dochter proefpersonen zocht.
Dus ja, mijn conclusie is dat kinderen het zelf wel bepalen.
Mee eens
Natuurlijk kiest een kind zelf wel waar het mee speelt, maar het is niet nodig om speelgoed specifiek voor meisjes of jongens te marketen. Waarom is speelgoed dat het huishouden nabootst (speelgoedstofzuiger e.d.) roze? Hoewel wat mij betreft een jongen prima met een roze stofzuiger kan spelen zal het veel jongens toch tegenhouden. Maak dat ding gewoon rood. Nerf guns apart voor jongens en apart voor meisjes? Waarom niet één stijl die bij beide past? Dat maakt het makkelijker voor kinderen om ombekommerd het speelgoed te kiezen waar ze zin hebben om mee te spelen en zullen ze niet belemmerd worden door mogelijke reacties van leeftijdgenootjes of ouders dat iets 'voor jongens' of 'voor meisjes' is.
skik
Zelf
Er komt nogal wat commentaar op deze insteek van de minister, maar ik vind het prima! Je mag mensen best een keer wat uitdagen op een topic.
Mijn zoon en dochter waren en zijn ook wat typische gevallen van meisje en jongen met de bijbehorende voorkeuren.
Zelf heb ik dat wel wat geprobeerd uit te dagen al is het alleen maar om te laten zien dat alles mogelijk is en je je niet in een vakje hoeft te laten plaatsen.
Dochter biechtte mij gisteren op, naar aanleiding van dit topic in het nieuws, dat ze een keer negatief heeft gereageerd op een vriend die met haar met een kilt aan naar een feest wilde. Ze heeft hem eruit gepraat. Daar echter zoveel commentaar op gekregen, van vriend zelf maar ook van andere vrienden, dat ze haar excuus heeft aangeboden.
Had deze jongen eindelijk de gelegenheid om ook eens een 'rok' te dragen.
ook met kleding trouwens
Ik vind het met kleding bij de Hema al wel een verbetering ook. In de tijd dat mijn zoon ongeveer 6 jaar was, waren legergroen en donkerblauw, oranje en bruin heel erg in bij de jongens, maar ik hield meer van streepjes en mooie heldere kleuren, dus ik kocht altijd op de meisjesafdeling voor hem, lukte best, als er maar geen kantjes of randjes aanzaten. Dochter heeft ook wel eens een hele leuke trui gekregen waar een auto op stond, die had ik weer van de jongensafdeling.
Maar de stoere broek met veel zakken (die zelfs echt van de meisjesafdeling was) wilde mijn dochter niet aan, want die leek teveel op een jongensbroek.
En inderdaad wat Skik al schrijft, waarom moet een stofzuigertje roze zijn. Maak de kleuren gewoon zoals ze in het werkelijke leven ook zijn, we hebben thuis toch ook geen roze stofzuiger of strijkplank?
poppenwagen
Mijn dochter had als kleuter een hartsvriendje waar ze altijd mee speelde. Het jochie kwam uit een gezin met alleen maar jongens en hij was helemaal gek van de blauw met gele poppenwagen van dochter. Op een dag waren ze weer aan het spelen en reed hij met de poppenwagen door het huis. Hoorde ik mijn dochter roepen: "Ik ga naar mijn werk hoor, doei!"
Komt wel goed met die verdeling, dacht ik toen.
Al het speelgoed is gebder neutraal
Hier is al het speelgoed gender neutraal, mijn zoon speelt met Lego maar mijn nichtje speelt net zo leuk mee. Ook koken ze samen in mijn zoons keuken en voeren ze zijn pop, .bij ons gaat meneer altijd een rondje om met de poppenwagen.
De Lego heeft hier wel de overhand maar is geen must, overigens is hij ook gek op Lego Friends.
Speelgoed wordt pas op geslacht gericht op het moment dat ouders en mensen om hen heen zich ermee gaan bemoeien.
Andere insteek
Op zich vind ik het prima als e.e.a. wat meer gender neutraal wordt, alhoewel ik het ook enigszins hysterisch vind.
Maar is er ook wat anders aan de hand, wat volgens mij een veel grotere rol heeft, of beter gezegd meer de oorzaak is. De commercie speelt daar uiteraard op in, en uiteindelijk is het voor hen gewoon een kwestie van vraag en aanbod. Dus als het meer gender neutraal moet, dan zal daar de commercie daar, al dan niet ludiek, absoluut op inspelen. Als er maar verkocht wordt en niet boeiend of het roze of technisch is.
