Gedwongen vaderschap
hallo allemaal,
ik ben een vader van 3 kids ( m18 j11 m3)
Ik ben 4,5 jaar geleden gescheiden van de moeder van de oudste 2 en heb sinds die tijd de volledige zorg. (Ook financieel)
Dit omdat moeder niet voor de kinderen kon zorgen.
dit was voor mij een pittige omschakeling en met een fulltime baan wel es pittig maar het lukt me goed.
kort na mijn scheiding leerde ik iemand kennen en dat klikte maar waren nog in de ontdekkende fase. (Heeft een dochter van toen 13)
ze vertelde me dat ze bezig was met een traject om bewust alleenstaande moeder te worden middels ivf.
3 jaar geprobeerd en 4 x mislukt.
Ik heb toen aangegeven dat dit voor mij wel een issue was als er zo’n sterke kinderwens is.
we deden het daarom veilig (condooms)
ook zei ze dat ze het niet meer zag zitten om door te zetten omdat ze wilde kijken waar onze relatie ons bracht en zei dat ze de pil slikte.
We zijn op vakantie geweest en tijdens de vakantie merkte ik gedragingen die strookten met mijn kernwaarden en stond op het punt de relatie te verbreken.
maar u raad het: bleek ze zwanger.
en ze wilde het houden.
ik, net alleenstaande vader, schoot volledig in de paniek.
ik voelde me verraaden, gebruikt, en ondergeschikt aan haar kinderwens.
ze zei me dat dit allemaal niet bewust is gegaan en het ook niet aan zag komen.
ik geloofde en geloof daar nu nog steeds niets van.
onze relatie is hierdoor uiteindelijk stuk gegaan.
We hebben een prachtige dochter gekregen en de afgelopen 3 jaar heb ik geprobeerd een band op te bouwen met de kleine.
dit lukte aardig, we gingen vriendelijk met elkaar om en ik hielp haar waar ik kon.
vaak ben ik het niet eens over de opvoedstijl maar ik krijg geen ruimte om daar een gezonde discussie over te hebben, want: “jij wilde het niet”
Ik mag niet met haar gaan zwemmen want: “dat vind ik eng”
En zo zijn er legio voorbeelden waarbij ik wordt behandeld als louter de verwekker.
nu heb ik sinds 9 maanden een nieuwe relatie en dit is voor de moeder een trigger om de boel nog wat verder op te stoken. door subtiele steken onder water en slachtoffer gedrag.
ik kan mijn dochter zien wanneer ik wil maar wel op haar voorwaarden.
Inmiddels weet ik niet meer wat ik moet doen en wordt mijn boosheid over de hele situatie alleen maar erger.
ook al ben ik als donor gebruikt gun ik mijn dochter een lieve vader.
ik raak langzaam in een depressie en help prychologische hulp gezocht.
Ik wil er graag zijn voor mijn kinderen maar ben bang dat ik er aan onderdoor ga.
Dit is even om van me af te schrijven en wil in geen enkele vorm overkomen als slachtoffer.
Het is meer dat ik benieuwd ben naar jullie inzichten en hoe ik hier mee om moet gaan.
Groet
Mario
Ik begrijp niet waarom je haar verantwoordelijk stelt voor de zwangerschap? Je was er zelf bij! Als je geen kinderwens hebt, maar je wil wel seks, dan zul je zelf actie moeten ondernemen: steriliseren dus!
Maak vandaag nog een afspraak, want je loopt nu weer een flink risico. Straks heb je 4 kinderen van 3 vrouwen.
