Gedeeld gezag

als

er geen hele rare dingen zijn die duidelijk maken dat hij volkomen ongeschikt is dan zou ik dit als aanbod accepteren. Het is namelijk voor jou een gedeelde verantwoordelijkheid. Dat moet je positief zien! Het zal ook maken dat hij zich meer betrokken voelt en dat is goed nieuws voor jouw dochter!
Het zou nadelen kunnen gaan geven als je het over bepaalde dingen oneens bent. Maar ja, dat is in een natuurlijke situatie, met twee ouders die gezag hebben, altijd wel eenns zo. En vaak hebben ze beiden gelijk en is het alleen maar een voordeel dat meerdere mensen zich over een probleem buigen.

In overleg

Nadeel is er alleen als er sprake is van onderlinge strijd.
Ik kan me ook nog voorstellen dat het ineens ook mogelijk is voor de vader om kind op zijn adres n te schrijven en kinderbijslag en zorgtoeslag aan te vragen. Als daar een conflict over bestaat heb je een probleem.
Je kind kan ook zelf beslissen om bij haar vader te gaan wonen en wat doe je dan? Dat verschilt maar een rechtzaak voor vader dan zijn zaken geregeld kan hebben.

Wat is het belang van het kind?

Als vader een belangrijke rol speelt in het leven van je dochter, lijkt het niet meer dan reeel dat hij ook zeggenschap krijgt. Ze is ook zijn vlees en bloed en en heeft misschien wel weer een heel andere match met haar dan jij hebt. Samen sparren kan dan geen kwaad.

Nu zou dat ook wel kunnen als hij geen gezag heeft, maar dat is dan niet vanuit een gelijkwaardige verhouding tussen jullie. En kan me zo voorstellen dat hier juist niet aan voldoen averrechts werkt. Bovendien zou hij dit toch sowieso via de rechter kunnen afdwingen of niet?
Hamvraag is: is het je waard om hierover in onmin te raken met haar vader?

Wel doen

Jullie situatie is nu niet anders dan andere gescheiden ouders. Beter misschien zelfs omdat er minder strijd is.

Ik zou het doen. Inderdaad zoals Ginny zegt om de verhouding tussen jullie gelijkwaardig te maken maar zeker ook de verhouding van jullie naar je kind.

Misschien eerst een convenant maken over verdeling van dagen, kosten, wie schrijft kind in en krijgt kinderbijslag.

geen convenant

Een convenant kan juist aanleiding geven tot strijd waar zaken nu in overleg en afhankelijk van veranderende situaties samen opgelost wordt.

Voordeel

Dat jullie kind al 5 van de 14 dagen bij vader is is ingrijpender dan een wijziging van gezag. Ik denk dat het een goede wijziging is. Je kunt blijven hangen in alles wat er verkeerd is gegaan rond de zwangerschap, maar je kunt ook blij zijn met hoe alles zich heeft ontwikkeld.
Voordeel is dat een betrokken vader nu ook echt als betrokken vader wordt gezien, door iedereen.
Ander voordeel is dat, mocht jou iets overkomen, wat ik je natuurlijk niet toewens, dat dan helemaal duidelijk is wie er op de eerste plaats voor je dochter zal zijn. De verantwoordelijkheid van vader wordt dan ook officiëler en dat maakt het leven voor je kind wat veiliger.

Mooi dat het zich zo heeft ontwikkeld.

Tsjor

En stel nou

Dat jij morgen onder een bus komt?

Bij wie moet kind dan wonen? Bij vader? Zo ja, gezag regelen. Anders krijg je namelijk dat jeugdzorg zich er mee gaat bemoeien, want vader heeft geen gezag dus kind mag niet bij hem.

Zo nee, waarom niet dan?

mwah

Ik blijf hardnekkig vasthouden aan mijn standpunt - dat nog dateert van voor de tijd dat gezamenlijk gezag na scheiding standaard werd - als het kan, hoeft het niet, en als het moet, kan het niet. Als jullie toch al overleggen is dat gezamenlijk gezag niet nodig, als jullie niet kunnen overleggen dan heb je van gezamenlijk gezag meer last dan gemak.

Maar goed, dat is hoe ik erover denk en zo zit het systeem niet in elkaar. Dat gaat uit van gezamenlijk gezag als uiting van de gelijkwaardigheid van de ouders. Dat is nu de manier waarop iedereen er tegenaan kijkt en dat kan een goede reden zijn om het verzoek van je ex in te willigen. Het is natuurlijk ook een bevestiging van de goede ontwikkelingen die er zijn geweest.