Waar het m.i. vooral om gaat, is dat al geruime tijd echo's standaard gemaakt worden en de mogelijkheid er is om al maanden voor de geboorte te weten of je een jongen of meisje krijgt. De meeste ouders willen dat. En dáár begint het meisjes/jongens gebeuren. Want zodra ouders dat weten, gaat de babykamer ingericht worden, afgestemd op het feit of het een jongen of meisje wordt, zo ook de aanschaf van rompertjes en andere kleertjes, knuffels, speeltjes, prullaria enz enz. M.a.w. die baby komt direct al in die geheel roze of blauwe wolk terecht en de ouders zijn al maanden helemaal gericht op jongen of meisje.
Ik kwam op die gedachte, omdat toen ik 20 jaar geleden zwanger was het nog net niet standaard was die echo's. Kon wel, maar daar moest je voor betalen, dus was verre van standaard. Er werden alleen echo's gemaakt als daar een medische reden voor was. Omdat ik 35 was toen ik zwanger was, kreeg ik wél een echo. Er is ons toen ook gevraagd of wij wilden weten, zover dat al duidelijk zichtbaar was, of het een jongen of meisje was. Wij hadden aan die mogelijkheid sowieso niet gedacht, omdat dat toen nog niet gebruikelijk was en wij daar daarom sowieso niet op die manier mee bezig waren geweest (uiteraard wel nieuwsgierig wat het uiteindelijk zou worden... 
), maar niet over nagedacht dat we dat al veel eerder zouden kunnen weten. Kortom: wij hadden niet de behoefte omdat dan nu ineens wél te weten, en lieten ons wel verrassen bij de geboorte. Hadden ook niet zozeer een voorkeur.
Dat betekende dat wij bij het inrichten van het kamertje en het aanschaffen van spulletjes dat enigszins neutraal moesten doen. En eigenlijk was dat juist leuk, want daar wordt je heel creatief van. Dat betekende ook dat wij niet al maanden in de 'jongens- of meisjesstand' stonden, maar gewoon in de 'babystand'. Natuurlijk, toen er uiteindelijk een meisje werd geboren, kwamen er ook meer meisjesachtige dingen. Maar tóch was het overall anders. Het was niet een compleet meisjeswalhalla, want zo waren we ook niet gestart.
Al met al denk ik dat het feit dat de meeste ouders van te voren al weten of het een meisje of jongen word, dat heel veel invloed heeft op het e.e.a., veel meer een focus waar de baby dan ook direct in ondergedompeld wordt zodra hij/zij geboren is.
Dees
Ach, dat is niet echt nieuw. Mijn broer en ik zijn uit de jaren 60 en schelen 1,5 jaar. Dus we speelden veel met elkaar en dus speelden we allebei met van alles: ik ook met auto's en hij ook met de poppen.
bieb
"Op zich vind ik het prima als e.e.a. wat meer gender neutraal wordt, alhoewel ik het ook enigszins hysterisch vind."
Misschien net zo hysterisch als de strikte scheiding tussen de roze afdeling en de rest in de speelgoedwinkels, die stuit me ook lichtelijk tegen de borst maar zodra we het in de trendy LGBTI hoek gaan trekken en termen als genderneutraal erbij halen ben ik natuurlijk tegen. Heeft een minister zich daarover uitgelaten?
de omgeving doet mee
Los van de speelgoedwinkel komt het denk ik ook nog wel voor in onze omgeving. Hier een neefje met 2 zussen en 2 nichtjes. Hij liep dus ook in prinsessenjurken, want die waren genoeg onder handbereik. Hij zij ook altijd 'ik ben een prinses', en dan zei een andere tante 'nee, jij bent een prins'. Maar ze had natuurlijk ook gewoon kunnen zeggen dat hij er leuk uitzag en een mooie jurk aan had, wat maakt het uit. Vaker zeggen volwassenen en oudere kindjes iets afkeurends, die kleintjes hebben het onderling niet eens door.
Maar er zijn toch al veel dingen positief veranderd. Meisjesvoetbal zie je steeds meer en gelukkig is er op scholen ook niet meer de strikte scheiding v.w.b. hobby's/clubjes. Ik kan me als kind nog goed herinneren dat ik niet op timmeren mocht maar naar breien moest terwijl ik dat haatte.
Onzin
Ik vind het onzin dat de regering zich hier mee gaat bemoeien. Een kind kiest zelf wel waar hij of zij mee speelt, ik heb twee jongens en twee meisjes, daarvan speelde één van de jongens maar met auto's, de andere stond liever te 'koken' in z'n keukentje en z'n lievelingskleur was roze. Eén van de meisjes speelt met poppen, barbies en Playmobil, de andere moest niks van meisjesspul en roze hebben, laat staan van rokken of jurken. Een kind heeft er veel meer aan dat ouders de rolverdeling niet standaard hebben, of dat het in ieder geval duidelijk is dat moeders werk ook belangrijk is. Vaders kunnen net zo goed koken, strijken en stofzuigen als vrouwen, mijn man doet dat dan ook regelmatig. Laatst vroeg iemand aan m'n dochter dat haar moeder vast ook wel streek, waarop ze antwoordde dat haar vader dat veel vaker doet. Dat lijkt mij een veel beter voorbeeld dan alles maar genderneutraal te maken.