Heb je het eerste bericht goed gelezen? Sterilisatie is een definitieve beslissing. Het kan zijn dat iemand nog niet toe is aan die definitieve beslissing en dan zijn er andere maatregelen, zoals een condoom en de pil. Dat is geen 100% zekerheid, maar maakt het risico op een zwangerschap wel kleiner. Nu is het waarschijnlijk dat de zwangerschap het gevolg is van iemand die zegt dat zij de pil slikt en dat toch niet doet, omdat ze graag een kind wil, ook al wil haar partner dat niet. Zij heeft nu 2 uit 2: twee kinderen van twee mannen, die allebei niet met haar verder willen. Dus als ze nog een kind wil zal ze nog een man moeten zoeken.
Tsjor
Nigella schreef op 16-08-2024 om 16:28:
Ik begrijp niet waarom je haar verantwoordelijk stelt voor de zwangerschap? Je was er zelf bij! Als je geen kinderwens hebt, maar je wil wel seks, dan zul je zelf actie moeten ondernemen: steriliseren dus!
Maak vandaag nog een afspraak, want je loopt nu weer een flink risico. Straks heb je 4 kinderen van 3 vrouwen.
Want vrouwen hebben geen brein wat dit betreft of kunnen niet verantwoordelijk worden gehouden voor hun acties of zijn alleen in staat om hun reptielenbrein te volgen dat zegt dat voortplanting essentiel is? En mogen als niet betrouwbaar worden wbt zwanger worden gesteld worden? Maar mogelijk geld je advies voor beide geslachten.
tsjor schreef op 16-08-2024 om 17:47:
Heb je het eerste bericht goed gelezen? Sterilisatie is een definitieve beslissing. Het kan zijn dat iemand nog niet toe is aan die definitieve beslissing en dan zijn er andere maatregelen, zoals een condoom en de pil. Dat is geen 100% zekerheid, maar maakt het risico op een zwangerschap wel kleiner. Nu is het waarschijnlijk dat de zwangerschap het gevolg is van iemand die zegt dat zij de pil slikt en dat toch niet doet, omdat ze graag een kind wil, ook al wil haar partner dat niet. Zij heeft nu 2 uit 2: twee kinderen van twee mannen, die allebei niet met haar verder willen. Dus als ze nog een kind wil zal ze nog een man moeten zoeken.
Tsjor
Dus de vrouw moet maar de pil slikken (met al het gedoe dat daarbij komt) omdat hij geen kinderen wil, maar heel misschien ooit in een verre toekomst nog wel? Daarmee verplaats je de verantwoordelijkheid naar een ander voor jouw eigen wens, dat lijkt me niet fair.
TO klinkt nu al zwaar overspannen met twee kinderen waar hij alleen voor zorgt en nog een derde van een andere vrouw, dus ik zou hem afraden om nog voor een vierde te gaan. Knipje erin en klaar. Drie kinderen is genoeg, zeker gezien de situatie van TO met afwezige en labiele moeders.
Koekie1980 schreef op 07-08-2024 om 13:22:
[..]
Ik vind dat je hier behoorlijk netjes over praat. Een dat gebruiken als spermadonor omdat jij zo nodig een kind moet hebben is verdomd asociaal en valt absoluut niet goed te praten. Zoiets doe je gewoon niet!!
Die man zat toch niet te wachten op een kind. En zo wel, dan toch zeker pas na een redelijke tijd een relatie hebben ipv wat weken daten. Ook al wil je dit als vrouw heel graag en ben je bereid het alleen te doen, je luist niemand erin om vader te worden, te gek voor woorden.
Dat is het ook absoluut. Maar aan morele afkeur heb je niets. Maar dit komt natuurlijk veel vaker voor. Genoeg mannen die het niet eens weten. En heel veel mannen die gewoon vreselijk naïef zijn en waar je heel makkelijk misbruik van kunt maken. Want bijna alle mannen willen bij voorkeur geen condooms gebruiken. Je kunt vrouwen echt niet zomaar vertrouwen. Zeker niet als je er geen langdurige relatie of officiële verbintenis mee hebt. Dus moeten ze hun eigen voorzorgsmaatregelen nemen (een knip of condooms). Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen anticonceptie. Dat leer ik mijn kinderen al.