Als jou wat overkomt en je hebt gezamenlijk gezag dan krijgt je ex automatisch de volledige zorg voor je kind. Als je geen gezamenlijk gezag hebt dan moet de kinderbescherming zich er inderdaad mee bemoeien maar dan is hij nog altijd de persoon die vooraan in de rij staat om de zorg op zich te nemen. De uitkomst zal dus ook in dat geval wel zijn dat hij de zorg - en dan ook het gezag - over je kind krijgt. Ik zie dat 'maakt het leven voor je kind wat veiliger' dan ook niet zo. Maar ik ben het op zich ook wel weer met Tsjor eens dat het feit dat je kind 5 van de 14 dagen bij haar vader is, ingrijpender is dan het gezamenlijk gezag.

Groeten,

Temet

Temet

'maakt het leven wat veiliger' daarmee bedoelde ik precies op die situaties, waarin er problemen ontstaan: moeder komt onder de bus, in het ziekenhuis, kind krijgt iets als het bij vader is en moet dan direct medische hulp hebben, nou ja, je kunt het allemaal niet verzinnen, maar als er maar één volwassene is die iets kan beslissen, dan is het kind kwetsbaar.
Ik weet niet hoe dat nu is, maar toen mijn vader overleed werd een oom 'voogd' (geen ouderlijk gezag), dus als er iets met mijn moeder gebeurde zou hij moeten beslissen. In de praktijk is het één keer voorgekomen, dat mijn moeder heel erge pijn had (niersteen), niet naar de dokter wilde en ik niet wist wat ik moest doen. Ik ben toen naar mijn oom gegaan. Verder is het gelukkig nooit voorgekomen dat we daar gebruik van hebben moeten maken. Maar een kind met één volwassene vind ik kwetsbaar.

Tsjor

Temet

Wat jij zegt heb ik ook altijd geroepen. Ik heb hem ook gevraagd wat het hem oplevert, en het is voor hem een 'gevoelskwestie'. Hij is juridisch en praktisch haar vader en voelt zich ook betrokken bij alles wat zijn dochter aangaat, dus dit laatste stukje wil hij er ook bij. Het voelt voor mij wel als iets 'weg geven', maar als alles anders was gegaan ten tijde van de zwangerschap en bevalling was het destijds natuurlijk zonder problemen geregeld. Ik kan hem dat natuurlijk niet blijven nadragen, zeker gezien de goede relatie van de laatste jaren.

Tsjor

Als een kind acute medische hulp nodig heeft dan krijgt het dat, al wordt het kind het ziekenhuis binnengedragen door de melkboer.

Ik zie die kwetsbaarheid echt niet zo. Eerder omgekeerd: als er twee ouders gezamenlijk gezag hebben en ze zijn het niet eens (vechtscheiding bijvoorbeeld) kunnen zinvolle behandelingen nodeloos worden getraineerd. Moet je weer naar de rechter om dat op te lossen. Idem met schoolwijzigingen etc. Het geeft ontzettend veel gedoe als de ouders het niet eens zijn, en het voegt in de praktijk niks toe als de ouders het wel eens zijn, en al helemaal niet als de ouders in gezinsverband samenleven.

Maar goed, dat is niet zoals het systeem in elkaar steekt en vanuit de uitgangspunten van de huidige regeling is het standpunt van de ex van Meike wel begrijpelijk en dat kan een reden zijn om hem zijn zin te geven. Maar praktisch nut heeft het m.i. niet of nauwelijks.

Groeten,

Temet

Afschaffen dus

Temet, alleen maar 'mater semper est' (en ook dat niet eens meer) en het vaderschap maar afschaffen?
Ik zie er wel een voordeel in, voor onverwachte en hopelijk nooit voorkomende situaties een praktisch voordeel. En emotioneel, tsja, hoe zou je het zelf vinden als het ouderlijk gezag bij je weggehaald werd, terwijl je in de praktijk wel nog de verzorgende ouder mag zijn? Natuurlijk zit daar een emotionele lading achter, maar dat is toch altijd zo?
Ik denk ook dat meespeelt dat de situatie nu zo is, dat vader met zijn kind om 'mag' gaan voor zover moeder daar toestemming voor geeft. Dat loopt gelukkig goed, maar het blijft toch een vaderschap-onder-toezicht-van-moeder, een voorwaardelijk vaderschap en niet een recht, gebaseerd op een biologische zekerheid. Er blijft een ongelijkwaardigheid in zitten, die verklaarbaar is vanuit het verleden, maar gezien de latere ontwikkelingen niet goed te rechtvaardigen is.