Van dat hysterische roze in de speelgoedwinkel snap ik Ad, doet pijn aan je ogen. Ik bedoelde met hysterisch m.n. dat iets gender neutraal 'moet'. Dát vind ik dan ook weer hysterisch...
Die strikte
indeling jongens/meisjes speelgoed/kleding vind ik eerder hysterisch, dan gewoon kleding en speelgoed van allerlei soorten en kleuren aanbieden en ouders/ kinderen zelf laten uitzoeken wat ze leuk/mooi/ interessant vinden.
Ik vind het echt heel erg dat je een kind zo een richting opstuurt, terwijl de kindertijd juist een periode zou moeten zijn dat je erachter komt waar je voorkeuren en interesses liggen. Natuurlijk kan een meisje nu naar de jongensafdeling gaan en daar kiezen voor technisch lego. Niemand zal haar tegenhouden, maar toch bestaat er een barrière, omdat een kind weet dat ze een meisje, of juist een jongen is en dus automatisch naar een bepaalde hoek wordt geleid.
Kinderen zullen ook eerder tegen elkaar zeggen dat het voor jongens/ meisjes is als dit erop staat en elkaar hierin corrigeren, terwijl dit niet gebeurt als op de verpakking jongens en meisjes staan en neutrale kleuren worden gebruikt.
Het lijkt me beter om kinderen het zelf te laten uitzoeken, wat ze leuk vinden ipv op te leggen wat voor jongens is en wat voor meisjes.
bieb
Dat snapte ik en dat vind ik ook.
En Lamza
Hoe doen de ouders dat dan als ze weten dat ze een jongen of een meisje krijgen ....? Zijn dat dan massaal gender neutrale babykamers en kleertjes?
Ja dat is prima
mogelijk. Wij wisten het geslacht twee keer, maar we hebben toch gekozen voor neutrale kamers en kleding. Ik vind het er niet uitzien alleen maar roze of blauw. Ik ben zelf een vrouw, maar loop toch ook niet alleen in roze rond? Mijn interesses sluiten ook niet alleen aan bij wat van oudsher vrouwelijk wordt gevonden.
Je hebt zoveel mooiere kleuren/ thema's/speelgoed (gewoon van hout bijvoorbeeld). Ik kijk nu nog steeds bij zowel de jongens als de meisjesafdeling. Veel kleding kan voor beide geslachten.
sowieso minder roze
Daar wordt het allemaal meteen al wat genderneutraler van!
Laatst vond ik een oude legofolder, jaren 70. Daar zat totaal geen roze tussen. Wanneer is dat eigenlijk zo overdadig geworden, al dat roze?
In de loop van de jaren '90
Puur door de commercie. Als ouders een jongen hebben en daarna een meisje krijgen zijn ze nu geneigd nogmaals hun portemonnee te trekken, terwijl het eerder door kon schuiven en meer speelgoed niet nodig was. Dat is natuurlijk niet fijn voor de producenten van al dat speelgoed.
Misschien
ZIjn volwassenen eerder geneigd lego aan een meisje te geven als dat in opzichtig roze is uitgevoerd.
Als ze daarmee ophouden is het snel gedaan. Volgens dit artikel uit 2012 pikken de ouders het niet:
https://www.dieponderzoek.nl/marketeers-slaan-plank-mis-meisjes-pikken-lego-voor-meisjes-niet/
Maar de schappen liggen er nog steeds vol mee, dus ik schat in dat ze gewoon blijven kopen en dat is het enige waar marketeers gevoelig voor zijn.
Twee verschillende discussies
Het geslacht willen weten bij de zwangerschap of generneutraal speelgoed vindt ik echt 2 totaal andere discussies. Wij hebben qua inrichting van de babykamer geen rekening gehouden met het geslacht maar we vonden het qua aanschaf van kleding en bedenken van de naam ideaal om te weten welk geslacht we kregen.
Mijn zus wist het 2 keer niet en haar oudste heeft de eerste 6 maanden in crèmekleurige kleding gelopen muv de 3 jurken die ze kreeg na de bevalling. Ik vond het heerlijk om leuke kleding in velerlei kleuren te kopen maar was wel blij te weten dat we de jurkjes en roze zooi links konden laten liggen, oké op dat leuke roze polootje na dan.