Izza schreef op 16-08-2024 om 20:30:
[..]
Dat is het ook absoluut. Maar aan morele afkeur heb je niets. Maar dit komt natuurlijk veel vaker voor. Genoeg mannen die het niet eens weten. En heel veel mannen die gewoon vreselijk naïef zijn en waar je heel makkelijk misbruik van kunt maken. Want bijna alle mannen willen bij voorkeur geen condooms gebruiken. Je kunt vrouwen echt niet zomaar vertrouwen. Zeker niet als je er geen langdurige relatie of officiële verbintenis mee hebt. Dus moeten ze hun eigen voorzorgsmaatregelen nemen (een knip of condooms). Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen anticonceptie. Dat leer ik mijn kinderen al.
Mannen willen geen condoom gebruiken? Huh, hoe kom je daar nou bij?
Voor de rest eens dat je voor je eigen anticonceptie moet zorgen. Het idee dat de vrouw daar in haar eentje verantwoordelijk voor is, is inmiddels echt uit de tijd (gelukkig!)
Precies, zoiets heet 'samen'. Dus daar praat je samen over. Als de ander geen kind wil en jij wanhopig wel, om wat voor reden dan ook, dan kun je besluiten om de relatie met die ander te verbreken en weer verder te gaan met het medische circuit waar je al mee bezig was. Zo had de man ook kunnen besluiten de relatie op dat punt al te verbreken als zij daar echt aan vastgehouden had. Maar ze hadden blijkbaar een afspraak: wel seks, maar met anti-conceptie. Zoals ik het lees nam hij zijn verantwoordelijkheid (condoom), en heeft zij uit zichzelf aangegeven dat zij de pil gebruikte. Niemand heeft haar daartoe gedwongen. Nu zou zij dan plotseling slachtoffer zijn omdat ze de pil gaat gebruiken. Inderdaad, zoals Nick90 schreef, Nicola, je doet alsof de vrouw geen enkele verantwoordelijkheid draagt en ook niet kan dragen, en geen enkel normbesef heeft. Alleen maar een wil, waaraan gehoorzaamd moet worden. Zij wil een kind, voor zichzelf. Een kind als bezit, als eigendom. Er is niets samen. Het is alleen haar wens die alles bepaalt.
Tsjor
'Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen anticonceptie. Dat leer ik mijn kinderen al.' Ik hoop dat je je kinderen ook leert hoe ze een langdurigere relatie kunnen aangaan, waarin ze samen afspraken maken en dan ook betrouwbaar zijn in die afspraken, zodat ze elkaar kunnen vertrouwen. Als je elkaar niet meer kunt vertrouwen en alleen maar op jezelf kunt vertrouwen, dan is de samenleving toch wel heel erg arm geworden.
En voor de kortstondige relaties is ook nog een mogelijkheid dat je jezelf beheerst.
Tsjor
Overigens ging de vraag van TO niet zozeer over de komst van het kind. Het kind is ondertussen al 3 jaar oud. Hij is de vader en hij wil dat ook graag zijn. Het probleem is dat hij het slechts kan zijn voor zover de vrouw hem dat toelaat, dus heel beperkt. Het 'gedwongen vaderschap' sloeg niet alleen op de wijze waarop het kind tot stand gekomen is, maar ook op de wijze waarop het vaderschap vorm krijgt, of beter gezegd geen vorm krijgt.
Tsjor
Nigella schreef op 16-08-2024 om 18:52:
[..]
Dus de vrouw moet maar de pil slikken (met al het gedoe dat daarbij komt) omdat hij geen kinderen wil, maar heel misschien ooit in een verre toekomst nog wel? Daarmee verplaats je de verantwoordelijkheid naar een ander voor jouw eigen wens, dat lijkt me niet fair.