Tsjor

tsjor

Ook zonder gezag is er recht op omgang, en reken maar dat dat gehandhaafd wordt. Dus niks: omgaan met kind alleen als moeder dat goed vindt. Dat maak jij ervan, maar zo zit het niet in elkaar en dat was ook al niet zo toen gezamenlijk gezag nog geen uitgangspunt was.

De uitdrukking die jij bedoelt is trouwens "mater semper certa est" en dat betekent alleen maar dat je van een kind bij/na de geboorte altijd weet wie de moeder is, maar niet pe se weet wie de vader is. Dat gaat over afstamming, niet over gezag, en het is de reden dat een buitenhuwelijks kind moet worden erkend, wil het een vader hebben (of het vaderschap moet gerechtelijk worden vastgesteld).

Ik zeg helemaal niet dat het vaderschap maar moet worden afgeschaft, maar ik zie weinig in het per definitie hebben van gezamenlijk gezag als de ouders niet samenleven en het zwaartepunt van de dagelijkse zorg overduidelijk bij éen van de twee ouders ligt. Geef die dan ook de doorslaggevende stem en dat scheelt gewoon een heleboel gelazer. Zolang ouders het eens zijn is er niets aan de hand en als ouders het oneens zijn is er tenminste wel duidelijkheid. Je kan dan nog wel een voorziening treffen om de niet-gezaghebbende ouder de mogelijkheid te geven dingen ter discussie te stellen, maar het uitgangspunt is dat de ene gezaghebbende ouder beslist.
Nee, dat is misschien niet helemaal eerlijk, maar dat is de huidige situatie ook niet altijd (jouw vraag omgekeerd: hoe zou jij het vinden als je de dagelijkse zorg voor je kind hebt, je ex-partner geen vinger uitsteekt, je dwarszit, en je toch over alles met hem/haar geacht wordt te overleggen?) en de veelbesproken praktijk rond vechtscheidingen heeft laten zien dat het een hoop extra procedures en bijkomend leed veroorzaakt. Allemaal met een beroep op gelijkheid en eerlijkheid en gezamenlijke verantwoordelijkheid. Nou, jippie.

Groeten,

Temet

Temet

Is jouw advies dan: doe maar niet?

Temet

Ik ben zelf gescheiden in de tijd dat het net 'normaal' werd om bij scheiding het ouderlijk gezag bij beide ouders te laten. En dat leek me ook prima, want anders betekent een scheiding niet alleen dat de relatie over is, maar ook dat een van de ouders de formele relatie met de kinderen kwijt is.
We hadden wel een ouderwetse weekendregeling.
Dat heeft in de praktijk geen enkel probleem opgeleverd.
Als iemand je gaat dwarsbomen en daardoor de sfeer voor de kinderen danig verziekt, dan kun je altijd nog eenhoofdig gezag aanvragen, maar dan heb je ook redenen.
Meike heeft geen enkele reden.
Het grote voordeel is, dat vader wel altijd vader is gebleven en betrokken bij de kinderen, op zijn eigen wijze.

Dat de vechtscheidingen nu veel erger zijn dan vroeger komt mijns inziens vooral door de soms zeer gedetailleerde ouderschapsplannen, waardoor mensen al ruzie kunnen krijgen over de besteding van het zakgeld van het kind over vijf jaar.
De bijna neurotische dwang, dat ouders met elkaar moeten overleggen en het met elkaar eens móeten zijn, dat maakt dat relaties na een scheiding soms nog heftiger zijn dan daarvoor.

En het hoeft allemaal niet. Wij hebben beiden het gezag, in de praktijk zijn de kinderen vrijwel altijd bij mij, als er belangrijke dingen zijn geef ik dat door, als er iets afgesproken moet worden (vakanties, kerst etc.) dan spraken we wat af.

Als je weer teruggaat naar eenhoofdig gezag, dan zal moeder vaak de kinderen krijgen. Je kunt hier op het forum genoeg lezen over hoe kritisch moeders tegen vaders aankijken.

Het zou kunnen zijn dat één van de ontwikkelingen is, dat de tijd tussen vader en moeder en de zorg voor kinderen nu veel gelijker verdeeld wordt, nu beide ouders automatisch het gezag houden. Dat zou je moeten onderzoeken om te zien of dat ook echt zo is. Dan zou het alleen maar winst zijn.