Qua speelgoed hebben we onze zoon altijd zelf laten kiezen dat is ook het mooie van de kinderopvang dan zie je een beetje wat ze leuk vinden zonder dat je zelf die hele zooi in huis hoeft te halen.
Ik speelde
vroeger met normale lego. Dat was niet typisch iets voor jongens of meisjes in die tijd. Net als dat je met houten blokken speelt, of met een treintje. Ging allemaal prima.
Uiteindelijk
Is het nog altijd de vraag die het aanbod maakt. En natuurlijk pushed de commercie ook, maar alsniemand er wat in ziet, houdt het ook snel weer op. En ala de neutraal gekleurde stofzuiger minder vaak gekocht wordt dan eerst, dan proberen ze het met een roze variant.
kleding
Ik vind dat met die kleding voor babies wel meevallen. Ik wist bij beide kinderen niet wat het worden zou, maar je kan toch alle kleuren kopen, ze hebben echt niet in beige gelopen, en trouwens, de visite kocht nadat de kleine geboren was allerlei cadeaupakjes, dus 6 maanden in beige lijkt me enorm overdreven
Lanza
Nee, de meeste ouders gaan zelf direct over op de typische babymeisjes of babyjongens kamers en prullaria.
en als de ouders dat niet doen...
dan de grootouders! Vooral als ze zelf alleen jongens kregen en nu een kleindochter aan de familiekring zien toegevoegd. Idem dito met meisjes-grootouders die nu een kleinzoon erbij krijgen. Of als ze ervan genieten dat er nu allerlei roze spul bestaat wat ze vroeger zo schattig zouden hebben gevonden.
Ik ken een opa die zelf twee zussen had, met zijn vrouw (enig kind) vier dochters kreeg en vervolgens, na een kleindochter, een kleinzoon! Daar was hij echt heel gelukkig om en het jochie kreeg toen hij twee was een levensgrote hijskraan.
Geen idee of die kraan er nog is, ik zal volgende keer eens opletten. Het is een kleinzoon die niet dol op auto's is. Wel op knutselen, dat kan-ie geweldig.
Je wordt
als ouder erg die richting in geduwd. Cadeautjes zijn vaak toch binnen de gendernormen. Je moet heel bewust die keuze maken voor neutraal anders sta je toch weer snel op die ene afdeling. Van heel veel spullen heb je alleen maar een jongens- of een meisjesvariant. Het is jammer dat je in die gevallen moet kiezen tussen blauw of roze, ipv dat je een rode fiets kunt kopen, of een witte (zonder dat er toch weer roze bloemetjes of hartjes opstaan).
ach Lanza
Dat valt uiteindelijk reuze mee. Kinderfietsjes zijn er echt niet alleen in roze en blauw is m.i. nogal gender neutraal (behalve licht blauw, maar dat is echt alleen 'bedoeld' voor babyjongens, daarna is het een gender neutrale kleur). W.b.t. speelgoed gaat het m.i. alleen om die enorm roze hoek, maar voor de rest zie ik niet in wat er persé jongens- of meisjesachtigs aan is, behalve als je zélf vindt dat een meisje niet met auto's speelt. Speelgoed auto's hebben gewone kleuren. Lego ook. Knex ook enz enz. Het enige zijn die zgn meisjesvarianten van lego. Maar alle andere lego is gewoon van kleur. Geen punt lijkt mij.
Ik vind
dat zelf niet, maar het is wel degelijk zeer duidelijk gericht op jongen/ meisje. Ik zou willen dat er meer neutrale spullen en speelgoed bestonden. Het bestaat wel, maar je moet er echt naar op zoek. Als je in een doorsnee winkel bent is het heel duidelijk verdeeld, ook de fietsen.
💡
Derhalve kope men fietsen dan ook niet in de speelgoedwinkel.
Bij de fietsenwinkel keus te over in neutrale kleuren of tweedehands.
Genderspecifiek
Het merk lief en stoer is alles behalve gender neutraal, om eerlijk te zijn is dat een merk wat me echt tegen staat! Nooit heb ik mijn zoon een stoer kledingstuk of wat dan ook gegeven. Ik zou er denk ik ook niet heel blij mee geweest zijn om zoiets te krijgen.
Misschien juist dat het merk zich specifiek richtop geslacht maakt dat ik we een hekel aan heb. af laatst een tweedehands stoer fiets, en heb die bewust niet gekocht.
Lego Friends is juist een op meisjes gerichte Lego variant die erg populair lijkt te zijn bij jongens.
Uiteraard
kopen we die in een fietsenwinkel. Voor de kleintjes toch echt alleen roze of blauw beschikbaar of iets met roze bloemetjes enzo.