TO klinkt nu al zwaar overspannen met twee kinderen waar hij alleen voor zorgt en nog een derde van een andere vrouw, dus ik zou hem afraden om nog voor een vierde te gaan. Knipje erin en klaar. Drie kinderen is genoeg, zeker gezien de situatie van TO met afwezige en labiele moeders.
Is inmiddels gebeurd.
maar nog steeds…..als die kinderwens zo groot is is het toch logisch als men daar eerlijk over is? Dan had ik een keuze gehad.
ja ik was er bij. Ja ik had de vasectomie eerder moeten doen. Ja ik ben stom geweest iemand te vertrouwen. Stom dat ik geloofde dat ze niet meer voor een kind wilde gaan. Stom dat ik vertrouwde op de pil en condooms.
ik was trots dat het me in mn eentje lukte om 2 kids groot te brengen.
ik was blij dat ik het aandurfde een relatie aan te gaan na mijn scheiding.
maar ik en mijn kinderen waren ondergeschikt aan de wens. Dat is niet eerlijk . het is egoïstisch.
Je oordeeld erg makkelijk en waarom ga je er in vredesnaam vanuit dat mijn gedachte zou zijn: de vrouw moet maar de pil slikken?
in een relatie moeten intenties open en eerlijk zijn punt.
update: morgen haal ik mn dochter op om naar het bos te gaan.
samen met mn zoon gaan we er een leuke middag van maken. Met moeder kan en wil ik niet meer communiceren buiten het hoog nodige.
een plan is in de maak en ik heb e e a op papier staan maar ik doe dit met behulp van een psycholoog. Dit wil ik als voorstel bij moeder leggen. Wie weet komen we tot een compromis..
het moet eerst weer goed komen in mn hoofd. Het hele gedoe is zo sterk tegen mijn kernwaarden en ik kamp met depressie klachten.
Ik blijf staan voor mn kinderen en mijn partner
Probeer te focussen op mn werk
Hoop dat ik een veilige en fijne omgeving kan bieden voor iedereen die ik lief heb.
Mario__basso schreef op 21-08-2024 om 00:18:
update: morgen haal ik mn dochter op om naar het bos te gaan.
samen met mn zoon gaan we er een leuke middag van maken. Met moeder kan en wil ik niet meer communiceren buiten het hoog nodige.
een plan is in de maak en ik heb e e a op papier staan maar ik doe dit met behulp van een psycholoog. Dit wil ik als voorstel bij moeder leggen. Wie weet komen we tot een compromis..
het moet eerst weer goed komen in mn hoofd. Het hele gedoe is zo sterk tegen mijn kernwaarden en ik kamp met depressie klachten.
Ik blijf staan voor mn kinderen en mijn partner
Probeer te focussen op mn werk
Hoop dat ik een veilige en fijne omgeving kan bieden voor iedereen die ik lief heb.
Dat is vermoedelijk wel het beste als je er samen niet uit kan komen. Mooi dat je je kind niet opgeeft!
Mario Basso, je had het waarschijnlijk al wel door dat ik 'fan' van je ben! En dat ik het een smerige streek vind van vrouwen die een man erin luizen om hun kinderwens te vervullen, om een man aan hen te binden, om nóg een kind te krijgen terwijl de man het niet wil, ...., .... En het exemplaar dat jij 'getroffen' hebt, is vast niet de enige vrouw die zoiets lapt.
Wat ben ik blij dat je vandaag met je dochtertje kan zijn. Makkelijk van mij gezegd, maar geniet en probeer alle donkere (en terechte) gedachten naar de achtergrond te duwen. Goed dat je de psycholoog betrekt in het plan voor omgang met je kind.
Heb je steun aan je huidige partner in jouw problematiek? Zijn er daar ook kinderen?
Om tot slot te reageren op de laatste zin uit jouw laatste post nog dit: ik hoop dat de mensen die jou liefhebben, voldoende steun kunnen bieden om deze moeilijke periode aan te kunnen.
♥️