Wat is er mis met de normale situatie te laten zijn dat er twee ouders zijn, die beiden het gezag hebben? En alleen als de een de ander het leven zuur maakt via de rechter eenhoofdig gezag aanvragen. Misschien moet die mogelijkheid verruimd worden, maar ik zou zeker niet terug willen naar de tijd dat de kinderen van moeder waren.

Tsjor

Bjz

Als moeder onder de bus komt, komt het kind niet zomaar bij vader. Eerst komt jeugdzorg en haalt kind uit huis, pas als vader gaat procederen wordt dit terug gedraaid.

Helaas meerdere keren meegemaakt in praktijk.

Meike, ik denk dat jet het moet doen als je wil dat kind bij vader blijft. Als je het niet doet verziek je de huidige samenwerking en overleg die jullie hebben.

Diversen

Bjz: "Eerst komt jeugdzorg en haalt kind uit huis, pas als vader gaat procederen wordt dit terug gedraaid." En waren dat situaties waarbij de vader een substantieel deel van de zorg droeg en een goede band met zijn kinderen had, zonder conflicten tussen de ouders voor het overlijden van de moeder?

Meike, mijn advies is niet per se 'doe maar niet'. Ik ben gewoon geen fan van de huidige regeling. Maar die regeling is er wel, de opvatting van Tsjor is feitelijk de heersende leer. Dat betekent dat als het op een rechtszaak uit zou draaien, de kans groot is dat je ex zijn zin krijgt. Hij is dan overigens degene die een procedure moet beginnen, maar dat wist je al denk ik.
Je moet afwegen: hoe groot is de kans dat gezamenlijk gezag geduvel op gaat leveren, hoe belangrijk is voor mij om alleen het gezag te houden, hoe vervelend vind ik het om mijn ex te frustreren in wat hij wil, als we er niet uitkomen, hoe groot is dan de kans dat het een rechtszaak wordt en hoe vervelend vind ik dat... En dan inderdaad ook nog het punt: hoe groot is het voordeel dat mijn dochter automatisch bij haar vader terechtkomt als mij wat overkomt. Het is een lastige afweging.

Gelet op je openingsposting, waarin je enerzijds zegt 'hij heeft er recht op', en aan de andere kant dat er nu goed overleg is, is het misschien wel het beste om ex te geven wat hij wil, omdat wat hij wil nou ook niet idioot is, omdat je er in de praktijk kennelijk toch geen last van hebt, en omdat het weigeren de verhoudingen misschien verzuurt. Maar hoe groot dat risico is, moet je zelf bedenken.

Tsjor, we blijven het gewoon oneens denk ik. Maar nog even over dit punt: " want anders betekent een scheiding niet alleen dat de relatie over is, maar ook dat een van de ouders de formele relatie met de kinderen kwijt is." - dat maak je er toch echt zelf van. Het is gewoon niet waar. Het juridisch ouderschap op zich geeft de ouder een sterke positie, met recht op informatie en omgang (en consultatie, maar daar had je in de praktijk niet zo bar veel aan, eerlijk is eerlijk), en een afstammingsband (en een onderhoudsverplichting). Nou, daar is weinig informeels aan.

Ik denk dat de gedetailleerde ouderschapsplannen inderdaad ook het hunne aan de narigheid bijdragen, maar die gedetailleerde ouderschapsplannen zijn er denk ik ook gekomen doordat verhaal van het 'gelijkwaardig ouderschap' en het gedeeld gezag. Want niets verplicht je om een ontzettend gedetailleerd ouderschapsplan op te stellen, ik denk dat die plannen er ook komen omdat beide ouder zo weinig mogelijk terrein willen prijsgeven, een houding die door de huidige regeling in de hand gewerkt wordt. Maar nu hou ik er maar over op, want ik dreig dit draadje te kapen en nogmaals, ik denk dat we het gewoon oneens zijn en blijven over wat wenselijk is.

Bjz

Sorry, nog even. Die zaken die jij noemt, was vader dan wel de juridische vader? Want vergeet niet dat er ook bosjes mannen zijn die wel een kind hebben, daar ook contact mee hebben, maar die niet juridisch de vader zijn. Dat is juridisch wel wat andere koek. Je krijgt dan de rare situatie dat de vader als 'netwerkpleegouder' wordt beschouwd als hij voor zijn eigen kind zorgt (en vziw is het kind dan ook officieel uit huis geplaatst). Pas als hij juridisch vader is kan dat anders worden.

Groeten,

Temet

mijn ex zat aan de drugs

hallo mijn ex zat aan de drug maar hij zit nu in een afkick kliniek maar ik weet niet of hij wel er van af blijft ik zou graag het gezag allen willen hebben om mijn dochter te beschermen maar de vader wil dat niet en hij wil ook niet dat ik het tijdelijk krijg hebben jullie miss een tip dat ik het wel zo ver kan krijgen dat ik het gezag over haar krijg wat hij heeft nu ook weer een relatie maar dat is ook met een verslaafde en ik kan haar daar echt niet heen sturen ik wil namelijk niet dat zei daar mee in aan raking komt

Tip

Ik zou niet kiezen voor gedoe met gezag maar het in de praktijk zien op te lossen.
Vraag je ex om rekening te houden met zijn verslaving en de kinderen alleen te halen als hij er echt tijd en rust voor heeft. En dat hij ze altijd, echt altijd, per direct mag terugbrengen als er bij hem thuis een aarzeling is of het wel gaat.
En vraag je ex om de genotsmiddelen op te bergen als de kinderen er zijn omdat hij ook wel snapt dat je wil voorkomen dat die kinderen er zelf aan beginnen.
Stel voor dat hij ze liever een paar keer in de week kort heeft, bijvoorbeeld als dat mogelijk is, een keer uit school komen eten of een kind naar de sport of de muziek brengen op een vaste avond - af te zeggen als het niet schikt- dan voor een heel weekend.
Maak er zelf geen drama van maar los het praktisch op. Kind heeft die vader nou eenmaal.

Nou.....

....als hij verslaafd is, dan is het misschien zo dat hij weinig 'de vader' uithangt en je hem in praktijk niet ziet of hoort? Dat hij in een afkick-kliniek zit betekent dat hij ook nu weinig vader kan zijn.

Ik zou zeggen, zolang je geen last van hem hebt, rustig laten waar het rustig is. Dus geen procedures en gewoon je ding doen. Er zijn maar weinig dingen waar je echt dubbele toestemming voor nodig hebt.

Temet

Nee, de vaders waren geen juridisch vader. Alleen kind erkend en kind had achternaam vader.

Er was wel omgang tussen kind en vader op wekelijkse basis, maar kind woonde bij moeder.

In de gevallen die ik noem werd moeder accuut opgenomen inde psychiatrie, kind uit huis en niet naar vader, want geen ouderlijke macht.

Daarom is mijn advies, wel ouderlijke macht voor vader, dan hou je bjz buiten de deur.

BJZ

https://www.youtube.com/watch?v=mzeR7_eUut8
Ach, alle beetjes helpen mogelijk maar BJZ heeft haar eigen regels.
Ook als je wel gezag hebt kunnen ze je kind elders plaatsen. Dat levert voor BJZ financieel meer op.
Vanaf 2,26 minuut Deon en Tessa, gescheiden ouders van wie de moeder opgenomen wordt met psychiatrische problematiek en het meisje in een pleeggezin gezet wordt. Vader neemt zijn kind mee naar Belgie.

Bjz/ Ja

"Nee, de vaders waren geen juridisch vader. Alleen kind erkend en kind had achternaam vader."

Een man die een kind heeft erkend is juridisch de vader. Alleen heeft hij daarmee nog niet automatisch het gezag.

Ja, wat bedoel je nou? Heeft je ex wel gezag en jij niet? Hebben jullie gezamenlijk gezag? Waren jullie getrouwd?

Als jullie niet getrouwd waren en niets geregeld hebben heb jij alleen het gezag. Als jullie wel getrouwd waren toen je kind geboren werd hebben jullie gezamenlijk gezag en dat is ook het geval als jullie niet getrouwd waren en hij het kind heeft erkend en jullie gezamenlijk gezag hebben geregeld.

Als je gezamenlijk gezag hebt ben ik het eens met AnneJ en Emine: zolang er nog geen problemen zijn, niks doen. Pas als dat gezamenlijk gezag voor echte problemen gaat zorgen kan het zinnig zijn om over beëindiging te gaan nadenken.

Groeten,

Temet

dat staat er raar

Ik zie nu dat ik heb getikt "Ja, wat bedoel je nou?", wat eigenlijk heel bot klinkt. Maar het is dus een vraag aan poster Ja, voor het geval dat nog niet duidelijk was.

Groeten,

Temet

Hmmm

Argument toen was: vader heeft geen gezag, dus kind uit huis. De eerste reactie van vaders was: ik heb erkend. Maar dat maakte niet uit volgens bjz.

Ik had dat geïnterpreteerd als vader is niet juridisch vader. Bij beide vaders is het een heel gedoe geweest om toch voor elkaar te krijgen dat kind weer huis kwam. Is uiteindelijk wel gelukt via advocaten.